Mijn zoon slaapt op doordeweekse dagen bij ons in bed, zodat ik hem snel aan kan leggen als hij dat wil. Het gevolg is dat hij minstens twee keer komt tussen 12 en 5. Prima, want ik kan zo lekker snel inslapen. Wat ik echter merk is dat hij veel wordt gestoord in zijn slaap. Door mijn vriends gesnurk, door mijn bewegingen, enz. Zou het helpen om hem in zijn eigen kamer te laten slapen? Zal hij dan wel nog blijven komen voor zijn voeding? Ik hoor graag jullie ervaringen!
Is een bedje in jullie kamer geen optie? Lijkt met een goede tussenoplossing. Als je hem in zijn eigen kamer legt zal hij net zo goed wakker worden als hij honger heeft.ik neem aan dat je hem dan ook hoort,zodat je kan reageren. En als hij gaat doorslapen, dan is dat toch alleen maar fijn?
Doordeweeks slaapt hij bij jullie, dus in het weekend eigen kamertje of..? Hier begon ze langer te slapen 's nachts toen ze naar haar eigen kamertje ging. Ze had volgens mij ook last van het gesnurk e.d. 1x per nacht hoorde ik haar voor een voeding en ik kon daarna ook weer goed inslapen.
Zijn bedje is inderdaad naast mijn kant van het bed. Hij slaapt daar overdag en tot ik naar bed ga en in de weekends. In zijn eigen bed is hij ook wakker en het duurt vaak zelfs langer voor hij inslaapt. Wellicht mist hij dan mijn warmte en geur?
Mijn dochter slaapt gewoon in eigen kamer. Dan slaapt iedereen beter. Als ze wakker wordt voed ik haar pp haar kamer en gaat ze weer gewoon slapen. Geen probleem dus.
Zoontje ging rond 4 maanden naar zijn eigen kamer. Hij komt nog steeds voor nachtvoedingen hoor. Als je merkt dat je zoontje onrustiger slaapt dan kan je toch een paar nachten proberen? Dan ervaren jullie alledrie hoe het gaat werken. En kan je daarna een keuze maken.
Zoon is met 10 weken naar zijn eigen kamer gegaan en 4 dagen sliep hij door en day is hij blijven doen.
Op zich wil ik het wel proberen, alhoewel ik het een grote stap vind voor mezelf. Van bij mamma slapen naar het eigen kamertje laat mijn moederhart bloeden. Ik ga het gewoon proberen, kijken hoe het voor ons werkt. Het komt soms niet eens in me op dat het me vrij staat om te proberen of iets voor ons werkt, dat t echt mijn eigen zoon is en ik er dus zelf over kan en mag beslissen. Maar misschien is dit iets wat meer jonge moeders ervaren....
gewoon kijken hoe het voor jou en zoontje voelt. ik heb het nog steeds niet gekund, meneertje ligt hier nog steeds lekker naast me.
Eerlijk? Meestal omdat ik dan denk: kom, ik ga proberen om hem vanaf nu echt altijd terug in zijn eigen bedje te leggen. Immers, dan dien ik echt wakker te blijven tijdens de voeding, zodat ik hem terug kan leggen. Verloren slaap haal ik dan wel in. Van zondag op maandag gaat het echter vaak al 'mis' bij de voeding van 23uur. Of ik val in slaap tijdens die voeding om na drie uur weer wakker te worden met hem naast me, of ik heb direct al zoiets van 'kom maar lekker bij mamma, want dan slapen we beiden beter'. Het bij mij slapen heeft ook een beetje een egoïstische reden; ik mis hem zo ontzettend overdag dat ik hem het liefst constant bij me hou als ik thuis ben. Als ik ' s nachts even wakker ben en ik kijk naar hem terwijl hij slaapt ben ik echt intens gelukkig....
Hij is nog geen zes maanden, dus gewoon lekker bij je houden! Langer mag ook, natuurlijk. Dat gesnurk enzo, daar went hij wel aan, jij bent er toch ook aan gewend geraakt? Advies is om in elk geval de eerste zes maanden de kamer te delen.