Hoi allemaal. Mijn vriend en ik zijn aan het denken om met kinderen te beginnen. Het was voor hem een hele stap, ik ben dolblij dat hij er nu klaar voor is!! Maar nu zitten we (of ja, ik vooral) met het punt, wanneer stop ik met de pil? Ik begin vanaf januari met een nieuwe baan, wel parttime en behoud mijn huidige baan ook parttime. Mijn vriend zegt dat ik dat eerst eens moet afwachten hoe dat loopt (nieuwe indrukken, steeds omschakelen met 2 banen). Ik ben er enerzijds met hem eens, maar anderzijds denk ik, ik kan toch vast stoppen, omdat ik overal lees dat je toch een paar maanden moet ontpillen.. Aan de andere kant; kan ik het maken om, als we dan bijv vanaf februari stoppen en stel ik word in 1x zwanger (kleine kans, maar kan) op mijn nieuwe werk na ong 3/4 maanden aan te komen dat ik zwanger ben?
Hoi, Dat is een lastige kwestie. Je moet er in ieder geval niet van uitgaan dat je toch nog niet zo snel zwanger raakt want het kan zomaar in eens raak zijn. Niet iedereen is lang aan het ontpillen. Mijn mening is dat je je kinderwens niet uit moet stellen voor je baan. Ik ben zelf in september gestopt met de pil omdat wij graag zwanger willen worden. In die maand moest ik ook noodgedwongen stoppen met mijn baan, maar ik heb vanaf december weer een nieuwe baan. Ik stel onze kinderwens niet uit en hoop maar dat zij er begrip voor hebben mocht het zo ver zijn. Ik denk dat je het hier eens goed over moet hebben met je vriend, wil je toch doorzetten denk ik niet dat ze je zo snel zullen ontslaan aangezien iedereen toch wel recht heeft op het krijgen van een kindje. Groetjes Chila
Stoppen met de pil om te ontpillen kan natuurlijk sowieso vast! Dan heb je dat maar vast gehad. Verder kan het natuurlijk 1 keer raak zijn, daar moet je wel rekening mee houden. 2 parttime banen en een baby op komst kan heel zwaar zijn, je moet voor jezelf afwegen of je dat aan zou kunnen. Ik ben ook net begonnen in een nieuwe baan (wel bij werkgever waar ik al langer werk) maar stel het niet daarom uit. Bij een helemaal nieuwe werkgever zou ik zelf meer last hebben van schuldgevoel; net begonnen en dan meteen met verlof, zo'n beetje. Maar dat zou onterecht schuldgevoel zijn, want of je nu aan het begin van je baan met verlof gaat of later, dat verlof komt toch wel, dus wat dat betreft... Jouw afweging dus, en alle keuzes zijn goed in deze!
Ja je kunt het maken om na 3/4 maanden te zeggen dat je zwanger bent. Dat is namelijk het risico dat een bedrijf neemt door een vrouw in een bepaalde leeftijdsgroep aan te nemen. Het voelt niet heel netjes maar je weet niet hoe lang het duurt (in positieve dan wel negatieve zin).. ik zou dus m'n kinderwens voor laten gaan en stoppen met de pil. Succes met je beslissing
ik ben 12 weken zwanger en net een maand geleden aangenomen bij mijn nieuwe werkgever. ze weten ervan en ben aangenomen ondanks dat ik zwanger ben, heel sociaal en ik ben er ook erg blij mee. ik merk wel dat ik het extra zwaar vind nu ik zwanger ben om ook al die nieuwe indrukken te verwerken, soms vergeet ik zelfs dat ik zwanger ben en denk ik 's avonds in bed, "oh ja ik ben zwanger". echt genieten kan ik daardoor (nog) niet van de zwangerschap. aan de andere kant, vast werk is erg schaars en ik kon de kans niet laten schieten, erg dubbel dus net als bij jou. er is eigenlijk altijd wel een reden om nog even niet zwanger te raken dus ik zou er gewoon voor gaan als ik in jouw schoenen stond. als je een paar maanden wacht is er dan wel weer iets waardoor je het zou moeten uitstellen.
