Dat ziet er goed uit @Equivoque ! Tja, ik heb geen survivaltips voor je helaas. Ik probeer het maar los te laten. Je hebt het zelf niet in de hand. Maar dat is natuurlijk makkelijker gezegd dat gedaan.. Morgen om 13 uur hebben we de afspraak. Super spannend!
Ik leef een beetje op de automatische piloot. Er zijn al veel tranen gevloeid en paniekmomenten geweest.. En ondertussen draait alles door. Vandaag hele dag gewerkt, dan moet het masker weer op hè. Werk met leeftijd 0 tot 4 jaar.. Morgen moet ik om 14.00u voor een scratching. En laatste poging doorspreken met mijn arts.. En jij morgen voor de echo! Vreselijk spannend.. zal aan je denken!! @Equivoque die testen zien er prima uit hoor!! Stop aub met vergelijken.. Zeg ik, ik ben geen haar beter.. Maar snap je zo goed.. die vreselijke weken doorkomen.. Ook ik heb geen tips voor je.. Of hoewel, pak ook een weekje naar de zon, ter afleiding! Ik duim me suf voor je hoor, naast mn eigen proces. Eerst morgen cd28 goed nieuws en dan jij over paar weekjes erachteraan En hopelijk ik ook, van mn laatste poging...
Daar teken ik voor hoor! Heftig hoor, om je groot te moeten houden en dan ook nog met kleine kinderen werken... Wel fijn dat je meteen terecht kunt voor de scratching. Je hebt sowieso nog een gegarandeerde terugplaatsing toch? Ik bedoel, geen risico op niet goed ontdooien? Hopelijk kun je alles op Lanzarote dan even van je af zetten en genieten van je vakantie. Ik voel me dan ook weer zo'n zeur over mijn testen... Maar je herkent het gelukkig . Ik heb vandaag echt een rotdag gehad en ik weet niet waarom. Heb zó het gevoel dat het niet goed zit. Maar ja, wat is gevoel en wat is angst... die houd je niet uit elkaar natuurlijk. Ik denk dat het besef dat ik nog 3 weken in spanning zit (tenzij het eerder vanzelf misgaat natuurlijk ) hard is ingedaald. Ik kan gewoon echt heel, héél slecht tegen onduidelijkheid. Dat jullie het ff weten... @cd28 Ik duim heel hard voor een goede echo morgen! Zet 'm op!
@cd28 : vanmiddag een spannend en hopelijk mooi moment, de eerste echo! Succes, maar ook veel plezier! @Equivoque : je test ziet er mooi opgelopen uit. En ja, de verlengde wachtweken zijn nog moeilijker dan de eerste wachtweken. Jammer dat je positieve gevoel verdwenen is en de angst nu op de voorgrond staat... Het worden 3 lange weken, maar we zullen je erdoorheen helpen en heel hard duimen dat het dit keer gewoon goed gaat!
Ik heb al mijn miskramen rond de 7 weken gehad dus het is idd heel spannend straks. @Equivoque je mag hier zoveel zeuren als je wilt hoor! Hopelijk kunnen wij je een beetje steunen deze 3 weken. @Cactus92 succes vanmiddag, ik hoop dat de arts je toch nog weer wat vertrouwen terug kan geven.
Dat is best een opgave ja, me groot houden.. Ik zie mezelf dan ook niet komende periode weer 100% aan t werk gaan, al ligt dat wel in de planning na mn vakantie.. Ik heb gegarandeerd nog een tp ja, geen risico's qua ontdooing. Geen idee hoe ik de moed moet verzamelen om uiteindelijk die laatste test te moeten doen... Eerst vanmiddag maar door die nare scratching heen.. Je zeurt helemaal niet hoor, kan me zo invoelen, hebben dit allemaal al een of meerdere keren doorgemaakt.. verschrikkelijk. Die weken zijn nog erger idd dan de eerste 2.. En ja.. wat kun je werkelijk voelen over wat er in je lijf gebeurd.. angst is een slechte raadgever.. En daar moet je dan 3 lange weken mee dealen.. Ik kan ook heel slecht tegen onduidelijkheid, dus begrijp je hoor. En praat maar lekker van je af!! We wachten vandaag eerst even op @cd28, graag goed nieuws, dat hebben we nodig!! @Jolandadjk knuffel voor jou. Gewoon, omdat ik me elke keer weer besef dat jij al op dat vreselijke punt ben waar ik me nu al zo verdrietig om maak.. Als je kwijt wilt door wat voor gevoelens jij heen gaat hoor ik het graag..
