Hoi meiden, Ik ben nog maar kort zwanger, dat weet ik maar maak me elke dag zorgen en nog eens zorgen. Ik ben zooooo bang dat het mis gaat terwijl ik daar helemaal geen reden voor heb. alles gaat goed tot nu toe niks aan de hand.. maar toch blijf ik er telkens aan denken. Elke keer het gevoel dat ik ongesteld moet worden , het wordt al veel minder.. en dan zeggen mensen dat hoort erbij het is baarmoeder die groeit . Ik voel me dan een dag goed en dan de volgende dag twijfel ikweer zo. wat kan ik aan dit gevoel doen? Ik wil zo graag van me zwangerschap genieten en niet elke dag bang zijn. Ik kan niet wachten als ik bij de verloskundige ben geweest voor de eerste echo en het hartje zie kloppen.. 18 november ga ik voor het eerst maar ben bang dat ze dan nog geen echo maken terwijl ik het zo graag wil want dan kan ik eindelijk er echt van gaan genieten. . hoe zijn jullie met dit gevoel omgegaan? Voor mij zijn de eerste 3 maanden echt een hel! Groetjes Esmaralda
is gewoon mega herkenbaar en meestal zijn de eerste dagen / weken van een zwangerschap zo doorspekt met zorg en twijfelmomenten. Is volgens mij heel normaal. je verlangt zo naar dat kindje, je wil niet dat het misloopt en er is niks dat je zelf kan doen. alles hangt nu af van moeder natuur hoe het verder verloopt. de tijd gaat tergend traag en je let op elk krampje en pijntje. de hormonen spelen hier al een sluwe rol in. Het enige wat helpt is niet te veel rondsurfen, je dag vol plannen met afleidende activiteiten en zo veel mogelijk een dagelijkse routine aanhouden. elke ochtend tegen jezelf zeggen: ik ben zwanger (en dat is zo tot het tegendeel bewezen wordt). Het is heel lastig, ik weet het, na 3 (4 incl mk) zwangerschappen is het zelfs hier nog bijna elke dag met schrik om het hart. maar laat het je leven niet overheersen. Komt wel goed. succes!!
Zodra het hartje is begonnen met kloppen (6 weken), dan is de kans op een miskraam aanzienlijk minder. De NVOG (Nederlands vereniging voor Obsterie en Gynaecologie) hanteert de volgende kansen bij het zien van hartactie op een echo: - Bij 6 weken is de kans op een miskraam gemiddeld 22% - Bij 8 weken is de kans op een miskraam gemiddeld 2% - Bij 10 weken is de kans op een miskraam gemiddeld 0,6% Ik zou me niet zoveel zorgen maken, als het toch misgaat, dan kon/kan je er tòch niks aan doen, maar denk aan de zwangerschappen die wel goed gaan. Dat is toch 95%
Ik kan je maar één tip geven.... Laat het los!! Hoe raar het misschien ook klinkt.. als het mis gaat, gaat het mis. En er is niets dat je hieraan kunt doen en gedaan kunt hebben! Ik weet hoe het is om een miskraam te hebben, en de angst die je bij een volgende zwangerschap voelt. Maar je kunt er niet steeds stil bij blijven staan meid! Probeer ervan te genieten! Spreek dit gevoel ook uit bij je VK, dan weet ik zeker dat ze sowieso een echo gaan maken!
Probeer het los te laten, veel makkelijker gezegd dan gedaan en ik kon het hier ook niet altijd, maar probeer te genieten van je zwangerschap. Dit is toch al jullie kleintje en ook al mocht het mis gaan het is en blijft bijzonder en daar kun je niet genoeg van genieten. Helaas zijn die eerste weken voor iedere vrouw een onzekere periode waarbij iedere vrouw zich zorgen maakt. En wees alvast maar voorbereid, want hier werd de onzekerheid iedere zwangerschap groter. Maar 1 op de 100 vrouwen krijgt een miskraam, dus de kans dat het goed gaat is veel groter dan dat het misgaat. sterkte meid!
Heel herkenbaar helaas... waarschijnlijk maken ze echt wel een echo op 18 november want dan ben je al meer dan 8 weken toch? Probeer te relaxen want das beter voor de baby hé. Sterkte meid, even volhouden! xxx
Meis, het is gewoon lastig om niet onzeker te zijn of zorgen te maken. Deze zwangerschap heb ik besloten om me niet te laten leiden door de angst bij mijn jongste zoontje. Wij zijn na 12 jaren kinderwens, 3 x ICSI eigen zaad, 5 keer IUI D (om de poging zwanger),een lange adoptie procedure en nu ICSI D, ouders geworden van 2 geweldige zonen en een ukkie op komst... We hebben 5 keer een missed abortion te verwerken gekregen. Daardoor heb ik in mijn zwangerschap van de jongste in angst geleefd hem te verliezen. Die angst was zooooo groot dat het mijn leven beheerste. Tot en met de bevalling was ik bang hem kwijt te raken. Nu heb ik besloten gewoon hartstikke zwanger te zijn!! Als het goed blijft gaan zal dit mijn allerlaatste zwangerschap zijn en ik wil er nu van genieten! Iets wat ik bij mijn zoontje niet gedaan heb en ik zoooo n spijt van heb. Wil het nu bewust meegaan maken. Dus zeg ik als een matra tegen mezelf: ik ben hartstikke zwanger...mocht het alsnog mis gaan, heb ik wel kunnen genieten. En niet in angst geleefd. Het zal niet altijd helpen, maar ik merk wel dat het me goed doet om er zo in te staan. Heel veel sucses met loslaten, want weet je zwangerschap is gewoon tot en met de bevalling spannend! Hoop ook deze zw wat soepeler te doorlopen dan de vorige (zw suiker/insuline, gebroken vliezen en vroeg opgenomen met 30 weken bijna continu opgenomen, ernstige BI..)maar ook dan ga ik genieten!! Hoop ik
Nee ik ben dan 7 wkn en 5 dagen. Dus net geen 8 weken maar hun rekenen vanaf je laatste menstruatie dus ben volgens hun dan wel 8 weken en 2 dagen. Ik doe dan of me neus bloed en net of ik niet weet wanneer ik me eisprong heb gehad misschien maken ze dan wel een echo hahaha!
Woowww je verhaal maakt me heel erg stil.. wat goed van je!!!!! & hoop echt dat alles goed gaat deze keer bij jou!! Ik mag niet zeuren als ik dit zo lees
Ik ga proberen er vanaf nu af van te genieten ! Ik heb bij mezelf voorgenomen ben de 6 weken voorbij het hartje klopt als het goed is het engste gedeelte is over. Ze zeggen ook hoelanger je zwanger bent hoe minder de kans op een miskraam .. zelf geloof ik er niet in omdat je zelf verhalen hoort dat vrouwen met 11 weken nog een miskraam kregen. maar goed ik ga daar niet meer aan denken en bij elk steekje die ik voel denk ik gewoon oh goed teken het groeit !! Kusssssss super bedankt voor alle lieve reacties!!