Wendy word binnen kort 1 jaar. Nou was ik al niet zo blij dat dit eerste jaar van mn ukkie al voorbij was. Dat zal denk ik herkenbaar zijn voor de meeste moeders. Maar ik was dan iig van plan om er een goed feest van te maken. Ik zou een leuke kaart maken om de mensen uit te nodigen. Deze zou er bijna het zelfde uit zien als haar geboorte kaart alleen dan met n nieuwe foto. Zodat er mooi een jaar tussen zou zitten van pas geboren baby bolletje naar dreumes bolletje. Er zou een mooie taart zijn met telletubbies erop. En slingers en ballonnen enzo. Zou de tuinstoelen schoonmaken zodat die binnen konden staan zodat ook iedereen een stoel had. En toen kwam een vriend ineens bijna 2 maanden eerder al met zijn kado aan. Nou vond ik dat niet zo erg want die moest anders helemaal uit Groningen komen en dat is toch n heel eind naar Amsterdam (vooral zonder auto) En er waren nog genoeg anderen die dan kwamen. Toen ging mn middelste op kamp en kregen we bericht wanneer de terug kom dag was. De 20ste...3 dagen na Wendy dr geboorte datum en precies een week na de dag dat ik haar verjaardag geplant had. Dat zou geen probleem zijn en het kon ook het weekend na dr echte verjaardag op de zaterdag. De oudste mag niet mee naar de terug kom dag (psychologische dingen en broertjes en zusjes zijn niet welkom...al neem ik Wendy toch mee die snapt toch nog niets van de privee dingen die ze dan over dr broer hoort). En dan zou mn moeder er zijn om die zondag dan op hem te passen want die moet weer helemaal uit Eindhoven komen. En dan zonder auto. Dus of ze zou n hele week moeten blijven en dan begint mn vader weer te zeuren. Mn vader komt sowieso al niet (is een erg sociaal wezen...NOT) Maar nou wil het toeval dat 2 van mijn vriendinnen allebei op de 20ste jarig zijn. En die zouden dan vast ook hun verjaardag vieren...Maar waarschijnlijk op zondag. DUS mailde ik vriendin 1 om te vragen of ze dat idd dan deed en of ze dan de zaterdag toch nog kon komen. Ze kon niet....ook niet het weekend er voor en ook niet het weekend er achter. Gewoon helemaal niet. Een andere vriendin zo hoorde ik ondertussen was al redelijk ver gevordert met haar zwangerschap en voelde zich al n tijd niet lekker dus durfde de reis naar hier niet aan (van uit eindhoven).... Het feest viel dus nogal in het water maar ach er was nog 1 vriendin met n groot gezin dus vol zat het dan toch wel....en nu heeft mn laatste vriendin ook gezegd niet te komen omdat dan meteen het hele huis vol zit met hun (2 ouders en 4 kinderen). Mijn grote feest is gereduceert tot 5 familie leden (opa, oma, andere oma, tante, oom). Mn man zit er niet mee (die zit sowieso nooit met verjaardagen oid...onze eerste trouwdag was ook NOGAL n teleurstelling...) En zei als enige reactie:"tja ach kan gebeuren." En mijn hart scheurt bij de gedachte dat mn vrienden het allemaal af laten weten (naja op die eene dan die een enorm leuk boekje gekocht heeft voor dr) op haar eerste verjaardag. Ik kan het ergens wel begrijpen van diegene die geen kinderen hebben...als ik goed mn best doe. Maar zit met n enorme knoop in mn maag en kan hem ergens nergens kwijt. Weet toch al wat iedereen zegt. "het is maar een verjaardag"
Bah! Ik ben het dus niet eens met 'het is maar een verjaardag'. Het is die dag precies een jaar geleden dat je je wondertje mocht verwelkomen. Ik snap echt dat je 'not amused' bent, zou ik ook niet zijn. Hier is het nog afwachten wat het wordt want hier zijn ze ook zo goed in het afzeggen van dingen.
Ik ben zelf helemaal niet van de grote verjaardagen, maar dat dit een grote teleurstelling is, kan ik me goed voorstellen. Je hebt al moeite dat eerste jaar af te sluiten, je wilt juist er een mooi, groot feest van geven, voor iemand die voor jou vreselijk belangrijk is en dan ineens wordt je geconfronteerd met 't feit dat voor anderen je dochter en jouw gevoelens minder belangrijk blijken te zijn... Dat is gewoon 'n rotgevoel... Ik kan je geen tips geven eigenlijk, maar ik vind 't wel echt akelig voor je!!