Hai hai, Wat leuk zo'n snelle reacties! Ja wat iedereen hier zo zegt ben ik het wel mee eens; er is altijd wel iets om uit te stellen, ontpillen zou sowieso alvast kunnen, toch schuldgevoelens, maar heb wel recht op kindje zoals iedereen... Als het aan mij lag, was ik allang gestopt. Mijn vriend heeft eigenlijk afgelopen week gezegd dat hij er aan toe is. Toch merk ik dat hij nog heel erg moet wennen aan het idee, en is voor hem stoppen met de pil de volgende dag het kind al, bij wijze van spreken... Dus hoe kan ik hem duidelijk maken dat stoppen met de pil sowieso goed is om te ontpillen en dat mijn baan onze kinderwens niet moet uitstellen/bepalen enz....? Het scheelt dat ik mn huidige baan (vast contract) nog behoud en dat ik dus altijd iets achter de hand heb. Ik begin met mn nieuwe baan voor maar 18 uur. Dus wat mij betreft zou ik al willen stoppen..
Allereerst, misschien eerst nog een paar keer praten met je vriend, gewoon om hem het één en ander te bespreken, dat hij dr iets geruster op is. Daarnaast, t is al gezegd; er is altijd wel een reden om het uit te stellen. Als je ervoor wilt gaan, ga er gewoon voor. Zelf begin ik volgende maand bij mijn nieuwe baan. OK, heel stiekem kwam het wel goed uit dat afgelopen maand niet raak was (was natuurlijk liever wel zwanger geraakt), maar ga mn kinderwens niet uitstellen om een nieuwe baan. Misschien niet heel netjes, maar that's life. En je leidinggevenden houden hier echt ook gewoon rekening mee hoor, dat dat kan gebeuren. Succes!!!!!!
Om die reden hebben wij besloten dat ik bij mn huisidge werkgever blijf tot na de bevalling en daarna weg ga. Dus ik ga beginnen met solliciteren zodra ik bevallen ben, dat is de bedoeling. Maar alsik na 1 jaar nog nie zwanger dsn kan het zijn dat ik eerder van baan ga wisselen en dan zit ik metndezelfde kwestie... Kastige zaak hoor, je voelt je schuldig maa ja vrouwen kunnen nou eenmaal zwqnger worden...
Zelf zou ik een kinderwens niet meer uitstellen vanwege een baan. Je hebt de baan in de pocket en ze kunnen je niet ontslaan omdat je zwanger bent. En ja, de een is binnen een paar maanden zwanger en de ander doet er veel langer over.
Denk idd dat het belangrijker is dat je vriend en jij er hetzelfde over denken, dan wat wij ervan vinden of zouden doen in jouw schoenen. Je moet doen waar jij je goed bij voelt. Ik zou m'n wens niet in de ijskast zetten voor een baan, want zoals eerder gezegd dan is er altijd wel een reden.. Zolang je financieel goed zit en samen met je vriend op 1 lijn zit, zit je goed lijkt me Plus, als er iets in de economie gebeurt, of wat dan ook, denk je dat je werkgever dan ook denkt: laten we haar maar niet ontslaan van ze heeft een jong gezin? Nee, dan zijn zij ook ineens heel hard! Succes met je keuze! Niet teveel aan anderen denken maar vooral aan jullie zelf!
nog even mijn 2 cent: ik zou ook niet wachten om de baan. Heb zelf wel heel lang zo gedacht en misschien wel iets te lang gewacht tot alles " goed" was. Opleiding afgemaakt en al tijdje bij huidige werkgever. Maar wij zijn nu anderhalf jaar bezig en gaan met behandelingen beginnen en wat denk je? bezuinigingen en mijn contract wordt niet verlengd. Dus ik moet sowieso straks gaan solliciteren terwijl ik of zwanger ben of in elk geval heel erg hard bezig ben om dat te worden. Ik had het niet zo gekozen, maar nu het zo is, is het maar zo. En dat gaat vast ook wel lukken. En hopelijk zijn er werkgevers die het echt niet zo heel erg vinden. Dus gewoon aan jullie zelf denken en hopen op begrip van je werkgever. En inderdaad, als die enigzins zijn verstand heeft gebruikt wist die dat dat risico er in zat toen hij een vrouw van jouw leeftijd aannam. Succes!
Bedankt voor jullie reacties! Doet me echt goed om toch het een en ander te lezen hoe men erover denkt. Ik denk dat ik toch maar eerst met mijn vriend erover moet praten, want hij denkt nog steeds dat het allemaal te veel voor mij wordt. Nieuwe baan, nieuwe indrukken en dan ook bezig zijn met zwanger worden... Hopelijk kan ik hem dan overhalen om toch te stoppen, want ik vind het allemaal ook zo leuk en spannend...!! @vasca: succes met zwanger worden! @mawaikee: ook succes met je nieuwe baan! PS: als iemand nog tips heeft om je man over te halen dan hoor ik die ook graag..