Helaas geen goed nieuws. Op de echo was een lege vruchtzak te zien dus waarschijnlijk rond de 5 weken gestopt met groeien. Moet stoppen met de medicatie en volgende week een belafspraak. Zolang wil ik niet wachten. Het moet nu weg, probeer via de huisarts een verwijzing naar het ziekenhuis te krijgen. Morgen ook nog een bijeenkomst van het werk dat 2 dagen duurt.. inclusief overnachting en gezellig eten... pff
Jeetje, ik weet even niet wat ik moet zeggen. Wat ontzettend verdrietig! En zo oneerlijk... Het lijkt wel alsof het hier niet goed kan gaan... En dan wederom het gezeur wat nog gaat komen, hopelijk lukt het om de verwijzing te krijgen en kun je snel terecht! Zo'n bijeenkomst van het werk komt dan helemaal rot uit. Zijn collega's op de hoogte van jullie situatie? Denk goed aan jezelf, wat niet gaat, gaat niet! Voor nu een hele dikke knuffel! Ik leef heel hard met je mee! Sterkte meis!
Néé toch meis... Ben gewoon echt even heel boos! Waarom kan het toch gvd niet een keer goed gaan hier! En behalve boos ook heel verdrietig... is de klap heel hard aangekomen of zat je nog in de zelfbeschermingsmodus? Ik snap dat je het meteen weg wil hebben, maar ook het ziekenhuis hanteert ongeveer een week wachttijd. Dit om met een tweede echo uit te sluiten dat er niet toch iets levensvatbaars zit, ook al is dat nog zo onwaarschijnlijk. Ik heb zelf het idee dat het stoppen met de medicatie ook al wat triggert. Bij mij kwam het beide keren 4 dagen later los, dus hopelijk hoef je niet lang te wachten. En dan ook nog zo'n gezellige werk-2-daagse voor de boeg, wat een hel. Wat Jolanda ook zegt: je hoeft het jezelf niet aan te doen hoor. Maar het kan ook fijne afleiding zijn na de hele middag en avond uithuilen. Bij de eerste mk heb ik me ziek gemeld tot het kwam, bij de tweede ben ik gewoon gaan werken. Het is maar net hoe het geland is en hoe je je voelt. Heel veel sterkte met alles dat komen gaat... we denken aan je!
Ach meis, wat een afschuwelijk rotnieuws!!! Wat ontzettend gemeen... Ik weet ook gewoon niet goed wat ik zeggen moet.. We kennen allemaal dit nieuws en gevoel, maar wanneer is het eens genoeg?! Waarom moet dit wèèr zo gaan? Ik vind het zo gemeen en verdrietig.. Voordat je idd in het ziekenhuis terecht kan moet er eerst een verwijzing naartoe, duurt weer even.. En wil je dan curretage of cytotec? Wat vreselijk om dit nu te overdenken, vanmorgen nog vol verwachting en nu deze wetenschap.. En je werk.. Ja een ellende.. ik heb al moeite met de normale dagen, laat staan jij in jouw situatie en dan zo'n happening met overnachten en leuk doen.. Jij bent de enige die kan beslissen.. Heel veel sterkte en een dikke knuffel!!
Dank jullie wel.. Ik was er zo van overtuigd dat het goed zat.. was de hele dag misselijk en heel erg moe. Helaas heeft het niet zo mogen zijn. Ik heb hele slechte ervaring met de pillen. Ze hebben me uiteindelijk opgenomen en het had ook nog niet goed gewerkt. Ik wil dus een curretage. We denken erover om het op te geven. Dus dan kan een curretage ook geen kwaad meer doen.. Mijn collega's weten nergens van. Zijn ook nagenoeg allemaal mannen. Ik ga maar gewoon en zie wel hoe het gaat.
