Hi meiden, Voor mijn lieve collega wil ik graag hier een vraag stellen. Zij heeft volgende week 2 gesprekken in het ziekenhuis na 1,5 jaar op de wachtlijst te hebben gestaan. Als hier groen licht voor is gegeven komt ze op de volgende wachtlijst voor de daadwerkelijke inseminatie. ( ze is trouwens alleenstaand ) Nu is het voor haar heel onbekend allemaal en ze vind ze het best spannend wat er allemaal voor vragen worden gesteld. Wat kan ze hierbij voorstellen. Iemand hier die haar hierin wat kan voorbereiden zodat ze wat minder zenuwachtig is. Ze geven aan dat ze bijvoorbeeld gaan vragen naar haar sociale kring ect. Verder nog aanvullingen? Hoor het graag! thnx
Ik hoor/lees vaker dat men dat een spannend gesprek vindt! Fijn dat je het voor haar kan vragen hier en ik hoop dat ik haar een beetje gerust kan stellen. Ik ben zelf net met het traject gestart en had na de intake een groepsworkshop olv 2 psychologen (ik kon ook kiezen voor een 1 op 1 gesprek). Veel mensen denken dat het een soort keuring is, maar het doel is meer dat je over dingen gaat nadenken (als je dat niet al gedaan had..). Heb je aan een sociaal netwerk gedacht, aan je financiën, hoe denk je er later met je kindje over de donor te gaan praten, enz. En zie het ook echt als een mogelijkheid om vragen te kunnen stellen. Ik neem aan dat je vriendin de keuze om dit traject in te gaan weloverwogen heeft gemaakt, en met 1,5 jaar ook meer dan genoeg tijd heeft gehad om alles te overdenken. Er is (dan echt) geen reden om ongerust te zijn! Gezonde spanning is goed het is ook spannend om het over je droom te aan hebben, die daarmee toch weer een stapje dichterbij komt. Ik hoop dat dit haar iets helpt! Veel succes en ik wens haar een fijn gesprek en mooi traject toe!
Poeh dat gesprek was lang geleden, even denken. Ze vragen dingen mbt je jeugd (opvoeding, hoe je opgegroeid bent, trauma’s), vraag mbt donor (waarom een donor?, hoe vertel je je kind het?) , vragen mbt financiën/werk/hobby’s, vragen mbt sociaal netwerk/vangnet.
Dat klinkt wel echt anders dan bij mij! Misschien ook door de vorm (die groepsworkshop deden ze pas sindskort). Natuurlijk had ik ook nog een gesprek met de arts, maar die vroeg niet echt door, alleen even waarom alleenstaand/donor, medische gs (ook over eerdere zwangerschap/bevalling), of ik vervelende seksuele ervaringen had gehad, enz. Het zal ook verschillen per ziekenhuis/kliniek hoe de gesprekken zijn ingedeeld.
Ja bij rijnstate was het meer een interactief gesprek, ook een fijne psycholoog. Bij umc utrecht een kruisverhoor.
Thnx dames voor de snelle reactie! Ze is echt een lieverd en heeft al heel erg lang een kinderwens. Zij doet alles zo weloverwogen en heel bewust. Ze vindt het gewoon heel erg spannend, wat ik snap, dat haar grootste wens af hangt van hetgeen wat er uit zo’n gesprek kan komen. Zij gaat ook in Rijnstate dus zal het fijn vinden te horen dat het daar minder een kruisverhoor is. Ze heeft vanmiddag iemand aan de telefoon gehad om nog iets te checken en had al een fijn gevoel bij deze vrouw. Ik ga haar jullie antwoorden direct doorsturen
Oh wat apart, hier werd ik gelijk naar de kliniek (mck) gestuurd omdat ze in het ziekenhuis dit alleen met stellen doen. Maar uiteindelijk vind ik het juist heel fijn en veel persoonlijker daar dan de verhalen die ik van mensen bij ziekenhuizen hoorde. Ook waren er info bijeenkomsten waar je al wat info kon vergaren. En de gesprekken eenmaal in het traject waren inderdaad als hierboven beschreven om je bewust te maken van wat erbij komt kijken. Maar ook best gewoon vrij ontspannen.
