Boekje is idd niet erg, zolang de klachten van de patient maar leidend blijven. Ik heb dus iets teveel arts-assistenten getroffen die dan zeiden dat het iets niet kon zijn, omdat het boekje zei dat er dan andere klachten moesten zijn. En dan bleek het dus vervolgens wel te zijn wat zij zeiden dat het niet was.
Die boekjes van de huisartsen staan tegenwoordig allemaal op een artsen platforum. Als jij wat opzoekt pak je dan het telefoon boek of pak je je mobiel laptop of computer.... Dat doen die artsen ook. Ze pakken hun tablet met een complete artsen encyclopedie!! Je kunt echt niet van mensen en dat zijn artsen ook dat ze echt alles uit hun hoofd kennen. Dan heb je een extra hoofd nodig. Een goede arts zoekt dingen op!! Voor die een conclusie trekt. Een arts in opleiding precies het zelfde. Liever een arts die het na kijkt dan een arts die wat ( gokt willen we dat dan??) Kijk de toon kan wel anders bij t.s haar verhaal en bij sommige verhalen. Sommige artsen zijn net horken. Maar dat heb je met normale ( mensen ook) . Waar mensen werken worden fouten gemaakt. Wel is een fout van een arts ( gevaarlijker of dat kan het zijn). De toekomst is dat een arts gewoon met z.n tablet in zijn zak rondloopt. En toetst wat symptomen in en hoppa. Natuurlijk is hart luisteren bloeddruk bekijken super belangrijk. Lichamelijk onderzoek. Voelen we ons dan serieus genomen. Omdat het dan een op een contact is?? Als je er moeite mee hebt zeg het doen ze moeilijk en vind je het echt storend gaat dan op zoek naar een huisartsen praktijk die geen opleidingsplek aanbied! Die zijn er vast ook.
Er zijn ziekte.s die zo zelden voorkomen dat een diagnose zeer moeilijk is vast te stellen. Dan kan je wel alle ziekte leer gehad hebben.En toch dat ene net niet gelezen of gezien hebben. Ik heb een boek hier. Een boek over hoe een arts arts woord dat boek is nu zeker gedateerd maar het principe wat daar in staat er zijn maar 26 ziekte.s zo te genezen de rest blijft gissen. En dat is het artsen vak soms ook gissen. En dat heeft niks met hun opleiding te maken maar met de zeldzaamheid van die ziekte. Er worden zelfs nu nog ziekte.s ontdekt die niet bekend zijn of waren. Wel moet je verwachten dat een arts veel weet en heel zijn kennis te beschikking stelt om een ziekte te ontdekken.
Dat niet iedereen zo tactvol is dat is helaas zo, net als artsen die teveel bij beschikbare informatie blijven hangen i.p.v. echt goed naar de patiënt te luisteren. Mensen maken inschattingsfouten. Je kunt natuurlijk altijd om een andere arts vragen indien beschikbaar. Ik wissel regelmatig tussen onze twee artsen, afhankelijk waarvoor ik kom. Ieder heeft zijn/ haar eigen kwaliteiten. Opzoeken in een boekje/ op internet vind ik persoonlijk niet storend. Ik verwacht niet dat een arts (zeker in opleiding) alles maar weet. Sterker nog, de laatste tijd heb ik mijn eigen huisarts met veel ervaring nog het één en ander bijgeleerd. Hij had nog een erg verouderd beeld van pre-eclampsie dus ik heb hem verteld over de laatste onderzoeken. Ik lees zelf namelijk ieder onderzoek op dit gebied. Dit heeft hij vervolgens zitten googlen waar ik bij zat. Zo kan hij hopelijk een volgende patiënt beter begeleiden dan bij mij het geval was. Ook in andere situaties heeft hij wel eens het internet gebruikt. Misschien komt het wat knullig over, maar dan toch even verder denken dan je eerste indruk. De medische wereld ontwikkelt zich snel, een arts kan onmogelijk alle informatie hebben of onthouden.
Iko ben zelf huisarts in opleiding en vind het altijd fijn als mensen het vertrouwen hebben dat ik ze ook goed kan helpen, maar als ze liever bij de vaste huisarts komen of graag willen dat hij even meekijkt of meedenkt: prima! Het is voor niet-medici ook wel ingewikkeld wie ze allemaal kunnen treffen, maar over het algemeen is een ju-co (junior co-assistent) een 1e-4e jaars geneeskunde student, een co-assistent of semi-arts een 5e of 6e jaars geneeekunde student, een arts-assistent is arts en kan wel (AIOS) of niet (ANIOS) in opleiding zijn tot specialist. Een huisarts in opleiding is een AIOS en in de huisartsenpraktijk is dat meestal iemand in het eerste of laatste jaar van zijn/haar specialisatie (de huisartsenopleiding duurt 3 jaar na je geneeskundestudie). Ik hoop dat mensen die niet tevreden zijn over mijn handelen of communicatie dit aangeven bij de assistente of hun huisarts of nog liever bij mijzelf, zodat ik ervan kan leren. Ik zou je dan ook aanraden dit zeker te bespreken de volgende keer!
precies... hier net zo, zit een jonge meid, neemt echt de tijd voor je, doet niet moeilijk als ik ergens om vraag ( verwijzing of een bepaald medicijn) en denkt mee.
