Je spuit in je buik, bij vu en umc iig, heb wel gehoord dat er ook zijn die in been laten spuiten. Bij mij eerste x 14 dagen gespoten en 2 dagen erna punctie. Totaal 3 echo's om groei te bepalen.
Vaak, niet altijd, begin je met de anticonceptiepil. Dan moet je daarna twee soorten hormonen gebruiken: Een platlegger (decapeptyl of lucrin) en dat zit niet in zo'n subtiel insulinepennetje maar moet je met een spuitje en een iets groter naaldje dan een insulinepennetje injecteren. Maar soms heb je mazzel en vindt je arts een alternatief in de vorm van een neusspray-platlegger ook prima. Maar niet zoveel artsen in Nederland zijn bekend met dit medicijn die Suprefact heet. De stimulatieinjecties kunnen Puregon, Gonal-F of Menopur zijn. De eerste twee zitten in idd insuline achtige pennen met kleine naaldjes. Menopur moet je zelf mengen (klinkt moeilijker dan dat het is hoor ). Als je follikels groot genoeg zijn moet je Pregnyl injecteren. Dit moet je ook zelf mengen (wederom: het is makkelijker dan dat het klinkt ) en spuit je ook met een spuitje en een naaldje ipv een insuline pen. Hoop dat dit antwoord op je vraag is. Wij zijn voor de vervulling van onze wens voor een tweede kindje afhankelijk van donoreicellen. Anoniem staan we niet achter, dus als we het doen gaat het geen spanje oid worden. Een vriendin van mij is overwegende om eicellen af te staan... Zenuwslopend is deze tijd waarin ze nadenkt. Ik hoop dat ze binnenkort haar keuze zal vertellen...
Iets meer spuitjes dan ik had verwacht, maar goed om al te weten en voor een goed doel.. Spannend dat een vriendin er over denkt! Heeft ze zelf geen kinderwens meer? Ik hoop het heel erg voor je! Heeft ze het zelf voorgesteld?
Het zijn twee injecties per dag, of je hebt mazzel dat je Suprefact mag gebruiken En naw slechts 14 dagen maximaal dat je moet injecteren. Ik zelf injecteerde bij 1 van mijn pogingen maar 5 dagen!! (beetje een raar lichaam ) maar dat is zeer uitzonderlijk. Meeste mensen spuiten geloof ik bij een kort protocol vanaf cyclysdag 3 en tot dag 12 ofzo. Dus minder dan tien dagen Maar er zijn ook mensen die het bij een zogenaamd kort protocol wel 20 dagen moeten injecteren, maar dat is net zo uitzonderlijk als ik met mijn toen 5 dagen Uitleg: kort protocol: niet aan de pil, niet op cyclusdag 23 van de vorige cyclus al starten met een platlegger maar op cyclusdag 2 starten met een platlegger en op cyclusdag 3 met de stimulatie. Lang protocol: de pil, cyclysdag 23 voorgaande cyclus starten met platlegger en daar mee doorgaan en op cyclusdag 3 starten met stimulatieinjecties. Mijn vriendinnetje heeft een vervulde complete kinderwens, idd. Ze heeft het ooit 'gekscherend' voorgesteld, maar dat was een ondoordacht voorstel. Ze had er niet echt over nagedacht. Ze denkt er nu serieus over na. Ik ben op haar 'gekscherende' voorstel teruggekomen en heb gevraagd of ze het serieus zou willen overwegen. Haar eerste gevoel is nu dat ze het wil doen. Ze ziet geen probleem in het stukje genetisch materiaal doorgeven, maar ze is angstig over hoe ze op de medicijnen zal reageren en of ze dan wel voor haar (grote) gezin kan zorgen. Mijn gevoel zegt enerzijds dat ze zal besluiten het te gaan doen, maar ben vreselijk bang dat ze anders besluit en wij hebben geen back up donor. Echt slopend deze periode.
