Misschien raar hoor, maar ik zou een 2e nu TE druk en TE veel vinden... En dat is mijn persoonlijke mening en ervaring. Ik weet zeker dat ik het zo als het nu gaat helemaal prima vind! Voor nu... de komende 4 jaar denk ik... Maar ik wordt binnenkort 35 jaar. Ik ben net een jaartje de trotse mama van mijn eerste kindje, en het klokje tikt.... en tikt maar verder . Dat zou betekenen dat (als het allemaal kan en lukt) ik tegen de tijd dat ik 39 ben voor de 2e keer mama wordt. Maar als ik dan verstandig denk... en de leeftijd laat meespelen.... hmmmm dan toch eerder?.... Maar nee, dan nog, ik ben er NU absoluut niet klaar voor. Maar de wens voor een 2e is er wel HEEL ERG Het lijkt mij het meest leuke over zo'n 3/4 jaar, dan is mijn kleine ventje 4. Ik scheel zelf met mijn broer(tje) ook 6 jaar en heb dat zelf als heel erg leuk ervaren. En nog, want de band tussen mijn broer en mij is heel sterk! Nou ja, kleine ventje 4 jaar, papa is dan 43, en mama 39..... Zou het dan allemaal nog wel goed gaan? Wie heeft er nog meer bewust voor gekozen om op late leeftijd voor een 2e te gaan? Hoe zijn de ervaringen? (gezondheid, zwanger worden etc) Heb je er wel eens spijt van dat je zo lang hebt gewacht? Zo ja, waarom? Ik ben gewoon eens benieuwd. Ben er nl erg mee bezig de laatste tijd. Voor mijzelf zou een aantal jaren wachten het meest ideaal zijn, maar zou het dan nog wel kunnen? En de gezondheids risico's zijn natuurlijk aanzienlijk hoger dan....
O ik wil misschien ook wel een derde maar nu echt nog even niet. Ik snap je zeker dat je de oudste even iets ouder wilt. Ik vind dit nu met Julian erg fijn. Isabella nu 4 jaar en op school. Julian lekker nog alleen thuis. Ik zou nog 4 jaar willen wachten en dan kijken wat we willen. Dan ben ik 35 a 36. Persoonlijk vind ik 39 niet te oud. Ik ken genoeg ouders die zo oud waren en dat ging goed.
Tja, ik was 33 toen de oudste geboren was en 35 toen de 2e kwam. Juist omdat ik bang was dat het misschien langer zou durebn (NIET DUS: in ronde 1 zwanger!) en ik dan te oud zou worden zijn we toen de oudste 1.5 was weer begonnen.
Deze keuze hoef ik niet meer te maken heb er twee. Ik werd zwanger van mijn tweede in mei 2009 twee maanden voor mijn 35 ste verjaardag en moet zeggen. In juli word ik 37 en moet er niet meer aan denken om nog een kindje met deze leeftijd te krijgen. Maar dat kan ook komen omdat ik er al twee heb. En de keuze van je leeftijd die mee gaat tellen tja het is de waarheid, maar er zijn er genoeg die op latere leeftijd nog aan een kindje gaan beginnen. Je moet pas met een tweede beginnen wat je zelf al zegt als je er aan toe bent alleen in jou en in meerdere gevallen gaat de leeftijd mee tellen. Maar leeftijd zegt natuurlijk niet alles als jij straks 37/38 bent en je voelt je goed ect en dan besluit om voor de tweede te gaan de keuze is aan jou! Alleen de kans dat je snel zwangerraakt word wel kleiner namaten je steeds ouder word natuurlijk. Lastig om eigenlijk hier een zinnig antwoord op te geven dan te kijken naar je hart en je verstand.
Ik hoop over 2 weken 35 te worden en heb 4 heerlijke kinderen. Samen hebben we besloten geen kinderen meer te krijgen. Mijn man is nu 43 en we vinden het goed zo. Mijn schoonzus was 45 toen ze de jongste kreeg, niet gepland maar o zo gewenst. Trouwens haar zoontje is vernoemd naar mijn man
Thx dames! @pnirmal: Ja als ik het volgens mijn verstand zou doen, dan zou ik per direct voor een 2e beep gaan ivm leeftijd. Maar gevoelsmatig absoluut niet. Ben erg benieuwd hoor naar reacties en overwegingen. Wat jij bijv schrijft over dat je er op je 37e niet meer aan moet denken... tja dat kan natuurlijk ook gaan gebeuren.... Zo kan ik eens voors-en-tegens tegen elkaar af wegen voor mijzelf dan.
Even een paar dingetjes die in me opkomen: ook al ben je er nu niet klaar voor, je hebt wel de wens. Wat nou als je morgen ineens zwanger blijkt te zijn? Zou je even schrikken en toch wel blij zijn, als je er een beetje aan gewend bent? Stel dat het inderdaad niet meer lukt, over 5 jaar? Vergeef je het jezelf dat je zolang gewacht hebt? Plus dat natuurlijk steeds meer risico´s voor moeder en kind zijn, als je ouder wordt. Wil je dat bewust accepteren?
Ik ben 36, onze dochter is 2. Was op mijn 33e in ronde 3 zwanger, zitten nu al in ronde 16... Heb meer spijt dan haar op mijn hoofd dat we niet eerder aan kinderen zijn begonnen. Gewoon, omdat ik er ook 3-4 jaar tussen zou willen hebben, maar dat lukt vanwege mijn hogere leeftijd eigenlijk niet want dan ben ik te oud. Wij zeiden eigenlijk altijd: voor ons 1 kind of geen kind... Wisten wij veel dat het zo leuk is om een kind te hebben en er dus zeker nog wel 1of 2 bij wilden! Dus dan maar iets sneller achter elkaar maar nu raak ik maar niet zwanger. Daarbij vind ik de gebroken nachten steeds moeilijker naarmate ik ouder wordt en zie ik daar nu alweer tegenop en ben nog geeneens zwanger... Dilemma dus... Denk soms dat voor ons 1 kindje misschien ook wel 'gewoon' oké is, juist vanwege de leeftijd (mijn man is 41).
