Eiceldonatie

Discussie in 'Donorschap' gestart door cd28, 2 sep 2017.

Tags:
Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. Kes

    Kes Actief lid

    1 jun 2017
    275
    138
    43
    Vrouw
    Naar aanleiding van dit topic hebben we het er net weer even over gehad:)! Maar het is niet iets voor ons. Ik zou het moeilijk vinden omdat je zo afhankelijk van iemand bent, ik weet niet of ik met die onzekerheid kan en wil dealen. Ik heb het idee dat je een stukje controle weer uit handen geeft en dat moeten we al zo vaak in dit traject. Al is het ook een voordeel dat jullie kinderen weten wie de donor is..

    Nadeel van Spanje is inderdaad dat de donor anoniem is. Daar heb ik me wel wat verder in verdiept en uit onderzoek blijkt dat het grootste deel van de kinderen geen behoefte heeft om de identiteit van de donor te achterhalen. Van de kinderen die dat wel willen heeft verreweg het grootste deel op latere leeftijd gehoord dat ze van een donor zijn of het zijn kinderen die met een spermadonor zijn verwekt en waarvan de vader niet meer in beeld is. Ik vind het voor mezelf wel fijn om dat te weten, zeker nu recent die discussie over anoniem donorschap zo in het nieuws was. En misschien praat ik het hiermee goed voor mezelf hoor. Ik hoop dat een eventueel kind geen last krijgt van onze keuze, en als dat wel zo is dat wij een sfeer kunnen creëren waar dit er mag zijn en waarbij wij hem of haar kunnen begeleiden.
     
  2. maartje84

    maartje84 VIP lid

    8 okt 2008
    12.702
    4.199
    113
    Punnikexpert
    Import ergens
    Dank je :)

    Ik dacht het eerst ook... Wij hebben na jaren knokken onze oudste gekregen. En die ene specifieke poging toen... Heenweg in de auto naar Düsseldorf voor de punctie hadden we het over overstappen op eiceldonatie. Terugweg in de auto hadden we het over eventuele cryo's. We hadden nl toen tegen verwachting in ineens aardig wat eicellen. Later bleken ze bijna allemaal onbruikbaar, maar we hadden even hoop. Goed, dat ene embryootje gaat morgen voor het eerst naar groep 3... ;)

    Maar goed. Toen we haar nét hadden hebben we medicatie weggegeven aan een vrouw die voor eiceldonatie in Spanje ging. Ze ging voor een tweede kindje en als ze zelf medicatie inbracht hoefde ze minder te betalen. Deze medicatie kon ik niet zelf meer gebruiken ivm de houdbaarheidsdatum dus prima, alsjeblieft. Ik kon het mij alleen amper maar voorstellen: Ze ging voor een tweede terwijl de eerste van haar eigen ei was. Ik vond het maar lastig te begrijpen (maar gunde het van harte dus vandaar dat ik die medicatie gaf).

    Tsja, hoe zal ik het zeggen? Wij waren nog redelijk hoopvol. Wisten wij veel dat de kwaliteit van mijn eicellen zo achteruit was gegaan? Je verlegd steeds je grenzen. Maar op een bepaald moment was voor mij het klaar. We hadden alles geprobeerd. De meest idiote medicijnen, menstruatiebloed opgestuurd naar Griekenland, immunologische interventies van een immunoloog, DHEA uit Amerika, meer spuiten dan de arts wist, sowieso behandelingen om Duitsland, liters granaatappelsap... Ruzies met manlief over de meest idiote dingen doordat ik zo hormonaal was... Ik was er onwijs klaar mee. En toen zouden we pleegzorg starten. We hebben een informatiebijeenkomst bijgewoond en zouden ons aanmelden voor de pleegzorgcursus.

    En toen zei mijn man ineens dat hij nog 1 poging wilde ondergaan. Pas dan kon hij het afsluiten en zich helemaal op pleegzorg gaan richten. Ik was radeloos: ik was er klaar mee en was bang dat ik weer helemaal geschift zou worden en niet meer zou kunnen ophouden met plannen te smeden en door te vechten.... Na urenlange gesprekken besloten dat we - voor hem - nog 1 poging zouden doen. Alles weer uit de kast gehaald... En toen kreeg ik niet eens een TP.... Er was namelijk niets om terug te plaatsen. Dit voelde zo onaf... Al die moeite weer gedaan, al die hormonen en alles was voor niets geweest... Ik stond weer klaar in m'n vechtersstartblokken: ik zou en moest nu door want dit kon toch niet zo aflopen....