Ik kan me ook voorstellen dat het je verdriet doet hoor! Tuurlijk heeft iedereen wel n goede reden,maar toch... Kun je niet nog wat andere mensen uitnodigen? Staar je niet blind op die vriendinnen he, soms zijn buurvrouwen of kennissen net zo graag, of liever bij je.... En ik zou mijn vriendinnen zeker laten weten dat je teleurgesteld bent in ze!
Ik kan me er heel goed iets bij voorstellen.. snap ook wel hoe je je voelt.. mijn verjaardag valt net voor de kerstdagen en vaak zijn de meeste familieleden/vrienden bezig met kerstborrels, etentjes e.d. Gelukkig zijn er een paar familieleden en wat vrienden die steevast blijven komen en daar ben ik ook heel blij mee hoor begrijp me niet verkeerd, maar ik baal er wel van dat steeds dezelfde mensen afzeggen op het laatste moment, Nu vind ik het voor mij minder erg dan straks voor de kleine, want ik ben een dag voor mn verjaardag uitgerekend, en als ze het wagen om dan de verjaardag van de beeb af te zeggen krijgen ze wat te horen...
Ik vind het erg sneu voor je. Het is altijd jammer als mensen weinig waarde hechten aan dingen die voor jou zo belangrijk zijn. Maarja zo is het leven veelal, iedereen is druk druk druk. Een beetje een dooddoener,maar probeer er met je (overgebleven) gezin toch een leuke 1e verjaardag van te maken. Tenslotte gaat het om je dochter. En als papa en mama er zijn is toch het allerbelangrijkste, denk ik.
En oh ja, die vriendin die vind dat met haar gezin je huis vol is............ die zou ik zoiezo aanspreken, dat is natuurlijk n non argument om de 1e verjaardag van je dochter te missen!!!!
nou ik kan me je gevoel wel begrijpen hoor zo'n eerste verjaardag is speciaal ! maar het meest speciaal is als jij DE MAMA er bent !! jij bent haar nr 1 en dat zie je zo maar weer eens sterkte en ik hoop dat het toch een super dag wordt
ten eerste het is niet maar een verjaardag het is een verjaardag van jou kleine schat ten tweede lieverd ik vind het niet normaal dat al jou vriendinnen het zo laten afweten het is en blijft een hele speciaale dag voor jou ik zou me er zo rot onder voelen dat mijn vriedinnen het zo af laten weten net als jij je bent zo verdrietig het is niet leuk als iedereen het zo maar laat afweten en vooral als je er zon speciaale dag van wilt maken... vind het erg jammer voor je echt waar.. en ik hoop echt dat het een toch mooi feestje word... jammer dat sommige het anders zien dat jij het is en blijft toch de eerste verjaardag van jou kindje het gaat al zo hard voorbij en dan wil je dat zo graag vieren met mensen om je heen die jou dierbaar zijn.. succes
Jee.. als je het zo vertelt snap ik heel goed hoe teleurgesteld jij bent. Voel me een beetje schuldig... Een van mijn beste vriendinnen heeft alweer drie kinderen, en ik had het ook nooit zo op die verjaardagen. Dan sprak ik haar zelf eigenlijk bijna niet omdat ze het zo druk had met de kinderen en de andere gasten... en het ging ook wel erg veel over de kinderen, terwijl ik daar op dat moment zelf nog totaal niet mee bezig was. Ik sprak veel liever 'gewoon' met haar af - ik miste haar best omdat de kindjes natuurlijk het belangrijkste waren geworden. Heb me nooit echt gerealiseerd dat ze het misschien erg zou vinden dat ik de verjaardagen oversloeg. Jouw kinderloze vriendinnen misschien ook niet...
Misschien moet je in ieder geval wel eerlijk tegen ze zijn. Vertel ze dat je teleurgesteld bent omdat haar (eerste) verjaardag erg belangrijk voor je is. Dat mogen ze best weten. Wellicht doen ze dan voor een volgende keer iets meer hun best om het vrij te houden in hun agenda. Ik denk dat ze zich van geen kwaad bewust zijn. Ik kan me jouw gevoel wel goed voorstellen. Ik zou ook teleurgesteld zijn, maar ik weet ook dat mijn vriendinnen ook hiertoe in staat zijn.