Ja dan zijn de pillen zeker geen optie.. Denk ook dat het tegennatuurlijk is, het moet zelf los komen.. Maar dat heb ik de laatste keer wederom afgewacht en bloedde enorm, maar was het nog niet kwijt. Uiteindelijk het laatste zetje cytotec. Maar da's weer anders dan volledig op cytotec. Hoe zit je in de kansen nog? Ben het even kwijt, sorry.. liggen er nog embryo's te wachten? Opgeven... iedereen zou het begrijpen, dit traject is loodzwaar en eigenlijk niet menselijk.. Maar als de kansen er nog liggen.. is die keuze zo moeilijk! Ik snap het, wat betreft curretage. Het is een gok, maar de kans dat het fout gaat of uiteindelijk verklevingen geeft is kleiner dan de kans dat het goed gaat. En begrijp ook dat je het weg wilt hebben en niet weer een lijdensweg in wilt gaan.. Heel dapper dat je het toch gaat doen qua werk. Je voelt jezelf.. Ik heb ook steeds gewerkt toen ik in afwachting was. Eerste keer was dat heel zwaar. Tweede keer was het een afleiding en voelde dat juist fijn om te doen. Na weken van spanning voor de echo was er ook opluchting. Totaal de verkeerde uitslag en zeer verdrietig, maar ook duidelijkheid.. Doe wat goed voelt en wat je aan kunt. Denk aan je!
@cd28 Ik heb goede ervaringen met het natuurlijke beloop afwachten. Nu ging dat gelukkig ook vrij snel, anders had ik zeker ingegrepen. De tweede keer is het vanzelf op gang gekomen op de dag dat ik een afspraak had in het ziekenhuis voor cytotec. Bij een lege vruchtzak zou ik het met deze ervaringen toch weer afwachten denk ik, maar als ik wat verder zwanger zou zijn zou ik het te confronterend vinden en gaan voor een curettage. Je gedachte om niet meer verder te gaan begrijp ik heel goed. Ik heb toen ook heel duidelijk gevoeld dat er echt een grens is aan wat je jezelf kan en wil aandoen. Aan de andere kant liggen daar nog die 5 eicellen die jou geschonken zijn en waar je heel dankbaar voor bent... lastig. Maar waarschijnlijk is nu ook niet het beste moment om definitieve keuzes te maken... Ik wens je heel veel wijsheid in ieder geval, en een dikke knuffel om de komende dagen door te komen. Neem een paar wijntjes bij dat etentje en hopelijk kun je je zinnen dan heel even verzetten!
@Equivoque het klopt dat we nog eicellen hebben en daar ben ik enorm dankbaar voor. Maar we hadden voor onszelf besloten dat dit het laatste jaar zou zijn. Ik ben inmiddels 42.. de risico's worden steeds groter en het bepaald nu al zoveel jaren ons leven. Jullie weten allemaal dat je je leven een soort van on hold zet bij dit traject. Het afwachten vind ik een beetje eng. Wat als ik ergens ben en het begint ineens? @Cactus92 ik heb eerder een curretage gehad en bij mij zijn er verklevingen ontstaan dus de kans dat dit weer gebeurd is heel groot. Vandaar dat ze dat liever niet meer doen. Maar @Cactus92 hoe is het bij jou gegaan vandaag? Wat zei de arts?
Dat is ook enorm eng. Gelukkig was het bij mij niet zo dat ik ineens overvallen werd door enorm veel bloedverlies. Eerst een paar dagen minimaal, en de miskraam zelf begon met steeds toenemende krampen waarbij ik nog steeds het meeste bloedverlies op het toilet had. Het is natuurlijk bij iedereen anders, maar het viel mij in ieder geval mee. Ik vrees alleen wel dat ik het zelf ook nog een keer ga meemaken. Ik heb vannacht geen oog dicht gedaan. Ik voel me sinds afgelopen maandag minder zwanger, dus vrees echt dat het weer niet goed zit. Helaas klopte dat gevoel de vorige keren ook. Dit ga ik zo niet volhouden tot de echo... kon je nu maar al iets zien, maar het is echt nog te vroeg. Maar als het nu al mis is, wordt dat misschien wel al voor de eerste echo duidelijk. En dan weet ik ook echt niet of ik die laatste embryo's nog wel wil laten terugplaatsen... Sorry voor het ego-bericht maar ik zit er even doorheen...