    Maar toen was mannlief er wel klaar mee. Daar kon ik geen genoegen mee nemen... Doordat hij eerder nog 1 poging wilde en ik daar in had toegegeven was ik weer helemaal 'wakker'. Of zat ik juist in een vechtersroes??

    Hij wilde toen echt stoppen en wel voor pleegzorg gaan en zei bang te zijn dat hij van een eiceldonatie kindje niet zo veel zou kunnen houden als van een kindje ontstaan uit mijn eicel. Ik confronteerde hem er mee dat hij wel dacht compleet van een pleegkinderen (helemaal niets van ons) te kunnen houden zoals van onze toen enige kindje, maar dat hij van een kindje uit zijn zaad en uit mijn buik en bloed minder zou houden? Langzaam wende hij aan het idee. Hij ging er in geloven én hij wist dat hij dit "moest" proberen voor mij. Hij zei er later ook over: "Ik wist dat ik jou kwijt zou raken als we het niet zouden proberen. Misschien niet letterlijk kwijt raken, maar wel figuurlijk: jij zou niet meer dezelfde "Maartje84" zijn als ik jou deze kans zou ontzeggen.... "
    Ik kón niet anders dan dit proberen.

    Eenmaal zwanger is manlief er amper meer mee bezig geweest. Ik begon aan het einde van de zwangerschap wel eens bang te worden dat het inderdaad anders zou gaan voelen. Stom, want ik was er nooit bang voor geweest en ik had er eerder al wel veel over nagedacht. Maar er waren veel mensen die er naar vroegen en hun eigen verwachten in die situatie uitspraken. Ik was nooit eerder bang geweest dat het anders zou voelen. Het voelde ook niet anders toen ze in mijn buik zaten. De eerste drie maanden waren nog niet voorbij toeknik ze al voelde. Elke week de echo's, mijn buik die groter werd... Alles gebeurde in mijn lichaam. Hoe veel keer "van mij" wil je het hebben? Ik was nergens bang voor. Maar doordat mensen vaak willen vertellen wat ze zouden doen of voelen als ze in de schoenen van een ander zouden staan begon ik in die laatste weken te twijfelen: wat nou als ik het helemaal verkeerd heb en ze straks als vreemden zouden voelen?? Of gek zouden ruiken? Brrr, ik durfde er toen niemand over te vertellen. Dat heb ik die laatste weken heel eenzaam gedragen. Totdat ik ging bevallen. Ze waren direct van mij. Ze roken fantastisch (heb ze pas ma een week willen badderen hahaha) en ik ben een leeuwin voor mijn 'welpjes'. Het zijn echt MIJN MIJN MIJN jongens. Oké, misschien ook een beetje van mijn man, bijvoorbeeld als ze net gepoept hebben :p

    Ze voelen echt niet anders dan mijn oudste. En zelfs ondanks dat mijn dochter veel makkelijker was dan mijn twee boefjes.... Als er brand zou zijn en ik zou maar 1 kindje mogen redden zou ik niet kunnen kiezen. Ze zijn alle drie mij even dierbaar. Ze zijn alle drie even veel van mij. Ik weet het, ik ben bevooroordeeld maaaaaaaaaaar ik zou er voor gaan!!

    Al weet ik ook dondersgoed dat eiceldonatie ook geen garanties geeft op een babie. Ik zou alleen de kans op een kindje met eiceldonatie echt met beide handen aangrijpen!! :)
     
    Jess89, joepy, Peppabig en 3 anderen vinden dit leuk.
  3. maartje84

    maartje84 VIP lid

    8 okt 2008
    12.702
    4.199
    113
    Punnikexpert
    Import ergens
    Haha zo hang ik mijn was nooit op (zie ineens dat er weer een berichtje staat ;))
    Hierna ga ik echt nog ff actief worden ipv met de iPad lui op de bank hangen terwijl ik opmdempraatstoel zit ;)

    Ook dit snap ik. Zijn ook allemaal dingen waar ik van te voren over na gedacht had. Mijn idee was alleen: met een bekende donor zit ik hooguit een paar maanden in de zenuwen. Met een Spaanse donor zit mijn kind misschien zijn of leven lang in de onzekerheid.... Niet dat ik het veroordeel als een ander er wel voor gaat, hoor!! Maar ik vond dat ik beter een paar maanden kon lijden dan mijn kindje daarna als het ouder zou worden.

    Nu had ik gelukkig een donor die echt compleet er voor ging. Ik was eerst wel eens bang dat ze zich terug zou trekken. Er waren in die tijd aardig wat dingen die bij haar in het gezin speelde waaronder een ziekenhuiskamer van haar man... Maar ze bleef er voor gaan en deed haar best mij te overtuigen: ik ga nergens heen! Ik maak dit voor jou af!
     