Wilde ik ook zeggen. Mijn huisarts wordt 65, kijkt met vrij grote regelmaat in zijn collectie boeken die in zijn spreekkamer staan, of hij googled. Ik heb ook de ervaring dat artsen in opleiding veel uitgebreider vragen, veel meer kijken naar de patient nog omdat ze juist aan het leren zijn. En daarbij gaan ze hier altijd na het consult de arts erbij halen en doornemen wat zijn of haar bevindingen zijn. Geen problemen mee. Als je dat wel hebt mag je dat gewoon aangeven.
Je hebt het recht om dat te vragen en dan moet de dokterspraktijk je gewoon een afspraak geven met je eigen huisarts. Maar besef wel dat je je eigen huisarts kent,maar hij jou misschien niet. En hij weet al helemaal niet je medische geschiedenis uit zijn hoofd. Ze zien zoveel patienten, dus wat dat betreft maakt het echt niet uit hoor wie je hebt. En vroeder pakte de dokter zijn medische encyclopedie, tegenwoordig gebruiken ze gewoon google. Dat is geen schande, want weet je hoeveel soorten ziektes,pukkeltjes,toestanden en zalfjes en pilletjes en poedertjes er wel niet zijn? Dat is niet allemaal te onthouden voor 1 mens.
Ik werk zelf in een huisartsenpraktijk als dokters-assistente en wij hebben ook huisartsen in opleiding maar wij hebben echt alleen maar goede ervaringen. Ik werk er juist graag mee en ik zou ze zeker geen studenten noemen haha. Als je ontevreden bent kun je dit beter aangeven bij de assistente en die kan het dan binnen het team terugkoppelen.
Bij ons kunnen patienten ook ten allen tijden een afspraak krijgen bij hun eigen dokter maar dan moet er wel tijd en ruimte zijn en dat kan dan ook weleens een weekje later zijn. Haio's hebben ook een zelfstandige week en dan hebben de vaste huisartsen helemaal geen spreekuren.
Hier in de tijd dat het erg slecht ging met zowel mijn zoontje als met mij ook meerdere artsen in opleiding gehad. 1 daarvan beviel erg goed, maar de andere absoluut niet. Op een gegeven moment ook specifiek naar mijn huidige huisarts gevraagd aangezien hij al een hoop van mijn verleden wist en dit is toegezegd door de assistent. Ik kreeg echter toch die arts in opleiding terwijl mijn eigen huisarts mij gewoon te woord had kunnen staan en ik heb hier ook direct iets van gezegd. Het antwoord was: Ja maar, u bent de vorige keer toch ook bij mij geweest, dus dan moet u het nu ook met mij doen. Heb gezegd dat dit nooit de normale gang van zaken is geweest en dat ik mij er niet fijn bij voelde. Heb niet voor niets naar mijn arts gevraagd. Er waren de tijd ervoor al een hoop dingen mis gegaan en dit was voor mij dan ook echt de druppel. Ik heb een klachtenbrief geschreven en ben naar een andere praktijk overgestapt. Ben echt ontzettend blij met die overstap!
Hier ook geregeld een Arts in opleiding, geen probleem mee maar ik neem er minder snel iets van aan dan van mijn eigen (de beste ha ever) huisarts. Ik kwam er namelijk een poos terug met mijn dochter, ze had een waterpartijen dat stuk was gegaan en was gaan ontsteken. (Twee weken hiervoor was ik voor iets anders met mijn dochter daar en hadden we het ook even over de wratjes, en zei de ha dat we moesten komen als er een stuk zou gaan en zou gaan ontsteken) De arts in opleiding trok haar wenkbrauw op bij mijn verhaal van het advies van de andere arts, keek amper naar het plekje, maar schreef een zalfje voor. Wij dapper smeren..... De plek werd binnen een dag groter... De volgende dag weer groter..... En het was inmiddels weekend. Ik de hap gebeld voor advies, de vraag gesteld of het normaal is met dit zalfje dat de plek eerst groter word.... Die zeiden " doorsmeren, het heeft tijd nodig en als het maandag alleen nog maar groter is geworden terug naar de ha" En het was maandag wel 5 keer zo groot! Korstering en pijnlijk voor mijn dochter en het zag er vies uit.... Terug naar de huisarts en daar was weer de arts in opleiding..... Die keek eens naar de plek die zeker zo groot was als mijn hand.(het begon als een 10 cent muntje) En wilde me weer naar huis sturen met het advies om toch echt de 10 dagen zalf smeren vol te houden! Toen ik stellig aangaf dat ik dat niet van plan was omdat het mij nog al vreemd leek dat een zalfje dit effect hoort te hebben, begon ze te aarzelen en haalde mijn huisarts er bij. die kwam binnen, gaf ons een hand, keek naar het been van mijn dochter en zei " nee joh, hier moet een kuurtje tegenaan! Dit is een waterwrat waar krentenbaard bij is gekomen, dit los je niet meer op met zalf en gaat ook niet vanzelf over" Mijn dochter heeft dus weken lang met een pijnlijke en lelijke plek op haar achterbeen/ knieholte gelopen (in de zomer) heeft een ab kuur moeten nemen omdat die arts in opleiding niet goed genoeg naar haar plekje, die toen nog klein was heeft gekeken!!!!!! Ik en vooral mijn dochter was niet happy! Dus voor mij is het zo dat een arts in opleiding prima is maar ik zelf scherp moet zijn, en als er iets is waar ik mijn eigen huisarts bij wil hebben dan regel ik dat.
