Zoals de titel al zegt.. ik was eind december uitgerekend. Hoe dichterbij het komt, hoe pijner het weer gaat doen. Het doet me pijn om het topic van decembermama's te zien. hebben jullie dit ook? Mijn miskraam komt eigenlijk door mij, omdat ik een chromosoomafwijking heb. Hierdoor heb ik kans vaker een miskraam te krijgen. Dat dus wanneer ik de verkeerde chromosomen door geef.. het voelt allemaal zo oneerlijk! mijn vader had 50% kans het door te geven en van de 5 kinderen hebben het er 4!!! en mijn broertje niet.. die sowiezo anders is en niet zomaar aan kinderen kan beginnen. ZO ONEERLIJK! ik voel me ontzettend schuldig tegenover mijn kleine frummeltje.. het zijn tenslotte mijn verkeerde stomme chromosomen!!! Als ik nou niet de verkeerde door had gegeven was ik nu hoogzwanger geweest... hoe komen jullie hier door heen? ik voel me zo ontzettend schuldig. Elke dag maar weer als ik voor de spiegel sta zie ik een lege buik.. dan zet ik mijn buik uit om te kijken hoe t er uit zou zien. Mijn kleine kindje had daar in moeten zitten, mijn kleine kindje had daar lekker moeten groeien.. mijn kindje die over 2 maanden geboren zou worden en alle liefde van de wereld zou krijgen. hoe kunnen sommige daar zo goed mee omgaan? ben echt boos en verdrietig en heb een enorme schuldgevoel van hier tot tokio:x...
Ondanks dat ik nu wel gezegend ben met een dikke buik heb ik het in september ook een zwaar gehad toen ik van onze miskra uitgerekend was.....je verliest een droom een kindje en dat is toch een rouwprocea. Daarbij krijg jij ook nog te maken met die rottige afwijking die het moeilijker maakt....ik wens je heel veel sterkte en kracht Liefs
Baby 90, wat ontzettend verdrietig. Bij mijn eerste zwangerschap was ik ook eind december uitgerekend. Als het dan misgaat is het sowieso al extra rottig, met die feestdagen. Het draait allemaal om familie, en jouw kleintje is er niet bij. Dat is afschuwelijk. Ik was ook echt ontroostbaar. Wat je afwijking betreft, dat lijkt me heel naar. Wel is het zo dat er heel veel chromosoomafwijkingen spontaan ontstaan bij de bevruchting, ze zeggen zelfs dat de helft van alle miskramen door dit soort spontane afwijkingen veroorzaakt worden. En in zekere zin speelt het schuldgevoel bij veel vrouwen een rol. Ook als ze niet weten wat bij hen de oorzaak was van de miskraam. Daar wil ik jouw gevoel niet mee bagatelliseren, maar het ontstaan van nieuw leven is een i gewikkeld proces waar sowieso een hoop bij kan misgaan. Het is sowieso jouw schuld niet hoor, het is een speling van het lot. Maar dat je van je lijf baalt, dat herken ik heel goed. Ik heb vijf miskramen gehad, met onbekende oorzaak. Ik hoop dat je snel opnieuw zwanger bent, en dat het dan goed gaat. Die kans is toch ook 50 procent, dus het kan zomaar. Heel veel sterkte. Het kan echt, echt goedkomen. Suus
Baby90 ik heb zelf 2 miskramen gehad, 1 kindje verloren met 23 weken en we zijn nu alweer 2 jaar aan het proberen om nog een kindje te mogen krijgen. Dit komt allemaal door mij. Doordat ik een stofwisselingsziekte heb hebben wij wrs 2 miskramen gekregen en deze ziekte brengen ze ook in verband met het verlies van ons dochtertje. Het nu niet zwanger kunnen worden komt omdat mijn eierstok abnormaal hoog in mijn buik zit. Wat ik hiermee wil zeggen is dat ik je begrijp. Dat ik je schuldgevoelens snap. Ik heb die gevoelens ook (gehad). Maar weet je, je mag en kan jezelf niks kwalijk nemen. Dit is niet iets wat je met opzet doet of hebt gedaan. Ik hoop/denk dat je dit rationeel ook wel weet. Alleen je gevoel zegt waarschijnlijk iets anders. Ik wens je heel veel succes met dit proces. En ik hoop dat je wens voor een gezond kindje heel snel uit mag komen!