Hoi Wilma, Ik begrijp je he-le-maal. Ik zou wel mijn vriendinnen aanspreken hoor. Hier kwamen ze gelukkig wel, anders was ik ook zeer teleurgesteld geweest. Je wilt gewoon een groot feest geven. Het is zo bijzonder zo'n eerste verjaardag, en dan laat iedereen het afweten . Van je vader vind ik het eigenlijk ook niet kunnen dat hij niet komt. Ik vond vooral de hoeveelheid kaarten van familieleden bedroevend op Robinn's verjaardag. Ik begrijp best dat niet de hele familie komt, want we komen nooit op elkaars verjaardagen, maar ze hadden toch een kaartje kunnen sturen, of even bellen. We kregen, geloof ik, maar 5 kaarten. Nou dat was bij haar geboorte wel anders, maar na een jaar zijn ze haar dus blijkbaar vergeten. Er gaan bij de geboorte van ons tweede kindje in ieder geval een stuk minder geboortekaartjes de deur uit kan ik je melden! Ik hoop dat jullie ondanks alles toch nog een leuke verjaardag hebben. Gelukkig krijgt je kleintje nog niet mee dat er zo weinig mensen op haar verjaardag komen. Groetjes
Ik vind voor een kindje zijn verjaardag, zeker tot ze een jaar of 12 zijn, stuur je een kaartje. Ook al ga je niet op bezoek, da's toch een kleine moeite! Wij doen dat ook bij een aantal kinderen en die zijn zo gelukkig dat ze een kaart van ons krijgen. We worden steeds overdonderd met knuffels als we op bezoek gaan. Wilma, ik snap je helemaal. Ik zou ook eventueel eens horen of er nog andere mensen zijn die je kan uitnodigen. En dan hoop ik dat je zo'n tof feest hebt, dat de afwezigen zo jaloers zijn dat ze er niet waren! Voor mij zijn verjaardagen heel belangrijk. In 2007 waren we met de bouw van ons huis bezig en mijn vriend moest alles in orde brengen omdat de dag erna de beton gestort ging worden. Dus die al niet veel gezien... Toen telefoon: mijn schoonpa moest naar het ziekenhuis met de schouder uit de kom. Uiteindelijk zaten we daar met mijn ouders, zus en schoongrootouders... Nadien zijn mijn schoonouders en -zus nog gekomen, maar toen was het voor mij al naar de knoppen. Deze dag kon niet meer goed gemaakt worden.
Jeetje wat balen. Allereerst de smoes iedereen is tegenwoordig druk komt me mijn strot uit!!! Ookal ben je 'druk' voor vrienden/vriendinnen máák je tijd en zeker als iemands dochtertje 1 jaar wordt. Ik snap je teleurstelling, vreselijk lijkt me dat. Je meisje merkt het nu natuurlijk niet, maar ja als ze ouder wordt wel. Idd zijn er niet andere mensen,zoals buren ofzo die je uit kunt nodigen? Mensen die ver weg wonen kan ik aan de ene kant wel begrijpen andere kant, het is een kleine moeite toch om dan gewoon een keer een dagje te komen? Ik had een soort van surrogaat opa en oma in Groningen wonen nou die kwamen altijd op de verjaardagen van mijn zus en mij met de trein! Verjaardagen zeker voor kinderen vind ik zelf erg belangrijk, het is toch een moment dat je iedereen weer eens ziet enzo. En voor de kids is het gewoon leuk zulke drukte en een kindje die 1 wordt, zo'n verjaardag is sowieso speciaal in mijn ogen. Sterkte iig!!
Ik denk dat het vooral vervelend is voor de ouders. Ik had vroeger ook nooit veel mensen op mijn verjaardag. Ik ben begin augustus jarig en meestal is iedereen op vakantie. Als kind vond ik 2 tantes, opa en oma en een oom al heel veel bezoek. Dat zag ik helemaal niet als weinig. De mensen die ik belangrijk vond waren er. Mijn meisje is 30 april jarig ( Koninginnedag). Tot nu toe nog druk geweest maar ik kan me zo voorstellen dat dit straks wel anders wordt. Eerste verjaardag is wel bijzonder natuurlijk. Ouders weten dat. Mensen zonder kinderen niet. Ik eerst ook niet. Zonder dat het druk wordt kun je het toch super gezellig maken. Maak je niet te druk.