Ik ben dan een van de gelukkigen die wel de neusspray mag gebruiken! Heerlijk, totaal geen bijwerkingen. Ik heb morgen op dag 8 mijn eerste follikelmeting en heb dan dus pas 4 spuiten gezet. Spuiten met dan ook nog eens mini-naaldjes in een superhandige injecteerpen. Tot nu dus allemaal boordelen. MAAR heb je ook aan de maar wat als........ Gedacht? Dan bedoel ik pogingen die worden afgebroken omdat je te weinig eicellen hebt? Of juist te veel? Je kunt overstimulatie krijgen en daar dus giga ziek van worden, zodat je moet worden opgenomen in het ziekenhuis, met kans op trombose ed? Ik zeg dit niet om je te ontmoedigen, maar je bent je eigen kind ook wat verschuldigd, zeg maar. Ik vind het moedig dat je dit wilt gaan doen, maar denk goed na over de; wat als......?!
Ik snap dat je me niet wil ontmoedigen hoor. Maar we hebben er ook aan gedacht. Ik heb het ook bij de zorgverzekering nagevraagd hoe het zit mogen er complicaties zijn. Ik ga er van uit dat mocht ik hierdoor in het ziekenhuis komen er genoeg mensen zijn die voor mijn dochter zorgen. Hoe precies hebben we het niet over gehad, maar er zijn genoeg mogelijkheden. Bedankt voor de tip!
Bij welk ziekenhuis zouden jullie de donatie willen doen? Maartje ik hoop dat je vriendin jullie wil helpen! Ze moet wel echt zeker zijn want anders is de psygische test lastig om door te komen. Ze zijn echt recht voor ze raap en gaan diep op je gevoel in! Volgens mij krijg je bij donatie over het algemeen kort traject.. Maar kan me vergissen. Mijn eigen ivf had ik lang traject. Vanaf cyclusdag 21 decapetyl gezet en daar kwam op cyclus dag 3 daarop gonalf bij. Tot cyclusdag 17, cyclusdag 18 pregnyll en cyclusdag 20 punctie. Dat is laat mijn lichaam reageerde langzaam (normaal is de punctie rond dag 14). Nu met donatie kort traject. Cyclus dag 3 begonnen met gonal, cyclusdag 7 cetrocide erbij. Cyclusdag 14 2 spuitjes decapeptyl en dan cyclusdag 16 punctie.
Op de site van het ziekenhuis kun je vaak een informatiebrochure vinden over de IVF daar. Kun je wat meer informatie uit halen wellicht. Wel zou ik van te voren nadenken hoeveel pogingen je wil doen voor haar. Mochten de embryo's uit de eerste IVF niet lukken....
Hoeveel pogingen is vooraf moeilijk te zeggen ivm eventuele complicaties. Maar zoals ik er nu tegenover sta en tegen haar heb gezegd totdat het lukt. Ook als ze misschien in de toekomst nog een tweede kindje willen en ze dan nog eitjes nodig hebben in het geval er de eerste keer precies 1 goed was (volgens mij is dat niet snel zo, maar toch) wil ik dat nog een keer doen zodat de kindjes genetisch hetzelfde zijn.
Wat mooi dat je hiervoor openstaat. Ik hoop dat het hele traject voorspoedig zal gaan. Ik ben zelf erg nieuwsgierig naar het draagmoederschap, maar op it moment is mijn situatie nog niet stabiel genoeg om hier serieus iets mee te kunnen doen. Wie weet in de toekomst..
Eppo, zou jij draagmoederschap overwegen? Dat lijkt me nog veel moeilijker als je 9 maanden een kindje draagt. Bijzonder! Respect!
zeer bijzonder Eppo82. zelf heb ik dus een dochter d.m.v. een draagmoeder en weet hoe bijzonder dit is. alleen al dat je het overweegt is respect waard.
Ik kan je niet goed helpen met de emotionele kant van het verhaal, wel heb ik zelf afgelopen februari eicellen gedoneerd dus als je specifieke vragen hebt over de behandeling dan hoor ik het graag. Zelf heb ik eicellen gedoneerd aan 2 dames waarvan ik er 1 persoonlijk ken maar zij is uiteindelijk niet zwanger geworden, ik kan je dus weinig vertellen over hoe je hier emotioneel gezien het best mee om kan gaan. Wij hadden destijds besloten dat we hier open over zouden zijn naar het kindje en dat de mate van contact volledig afhankelijk was van mijn 'ontvanger'. Uiteindelijk is dat dus niet aan de orde geweest.