Heb me 3 weken geleden ziekgemeld op mijn werk omdat ik zowel lichamelijk als emotioneel helemaal op ben. Heb totaal geen energie meer, continue huilbuien, slaap slecht en voel me nutteloos en depri. Heb half juni na 11 weken een miskraam gehad en 11 augustus na 5 weken. Nu ben ik weer zwanger. Ben bang dat t weer mis zal gaan en mn lichaam is 1 grote hormonenbom (al sinds april 07) omdat ik eigenlijk al maanden zwanger ben. Van de huisarts moet ik voorlopig rust houden en ik praat nu wel met een maatschappelijk werkster om t allemaal een plaatje te geven. Tevens gaan we over 2 weken naar het AMC voor onderzoek e.d. Iemand ervaring met dit gevoel en hoe heb je dat aangepakt op je werk? Mijn teamleider reageerde redelijk begripvol maar had net een arbeidsdeskundige van de arbodienst aan de lijn en die begreep niet echt wat er aan de hand was en reageerde nogal bot. Het werk kan me op dit moment eigenlijk gestolen worden, het heeft totaal mn interesse niet. Daarbij komt dat ik net sinds 1 mei een nieuwe baan heb (wel bij zelfde bedrijf) en nog helemaal niet ingwerkt was. Ik voel me dus totaal nog niet op mn plaats en nuttig. Moet voor die job t hele land door rijden en adviezen en ondersteuning bieden voor een product wat ik nieet eens ken (niet ingewerkt) ook wordt ik zonder projectleiders ervaring op grote projecten gezet. Dit geeft allemaal zoveel stress dat ik ff niet meer weet wat ik moet doen. Autorijden lukt me zelfs niet eens omdat ik dan in paniek raak. Een andere baan zoeken onder deze omstandigheden lijkt me ook niet handig. Iemand ideeen, tips of een goed advies? Vast bedankt!
Jeetje wat naar meis, Ik zou voorlopig toch even thuis blijven. Gewoon rustig met de bedrijfsarts het gesprek aangaan. (ik neem aan dat je daar heen moet?) En evt. overleg met een gynaecoloog? Daar zijn arboartsen meestal nogal gevoelig voor vertelde mijn VK. Zoals je nu klinkt gaat werken op dit moment gewoon nog niet lukken. Rustig aan dus, en niet te snel handelen. Pas beginnen als jij denkt dat het vertrouwd is.