Toen we zwanger waren van onze zoon hadden we besloten om geen "babyborrel" te organiseren, het leek ons leuker om al het bezoek apart te hebben. We kozen er ook voor om hem niet te laten dopen en geen peter en/of meter te kiezen. We zijn niet gelovig en ook niet voor de kerk getrouwd, dus het leek ons een beetje schijnheilig. Ondertussen is onze zoon 8 maanden oud en zijn we zelf al naar een aantal "babyborrels" geweest. Meestal waren die heel gezellig. Ook hoorde ik van collega's dat ze zo ontroerd waren bij de doop van hun (klein)kinderen. Dat het toch zo speciaal is, echt een moment om te koesteren. Door die ervaringen/vertellingen heb ik wel een beetje spijt dat wij eigenlijk niets speciaals hebben gedaan voor de geboorte van onze zoon. Hij (en wij) hebben niet zo "in the picture" gestaan en kregen niet zoveel bezoek, het leek wel alsof iedereen wachtte op een uitnodiging. Dat vind ik wel jammer en ervaar ik een beetje als een gemis. Nochtans hadden we heel duidelijk op het geboortekaartje vermeld dat iedereen welkom was na een belletje. We denken dat we bij het volgende kindje wel een babyborrel/geboortefeest gaan organiseren. Dat eventueel met een niet-kerkelijke ceremonie. Aangezien we van het principe zijn dat al onze kinderen gelijk moeten behandeld worden, zouden we het natuurlijk niet kunnen maken om voor onze zoon niets te doen en dan bij het volgende kind dan weer wel. Daarom denken we al een hele tijd na om toch nog een geboortefeestje met ceremonie te organiseren. Dat eventueel rond zijn eerste verjaardag, een soort uitgebreide 1ste verjaardagsreceptie Mochten jullie zo'n uitnodiging in de bus krijgen, wat zouden jullie daarvan vinden? Vinden jullie het "vijgen na Pasen", een "extravagante uitspatting" of zouden jullie het niet zo raar vinden? Of mochten jullie zich in mijn situatie bevinden, wat zouden jullie doen?
Ik zou het niet doen. Wij hebben ook geen babyborrel gegeven en ook niet gedoopt. Met 1 jaar vind ik dat ook te laat. Geef hem een heel apart verjaardagsfeest, hou dat groot. En bij de volgende een babyborrel en kleiner verjaardagsfeestje Nog nooit van vijgen na pasen gehoord
Hehe, dat zal denk ik dan een Belgische uitdrukking zijn. Excuus Het betekent in het Nederlands "mosterd na de maaltijd", dus iets doen wat eigenlijk te laat komt.
Ik zou het nu alleszins geen babyborrel meer noemen. Dan zou ik gewoon een groots verjaardagsfeest organiseren. Maar hoewel wij ook heel erg van de gelijke behandeling zijn, zie ik het probleem niet met de eerste zonder geboortefeest en de tweede met. Ik kan heel veel mensen die dat deden. Niet omdat de tweede iets extra kreeg, maar gewoon, omdat ze geen zin hadden in al het bezoek als er al een tweede kindje was.
ik zou het persoonlijk erg overdreven vinden als ik zo'n uitnodiging kreeg. Van een verjaardagsceremonie...sorry. Sowieso vind ik al dat soort grootse dingen zoals babyborrels en kinderverjaardagen met 60 man vreselijk dus aan mij heb je misschien niet veel.
dit... heel veel mensen hier hoor ik van 'jeeee dat kraambezoek tot mijn kind 6 maanden was.. nee laat maar, bij de 2e doen we iedereen in 1 x Hier in NL is kraamvisite misschien wat gangbaarder, jammer dat het bij jullie niet 'op gang kwam' . Lekker een leuk feestje doen, met bijzondere taart ofzo, maar geen ceremonie joh, zonde van je tijd en geld en voor je kindje waarschijnlijk toch te druk. Een 'gewone' 1e verjaardag is vaak al indrukwekkend genoeg en voor veel jarigen al te heftig (gevolg: Een huilende jarige...) Overigens zijn we met de 1e verjaardag van mijn (inmiddels 20 jarige) nichtje met de familie naar een pannenkoekenhuis geweest, we zaten in een aparte ruimte. Zo iets zou je natuurlijk ook nog kunnen doen, mits je niet téveel gasten hebt. Dus de verjaardag ergens anders vieren.
