Mijn zoon van net 2 vind ineens de meest gewone dingen ENG! Weet iemand hoe ik dit kan aanpakken om zijn angst wat te minderen? Ik weet uberhaupt niet wat ik moet zeggen. Weet wel dat ik het niet moet ontkennen, dus dingen als 'welnee, het is niet eng' zeg ik niet, maar ik wil er ook niet helemaal in meegaan! Tips?
Bij mijn neefje werkte het het beste als je het gewoon negeerde of zoiets zeggen als: Ben je geschrokken? Maar wel met een glimlach op je gezicht. Op zo'n manier geef je hem de ruimte om zijn eigen gevoel te hebben, dat mag. Als je er inderdaad teveel op in gaat ga je alleen maar bevestigen dat het inderdaad eng is lijkt mij.
Kun je de dingen die hij eng vind niet samen doen? Of misschien durft hij wel als mama ook durft? En dan heel hard juichen als het gelukt is...
Angsten horen er wel helemaal bij op die leeftijd. Zou bijna raar zijn als hij ze niet zou hebben. Dus inderdaad belangrijk dat hij ze mag hebben, maar je moet hem helpen om er ook ´zo snel mogelijk´ overheen te komen. Dus vooral laten weten dat dingen veilig zijn, dat hij veilig is, dat de stofzuiger hem niet opeet (ik verzin maar even iets). Toen mijn dochter opeens heel bang werd voor de stofzuiger, ben ik bewust wel blijven stofzuigen, maar dan op de allerlaagste stand, zodat ze bijna geen lawaai hoorde. Dan kwam ze dichtbij en ging ze de boel verkennen. Ik zette ´m steeds ietsje harder en ze ging er langzaam aan wennen. Dus vooral zelf ook laten zien dat je het niet eng vindt en het ´aankunt´. Ja, best lastig he, ze beleven zo veel op die leeftijd... succes Amber
@mamavesmee, hij vindt bijvoorbeeld in bad gaan eng en een bibberend beestje (van de kerst met zo'n electrisch motortje erin). Op zich valt het mee, en ik merk dat het nu alweer minder aan het worden is, maar toch, voor een volgende keer zou ik wel beter willen weten hoe dit op te vangen! @bluesky, ja, dat doe ik nu ook. Ik ga bijvoorbeeld eerst in bad of ik raak eerst het beestje aan. Meestal valt hij daar wel voor. Alleen bad was echt even een drama, tot ik zijn aandacht op iets anders vestigde, toen ging hij gewoon zitten! @amber70, ik weet ook dat het erbij hoort en het mag er ook zijn, maar reageren alsof het onzin is om ergens bang voor te zijn ben ik geen voorstander van. Vooral laten zien dat jij het niet eng vindt is een goede manier, die ik ook geregeld gebruik. Meiden, bedankt voor alle tips!
Misschien kun je het woordje 'eng' vervangen door 'spannend'? Als ik merk dat mijn meisje iets een beetje eng vindt dan vraag ik of ze het spannend vind en zegt ze vaak 'ja'. Dan doen we het samen en maak ik duidelijk dat ik begrijp dat sommige dingen spannend zijn maar ook wel leuk. Die van mij is dan nog wel wat kleiner maar ik merk bij neefjes/nichtjes dat het vaak goed werkte. Eng heeft toch een beetje negatieve klank vaak.
Misschien kun je proberen om de dingen die hij spannend/eng vind als normaal te beschouwen. Dus de stofzuiger is een heel normaal iets, maar als jij zegt : ach vind je de stofzuiger eng? , dan bevestig je die angst zeg maar. Wil niet zeggen dat je kind zijn gevoel niet tonen mag hoor! Het is eigenlijk net zoiets als wanneer je kind valt. Als je erom lacht en zegt: oeps, ongelukje! Dan is het verdriet minder als wanneer je er naartoe rent en zegt: ach ben je gevallen? Snap je wat ik bedoel? Ben niet zo goed in het uitleggen van dat soort dingen.