Wat fijn dat t allemaal goed was! Super nieuws! En hoe mooi van allebei een ❤️ hoe gaat t verder met iedereen? Fijne kerst gehad? Ik lekker carpaccio gegeten en wijntjes gedronken hoor, hihi!
Ik heb gisteren voor het eerst de baby gevoeld, was een heel bijzonder moment ❤️❤️❤️ groot gelijk heb je @Nienke91 Qua eten mis ik niets eigenlijk (oké misschien een biefstukje of carpaccio op z’n tijd, maar écht missen nee). Maar dat wijntje bij het uiteten, of bij vrienden, die mis ik wel echt haha! Dus geniet er nog even van zolang het kan!
Lieve meiden, alvast een groet voor het nieuwe jaar met mijn allerbeste wensen op geluk, liefde, gezondheid en natuurlijk het vervullen van die kinderwens! @Cactus92, @Inge1978 (wat gaaf, een "koningskoppel!) en @Killy88, heerlijk te lezen dat jullie kindjes zo lekker aan het groeien zijn en dat alles goed verloopt (zie de misselijkheid en vooral ook de vermoeidheid hier en daar, als voorbereiding op de eerste maanden na de geboorte ) Volgend jaar deze tijd zitten jullie met de kleintjes bij de kerstboom, terugkijken op een mega spannend, wonderbaarlijk en mooi jaar! En natuurlijk duim en hoop ik voor al die andere lieve vrouwen hier, dat hun kinderwens dit jaar ook een begin gaat maken in de vorm van goede terugplaatsingen en positieve testen! Ik denk aan jullie, en ook aan een vrouw in mijn eigen familie die nu zelf hoogstwaarschijnlijk op het wachtbankje zit... wat een spannende (en slopende...) tijden. Op 1 januari is mijn ventje al weer 8 maanden. Als iemand mij op 31 december 2 jaar geleden had gezegd, dat wij nu een klein ukkie zouden hebben, had ik ze hard uitgelachen. Wij waren dat stadium al voorbij, hadden ons neergelegd bij een kinderloos leven en nooit meer verwacht hoe alles zomaar kon veranderen. Nu terugkijkend op 2019, is het een heftig jaar geweest vol met liefde, tranen, angst en dolle vreugde. De vreselijke bevalling waardoor we hem bijna kwijt waren geraakt, de angstige dagen in het begin, de slapeloze nachten, ontelbare uren met een slapend mannetje bovenop ons of in de draagzak, de vele nachtvoedingen, maar zeker ook heel veel genoten van dat heerlijke gevoel, zijn schaterende lachje, onschuldige mooie open blik waardoor je de wereld ineens anders ziet. En nu kruipt hij door het hele huis, ontdekkend en alles proberend, alles moet aangeraakt en geproefd worden, en het liefst zou hij nu al rondrennen (hij is al bezig met zichzelf op aan het trekken aan alle meubels, en als hij dan staat, begint zijn gezichtje te stralen van trots en blijdschap!) Wat gaat het allemaal snel. Dus ik hoop voor jullie allemaal, dat 2020 HET jaar wordt, dat het allemaal gaat gebeuren! En als het dan gebeurt, geniet ervan. Laat je niet in schema's stoppen, laat je niet gek maken door alle artikelen op internet die je wijs willen maken hoe het moet. Volg je kleintje, hou het bij je, dicht bij je hart. Die eerste maanden gaan zo voorbij, zo snel... Geniet van het samenzijn! Heel veel liefs (en succes en sterkte) ik blijf jullie volgen en duimen! <3
@Nienke91 heerlijk hoor, lekker van genieten! Op een of andere manier is het nog lekkerder als je weet dat het straks misschien heel lang niet meer kan @Killy88 Wat een heerlijk gevoel is dat hè! Ik kon er geen genoeg van krijgen. En het wordt alleen maar meer en duidelijker! Ik was er ook van overtuigd dat ik het leven in mijn buik enorm zou gaan missen na de bevalling, maar dat blijkt totaal niet het geval. Geen tijd voor en bovendien is het eindresultaat nog mooier! Ik dacht ook dat ik het gevoel nooit zou vergeten, maar het verdwijnt nu alweer naar de achtergrond... geniet er dus maar goed van! Iedereen een hele mooie jaarwisseling gewenst vanavond! Toch altijd een moment waarop je terugkijkt naar het afgelopen jaar, en dat heeft niet voor iedereen gebracht waar je op hoopte... maar gelukkig ook voor veel van ons wel! En de rest komt in 2020 aan de beurt, afgesproken? ❤
