Hoi dames, Nu bij mij de 40 langzaam in zicht komt en we een stap verwijderd zijn van een traject (wellicht IUI), loop ik steeds meer met de vraag rond tot welke leeftijd ik het zwanger worden een kans wil geven. Hebben jullie voor jezelf een grens bepaald?
Ik ben zelf nu 31 en hoop voor mijn 35ste toch 1 of 2 kinderen te hebben. Natuurlijk willen we denk ik nog wel door proberen als het voor onze 35ste niet lukt maar ik denk voor mijzelf dat bij ons 40 het uiterste wordt om te proberen.
Ik heb het steeds doorgeschoven maar dat kwam ook omdat ik vooral de intentie had om jong mama te worden (25/26) en ik riep toen keihard dat ik boven de 30 zelfs geen mama meer zou willen worden. Onzin natuurlijk want inmiddels weet ik ook wel beter. Ben nu 33 en we krijgen ICSI, als de pogingen op zijn stoppen we maar als ik 40 ben en er is een nieuw inzicht waarmee zwanger blijven wellicht weer een grotere kans heeft dan zou ik het zeker proberen. Denk dat ik de max van 43 jaar aanhoudt omdat dit in ziekenhuizen en behandelcentra ook de maximale leeftijd is
Ik denk dat gevoel daar een grote rol in speelt en dat je dat niet van te voren zo kan zeggen. Als je er niet voor staat is het makkelijk om een getal te noemen, maar als je die leeftijd bereikt hebt en je wil de wens nog niet loslaten wordt het een heel ander verhaal.
Ik weet het niet. We zijn begonnen toen ik 21 was. Ik riep dat ik voor mijn 25e toch zeker moeder zou willen zijn. Maar nu we in de MMM zitten wordt de kinderwens alleen maar sterker en zou ik het ook na mijn 25e natuurlijk nog willen proberen. Tot welke leeftijd dan wel? Geen idee.. ik denk dat ik deze wens nooit helemaal weg zal kunnen stoppen.
Onze grens was 40 jaar. Maar ja, wellicht verzet je je grenzen als het almaar niet wil lukken. Was het ons nog niet gelukt en was ik inmiddels 40 jaar, hadden wij onze grens wellicht tocht bijgesteld naar 43 jaar ofzo.
Mijn grens is voor nu 40 jaar, maar goed als je bij die grens bent en de wens is er nog steeds dan denk ik dat je hem zo weer bijstelt..
Mijn grens was 35. Ik ben inmiddels 38, en nog steeds een grote wens voor een 3e....Hier dus wel bijgesteld, naar maximaal 40.
Ik heb altijd jong moeder willen zijn. Na mijn 30ste moest het niet meer. We zijn begonnen toen we 26 waren. Ik heb toen 2 vroeggeboorte gehad op 23 en 24 weken. Toen hebben we besloten om er even tussenuit te gaan omdat ik het psychologisch niet meer aan kon. Vorig jaar heb ik 2 miskramen gehad en nu zijn we bijna een jaar terug bezig voor een nieuwe zwangerschap dat op zich laat wachten. Nu ben ik ondertussen 31 jaar en nog altijd kinderloos dus mijn grens is ondertussen ook bijgesteld. Tot welke leeftijd weet ik nu niet meer.
Moeilijk, ik ben nog jong. (26) maar ook bij ons gaat het heel moeizaam ondanks dat wij wel al een zoon hebben. Ik denk dat hier de grens ook wel 40 is. Maar aan de andere kant denk ik dat ik dat leeftijdsverschil veel te groot vind. Knul hier is al 6,5. Vind t nu soms zelf al lastig dat er zoveel leeftijd tussen zit.. Maar het is niet anders.. T lukt nou eenmaal niet zo goed
Voor mij vermoed ik 40 voor een eerste kindje, omdat er dan nog ongeveer drie jaar rest voor een broertje of zusje. Dit is puur vanuit mezelf beredeneerd, omdat ik het enig kind zijn vreselijk vond/vind, die vlieger gaat natuurlijk echt niet voor iedereen op. Wat betreft anderen snap ik goed dat je doorgaat tot 43, alhoewel ik me afvraag hoeveel stellen het op kunnen brengen om jaren achtereen in die achtbaan van hoop/teleurstelling/frustratie te zitten.