  4. Blosje89

    Blosje89 Fanatiek lid

    12 jan 2016
    1.325
    242
    63
    Mag ik uit interesse vragen waarom dit zo voelde(voelt)?
    Wetende dat er ook koppels zijn die juist afhankelijk zijn van spermadonatie. Zij net zo hard naar een kindje verlangen als jullie.
    Ik bedoel dit niet als aanval, dus hopelijk vat je het zo niet op.

    Mijn persoonlijke redenatie is dat ik juist, zeker na onze ervaring van een moeizaam traject, iets terug zou willen doen.
    Het enige wat mij tegen zou staan is dat het traject voor eiceldonatie zwaar is; hormonen/punctie en daarbij horende risico's qua complicaties/gezondheid.
     
  5. cd28

    cd28 Fanatiek lid

    25 jul 2012
    1.344
    106
    63
    Nee, ze gaven aan dat pillen slikken geen zin had. Maar de Scholtens was weg dus deze week hoor ik zijn mening.

    Dus dan denk ik dat de behandeling uit dit linkje ook niet gaat werken.

    Wat fijn dat hier zoveel gereageerd wordt! Ben echt blij met alles wat jullie schrijven en willen delen. Morgen reageer ik uitgebreid.
     
    maartje84 vindt dit leuk.
  6. maartje84

    maartje84 VIP lid

    8 okt 2008
    12.702
    4.199
    113
    Punnikexpert
    Import ergens
    Zoals ik al schreef: het idee dat die behandeling wel zou lukken en de behandeling die wij zouden ondergaan niet. Dat dus er een kindje ergens zou ontstaan die van mijn man zou afstammen maar dat wij met (deels) lege handen zouden komen te staan.

    Dat wij afhankelijk waren van donormateriaal betekend niet (in mijn ogen) dat wij ook verplicht zouden moeten zijn ook te doneren. Zeker niet tijdens het traject al. Ik zou het, ingeval van bij ons voltooide kinderwens, prima dat mijn man zou doneren, maar wel dus pas als wij klaar zouden zijn. Ook mijn zusje die gay is zou prima (wat mij betreft) zaad van mijn man mogen gebruiken. Maar ook als de kliniek ons nu zou vragen om zaad te doneren zou ik het prima vinden. Onze kinderwens is nu voltooid (denk ik... We hebben nl nog maar liefst 9 embryo's in de vriezer ;))
     
  7. Blosje89

    Blosje89 Fanatiek lid

    12 jan 2016
    1.325
    242
    63
    ben zelf ook geen voorstander van verplicht wederkerigheid, omdat eigen kinderwens dan mogelijk doorslaggevend is om hiermee in te stemmen. Mensen moeten deze keuze pas maken wanneer ze zelf geen emotioneel belang meer hebben hierbij.
    Bij eiceldonatie is dit volgens mij altijd het geval toch? Omdat de vrouw zelf geen actieve kinderwens meer mag hebben?

    9 embryo's nog, wauw! Heb je al enig idee of/wat je daar mee zou willen?
    Lijkt me heel moeilijk als je eigen wens vervuld is om deze te laten vernietigen (wat een vd keuzes is natuurlijk).

    Ik zou zelf wel openstaan voor eiceldonatie, selectief voor mensen die ik persoonlijk ken/mag leren kennen.
    Sowieso pas nadat onze eigen wensen vervuld zijn, gezien de risico's van complicaties.
    Heb dit ook aangeboden aan een van mijn vriendinnen, maar gelukkig hebben zij inmiddels een prachtig kindje mogen krijgen en was dit niet nodig.
     
  8. Kes

    Kes Actief lid

    1 jun 2017
    275
    138
    43
    Vrouw
    @cd28 wat fijn dat je dit topic bent begonnen!

    @maartje84 wat een lange weg met veel diverse onderzoeken en behandelingen hebben jullie achter de rug zeg! Jullie hebben veel geprobeerd. Ik vind het wel eens lastig waar de grens ligt. Voor ons is dat nu DD, en we willen per ronde bekijken of we ermee doorgaan. Maar als ik dan hoor dat ze ergens anders weer nieuwe of andere dingen doen dan vraag ik me toch eventjes af of we dat moeten proberen. Zo hoorde ik dat ze in Griekenland iets met stamcellen doen, volgens mij injecteren ze die in de eierstokken zodat die weer eiblaasjes gaan produceren.
    Fijn om te lezen dat je geen verschil voelt. Rationeel weet ik dat ook wel maar toch bekruipt die onzekerheid mij wel eens. Jammer dat je omgeving je daarin wat aan het twijfelen bracht. Jullie hebben het dus wel verteld. Wij twijfelen daar wat over, mijn man is bang dat mensen een soort 'zoek de verschillen' gaan doen. Wat is jullie ervaring daarmee?