Ik heb ook weleens gevraagd om mn eigen huisarts. Ik ging voor een uitstrijkje en de arts in opleiding deed een paar vergeefse pogingen met nogal wat ongemak als gevolg. Toen ik voor de 2e keer ging, gevraagd naar de vrouwelijke arts.
Je mag altijd om je eigen ha vragen. Dan kan het wel zo zijn dat je wat langer moet wachten. Ik heb er niet zo'n moeite mee, heb gisteren nog een cyste in mijn nek weg laten snijden door een HAIO. Maar bij elke AIO moet je wel mondig zijn en je grenzen aan kunnen geven heb ik gemerkt. Niet brutaal en bijdehand, maar je moet wel aan kunnen geven wanneer jij vindt dat er een volleerde arts bij moet komen. Als je van jezelf weet dat je dat niet goed kunt, geen AIOs accepteren. War de assistente daar ook van denkt.
Het hangt er een beetje van af met wat voor doel ik kom. Voor de gewone klachten, mag een huisarts in opleiding het van mij best doen, daar heb ik geen problemen mee. Ik ben ook meerdere malen bij de ha geweest voor vrij serieuze psychische klachten. Dat lag/ligt erg gevoelig. Die gesprekken ging ik liever alleen met mijn ha aan, dus niet met een vreemde erbij. En toen waren ze nog moeilijk genoeg. Op zulke momenten heb ik geen zin om iemands studieobject te zijn.
Wie zegt dat deze arts alleen 'een boekje' hanteerde? Deze leergierige student wou denk ik een dubbelcheck doen. Mijn ervaring met deze huisartsen in opleiding is dat ze meestal enorm gedreven zijn en uitgebreid de tijd nemen om je verhaal aan te horen en tot een goede diagnose te komen.
Toen ik nog in brabant woonde, was de AIO bij de huisartsenpraktijk daar veel kundiger dan de huisarts zelf, die een jaar of 30 ervaring had. Bij de huisarts werd ik keer op keer weggestuurd als ik vertelde dat ik nooit ongesteld werd, hij heeft me zelfs een bloedtest laten doen terwijl ik niet eens seksueel actief was, omdat ik vast wel zwanger zou zijn als ik niet meer ongesteld werd. Het was de AIO die me doorstuurde naar het ziekenhuis en waar vervolgens van alles werd vastgesteld. Ik heb daarna juist altijd om een AIO gevraagd, in plaats van om de huisarts. Dus ja, natuurlijk zijn er goede AIO's, maar dat weet TS ongetwijfeld ook wel. Of een AIO de kennis heeft of niet, doet er in dit geval helemaal niet toe. Het gaat in dit geval om haar gevoel en natúúrlijk mag ze om haar eigen arts vragen. Lekker doen hoor TS, en je ook zeker niets aantrekken van de reactie van de assistente. Die kunnen vaak ook wel een cursusje patiëntvriendelijkheid gebruiken
Bij ons ging het om simpele oorontstekingen en eczeem, om maar iets te noemen. Niet iets waarvoor een arts een boekje moet raadplegen, maar onze meiden laten altijd een beetje atypische beelden zien. En dan was het dus volgens zo'n arts geen oorprobleem, want ... enz enz. Ja, dus toch wel... Dat is een arts dus zeer zeker wel te verwijten dan. Luisteren naar moeders, dat kunnen ze erg slecht. Zouden ze eens een vak van moeten gaan maken op de faculteit geneeskunde...
Niet meer op mij of mijn kinderen. Iets te vaak gezeur gehad, dus ze gaan maar uitproberen op een ander