Ik kom net van het consultatiebureau en daar heb ik ook aangegeven dat onze jongste van 12 weken erg onrustig is. Maait met armpjes en beentjes en kijkt constant om zich heen. Ik geef borstvoeding en ook daar is hij zowel tijdens en na onrustig bij. Met als gevolg veel lucht (hij laat ook veel windjes en boeren gaat moeizaam helaas). Hij huilt niet veel, alleen als je hem in bed doet heeft hij vaak dat hij moet huilen. Soms even, soms wel een uur (ik laat hem niet zolang huilen hoor). Ik weet niet of het door de onrust komt maar hij lacht niet veel. Soms wel naar lichtjes of diertjes die in de box hangen. Uiteraard ook wel naar mij maar heel weinig. Waarschijnlijk heeft dit ook te maken met het weinige oogcontact dat ik met hem krijgt. Hij kijkt steeds weg! Zo nu en dan kijkt hij wel heel doordringend en als ik dan klets lacht hij wel, of als ik aan zijn voetjes kriebel. Maar dat is misschien maar 1x op een dag. Volgens CB arts hoef ik mij nog niet meteen zorgen te maken. Ze denkt dat het drukke in het "aard van het beestje zit" en hij de omgeving nog even wat interessanter vindt. Hij groeit verder goed. Ik hoor graag ervaringen..... Ik ben zo toe aan wat meer contact met mijn kind! En ook dat hij zo onrustig is tijdens en na de voeding maakt mij onzeker over het geven van borstvoeding.
Klinkt een beetje als mijn oudste. Daar ging de borstvoeding in het begin niet omdat hij zo onrustig was. Toen hij na ruim 2 maanden wel de borst pakte, hoefde ik hem echt niet af te dekken in het openbaar, want dan werd hij helemaal wild en druk en sloeg de doek er af. Hij wou gewoon alles zien en meemaken. Slapen vond hij maar niks (tja dan kan je niks ontdekken natuurlijk), en in de kinderwagen moest op een bepaald punt de klep altijd naar beneden, anders ging hij huilen. Toen hij eenmaal kon zitten wou hij ook echt niet meer liggen. Nu is het een vrolijk druk mannetje, dat alles na wil doen, overal opklimt enzo. Aangezien ook het cb zegt dat je je geen zorgen hoeft te maken, sluit ik me daar bj aan. Ben geen expert natuurlijk, maar als ik het zo lees heeft hij net als mijn oudste een erg nieuwsgierig karakter. Zorg wel zelf dat je af en toe wat rust in bouwt voor hem, zodat hij niet overprikkeld raakt. Zelf zal hij waarschijnlijk hiet snel de rust opzoeken. Zie trouwens dat je zoontje 1 dag ouder is als mijn meisje
Fijn om te lezen poohbear! Ik ben zo'n druktemaker niet gewend. Mijn andere twee jongens waren veel rustiger. Ik denk dat rust idd heel belangrijk is en gelukkig slaapt bij wel steeds beter. Alleen het in slaap komen is wat lastiger soms. Had hij wel genoeg oogcontact voor je gevoel met je zoontje toen? En lachen? En grappig idd, 1 dagje verschil
Je kunt eens proberen of het voeden beter gaat als je hem in een dekentje wikkelt, dat kan rust geven waardoor hij beter drinkt. En hij maakt wel oogcontact en lacht, alleen niet zo vaak als je graag zou willen, dus ik denk niet dat je je zorgen hieft te maken. Als er iets mis Was zou hij die dingen helemaal niet doen lijkt me.
Mijn dochtertje keek mij ook nooit aan, maar keek weg, ze richtte haar oor naar mij om te luisteren wat ik bedoelde. Ze keek altijd alleen maar naar lampjes/lichtjes. Op het CB kreeg ik te horen dat ik meer moest spelen met mijn kindje. Om haar te laten kijken en te laten volgen. Dus dat ging ik doen met een leuk speelgoed waar een lampje in zat en ja hoor ze ging beter volgen. Echter was er na ruim 6 maanden nog geen dag en nacht ritme. Zat altijd in een ritme van 3 uur. Ik ging op eigen verzoek terug naar de cb en toen heb ik aangegeven van of ze is autistisch of ze ziet me niet. En inderdaad ze zag me niet. Ze had aan beiden ogen staar. En daar is ze uiteindelijk pas met 9 maanden aan geopereerd. Het CB heeft toen wel excuus aangeboden want dat is toen niet aan het licht gekomen met een eerder consult als ze met zo'n lampje in de ogen schijnen. Ze is ermee geboren. Hou het goed in de gaten, misschien is het niets om je zorgen over te maken, misschien ziet je kindje het echt niet zo goed.