    Ik snap je redenatie dat je liever zelf een paar maanden in spanning zit bij het zoeken van een donor dan dat een kind er last van krijgt. Ik vind de manier waarop jullie een donor hebben gevonden ook erg mooi. En dat jullie konden kiezen had ik niet verwacht, ik dacht dat er een tekort zou zijn aan donoren. Ook omdat bij de eicelbanken wel een tekort is.

    En 9 embryo's over, wow! Over iets terug doen gesproken. Ik vind ook niet dat het een voor wat hoort wat hoeft te zijn. Maar je zou je embryo's eventueel toch kunnen doneren?
    Heel erg bedankt voor je verhaal trouwens!
     
  9. maartje84

    maartje84 VIP lid

    8 okt 2008
    12.702
    4.199
    113
    Punnikexpert
    Import ergens
    Nee precies. Bij verplichte wederkerigheid loopt men het risico dat doordat je in zo' traject toch al steeds alle grenzen overschrijdt, je ook deze grens te lichtvoetig overschrijdt. Ik vind het nogal iets. Bij eiceldonatie is het inderdaad al zo dat er pas gedoneerd mag worden als er geen sprake meer van een kinderwens is bij de donor. Het zou nl lullig zijn als donor later nog kinderen wil, maar dat dan niet meer lukt met eigen materiaal en dus zelf een donor nodig zal hebben, terwijl er al wel kindjes ergens rondlopen van de eitjes van de donor...

    Wbt de cryo's... Een poosje terug wilde ik graag voor een vierde gaan. We hebben immers nog die cryo's liggen en ze liggen daar maar te liggen.... We hebben een huis met vijf slaapkamers en in mijn hart is ook nog wel een kamertje vrij ;)
    Maar mijn man zag het niet zitten. Momenteel hebben we het ook beiden onwijs druk en ik moet zeggen dat daardoor de wens wat op de achtergrond is komen te staan. Maar zeg nooit nooit... ;)
    Gewoon vernietigen zullen we idd ook nooit doen. Als we ze willen "opgeven" dan zullen we ze aan de wetenschap doneren. Doneren is geen optie: ze zijn genetisch 100 procent broertjes en zusjes van onze twee jongsten. Bij een eicel of een zaadcel doneren is het slechts 50 procent (daar zou ik dus geen moeite mee hebben, maar wel bij 100 procent verwantschap). Plus het allerbelangrijkste: hoewel de embryo's van ons zijn heeft onze donor er ook iets over te zeggen. Zij wil niet dat ze zomaar naar een random persoon gaan. Ze heeft ons uitgekozen omdat dat goed voelde. Ze is bewust niet naar de donorland gestapt omdat zij een goed gevoel bij het gezin wilde hebben. Bij doneren weet je niet bij wie het beland en dat wilde zij niet.
     
  10. maartje84

    maartje84 VIP lid

    8 okt 2008
    12.702
    4.199
    113
    Punnikexpert
    Import ergens
    Haha autocorrect dingen in mijn berichten ....
    Donorland hahaha moet donorbank zijn ;)

    @zoekdeverschillen: mensen zien wat ze willen zien. Laat ik mijn kinderen ff nummeren: oudste 1, oudste vN de tweeling 2 en jongste 3.

    1 en 3 lijken bizar veel op elkaar. Oudste lijkt sprekend op mij. Maar 3 lijkt op 1. Raar hé?
    Mensen die het niet weten zeggen dat 2 sprekend op mijn man lijkt én dat 3 op mij lijkt. Tsja, 2 lijkt niet echt op mijn man dus dan moet hij wel op mij lijken... hahaha

    Maar ook: een vriendin was eens mee schoentjes passen. Zat ze bij de schoenenwinkel met kindje 3 schoot. Een voorbijganger: "prachtig, hij heeft echt jouw ogen".