Ik sluit me in deze aan bij tuc. Volgens mij doe je de meeste eenjarigen geen genoegen met hele overdreven toestanden rond hun eerste verjaardag. Het is vaak al spannend en druk genoeg voor ze met de naaste familie. Maar dan nog wel behapbaar. Tientallen mensen over de vloer en het kind in het middelpunt van die aandacht? Volgens mij doe je daar maar weinig dreumessen plezier mee. Al ken ik ze natuurlijk niet allemaal, dus wie weet. Maar denk daar goed over na: voor wie doe je dit? Maak de 1e verjaardag gewoon zo dat die leuk is voor jouw kind. Wat betreft gelijke monniken gelijke kappen. Mee eens maar praktisch onhaalbaar. Je tweede kind is niet je eerste kind. Niet minder, niet meer maar ook niet hetzelfde. En jullie zijn ook niet meer hetzelfde. Voortschrijdend inzicht speelt een rol, je bent als het goed is alweer betere / verstandigere ouders geworden, want je hebt al een keer kunnen 'oefenen'. Maar je zult met je tweede kind sowieso minder alleen-tijd hebben dan met je oudste, want je oudste is er. Je jongere kind krijgt daar wel een prachtig cadeau voor terug: de aandacht van een oudere broer of zus. Wij letten bij bijvoorbeeld Sinterklaas en verjaardagen wel op dat we ongeveer evenveel uitgeven aan ze. Ook sparen we voor beiden evenveel. De basisregels (bij een bepaalde leeftijd) zijn ook voor beiden hetzelfde. Dat zijn dus die gelijke kappen. Maar omdat het gewoon niet helemaal gelijke monniken zijn en, om in de metafoor te blijven, 'de abdij is gegroeid en de abt ondertussen ook een wijzer man is geworden', zijn er ook verschillen. Zo vermaakte onze jongste zich vanaf 9 mnd al prima in binenspeeltuinen. Zijn we bij de oudste pas rond zijn tweede mee begonnen. Had achteraf wel eerder gekund blijkbaar. Maar met hem heb ik twee jaar elke week gezwommen en dat lukt met de jongste weer niet. Oneerlijk? Geen idee, zal wel maar so be it. Ze krijgen allebei zoveel liefde en zorg als we ze bieden kunnen. En daar draait het om. Niet om een feestje meer of minder. Hmmm, misschien een iets te uitgebreid antwoord, haha.
Mijn kinderen zou ik daar echt geen plezier mee gedaan hebben op hun 1e verjaardag. Bij ons kwamen alleen opa's en oma's, onze zussen met hun gezin en het gezin van onze allerbeste vrienden en dat was al veel te veel. Ze zaten het liefst de hele tijd op schoot te simpen. Vooral de oudste twee vonden al die aandacht verschrikkelijk, de jongste was toen al een clown, dus die heeft er een mooi showtje van gemaakt, maar zat toch ook wel veel op schoot tussendoor. Het geeft toch ook niet dat je oudste geen babyborrel heeft gehad. Hij heeft weer allemaal apart kraambezoek gekregen. En zo'n zelfbedachte ceremonie, alleen maar om het houden van een ceremonie, mwah, lijkt me ook wat overdreven. Als je gelovig ben dan doe je dat omdat de ceremonie zelf waarde heeft en je dat belangrijk vindt. Als je dat niet vindt, waarom dan zelf iets bedenken? En idd, wat tupp ook schrijft: mijn kinderen worden ook niet precies gelijk behandeld. Haar voorbeelden zijn heel treffend. Dat soort verschilletjes blijf je houden en is ook helemaal geen ramp. En een kind van 1 weet later heus niet of hij nou wel of geen grootste geboorte of verjaardagsceremonie heeft gehad.
Ben pas op een babyborrel geweest en ik vond er echt niets aan.Ik heb een schim van de baby gezien want niemand mocht te dichtbij komen ivm teveel prikkels. Was ook nogeens hartstikke druk. Ben uit fatsoen een uurtje gebleven maar was blij dat we weer konden vertrekken.Ik vond het echt zonde van mijn tijd. Ik ga liever op kraamvisite dan al die poppenkast.
Ben nu op twee babyborrels geweest en was gezellig maar had weinig met kraamvisite te maken, heb een glimp opgevangen van de baby en de ouders misschien 1 minuut gesproken maar verder mooi aangezeten met andere vrienden en kennissen Zou het met een jaar ook geen babyborrel meer noemen en/of er een ceremonie aan vast plakken, zou dan z'n verjaardag gewoon wat grootser vieren...als je perse wilt uitpakken. Denk ook niet dat hij er een trauma aan overhoudt als zijn broertje/zusje straks wel een babyborrel krijgt
Dank jullie wel voor de reacties en wijze woorden! We gaan gewoon een klein verjaardagsfeestje geven voor familie en dichte vrienden. Groetjes