Er wordt snel gezegd dat het niet lukt valt mij op..! Een goede voorbereiding scheelt al een hoop denk ik. Het heeft mij letterlijk en figuurlijk bloed, zweet en tranen gekost, maar ik ben er trots op!
Wat een verhalen, ongelofelijk! Gooi het er maar uit! Ik voel me al beter nu ik het eindelijk eens op 'papier' heb gezet!
De verpleegkundige morste de helft van mijn allereerste gekolfde melk, wat was ik boos. Toen mijn zoontje maar niet aankwam zei de hele familie en zelfs de verloskundige dat het wel eens aan de bv zou kunnen liggen en dat ik toch echt moest overstappen op kunstvoeding. Maar goed dat ik niet geluisterd heb! Het valt mij trouwens ook op dat de generatie van mijn ouders erg weinig weet / positief is over borstvoeding. En tegenwoordig: hoe lang ga je nog door, is het nog niet op? En hou je hem tot ie 18 is aan de borst?
Ja, het is wel heerlijk om daar weer eens over te zeuren . Ik verbaas me er alleen over dat ik 2 jaar na dato er nog zo boos om kan worden.... Misschien vanwege deze zwangerschap, diingen komen toch terug en we zijn er nu ook veel mee bezig, om dingen te voorkomen.
Ik heb echt de vreselijkste anti borstvoedings kraamhulp gehad die je maar kunt voorstellen. En dat niet alleen hoor....... *Mocht justin niet zelf in bad doen de 2e dag,ik voelde me prima,mocht zelfs niet zijn kleertjes uitzoeken..... *Ze hield Justin bij me weg en moest van haar om de drie uur voeden,als ik hem wilde aanleggen dan pakte ze hem af en zei dat het nog niet zijn tijd was...... * Ze hielp me niet bij het aanleggen *Toen ik de 3e dag tegen haar zei,dat ik het gevoel had lege borsten te hebben(niet zo gek als je om de drie uur mocht voeden),maar toen zei ze:"Goed zo,dan kun je straks even flesvoeding laten halen door je man" Achteraf had ik haar gelijk de deur moeten wijzen,maar dat ben ik........ik durfde niet
jeetje! Nee dit had ik niet laten gebeuren.. erg dat zo`n mensen dit vak uitoefenen, heb je het wel doorgegeven want deze mevrouw is dus echt niet deskundig genoeg om kraamhulp te zijn! En over de bv, de meeste zijn gewoon jaloers het kost echt veel tijd inderdaad en niet altijd is het genakkelijk vindt ikzelf, soms heb ik ook even geen zin meer, maar als ik mijn meisje dan weer aanleg en zie hoe zij geniet! Tja wat wil je dan nog meer, ik vindt het echt een verlies als je dit niet kan meemaken met je kindje. Het is voor mij iets heel erg logisch om te doen en ben erg blij dat het ook zooo goed gaat met de bv.
Ja heb mijn verhaal aan de wijkverpleegkundige gedaan en heb het evaluatieformulier van de kraamzorg instantie ingevuld.... Het was echt een kreng! Als mijn moeder hier kwam(mijn moeder en ik hebben een hele hechte band),zei ze tegen mijn moeder,ben je er nu alweer? Ik heb zo'n orange map waar ze alles inschreef......staan hele nare dingen in over mij,wat ze over mij vond
Mijn schoonmoeder is echt wel probv maar die roept ook regelmatig dingen als: heb je haar nu alweer aan de borst? ze huilt nooit bij jou omdat je haar zo snel aanlegt...alsof ze eerst moet huilen om echt honger te hebben! Ik zeg dan dat ik mijn kind zo goed ken dat ik al eerder zie wanneer ze trek heeft en dat wanneer je wacht tot ze de boel bij elkaar schreeuwt je de eerst hongersignalen dus mooi gemist hebt! 8) Is ook zo,wanneer Noa begint te knorren,happen of zoeken leg ik haar lekker gelijk aan...daar geef je toch ook bv voor! Muts af en toe...pfff