He wat vervelend zeg.. natuurlijk ben je teleurgesteld!!! juist die 1e verjaardag is zo bijzonder!!! Bij mij was het vooraf ook een hoop gezeur en het heeft me zelfs 1 vriendin gekost... zij belde niet en kwam ook niet opdagen en toen ik haar erop aansprak zei ze: "ja heb ik helemaal niet meer aan gedacht". Nou dat was gelijk klaar.. ik vind dat je als vriendinnen moet weten wat belangrijk is voor elkaar en daar je best voor moet doen!!!! Sterkte meid en hoop dat je alsnog een hele leuke verjaardag kunt vieren!!!
ja mij heeft het ook 1 vriendin gekost. En ze had zelf ook een kleine van bijna dezelfde leeftijd. niks gehoord op de verjaardag. Maar 2 maanden later wel een uitnodiging sturen voor de verjaardag van haar dochter, :x
Ik vind het zo raar dat mensen 'niet' kunnen...je weet toch wie er rond een bepaalde datum jarig is/zijn en dan verwacht je toch een beetje dat je daar heen mag/ 'moet'. Vind het heel sneu voor je dat je vriendinnen het zo af laten weten en vooral ook natuurlijk omdat deze verjaardag zo bijzonder voor je is.
he gadsie wat vervelend! ook ik heb zo'n (vriendin) gehad,die liet ook helemaal niks horen op de eerste verjaardag van ons dochtertje,krijg je als smoes tja.....was een beetje mezelf niet,de goedkoopste smoes die ik ooit heb gehoord.Dan had je alsnog een kaartje kunnen sturen,of je man even alleen met de kids toch? ben toen ook heel :x geworden.zo zie je maar weer wie je beste vrienden zijn groetjes
Tja die met het grote gezin is de dag erna dus zelf jarig. Als ze dat nou als "smoes" gehad had dan kon ik er nog in komen.. Ze vroeg nog wel wat Wendy leuk zou vinden. Misschien dat ik het er nog eens met haar over heb. Wie weet komt ze toch nog... Mn vader...tja ach... Ik vind het lullig dat het altijd zo moet gaan. Maar gezellig is hij toch al niet (we zijn hem meestal liever kwijt als rijk...al houd hij tegenwoordig iig al zn mond en zegt dus niks kwetsends of doms meer) En ik zou verder niet weten wie ik uit moet nodigen... Had nog gedacht iemand hier van het forum uit te nodigen maar die heb ik al n tijdje niet meer gesproken of gezien helaas. Ze is zwanger van de 2e nu en zit totaal niet lekker in haar vel. En verder...we wonen in een dorp wat niet bepaald sociaal is ingesteld. Had ik al eens iets over op het forum geschreven. Dus ken er verder niemand die ik uit zou nodigen. Moet zeggen dat dit hier neer schrijven en jullie reacties erop al n deel goed maakt. Ik ben net lekker aan het zoeken geweest naar mooie (my litle pony) slingers voor mn meisje (ze zegt telkens paat! als ze die pony's ziet ) En ga het hier gewoon helemaal roze en glitterig maken met ballonnen enzo (zullen dr broers fijn vinden *grijns*). Bouw gewoon n feestje en jammer dan dat de rest niet komt mee feesten. Stuur ze erna wel n foto. Uitleggen dat dit erg belangrijk is zou ik kunnen doen. Maar mn eene vriendin had dus al allerlei andere dingen geplant en is zelfs niet eens thuis die week Het zal ook wel weer het punt zijn dat we (ik en mn man) allebei verder niet zo heel veel familie hebben. Ik ken feitelijk alleen mn ouders. En hij heeft dan iig nog zn zus met man. Misschien dat we hun kinderen nog deze kant op gesleept krijgen... Maar verwacht er niet veel van. Was er op de geboorte van Wendy ook maar 1 die kwam nml. En als ik hier aan moet zien wie mn vrienden zijn dan is dat een ERG verdrietige uitkomst