Ik ben even benieuwd naar jullie reactie in de volgende situatie: Wij hebben achter ons huis een groot speelplein waar standaard een aantal kinderen spelen, waaronder 2 van mij. Nu is er 1 jongen (hij is 8 jaar), hij is al uit huis geplaatst en zijn verzorgers kijken eigenlijk niet naar hem om waardoor hij vele buurtbewoners tot last is. Hij luister niet, klimt over schuttingen, haalt schuurtjes leeg, sloopt bewust speelgoed van anderen en haalt verschillende dingen uit. In het begin vond ik het nog zielig dat hij zo weinig aandacht kreeg en nu overal negatieve aandacht zoekt, maar eigenlijk wekt hij nu vooral irritaties op. 2 weken geleden heeft hij de pop van mijn dochter in de tuin van iemand gegooid en nu heeft gisteren iemand onbeheerd zijn/haar verf even achter gelaten en heeft deze jongen zijn stok in de verf gedoopt en de kleding van mijn dochter onder gekalkt. Nu loopt het mij eigenlijk de spuigaten uit, maar eerlijk is eerlijk... het is en blijft en kind en die doen soms stoute/ondeugende dingen dus ik weet niet goed of ik de jongen moet aanspreken, zijn verzorgers of het maar gewoon moet laten. Ik ben daarom benieuwd hoe jullie zouden reageren als iemand dit bij jouw kind deed? En andersom ook natuurlijk. Zou je het willen weten of jouw kind zulke dingen doet of vind je dat dit erbij hoort en de andere ouder niet zo moet zeuren?
Ik zou hiermee zeer zeker naar ouders/verzorgers gaan, als ik ‘m op heterdaad betrap dan zou ik hem verzoeken met me mee te gaan naar zijn huis.
Dit. En als het andersom zou gebeuren zou ik het zeer op prijs stellen dat mensen dat mij vertellen over mijn kinderen zodat ik ze daarop aan kan spreken en netjes de schade kan vergoeden.
Weet je, soms gebeurt het dat er tijdens het spelen iets kapot gaat. Niks aan te doen, er is meestal geen opzet in het spel. MAAR in jouw geval lijkt het om bewuste acties te gaan. En ja, daar mag je de ouders/verzorgers zeker op aanspreken en eventuele schade op verhalen.
Maakt het uit wat anderen vinden? Vind je zelf dat dit gedrag normaal is? Als ik zou zien dat hij iets deed, zou ik zijn ouders/verzorgers daar op aanspreken. Als het herhaaldelijk gebeurt en je het idee hebt dat de ouders/verzorgers niets doen, dan zou ik Veilig thuis bellen om je zorgen te bespreken en te overleggen. Als mijn kind zo iets zou doen, dan zou ik het zonder meer willen weten. Per ongeluk iets stuk maken kan (bv. ergens per ongeluk op gaan staan als een ander kind het op een onhandige plek heeft neergelegd ofzo), maar doelbewust (alsin: je kunt weten dat het niet handig is, zeg maar) is een ander verhaal.
Ik zou het willen weten en in de meeste gevallen dus zelf ook aan de ouders vertellen wat er is gebeurd. Maar als ik jouw verhaal zo lees, zijn die verzorgers ook niet echt lekkertjes. Ik vraag me af of een gesprek dan zin heeft. Ik zou dus contact opnemen met Veilig Thuis. Niet omdat hij spullen sloopt, maar omdat hij verwaarloost wordt en zich daardoor niet goed ontwikkelt.
Dit is bewust spullen vernielen/kapot maken/beschadigen. Ik zou daar zeker mee naar de verzorgers gaan. Zou dat andersom ook graag willen.
Als het mijn kind was, zou ik het ook zéker willen weten. En een keer een foutje kan natuurlijk, hier had een buurjongen laatst een schepje van mijn dochter afgepakt en verstopt - dochter in tránen. Maar hij bedoelde het gewoon als spelletje, dus even gepraat (dochter uit laten leggen dat ze het niet leuk vond, geen preek gegeven ofzo), ze losten het zelf op, klaar - daarmee ga ik niet naar zijn ouders, nergens voor nodig. Maar echt iets kapot maken of onderkladden... daarmee zou ik dus wel naar ouders/verzorgers gaan (en zou ik ook graag hebben dat anderen dat bij mijn kind ook doen).
Ik denk dat ik eerst naar zijn verzorgers zou gaan en als het geen goed gesprek is, veilig thuis bellen. Dit vind ik echt wel sneu voor het jongetje en had iemand misschien eerder aan de bel moeten trekken.
Ga eerst in gesprek met zijn ouders verzorgers. Maar heb je hierover twijfel of t kind wel krijgt wat hij nodig heeft dan zou ik in zijn situatie ook eens kijken of je melding kunt maken bij jeugdzorg oid. In het ergste geval veilig thuis. Als een kind zo jong al zoveel heeft meegemaakt en dit soort gedrag vertoont zonder dat er thuis iets mee gedaan wordt verdient hij echt veel beter en veel meer. Dit gedrag komt ergens vandaan en kan echt nare gevolgen hebben. Arm ventje en arme mensen die overlast hebben van zijn gemis.. Nee dit gedrag is imo niet acceptabel
Nou, dit klinkt niet normaal. Ik zou eerst naar zijn ouders/verzorgers gaan. Valt daar geen land mee te bezeilen, dan zou ik advies vragen aan de wijkagent of Veilig Thuis. Overigens is mijn geduld met zulke streken snel op en dan maak ik die kinderen op een niet zo vriendelijke manier duidelijk dat ze bij ons aan het verkeerde adres zijn.
Nog niet. Ik merkte aan mijzelf dat ik nogal gefrustreerd was en niet in staat was om een normaal gesprek te voeren met deze verzorgers. Ik wil hen nog wel aanspreken, maar wacht even op een goed moment.