    Best bijzonder want deze vriendin is niet de donor en ook geen familie ;)

    Dus.... Tsja... om eerlijk te zijn: mensen die het weten vergeten het eigenlijk ook wel wat. Ik sta er om betekend wat onhandig te zijn. Als mijn mannetjes lomp doen wordt er wel gezegd dat ze op mij lijken ;)


    Later meer, moet uitstappen (trein haha)
     
  11. Kes

    Kes Actief lid

    1 jun 2017
    275
    138
    43
    Vrouw
    Haha ja mensen zien ook wat ze willen zien, en dat is ook wel fijn natuurlijk. Twee jaar gelden stonden wij op de wachtlijst voor eiceldonatie en toen worstelde ik ook wat met die vragen. We hadden toen op een gegeven moment de begrafenis van m'n opa en daar werd een aantal keren tegen de man van mijn nicht gezegd hoeveel hij wel niet op opa leek. Dat vond ik op dat moment zo mooi...geen genetische verwantschap en toch zien mensen wel een gelijkenis tussen twee mensen.

    Leuk dat jullie de optie voor een vierde nog open houden. Ik heb altijd gedroomd van een groot gezin en ik hoop nog steeds dat dat voor ons is weggelegd. Maar dan hebben we nog wel even te gaan:)

    Ik wil jullie nogmaals bedanken voor dit topic. Ik sta op zich wel optimistisch en vol vertrouwen in het hele traject maar de afgelopen dagen had ik het wat lastiger. Begin augustus is na twee weken spuiten onze poging afgebroken en inmiddels ligt de koelkast vol hormonen maar ik wacht nog steeds op mijn menstruatie. En ik merk dat ik daar wat ongeduldig van word, ook omdat we bedacht hadden om even een ronde over te slaan. Maar door jullie ervaringen, vragen en verhalen heb ik vooral weer wat rust. Bedankt meiden!!
     
  12. maartje84

    maartje84 VIP lid

    8 okt 2008
    12.702
    4.199
    113
    Punnikexpert
    Import ergens
    Graag gedaan. Zie nu met het opnieuw lezen van m'n vorige bericht dat ik de nummers door elkaar heen heb gehaald. 1 lijkt op mij. 3 lijkt op 1 terwijl 3 absoluut niet op mij kan lijken. 2 zou op mij lijken maar dat kan helemaal niet. En 3 zou op mijn vriendin (niet de donor) lijken.

    In werkelijkheid denk ik dat 1 op zowel man en mij zal lijken en dat draagdoek 3 op 1 kan lijken. 2 lijkt enorm op de donor. Ik heb het daar totaal niet moeilijk mee. Manlief had het voor hem zelf makkelijker geleken als 2 meer op hem zou lijken. Maar ik heb dat niet zo. Alle drie mijn kinderen zijn super mooi. Ik vind de gelijkenis met onze donor (toevallig heeft ze twee jaar terug oude foto's van haar gezin (haar ouders en zussen) op FB gezet. Ik heb heb haar zussen ook wel eens op FB opgezocht en haar ene zus heeft zoontjes die ook weer enorm op mijn ene zoon lijkt. En hoewel het natuurlijk allemaal makkelijker was geweest als ze uit mijn eigen eieren waren ontstaan omarm ik het gegeven dat nr 2 op haar lijkt. Tenslotte heeft zij er voor gezorgd dat ik 2 en 3 heb... 2 en 3 hebben er voor gezorgd dat ik een compleet* gezin heb.

    * omdat ik heel soms nog eens fantaseer over nog een heel lief klein meisje hahaha.
    Tsja, met zo idioot veel cryo's ga je bijna wel arrogant denken over nog een keer.... ;) Al besef ik ook dondersgoed dat behaalde resultaten uit het verleden geen garanties geven over de toekomst.. ;)
    Dus het betekend absoluut niet dat uit die 9 embryo's per definitie nog een zwangerschap behaald zou kunnen worden. Maar fantastisch is het nu al wel: ik, mega verminderd vruchtbaar nu met een gezin van maar liefst 3 (!!) kinderen... Ik ben zo dankbaar en gelukkig dat het ons - na al dat vechten - gelukt is!! <3
     
    Jess89, Lucie78 en Peppabig vinden dit leuk.
  13. cd28

    cd28 Fanatiek lid

    25 jul 2012
    1.344
    106
    63
    Meiden wat fijn dat hier zoveel gereageerd wordt. Ik twijfelde heel erg of ik dit topic zou starten. Inmiddels had ik al zoveel gelezen op internet maar nog steeds zoveel vragen. Fijn dat we dit nu met elkaar kunnen delen!

    In DD hebben ze gezegd dat er bij mij geen activiteit meer is. Dr. Scholtes belt mij donderdag nog met wat dit precies in gaat houden. Maar de assistente gaf al aan dat medicatie slikken geen zin heeft.
    Als het enigszins wil dan zou ik dit proces graag in NL willen doorlopen. Inmiddels zijn wij in zowel Gent als DD geweest. Voor mijn gevoel moet het ergens een keer ophouden. Maar toch verleg je steeds weer de grens dus misschien dat ik hier straks wel anders over denk.