Meis, allereerst sterkte!!! Ik weet hoe moeilijk het is om tegen de uitgerekende datum aan te hikken. Probeer je niet schuldig te voelen. Jij kunt er niks aan doen dat je een chromosoomafwijking hebt. Ook ik heb me schuldig gevoeld omdat ons meisje een chromosoomafwijking had. Denk dat het een hele normale reactie is. Ook al kun je er zelf niks aan doen!! Heel veel sterkte de komende tijd en ik hoop dat je toch snel gezond zwanger mag worden!!
ik herken je gevoel wel ik zelf heb er ook een vreselijk schulgevoel over. ik heb 5 miskramen gehad gelukkig wel 1 prachtige dochter ik heb een stollingsziekte ik had ook steeds de pech dat ik bijna gelijk was uitgerekend als vrienden of familie dus dan ga je op kraam visite terwijl je eigenlijk zelf de kraam visite had moeten krijgen. ik ben ook heel lang boos op mezelf geweest en vaak genoeg tegen mijn man gezegt zoek iemand anders die wel op een ''normale'' manier kinderen kan krijgen. het schuld gevoel word wel minder maar is nog steeds aanwezig. misschien heb je je er al in verdiept of kom je er niet voor in aanmerking maar heb je wel eens over IVF PGD na gedacht?? dan kunnen ze namelijk kijken welke eitjes de chromosoom afwijking hebben en zo alleen de goeie terug plaatsten. ik weet er niet zo heel veel vanaf maar misschien kan je er eens naar kijken.
Dames, hartelijk dank voor jullie lieve reactie.. doet me goed! Jeetje, als ik zo lees wat jullie allemaal mee hebben gemaakt is het van mij nog niks.. sorry als ik zeur... Florabella, dankje voor je reactie.. het is idd een heel rouw proces, dat had ik zeker niet gedacht! Kan er ook moeilijk met anderen over praten, huil liever even in mijn eentje.. Jij al bijna uitgerekend, spannend Suus35, is idd afschuwelijk.. vooral met de 2 neefjes erbij die eigenlijk ongewenst waren.. pfff. Jou verhaal ken ik wel een beetje.. ik zie dat je dochtertje inmiddels thuis is, wat goed! hoe gaat het met haar? en met jou? Hoop dat alles goed gaat! Lobi, Jeetje.. 23 weken? dat is ook al ver.. wat rot Idd, rationeel weet ik het ergens wel.. maar dat gevoel, moeilijk zeg! Het zou voor jou nog wel een stukje moeilijker zijnn denk ik.. Ik hoop dat voor jou ook heel snel jullie wens in vervulling mag gaan! sprits; Jij ook al... stomme chromosomen! Hebben jullie een vlokkentest gedaan? hoe zijn jullie er achter gekomen? Ik hoop dat ook jullie droom snel in vervulling zal gaan!!! mimi1982; ook al 5.. jeetje Lijkt me inderdaad naar om rond diezelfde tijd te zijn uitgerekend.. die dikke buiken, of kraamvisite.. VRESELIJK! heb inderdaad even over na zitten denken.. wij komen idd in aanmerking voor IVF, word dus gelukkig vergoed. Maar ik wil daar nog niet aan beginnen.. ik heb een HELE nuchtere vriend die zegt; komt wel goed HHHHH! Maar ja, ik wil in ieder geval zelf eerst proberen.. stel nou dat ik nog een miskraam krijg ga ik het er echt serieus over hebben met mijn vriend. In ieder geval hartstikke bedankt voor jullie lieve woordjes, digi knuf*
Ik kan niet volledig met je meespreken, maar weet wel wat je voelt. Ons dochtertje had een schisis en mijn man heeft het ook. Hij is getest ivm erfelijkheid maar dan krijg je zo'n onzinnig antwoord van " het is niet erfelijk, maar je hebt een verhoogd risico om een schisis door te geven. de kans is 5-10%" Ook hij voelt zich tot op heden schuldig, want hij denkt dat hij de schisis heeft doorgeven... maar ons meisje had zoveel meer afwijkingen. Mag ik zo onbeleefd zijn om te vragen welke chromosoomaandoening dat jij juist hebt?
Je zegt dat jij niet zo moeten zeuren omdat anderen ergere dingen mee hebben gemaakt maar dat zegt natuurlijk niets over jouw gevoel! Iedereen ervaart het anders en ik kan me heel goed voorstellen dat het voor jou net zo moeilijk is. De onzekerheid of het een volgende zwangerschap wel goed gaat speelt daarin natuurlijk ook mee. Weet je hoeveel % kans jij hebt dat je het doorgeeft? Sterkte de komende periode. Want rond die uitgerekende datum lijkt het me altijd moeilijk als je dan nog niet zwanger bent, of je nou een vroege miskraam hebt gehad of al verder op weg was. Zelf heb ik mijn dochter* af moeten geven bij 23 wkn. Ze had het syndroom van Down. Was niet erfelijk maar ja, ze had het wel. Dat wil dus nog niet altijd iets zeggen. Sterkte ermee! Kun je er wel een beetje met je vriend over praten of verwerk je het meer alleen (omdat je zegt dat je er niet goed over kan praten?). Krop het niet op he! En anders kun je ook hier natuurlijk je verhaal kwijt!