@peque Mooi gezegd! Vorig jaar proostten we nog op een mooi leven samen, want ik had me er echt al bij neergelegd dat het niet meer ging gebeuren. En moet je nu eens zien... wat gaat het inderdaad hard met die kleine! Daar staan we zeker even bij stil vanavond (al denk ik er hard over om in bed te kruipen met oordoppen in, want slaap is erg kostbaar op het moment... )
@Equivoque helemaaal niet herkenbaar hoor, hier nachten van 19.00 tot 8.00 ... NOT Ik maak het me gewoon zo makkelijk mogelijk, dat scheelt al een heel stuk. En vanavond... ach ja zien we dan wel weer, of we wakker zijn of niet, 2020 komt er aan!
Hey lieve dames, hoe gaat het met jullie? Hopelijk hebben jullie een mooie kerst en fijne jaarwisseling gehad! Wij hebben het dit jaar wat rustiger aan gedaan met nieuwjaar. Thuis, filmpje kijken, lekker op de bank in slaap gevallen. Alleen nu, vandaag zo’n moeilijke dag... Vorig jaar 2 januari, kwam ik erachter dat er een wonder was gebeurd. Het maakt het vandaag extra moeilijk omdat ik weer niet op tijd ben. Als ik netjes de 28/29 dagen aanhoud (dat was mijn cyclus vóórdat ik me helemaal plat spoot met al die hormonen), dan ben ik nu 2/3 dagen te laat. Ik voel vanalles in mijn onderbuik, heb het gevoel dat ik ongesteld moet worden, maar heb ook nog steeds last (vooral s’avonds) van warmte aanvallen (gelukkig minder erg dan toen met ‘t deca depot). Ik heb een enorme angst voor de gedachte dat het nu toch echt gedaan is met me (lees: overgang aangebroken) maar ergens heb ik ook weer hoop: “Zou ‘t me nog 1x gegund zijn?”. Ik heb zo het gevoel alsof ik mijn lichaam niet meer ken, heel gek. Als ik, net zoals vandaag, niets te doen heb, dan kan ik zo in mijn gedachte verdrinken. Ik kom dan uit op het gevoel van verdriet en angst. Wat als 2020 wederom ons jaar niet wordt. Misschien wel nooit? Al 6 jaar bezig, zonder gewenst resultaat. 2x mogen proeven van dat verliefd, intens gelukkig, roze-wolk-gevoel, wat ons ook heel snel weer overspoelde met een zwarte wolk van verdriet en angst. Ik weet het even niet meer. Ik heb hoop, ik heb angst. Twee uiterste emoties, die binnen in mij lijnrecht tegenover elkaar staan en ik kijk er naar en durf niet te kiezen welke ik zal volgen. Denk dat ik ze maar negeer. Vastklampen aan april, als ik dan eindelijk het belletje naar MCK mag plegen om te zeggen dat we klaar zijn voor de eitjes die zij hebben bewaard voor ons. Sorry, beetje een negatief berichtje.. maar wilde even van me afschrijven. ❤️
Lieve @puppy28, wat een rotgevoel is dat... tussen angst en hoop, met dit nieuwe allesbeslissende jaar voor je. Hoop is gevaarlijk, want dan doet de teleurstelling nog meer pijn... I know! Vorig jaar met de jaarwisseling hebben mijn man en ik nog geproost op een mooi leven met zijn tweeën. Ik heb ervoor gekozen om geen hoop meer te hebben, maar te accepteren dat het er niet van ging komen. Dat klinkt makkelijk, maar het lukte ook pas na miskraam nummer die om die knop ook echt om te zetten. Voor mij werkte het wel, ik zat beter in mijn vel dan ik al jaren had gedaan. Zelfs nog even over gehad om de resterende twee embryo's dan maar niet te laten terugplaatsen, maar dat vonden we ook zo ondankbaar... nou ja, de rest is geschiedenis! En ik geloof er niet zo in dat die mindset het verschil heeft