@Sisa; Wat jammer dat het niet lukt om zwanger te worden en toen juist wel zo snel! Precies wat jij schrijft daar ben ik bang voor... en dat dan spijt overblijft... Reden te meer om toch nog maar eens flink na te denken. Thx voor je antwoord.
met dit dilemma zit ik ook ik ben dan nu nog wel jonger maar ja kom ook steeds dichter bij de 35. onze dochter is nu 15 maanden ik was nog net 30 toen ze kwam en we willen ook graag een jaar of 3 a 4 tussen de kinderen hebben. maar als dat zo zou zijn dan ben ik ongeveer 34 a35 als we een tweede krijgen. Ik heb altijd gezegt dat ik voor mijn 30 ste een kindje wou en dat is dan net gelukt maar weet nu niet goed of we tegen die tijd nog wel aan een 2 de moeten beginnen. bij mij zegt mijn gevoel ja ik wil er een en nu vind ik het prima maar mijn verstand zegt neeeee nu nog niet. het blijft lastig deze dilemma's. iedereen sterkte
Ik ben 1 maand voor me 35 bevalen van onze 2ling je mag eerlijk weten dat ik blij ben dat ze met hun tweeen zijn. Voor ons nu nog geen derde wie weet ook wel nooit.. Suc6 met je keuze.
Als je er niet aan toe bent is het lastig. Als je wacht zul je er wel rekening mee moeten houden dat het gewoon niet meer lukt straks. Ik zou eens bij je moeder/oma/tantes van je moeders kant nagaan wanneer zij in de overgang kwamen. Dat geeft een indicatie over hoeveel tijd je nog hebt. Ook kun je met een simpele test bij de gyn kijken hoelang je ongeveer nog vruchtbaar bent. Die test wordt niet in elk zkh aangeboden en moet 2-3x worden afgenomen voor een goed beeld. Het is een keuze die je toch moet maken, wij zijn redelijk vroeg an kinderen begonnen omdat ik vroeg in de overgang ga komen, ook al waren we er nog niet 100% klaar voor.
je moet nog 35 worden... ik was 39 toen ik voor nr 3 ging... en 41 toen ik beviel van nr 4... bij mij was het echt de bio klok die besloot wat sneller voor nr 4 te gaan.. was ik 35 geweest bij nr 3..dan had ik er meer tijd tussen laten zitten..
Mijn moeder was 38 toen ze met een andere man een kindje kreeg (mijn -half-broertje dus), en dat is qua opvoeding en, in principe, ook qua zwangerschap goed gegaan. Ze was zwanger van een tweeling, maar 1 kindje is in het begin van de zwangerschap al overleden. Of dat met haar leeftijd te maken heeft gehad, who knows, ik denk van niet.
Het gaat ook niet om de leeftijd. Het gaat erom hoe je zelf in het leven staat! Ik had vroeger vriendinnetjes die echte "oude" ouders hadden. Die deden niks met hun kinderen. Geen uitstapjes, spelen enz. Dat vindt ik dus echt niet kunnen. Het is net hoe fit je je nog voelt. Geestelijk en lichamelijk.
Nee hoor, 39 vind ik te oud en de risico's te groot. Vóór mijn 35e wilde ik 4 kinderen, en dat gaat lukken. Daarna waag ik het niet meer.
Hoi Flamingo, Ik geef eigenlijk geen antwoord op je vraag want ik heb juist niet lang gewacht maar ik deel toch even mijn overwegingen. Ik ben net 35 en heb een zoontje iets ouder dan die van jou. Iets voordat hij 1 werd, begon t bij mij te kriebelen voor een tweede. Overigens wist ik wel al (verstandelijk) dat ik een tweede wilde en misschien wel een derde. Zelf zou ik, als ik zeker wist nog een uk te willen, het niet proberen te plannen en er (op niet te lange termijn) voor gaan! En zoals je ziet in mijn geval met succes Ik zeg absoluut niet dat dat voor jou ook zou moeten gelden hoor, maar we hebben de natuur nou eenmaal tegen ons. Je vruchtbaarheid neemt af, de kans op een miskraam en afwijkingen nemen toe. Ik begrijp je argumenten om nog te wachten, maar ik denk wel dat je er een (biologisch) risico mee neemt. Je bent er nu nog niet aan toe maar voordat je weer zwanger bent en de tweede er goed en wel is, ben je zo een jaar verder... Succes met de keuzes!!
Ik heb mn oudste gekregen toen ik 35 was. Ben nu 39 en pas bevallen van de jongste. Dr zit hier nu wel 4 jaar tussen, maar niet omdat we hiervoor hebben gekozen, maar omdat zwanger worden hier erg moeizaam ging. Niet vanwege mn leeftijd maar vanwege een hormoonafwijking. Ik heb 2 perfecte zwangerschappen gehad, op de bekkeninstabiliteit na, maar ook dat staat los van mijn leeftijd. De nachten breken mij hier niet op, de kleine meid slaapt de nachten al een aantal weken door. Je kunt wachten zoals je graag wilt, maar houd er rekenschap mee dat zwanger worden ook een tijdje kan duren... en met heel veel pech niet wil lukken en je in de mmm beland.