Hallo dames, Mijn kleine man heeft een liesbreuk. We zijn vrijdag bij kinderarts geweest en maandag in het ziekenhuis. Nu worden we binnen 4 week gebeld wanneer hij geopereerd kan worden. Mijn vraag is of iemand anders dit ook mee maakt met dr kleintje en waar moet je op letten tot de operatie? Roberto begint nu ineens vaker te spugen en kwijlen.. Kan dat er mee te maken hebben?? Groetjes LisetteJacqueline
Oef wat vervelend voor je kleine Hier hebben wij het ook gehad met 10 weken bij onze zoon. waar je op moet letten is dat de kleine niet mag huilen (ik bedoel dan echt overstuur gaan he) door de druk kan de darm door het gaatje in de lies gaan. Mocht je kindje ineens ontzettend hard krijsen en echt niet meer stil te krijgen zijn meteen de EHBO bellen het kan dan zijn dat de darm in het gaatje terecht is gekomen en dat doet immens pijn! Verder goed kijken of de plek niet opzwelt, bij onze zoon zag je dat de balzak groter was dan de andere kant. Mocht je het niet vertrouwen bellen naar de HAP of de EHBO. Ik ga even nadenken over waar je nog meer op moest letten maar dit is wel het belangrijkste!
ja vind het echt zo sneu, zo jong en dan straks al onder het mes. Ze zeggen wel kleine ingreep, maar vind t al groot zat! De kinderarts zei dat het een grote breuk is en heeft geprobeerd terug te drukken, maar het kwam steeds weer terug. Toen maandag de assistent in het ziekenhuis erop drukte begon ie te jammeren. Nu bij elke verschijnsel die die maakt waar ie anders nooit last van heeft ga je toch steeds denken. Het spugen bij de fles of lang erna komt er ineens nog wat uit of dat ie nu ineens veel kwijlt ga je je toch afvragen... Maar sta zo bij de huisarts of ziekenhuis als ik het niet vertrouw!!
Het is heel naar als je weet dat je kleine man iets mankeert en je er niets aan kan doen Hier was het gelukkig binnen een week de operatie maar dat kwam omdat ik familie heb die in het ziekenhuis werkte en daardoor de chirurg aan zijn mouw kon trekken. Het enige wat die chirurg ook zei is hou hem zo rustig mogelijk want hoe drukker hij word hoe groter de kans dat de darm klem komt te zitten. Ik begrijp je angst dan ook wel hoor en het is ook niet niks, de kleine zal er amper wat van merken maar jij als ouder merkt er wel wat van en dat is gewoon niet leuk! Mijn zoon heeft ook geen last gehad van de operatie en ook niet van het genezen.
Mijn zoontje is ook geopereerd aan een liesbreuk toen hij nog klein was. Omdat hij gecorrigeerd volgens mij 5-6 weken oud was, moest hij na de operatie een nachtje blijven ter observatie en 3 uur aan de monitor. Het was niet leuk om mee te maken, maar ik was blij dat het gebeurd was, want hij had er echt last van. We hebben voor de operatie de HAP al een keer gebeld omdat er best een bult zat en hij best veel moest huilen, maar daar zijn we beetje afgepoeierd toen. Bij het sophia zeiden ze toen wel dat we eigenlijk wel hadden moeten komen toen. De operatie stelt inderdaad niet erg veel voor. Hij heeft eigenlijk maar 1-2 dagen beetje pijn gehad en het litteken zie je echt niks meer van. Ik denk dat het spugen en kwijlen er niks mee te maken heeft. Let dus goed op of hij niet opeens zichtbaar veel pijn heeft en dat het erg dik wordt. Bij Luc heeft het wel een beetje bekneld gezeten bleek en daarom moest hij nog een keer voor controle terug. Normaal gesproken hoeft dat niet
ik vind t toch aardig dik worden! Ik begin ook nu snel aan mezelf te twijfelen of ik t zo wel goed doe om te wachten of dat ik toch nog even bij de huisarts moet laten checken. Wil ook niet daar over komen als een overbezorgde moeder, maar wil gewoon niet dat hij dadelijk wel erge pijn heeft en dat we aan de late kant zijn. Af en toe is het echt een druktemaker! Spartelen met z'n benen en armen de schat. Probeer m dan wel rustiger te krijgen maar is echt moeilijk! Meneer doet wat hij ook zelf wil ;P. In ieder geval bedankt voor de reacties!!