    Ik meen ergens gelezen te hebben dat de wederkerigheid pas in gaat als de eiceldonatie was geslaagd. Ik weet niet of hier afspraken over te maken zijn maar stel dat je af kunt spreken dat de sperma donatie pas plaats vindt als de eiceldonatie geslaagd is dan is het misschien wel makkelijker.

    Woont je donor bij jou in de buurt @maartje84? Mag ik vragen hoe lang het ongeveer geleden is dat jij de eiceldonatie hebt ondergaan?
    Ik stel de vragen die ik had maar in dit topic. Misschien dat de andere meiden deze ook wel hebben.

    Wat ik begrepen heb is dat de kosten van de donor niet vergoed worden. Ik heb de foute verzekering, bij mij zal sowieso maar weinig vergoed worden als ik zo de site van Geertgen lees.
    Misschien is het een idee om het zoeken te gaan beginnen en dan, stel dat het lukt, in januari te starten na de verzekering te hebben aangepast. Ik heb werkelijk ook nog geen idee wat de kosten zijn als we het wel (deels) zelf zouden moeten betalen.
    @maartje84 kun jij een indicatie geven hoe lang het hele traject duurt? Vanaf kennismaking zeg maar..

    Bedankt voor de tips waar je de oproepen kunt plaatsen. Hier ga ik me ook eens aanmelden.
    Wat jij schrijft over uiterlijk en bv milieu is ook wel hoe ik erin sta. Natuurlijk is het leuk als uiterlijke kenmerken iets overeen komen. Maar wat je later in dit topic schrijft klopt ook. Mensen zoeken naar kenmerken en denken overeenkomsten te zien die er misschien helemaal niet zijn.

    Waar ik me best zorgen om maak is hoe het kindje later gaat reageren. Moet je het wel vertellen? Zo niet, wat gebeurd er als het kindje er later wel achter komt. Maar als je het wel vertelt voelt het zich dan wel net zo gewenst als onze dochter die wel uit mijn eicel komt?
    @maartje84 ben jij er open over geweest richting de buitenwereld? Mijn man wil het stil houden, hij wil eigenlijk doen alsof het van ons beiden is. Maar ik neig erna om dit wel te delen met familie. En misschien ook goede vrienden. Ik vind het ook wel fijn om erover te kunnen praten. Aan de andere kant snap ik mijn man ook heel goed.

    Dit is nieuw voor mij, zou jij zo iets aandurven @Kes?
     
  14. cd28

    cd28 Fanatiek lid

    25 jul 2012
    1.344
    106
    63
    O ja, @maartje84 werd dit gewoon in het ziekenhuis gedaan waar je al onder behandeling was? Wij zaten in Zwolle, zijn nu naar DD gegaan. We kunnen eventueel wel terug naar Zwolle verwacht ik maar dan hoop ik niet dat we eerst weer zolang op de wachtlijst komen te staan. Of misschien dan toch Geertgen?
     
  15. maartje84

    maartje84 VIP lid

    8 okt 2008
    12.702
    4.199
    113
    Punnikexpert
    Import ergens
    Een hele hoop vragen ;) maar dat geeft helemaal niets. Vind het leuk om hier met jullie over te kunnen praten. Fijn als ik iemand kan helpen. Let alleen niet op alle autocorrect onzin die mijn iPad er van maakt haha. Ik probeer steeds alles eerst ff na le lezen, maar ik zag dat er toch nog een draagdoek in m'n vorige stuk staat haha.

    Mijn donor woont een uurtje rijden bij mij vandaan, dus niet in de buurt.
    Wij hebben in 2014 het traject doorlopen.