Ik zou graag willen helpen maar bij MCK hebben wij dit gesprek nooit gehad. Denk dat het daar geen ‘must’ is. Wel kregen we naast intake met de arts een intake met een maatschappelijk werker. Heel fijn gesprek waarin ons van alles gevraagd werd over ons, famillie, vrienden, werk etc. Ook onze verwachtingen werden gepeild en kregen we veel tips hoe om te gaan met het donor aspect bij een eventueel kindje. Veel tips waar we nu dankbaar gebruik van maken! Nu ik dit zo schrijf bedenk ik mij dat dit gesprek misschien qua insteek wel vergelijkbaar met wat je vriendin moet doen. Maar nooit benoemd als: jullie mogen pas door als zij akkoord is. Het was vooral heel relaxt. Mochten we nu of over een tijdje vastlopen kunnen we weer gewoon bij haar terecht, in de kliniek. Dat is heel fijn om achter de hand te hebben! Heel veel geluk voor je vriendin!
Bedankt voor de aanvullende reacties! Ze is hier al heel erg blij mee. Ze heeft alles super goed voor elkaar en geregeld maar begrijp haar onrust zo. Ze weet gewoon echt niet wat ze kan verwachten en dit helpt haar wat rust te geven.
Er werd bij mij ook wel heel duidelijk gezegd dat het geen 'keuring' was. Dat de psych het niet kon tegenhouden oid. Als de psych echt vond dat ik niet geschikt zou zijn of weet ik het wat dan kon ze alleen maar mij aanraden misschien eerst aan bepaalde punten te werken. Maar ook dan had ik gewoon kunnen starten met de behandeling. Het gesprek zelf vond ik achteraf eigenlijk wel fijn. Wist van tevoren ook niet wat te verwachten, maar het viel reuze mee!
Hier ook een goede ervaring! Ik heb als eerste aangegeven dat ik het spannend bond, dat het voelde als een soort sollicitatiegesprek. Toen werd mij gezegd: “nergens voor nodig, en als het voor jou zo voelt dan ben je bij voorbaat aangenomen”. Dat was een enorme opluchting en toen een heel prettig en ontspannen gesprek gehad over waar je allemaal aan moet denken (oa financieel, netwerk, etc) en welke vragen ik zelf nog had. Veel succes voor je vriendin, dat gesprek is weer een stap dichterbij haar wens!
Jaren geleden bij rijnstate: Waarom ik een kindje wilde en waarom op deze manier. Eigenlijk vragen die erover gingen of ik een kindje wel een stabiel leven kon geven. Hoe met financiën, of ik een vangnet had, wat als ik ziek zou worden en wie er dan voor kindje ging zorgen of het ging opvangen, hoe ik werken en kindje ging combineren en nog dingen uit m'n verleden vragen om te kijken of ik wel een weloverwoge keuze maakte enz. Ik begreep hieruit dat de psychologe de procedure wel kon stoppen wanneer ze vermoedens zou hebben dat ik niet "geschikt" zou zijn.
Hi! Wij hebben het gesprek afgelopen maart gehad (intake) en vorige week ook het gesorek met de psycholoog gehad. Er werd bij ons vragen gesteld; - over jezelf en hoe je bent opgegroeid - over hoe je de opvang later wilt regelen - hoe je later gaat vertellen dat het kindje van een donor komt --> met veel informatie erbij hoe je het kan aanpakken - hoe je de omgeving kan inlichten hierover - of je bang bent om te bevallen etc. Echt vanalles en nog wat! Bij de Intake moesten wij een hele vragenlijst invullen en die hebben we daar besproken. Mocht je die willen dan kan ik het altijd doorsturen!
Ooh die vragenlijst zou ze echt heel erg fijn vinden, wat lief! andere meiden; super bedankt voor jullie reacties. Ze is hier zo mee geholpen en was echt een stuk relaxter, zo fijn!!
Ze heeft vandaag het gesprek gehad. Ze was heel erg dankbaar voor al jullie input. Het was mede daardoor, ze was goed voorbereid, een heel goed en fijn en positief gesprek! Dank meiden!