Als jij het niet vertrouwd BELLEN!!! Je moedergevoel is altijd hetgeen waarnaar jij moet luisteren en liever 1x teveel komen dan 1x te weinig
Ons zoontje heeft het ook gehad. Is met 6 weken met spoed geopereerd. Iedereen zei dat het reuze mee viel en een grote breuk was. Maar na een verkeerde manier van diagnostiseren heeft mijn zoontje heel veel pijn gehad. Wij zijn dus blijven bellen, bellen en bellen. De chirurg waar we een spoed intake mee hadden was de eerste die zij dat ze heel veel pijn kunnen hebben. Blij dat we hebbe doorgezet. Dan maar een overbezorgde ouders. Als jij het niet vertrouwt, jij bent de enigste samen met je man die kan beoordelen of hij er last van heeft of niet en of je nog 4 weken kan wachten.
De operatie vond ik trouwens meevallen. Maar we moesten wel een nachtje blijven. Dit omdat hij nog zo jong was. En het heeft even geduurd voordat de wond goed genezen was en hij helemaal pijnn vrij was. Voor en na de operatie vond ik meer stress dan de operatie op zich.
Als je kindje verder vrolijk is heeft hij waarschijnlijk geen last. Anders bel je het ziekenhuis toch even of het kwaad kan dat het dik is? Wat ik nog het vervelendste van de operatie vond, was dat hij daarvoor een tijdje nuchter moest zijn. Daar maakte ik me echt zorger over, maar het viel uiteindelijk mee gelukkig
Ons zoontje had ook een liesbreuk, dat was al bij zijn geboorte duidelijk te zien. De ene kant van zijn balzakje was erg groot. Ons werd verteld dat hij geopereerd moest worden, maar dat dit geen haast had. Ze stelden voor om te opereren als hij 3mnd oud was. Hij lag nog 1,5 week in het ziekenhuis en heeft in die periode echo's gehad. Er zat duidelijk darm in zijn zakje, maar dat zou geen kwaad kunnen. Na 1,5 week mocht onze zoon mee naar huis. De problemen begonnen toen zijn voedingen groter werden. Zodra zijn darmen vol werden, begon hij te huilen. Zijn balzak was dan ook duidelijk groter dan voor de voeding. Als hij begon te huilen kwam er nog meer druk op te staan en ging hij nog harder huilen. Echt heel zielig en wij wisten ons geen raad met een baby die na elke voeding zeker 1,5 uur ontroostbaar was... Wij hebben ik weet niet hoevaak naar het ziekenhuis gebeld en ons bleven ze vertellen dat hij er geen last van zou hebben en we werden als overbezorgde onervaren ouders weggezet. Uiteindelijk hadden we een intake bij de chirurg en die schrok van de grootte van de breuk en zei dat onze zoon hier wel degelijk pijn aan had. Hij is uiteindelijk bij 6 weken geopereerd in Maastricht en heeft daar 3 dagen gelegen. Ik mocht er de hele opname bij blijven. Na de operatie had hij moeite met het opnieuw op gang brengen van zijn darmen, daarvoor zijn we nog 3x terug geweest bij de kinderarts. Maar daarna... we hadden een compleet ander kind! Hij was tevreden en rustig, de eerste weken hing ik geregeld boven zijn bedje om te kijken of hij wel ademde. We waren niet gewend dat hij zo stil was! Als je je zorgen maakt: Laat je niet afschepen. Dat hebben wij te lang wel gedaan, waardoor onze zoon onnodig pijn heeft gehad...
Onze zoon is met spoed geopereerd toen hij 2,5 week was. Woensdag extreem veel spugen, woensdag nacht bloed in de ontlasting (hap vond het niet ernstig), donderdag ochtend gal spugen. Donderdag bleek dat hij een beknelde liesbreuk had en zijn de darmen uitwendig teruggeduwd door de ka. Vrijdags is hij geopereerd en omdat hij zo jong was moesten we nog een nachtje blijven. De operatie zelf is voor zo'n kleintje niet heel ingrijpend omdat ze het nog niet bewust zijn van alles. Als moeder (en vader) is het verschrikkelijk om mee te maken. Toch is het beter om nu te doen dan later. Let goed op. Extreem spugen, dus projectiel spugen bij elke fles, erg suf of een bult in lies of balzak is niet goed. Mijn zoon huilde juist niet, maar was erg rustig eerder half levenloos (woensdags, donderdags was het enorm verslechterd). Dus als je het niet vertrouwd bel ze dan op.