gemaakt hoor, maar het maakte het leven wel een stuk makkelijker en leuker. Je kon weer plannen maken zonder het 'wat als...' in je achterhoofd. Reizen, oude en nieuwe hobby's oppakken, lekker genieten van het vrije leven en dingen die met kinderen niet meer zo makkelijk gaan. Ik zat er zo lekker in dat ik wel weer even moest schakelen toen ik een paar weken later een positieve test in mijn handen had... Nogmaals, die houding werkte voor mij, maar natuurlijk is dat voor iedereen anders en het lukt ook gewoon niet altijd. Maar misschien heb je er wat aan... in ieder geval weten wij hier allemaal hoe het voelt! Uiteindelijk hoop ik ook voor jou op een goede afloop, op welke manier dan ook!
Lieve allemaal! Een fantastisch nieuw jaar voor jullie gewenst. Voor de zwangeren een zo voorspoedig als mogelijke zwangerschap en bevalling en natuurlijk de mooiste en meest gezonde baby’s ever! Voor de moeders onder ons nóg meer liefde, geluk en knuffelmomentjes. En voor degene onder ons die nog strijden, zet hem weer op! Ik heb aan jullie gedacht en op jullie geproost. Dat al onze wensen uit mogen komen ❤️ Hoe gaat t met iedereen? Met @puppy28 even niet zo goed ! T is ook veel te spannend allemaal. En met die feestdagen word je dan ook misschien zo geleefd en overal probeer je maar een beetje stoer te doen alsof t wel gaat terwijl we allemaal soms wel beter weten... t geeft echt niets hè dat je er soms even doorheen zit!!! Als je erna maar weer de kracht vindt om door te gaan. Dus mijn inziens hoeft negeren van de twee uiterste gevoelens zeker niet! Maar een kant kiezen ook niet. Even weer een beetje proberen te relaxen en met 2 benen op de grond te blijven. Soms is de dag doorkomen al genoeg om trots op te mogen zijn! Hier gaat t goed! Een soort blij dat t nieuwe jaar aangebroken is om lekker cliché weer met frisse moed er tegenaan te gaan. Staat ook een hoop te gebeuren natuurlijk. Werd dit keer trouwens veel te laat ongesteld, echt bizar. Gelukkig kon ik erom lachen hoe hard je lichaam en je hoofd je in de zeik kunnen nemen. Vrijdag voor echo! Ik ben er klaar voor!
@Equivoque dankjewel voor je reactie.. alles wat je schrijft probeer ik ook.. op sommige momenten lukt het me aardig maar nu zo met de feestdagen en de hele babyboom in mijn omgeving geven mij het gevoel weer helemaal terug bij af te zijn. Ben ook echt zo zo bang dat het straks ook met eiceldonatie niet gaat lukken. En ik kán me er gewoon ook niet bij neerleggen dat het misschien wel nooit zal gebeuren. Vind het soms zo oneerlijk hoeveel tijd, moeite en vooral ook geld we kwijt zijn om onze wens proberen te verwezenlijken, terwijl een ander een baby zo in de schoot geworpen krijgt. En het is zeker niet zo dat ik het een ander niet gun, maar ik gun het mezelf (ons allemaal hier) ook. Zo verdrietig, waarom bestaat dít wat wij hebben? Waarom was het niet gewoon zo dat élke vrouw een baby kon krijgen. Pff.. vind het zo lastig om positief te blijven. Ik vind jouw berichten dan wel fijn om te lezen @Nienke91, zo hoe jouw positiviteit van mijn telefoonscherm af spat. Hoop echt dat ik die vibe weer terug ga krijgen. Mijn lichamelijke status momenteel: geen menstruatie te bekennen, vanochtend de bekende omo-test. Alleen wat steekjes zo in de onderbuik maar niet noemenswaardig. Moet wel zeggen dat de opvliegers sinds een paar dagen weg zijn, wat wel erg prettig is. Snap alleen niet waar die stomme regels blijven. Zou het dan toch echt kunnen komen van die pil (1,5 maand geslikt zoiets) en het depot (dacht in september de laatste van een reeks van 2)? Hoe gaat het met de zwangere meisjes?