    Wbt de kosten: wij hebben een onkostenvergoeding aan onze donor betaald. Hiervan heeft zij oa haar oppas kunnen bekomstigen en is ook ter vergoeding voor de benzine, opgenomen uren etc. Dit bedrag heb ik in de week na de donatie overgemaakt. Dit kon ik uiteraard niet op m'n verzekering verhalen, maar heb het later wel van de belasting afgetrokken. De gehele behandeling is door m'n zorgverzekeraar betaald, ik had recht op extra behandelingen ivm aanvullende verzekering.
    Wij zouden eerst bij MCK de behandeling ondergaan, maar die bleken een stelletje lastpakken. Zo zeiden ze telefonisch eerst dat we binnen een paar weken zouden kunnen starten. Nou, de intake hadden we vrij vlot, maar toen bleek dat ze mij eerst daarna nog volledig wilden onderzoeken. Aan de hand van de uitslagen van de follikelmetingen, bloedprikkerij etc etc zouden ze besluiten of ze mij gewoon IVF, ICSI of toch eiceldonatie zouden aanbieden. Ja daaaaaaag!! Ik had al een dossier ter formaat van een dikke telefoongids aan uitslagen. We hadden een eigen donor, wisten precies wat we wilden dus daar had ik geen tijd en energie voor. Het voelde ook vernederend dat ik zinloos opnieuw de vernederingen van alle onderzoeken zou moeten ondergaan. Bovendien zouden zij idd bij eiceldonatie het gedeelte wat de donor onderging op mij verhalen en alleen de bevruchting en terugplaatsing op mijn verzekering verhalen. Het gedeelte van de donor later indienen had geen zin omdat de verzekering dan door had dat het eiceldonatie betrof en waar ze onderuit kunnen komen doen ze.

    Vervolgens bij Nij Geertgen uitgekomen. Bij de intake zeiden ze al dat we in aanmerking kwamen voor de eiceldonatie. Gelukkig hadden ze goed mijn dossier bestudeerd en namen ze daar genoegen mee :)
    Alle afspraken konden vrij vlot doorgaan, denk aan enkele maanden: arts en psycholoog etc. Wij kregen alleen een kink in de kabel: de donor bleek een cyste oo haar eierstok te hebben waardoor we de behandeling ff moetsen uitstellen. Uiteindelijk heeft onze donor haar mirena spiraaltje moeten laten verwijderen (mocht in eerste instantie blijven zitten) en daardoor verdween de cyste alsnog. Bij deze kliniek hebben ze (naar mijn mening) terecht de volledige behandeling op mijn verzekering verhaald.

    Uiterlijk: wij hebben een west-Europees uiterlijk. Wat mij betreft zou de donor best getint mogen zijn maar mijn man merkte terecht op dat dan allemaal mensen zouden denken dat ik vreemd zou zijn gegaan, haha. Daarom was een blanke donor wel handig, maar haar haarkleur en oogkleur komt niet overeen met de onze. Wij hebben beiden blauwe ogen, donor bruine ogen maar onze kinderen hebben wel allemaal blauwe ogen. En dat is toch wel zo makkelijk, maar ik had verwacht dat onze jongste twee kinderen bruine ogen zouden gaan hebben.

    Jouw vragen wbt wel of niet vertellen: dat ga je ook met de psycholoog bespreken. Ik weet dat er een bekende arts in Spanje voorstander is van niet vertellen. Hier in NL is de thans geldende visie dat wel vertellen bete is. Wij vertellen het door het onderwerp van kleins af aan al normaal te maken door een mooi boek over toekan vogels die papa en mama willen worden en uiteindelijk een ander ei gaan krijgen te gaan voorlezen.
    Wbt gewenst voelen: hoe gewenst kun je het hebben? Een eiceldonatie kindje is zeker niet in een dronken bui verwekt maar papa en mama hebben er hemel en aarde voor bewogen.
    Onze buren en collega's weten het niet. Nou ja, 1 collega wel.
    Maar vrienden weten het wel. Het is nl ook niets om je voor te schamen!! Maar tegelijkertijd wil ik ook weer niet dat mijn kinderen onderwerp zijn van "borrelpraat". Ik kies dus wel tegen wie ik het zeg. Mijn man heeft 1 keer een kutreactie van een kennis gehad, dus sindsdien ben ik wel wat voorzichtiger. Maar als ik het wil zeggen, zeg ik het. Weg met het taboe en niets om voor te schamen, alles om trots op te zijn!!
     
  16. maartje84

    maartje84 VIP lid

    8 okt 2008
    12.702
    4.199
    113
    Punnikexpert
    Import ergens
    Wij hebben een regionaal Z-H gehad, toen DD en na een vervelende intake in het MCK dus naar Nij Geertgen gegaan. Gezien dat je in Zwolle liep... zou Nij Barrehûs niet een optie kunnen zijn?
     
  17. Kes

    Kes Actief lid

    1 jun 2017
    275
    138
    43
    Vrouw
    @cd28 vind je het gesprek donderdag ook spannend of verwacht je er niks van?
    Wat betreft Griekenland, daar denk ik niet heen te gaan. Ik heb een AMH van minder dan 0,1 en de vorige ICSI poging is afgebroken omdat er niks gebeurde dus ik heb niet zoveel hoop meer dat het met mijn eigen eicellen nog gaat lukken.