(krokodillen)tranen, moederliefde en goede argumenten Als het loopt zoals gemiddeld dan ben al redelijk ingewerkt/gewend (geen 'nieuwe' indrukken meer dus) tegen de tijd dat het raak is Als het langer duurt, ben je blij dat je niet nog langer gewacht hebt. Als het snel raak is, ben je simpelweg gelukkig!
Ik heb ook altijd dat idee gehad. Eerst alles voor elkaar, huisje, boompje, beestje, vast contract en noem maar op. En dan gaan we voor een kindje. Inmiddels was het al flink begonnen te kriebelen en waren we al begonnen, toen ik ineens mijn baan kwijtraakte. We hebben overwogen te stoppen met proberen. Maar ja, ik ben inmiddels ook al bijna 35. En als ik nu wacht op een vast contract, dan kan je zo weer 2 jaar verder zijn. En dan heb je misschien niets meer te kiezen... Ik denk dat je wel een oplossing vindt als de situatie daar is. Ze mogen je op zich ook niet ontslaan omdat je zwanger bent. En als er verder niets op je functioneren is aan te merken is het wel raar als ze ineens je contract niet meer verlengen. Ik heb bedacht dat ik zorg dat ik mijn werk duidelijk documenteer, zodat ik kan worden vervangen als ik afwezig ben (of dat ik werkzaamheden zo ga plannen dat ik een paar weken redelijk misbaar ben) en dat ik verder gewoon heel goed ben, en ze nooit meer zonder me kunnen. En ondertussen sparen we zo goed mogelijk om eventuele arme tijden op te kunnen vangen. Ik denk dat je juist nu alvast kunt stoppen met de pil. Je bent vaak niet ineens zwanger. En als je echt nog niet durft, dan gebruik je toch nog een tijdje condooms, tot je weet hoe het je bij je nieuwe werk bevalt? Dan heb je je cyclus ook weer op de rit, ben je wat gesetteld en valt alles op zijn plaats.
Ik zou wel even wachten tot je goed bent ingewerkt. Ontpillen kan altijd, ook slim om daar nu al mee te beginnen en je cyclus te leren kennen, maar daardwerkelijk starten zou ik pas na 2 maanden werken doen. Ik ben zwanger afgestudeerd en man o man, ik stond van moeheid en misselijkheid te trillen op mijn benen en mijn hoofd was een vergiet. Was echt geen pretje. Nu nog kost iets nieuws leren me twee keer zo veel tijd. Ik heb geen vaste baan maar werk soms in de horeca, nou hoe vaak ik al niet terug ben gegaan naar de klant: "eehhh... wat wilde je ook alweer"? Vergeet niet dat je flink min kunt zijn van een zwangerschap. Leer eerst het bedrijf even kennen, persoonlijk vind ik het erg lullig als je na twee weken al niet meer goed kunt funcioneren. Succes met je beslissing en oh ja, gefeliciteerd met je nieuwe baan!!!
Als je je oude baan niet nog had dan had ik gewacht want in deze tijd is het soms heel lastig een nieuwe baan te vinden. Maar je heb nu altijd iets om op terug te vallen mocht je nieuwe werkgever je laten vallen. Stop vast met de pil en zie hoe het loopt.
@yupgup; jeetje, dat lijkt me ook zwaar ja, afstuderen en zwanger zijn. Je weet natuurlijk niet wat voor lichamelijke klachten je gaat krijgen tijdens je zwangerschap.. Ik denk dat ik het zelf ook fijn vind als ik toch een klein beetje al ben ingewerkt, zat zelf te denken aan 6 januari te stoppen, dan is mijn strip afgelopen (hihi heb al helemaal uitgerekend).. Mijn vriend denkt er echter over om nog iets langer te wachten, maar als ik de 6e stop, word ik eerst nog ongesteld en wil ik ff kijken of ik op de natuurlijke manier weer ongesteld word. Dus voordat je dan echt begint, zit je al in februari, en heb ik al een dikke maand werken erop (begin in december ook al met 2 halve dagen inwerken)... Lijkt me fijne planning toch?