Lieve meiden, sorry hoor, erg afwezig. Gaat ff niet erg lekker met me, dus vooral bezig de dagen door te komen.. Ik lees wel hoor, maar kan nu het reageren niet opbrengen. Baby gaat goed, gelukkig. Dikke knuffel en hoop snel weer de energie te hebben beter te functioneren en ook weer te reageren.
Hey meisjes!! Hier alles goed! Ik heb de kleine man een aantal keer voelen bewegen, het blijft erg bijzonder. Ik moet er wel echt ff voor gaan liggen met de hand op mijn buik, en met wat geluk (na het eten) beweegt hij om de zoveel minuten! De 20 weken echo heb ik precies met 20 weken, op 20-01-2020, wat grappig hè! Heb nu een tijdje geen echo’s gehad. Dat voelde ergens heel bevrijdend, maar ben er nu ook wel weer aan toe haha! Nog 12 dagen geduld. De Doppler geeft wel rust, als ik ff de zenuwen heb. ‘Langzaamaan’ hebben we ook alles aangeschaft. Ofwel; Ik ben helemaal losgeslagen haha. sinds maandag zit ik al volledig in de ziektewet. Deels omdat mijn werk te gevaarlijk is, dus ik moest sowieso stoppen, maar ook omdat ik heel veel last heb van mijn bekken en onderrug. Ik kan hooguit twee uurtjes iets fysieke doen en dan moet ik de rest vd dag op de bank liggen. Snachts wordt het ook steeds lastiger een goede houding te vinden, dus hoop dat een zwangerschapskussen nog iets positiefs kan uithalen. Al met al niets te klagen hier! Kleine narigheidjes, maar ik neem ze graag voor lief. @Nienke91 Ik hoop dat je vrijdag goed nieuws krijgt en éindelijk een echte poging gedaan wordt. @puppy28 Hoe gaat het nu met je? Het grijze gebied van wachten in die vreselijke onzekerheid is afschuwelijk. Ik hoop voor jou, maar ook van iedereen hier, dat het gauw april is. Dat ook -letterlijk- de zon weer gaat schijnen en je vooruit kan. liefs xxx
Wat bijzonder die 20 weken echo @Killy88! Dat kan alleen maar een mooie echo worden. Helaas nog wel even geduld dus. En ondertussen de kwaaltjes, super balen! Helpt t zwangerschapskussen iets? Of nog niet in huis? Verstandig ook in de ziektewet als t niet helemaal veilig is. (Ben wel benieuwd wat voor werk je doet, haha!) En ook om op je lijf te letten, je hebt er immers maar 1!!! Ben verder ook erg benieuwd hoe t nu met @Muisje101 is? ❤️ En met jou @puppy28? Hier was de echo vandaag prima! Mijn baarmoeder houdt t graag spannend maar we hebben er nog vertrouwen in hoor! Iiiiietwat vocht maar echt minimaal en vorige cyclus gezien dat t verdween na beginnen progesteron. Slijmvlies iets te dun helaas... vrijdag weer terug. Als t dan iets dikker is geworden starten met de utro en dan mogen we er stiekem, maar voorzichtig, vanuit gaan dat in de week van 20 januari de eerste terug plaatsing is! Ik ga voor een topweek dan met die 20 weken echo voor Killy er bij! ❤️
Geweldig @Nienke91 Het gaat er bijna van komen, éindelijk zeg!! Ik werk met jongeren met laag niveau icm verschillende stoornissen, waarbij onduidelijke situaties zich voornamelijk uiten in fysieke conflict situaties.