    Ik zou het ook absoluut op jonge leeftijd vertellen. Ik heb er zelf geen goed gevoel bij om dat te verzwijgen voor het kind. Het lijkt me voor een kind ook moeilijk om het dan op latere leeftijd te horen of misschien toevallig te ontdekken. Als je het op jonge leeftijd vertelt is het donorverhaal al van jongsafaan onderdeel van wie het kind is en dat lijkt me zelf wel belangrijk.
    Wij zouden het waarschijnlijk alleen aan ouders en broers en zussen vertellen. Maar dat is hoe we er nu in staan. Misschien verandert het ook wel als we daadwerkelijk in het traject zitten en we toch de behoefte voelen om het met meer mensen te delen.

    Wij zitten zelf ook bij Nij Barrahus, zij doen de echo's nu we in DD zitten. Ontzettend fijne kliniek is dat! Zij willen ook eventueel helpen als we het eiceldonatie traject in Spanje in gaan. Zij krijgen ook binnenkort een laboratorium zodat het gehele traject in hun kliniek kan. Nu kan het tot de punctie.
     
  18. cd28

    cd28 Fanatiek lid

    25 jul 2012
    1.344
    106
    63
    #38 cd28, 5 sep 2017
    Laatst bewerkt: 5 sep 2017
    @maartje84 Bedankt voor je uitgebreide reactie. Dit waardeer ik echt zeer!
    Gisteravond heb ik wat jij schreef besproken met mijn man. Met name of we niet toch voor een donor gaan die we gaan zoeken bv via Freya en of we het dan wel of niet gaan vertellen aan familie en goede vrienden.
    Hij heeft hier goed over nagedacht en vanmorgen belde hij me op mijn werk op. Wat hem betreft kan hij er nu ook helemaal achter staan en mag ik een oproep gaan plaatsen.
    Ook over het toch vertellen aan familie en vrienden denkt hij nu anders. Eerst wilde hij het echt onder ons houden en nu wil hij er toch meer open over zijn.

    Bedankt ook voor je tip van Nij Barrahus, zij waren voor mij ook onbekend. Ik heb de site en reviews wat bekeken en dit lijkt heel positief.

    Ik denk dat ik nu een oproep ga plaatsen en daar gaat natuurlijk ook een tijdje overheen. Dan kan ik in december mijn verzekering nog aanpassen.
    Heb je, of misschien iemand anders, een tip qua verzekering?

    Ik verwacht helemaal niets meer donderdag. In NL was er al geen enkele reactie meer op de stimulatie bij de eerste IVF poging. In DD gaven ze aan dat er geen activiteit meer te zien is dus ik denk niet dat ze nog iets kunnen doen daar.

    Bedoel je nu dat ze bij Nij Barrahus de terugplaatsing niet doen? Je schrijft dat ze het tot de punctie doen. Ik begrijp dit denk ik niet helemaal.
     
  19. maartje84

    maartje84 VIP lid

    8 okt 2008
    12.702
    4.199
    113
    Punnikexpert
    Import ergens
    Wat onwijs fijn dat mijn langdradige getyp ;)zo helpend is :)
    Ff snel want heb ff weinig tijd:
    Oproep bij Freya had ik op een speciaal openbaar stuk van hun site geplaatst. Dus niet op zo'n afgesloten forum. Oproepen in de lounge van dit forum hebben eerder bij in ieder geval twee forumgenootjes tot gedoneerde eitjes geleid. En eiceldonorgezocht.nl bestaat ook nog. Zou gewoon overal je oproep plaatsen! :)
    Wbt verzekering: er veranderd steed van alles in verzekeringenland. Ik weet zo niet wat nu de beste is.
     
  20. Kes

    Kes Actief lid

    1 jun 2017
    275
    138
    43
    Vrouw
    @cd28
    Wat bijzonder om te lezen dat het openen van een topic jullie koers weer wat gewijzigd heeft. Het klinkt ook alsof jullie elkaar de ruimte en tijd hierin gunnen om zelf en samen tot een beslissing te komen. Ik hoop dat je snel reactie krijgt op je oproep!

    Quoten lukt me even niet maar je hebt gelijk, ik zei tot de punctie maar ik bedoel tot en met. In Nij Barrahus doen ze de punctie dus wel zelf maar geen terugplaatsing. Ze hebben geen lab om de ivf of ICSI te kunnen doen dus dat moet elders gebeuren. Ze werken met DD en Zwolle samen. Maar ik dacht dus dat ze binnenkort wel een eigen lab krijgen zodat de gehele behandeling daar kan. Ik weet niet of ze eiceldonatie mogen doen, daar zit natuurlijk ook een procedure omheen, los van de behandeling zelf.
     

Deel Deze Pagina