@cd28 Ik snap dat je het afwachten eng vind, maar het begint wel met een vooraankondiging, het is niet dat je ineens leegloopt. De eerste keer ben ik in verhouding bijna geen bloed verloren.. de krampen bouwden zich op en heb het als een minibevalling ervaren, met weeën en veel pijn. Achteraf iets kunnen nemen tegen de ergste pijn, had vooraf even na moeten vragen ipv googlen. Arts had er ook niks over gezegd. 2e keer is het gewoon niet goed losgekomen, vandaar het hevige bloeden denk ik. Meer als menstruatiekrampen met golven bloed, niet als die minibevalling van de keer daarvoor. Heel anders. Met cytotec uiteindelijk ook geen hevige pijn maar toen ik het niet meer verwachtte kwam het ineens tijdens een toiletbezoek. Ik ben groot voorstander hoor, van afwachten, dat wel. Probeerde meer naar jou te luisteren, naar je beweegredenen en gevoel. Als je toch besluit door te gaan zo ik daar wel voor kiezen. Zeker gezien je problemen eerder na curretage.. Veel wijsheid en sterkte gewenst! @Equivoque ik heb het ook met jou te doen, wat voel je je vreselijk!! En net wat je zegt, er kan nog niks bekeken worden, geen zekerheid, geen geruststelling.. En dan die paniek, het rotgevoel.. Schrijf maar van je af, meer kun je niet doen. Alle andere goedbedoelde tips weet je wel.. slaan nergens op en heb je geen boodschap aan. Het is gewoon een hel. En ja, mocht het mis zijn, wat we niet hopen en willen, zou het mooi zijn als het dan maar komt. Maar missed abortion is de trend hè, zeker hier bij ons, dus het "geen bloed geeft moed" gaat ook niet echt op. Maar ook dat weet jij.. Het is afwachten en hopen, bidden, smeken, duimen dat het allemaal goed gaat vanbinnen en dat de angst je overheerst! Wat natuurlijk ook een grotere kans is dan dat je gevoel klopt. Want het gaat namelijk vaker goed dan fout! Ik denk aan je en leef enorm mee!! En wou dat ik magic words had om je gerust te stellen.. De scratch was veel minder pijnlijk deze keer. Omdat het baarmoederslijmvlies erg dik was. En ook veel korter. Nu menstruatie afwachten, dagje goed laten doorkomen en opnieuw progynova gaan slikken dag 2..
@Equivoque ik snap heel goed dat je je zoveel zorgen maakt. Ik hoop zo hard dat je er helemaal naast zit en dat jij samen met @Cactus92 het jaar toch postief gaat eindigen. Morgenmiddag kan ik in het ziekenhuis terecht. Heel toevallig bij dezelfde gynaecoloog als 3 jaar geleden.
Dank jullie wel dames voor jullie begrip. Zeker omdat ik van ons allemaal op dit moment het minste reden tot klagen heb... achteraf voelt het zo suf, maar het was oprecht blinde paniek wat ik voelde. Inmiddels ben ik gelukkig weer een beetje bij zinnen gekomen. Ik ga er wel vanuit dat mijn gevoel klopt, dat is nu mijn waarheid en als dat zo is kan ik er niets aan veranderen. Door mijn gevoel serieus te nemen werd ik gek genoeg weer rustig. En je zal altijd zien: prompt kwam dat gevoel weer terug dat ik al een paar dagen kwijt was... Ik reken in ieder geval nergens meer op, behalve bloed of een slechte echo. En wie weet word ik toch nog verrast... Ik hoop het maar verwacht het absoluut niet meer. Dat voelt het veiligst. Hopelijk kan ik het de komende tijd een beetje los laten. @cd28 fijn dat je zo snel terecht kan. Ik neem aan dat je wel zit te eten met je collega's nu? Hopelijk geeft het wat rust om morgen weer stappen te kunnen ondernemen. @Cactus92 fijn dat de scratch deze keer meeviel. Hoe voelt het om alweer met de volgende poging bezig te zijn? Je vakantie zit er eerst nog tussen, dus misschien voelt het nog wat verder weg. En waarschijnlijk was het wel duidelijk, maar ik wil toch even zeggen dat ik echt heel blij ben met dit topic en met jullie! Als ik jullie niet had om te spuien werd ik echt gillend gek...
Ja ik ben wel gegaan, afleiding is wel even goed. Morgen gesprek en hoop volgende week curretage. @Equivoque ben het helemaal met je eens. Het is zo fijn om hier alle zorgen en angsten kwijt te kunnen.