Oh wauw @Killy88 wat bijzonder om jullie mannetje zo al te voelen! Nog eventjes en dan kun je ‘m weer zien!! Zo mooi! @Nienke91 eindelijkk!! Wat een mooi vooruitzicht zeg! hier nog steeds geen menstruatie te bekennen. Snap er echt niks van en voel me zo hopeloos. Is het dan echt afgelopen, ligt het aan de hormonen van het afgelopen jaar dat mijn lichaam nog aan het ‘onthormonen’ is of is er iets anders aan de hand?
Hallo lieve meisjes! Ik probeer telkens te reageren, maar er komt steeds iets (of beter: iemand ) tussen... de kleine dame houdt ons behoorlijk bezig! We worstelen er nog steeds mee om haar overdag een beetje te laten slapen, want dat doet ze te weinig. En dat uit zich dan door rommelige voedingen en huiluurtjes van de vermoeidheid. Over 3 weken weer werken, ik hoop toch stiekem dat er dan iets meer van een ritme in zit (waarschijnlijk wishful thinking, maar toch... )! @Cactus92 wat vervelend dat je je niet goed voelt meid... ik had je een probleemloze zwangerschap gegund na alles wat je hebt meegemaakt, maar dat hebben we helaas niet voor het zeggen. Gelukkig dat alles wel goed gaat met de baby. En hopelijk met moeders ook snel beter... @Killy88 echt té toevallig van die 20-wekenecho ! Ook voor jou balen van de lichamelijke klachten en dat je al volledig in de ziektewet zit, al heb je het er natuurlijk graag voor over! Maar niet goed kunnen liggen/slapen is vervelend, zeker zo vroeg in de zwangerschap al. Ik had het gelukkig alleen op het eind. Voedingskussen lag soms wel fijn, soms niet. Alleen het omdraaien met zo'n gevaarte in bed, wat een gedoe @Nienke91 nu gaat het dan toch echt gebeuren! Nog even wat hormonen er tegenaan om een zo zacht mogelijk bedje te maken, en dan hopelijk inderdaad deze maand een terugplaatsing!!! Vorig jaar was januari voor mij erg succesvol, dus misschien is dat gunstig We gaan hard voor je duimen meid!!! @puppy28 gatver, kun je eindelijk weer van start, pakt je cyclus het niet op... ik weet niet meer precies wanneer je de laatste injectie hebt gehad, maar is het niet zo dat die nog wat langer kan doorwerken? Als het spul moet kunnen garanderen dat het een maand de boel stillegt, vind ik het niet gek als die maand het minimum is en dat het ook wel eens wat langer kan duren. Misschien kun je dat nog even bij je arts of apotheek navragen?
@Equivoque ik heb even terug gekeken en 11 september heb ik de laatste deca depot gehad. Ik moest in oktober weer een spuit maar heb die niet genomen omdat ik toen zo’n erge last had van de klachten. Ik ben toen overgegaan op de pil en deze heb ik geslikt tot 30 nov. Er is toen een miezerige menstruatie gekomen. En vanaf dat punt ben ik nu nog steeds aan het wachten. Ik heb tot twee weken geleden nog wel last gehad van de opvliegers (dit kan nog zijn van het depot óf toch echt de overgang maar heb er nu geen last meer van). Door zowel twee x dat deca depot (waarbij ik eerder bij een eenmalige depot ook moeite mee had om op gang te komen met mijn ongi) en de pil, kan ik mezelf ook best wel wijsmaken dat mijn lichaam nog bezig is met alle hormonen eruit te werken ofzoiets... Ik ga denk ik even proberen af te wachten tot februari, mocht er dan weer niks zijn dan ga ik aan de bel trekken.