Carma: das best bewust ja Wij staan er heel anders in. Hadden ook nooit een medisch trject ingegaan als t niet gelukt was. Dan hadden we lekker met zijn tweeen van ons leven genoten, al had t wel jammer geweest natuurlijk. Geloof wel dat t angstig kan zijn zo'n kleine maar weet ook dat wij verstandige mensen zijn en wij ons nergens zorgen over hoeven te maken. Goed en groot genoeg huis, geld genoeg en liefde genoeg. En we zijn beide handig met kinderen en baby's. Zitten ook goed op 1 lijn wat betreft opvoeding dus dat moet goedkomen. Maak me daardoor totaal geen zorgen. T is een weloverwogen beslissing geweest. Had er nooit aan begonnen als 1 van die voorwaarden niet in orde was geweest. Dan had ik nu ook gestresst geweest denk ik.
Nicci sorry maar het klinkt me allemaal iets te nuchter Toen het er bij ons naar uit zag dat er bij ons geen kinderen gingen komen waren wij er kapot van Wij zijn toen samen de winkels gestart en lekker op vakantie geweest naar amerika enz enz Onder het mom nou dan gaan we verder en samen genieten. Maar het is gewoon niet compleet, en dat gevoel ken je niet als je het niet meemaakt Net als dat je pas weet hoe je reageerd op een kleintje als hij/zij geboren is Het ligt aan zoveel factoren, bv de bevalling en de nazorg enz enz Positief denken is super en moet je ook altijd doen, anders word het leven heel moeilijk Maar uit mijn omgeving heb ik juist de ervaring dat mensen met een te nuchtere instelling, zo van dat doen we wel even de grootse tegenslag te verwerken krijgen.
Wij hebben ook heel bewust gekozen voor een gezinnetje... Alles is aanwezig voor een kleintje... ben zelf alleen niet zo stabiel als dat ik zou willen (al vind manlief van wel) we hebben een paar maandjes echt krap gezeten door omstandigheden maar die zijn inmiddels opgelost en kunnen lekker leven, ook met een kleintje... Rationeel weet ik ook wel dat wij een baby genoeg te bieden hebben, meer dan dat ik zelf heb gehad... Zou zo graag blij en onbezorgd willen zijn... Toch krijg ik dat niet voor elkaar...
Wij hebben er ook bewust voor gekozen. Mijn man wilde al paar jaar eerder al een kindje. Maar denk dat dit komt omdat hij 9 jaar ouder is dan mij. Maar ik zei nee. Wilde eerst nog genieten. Lekker op vakantie, gaan en staan waar ik wil. Mensen vonden het dan ook zo gek toen we vertelde dat ik zwanger was. Ze dachten dat wij nooit aan kinderen zouden beginnen omdat het niet past in onze levensstyle. Allebei drukke baan en veel weg etc. We moesten toen op een maandag voor het eerst naar de gynaecoloog en de vrijdag voor de afspraak testte ik positief. Maar geloofde het niet dus zondag nog een keer en was overduidelijk. Hebben maandag gelijk afgebeld. De huisarts had het vermoeden dat ik PCOS had. Ook ik ben angstig of ik het allemaal wel aankan als die kleine er is en of ik het wel genoeg liefde geef. Wordt er wel is beetje depri van, maar probeer wel positief te blijven. Manlief geeft me vaak ook ff een opbeurend advies. En dan gaat het goed. Toen me ma was overleden toen ik kind was ben ik paar maanden na haar overlijden psychisch ingestort. Heb toen 3 jaar lang begeleiding en medicijnen gekregen om me er weer bovenop te krijgen. Als ik erop terugkijk was het vrij zwaar. Paar jaar terug dreigde het weer mis te gaan maar heb gelijk bij de psych aan de bel getrokken om erger te voorkomen. Is toen weer goedgekomen. Nu ben ik alleen bang dat het na de geboorte weer terugkomt omdat me moeder het niet mee kan maken. Ik heb tegen manlief gezegt dat als ik weer kan en mag lopen en de kleine mag naar buiten dat ik graag naar het graf wil om de kleine te laten zien. Zo heb ik voor mijn gevoel het idee dat ze het gezien heeft. Klinkt eigenlijk best raar. Heb dit ook gedaan na ons trouwen. Toen zijn we dag erna naar het graf geweest en heb ik haar de ringen laten zien. We zijn dan wel op maandagochtend getrouwd maar heb in het gemeentehuis zitten huilen omdat ze er niet bij was. Schaamde me dood achteraf Hier is zaterdagavond het bed omhoog gezet met veel moeite. Maar het staat. Gelukkig hadden we hulp. Ben nu bang dat ik er uitrol . Dus als ik ga slapen hou ik de bovenrand van het matras vast haha. Manlief vindt het makkelijk uit bed stappen omdat hij groot is. Van hem mag het wel zo blijven staan. Ben blij als het bed weer normaal staat. Toch wat kleine dingen staan op de planning deze week. Ff boodschapjes doen, morgen wordt er een vrieskist geleverd. Woensdagochtend ga ik alleen naar de verjaardag van de oma van me man. Mensie wordt 95 en woont nog zelfstandig. Is toch weer een uitje. Donderdagochtend met manlief naar de cardio voor controle, Om half 2 moet ik dan zelf op controle bij VK en 's avonds gaan we naar een infoavond over de bevalling.
Hier ook een bewuste keuze van twee mensen die een druk en onregelmatig leven hebben, manlief in agrarische sector ik een vaste baan, 24 uur in de week, maar wel onregelmatige diensten. Een aantal vrienden om ons heen reageerde ook verbaast. Ik wilde het al wel wat langer, maar we wilde eerste ons leven meer op de rit hebben en ik een vast contract. Dat gebeurde in jan. Toen hadden we nog een bruiloft in juni waar ik graag volop van wilde genieten omdat we daar zeer nauw bij betrokken waren met voorbereidingen en opbouwen en afbreken (tent op het land bij boerderij) en daarna zijn we het gaan proberen en was het bijzonder snel raak. Dat was wel ff wennen. Maar we zijn er allebei super gelukkig mee. Zo en nu een wat lichter onderwerp , ik heb volgens mij wel lekker geslapen. Zo het laatste stukje wieg in de grondverf, dan douche en naar therapie. Morgen gezellig naar m'n moeder (durf het bijna niet op te schrijven, sorry Suus...) en over de markt struinen, moet nog iets hebben voor de binnenkant van het wiegje, er zitten grote gaten aan de zijkanten. Zit te denken aan kant en dan in een frame er tegen aan spannen. Nou meiden geniet van deze mooie dag!
tja de meningen verschillen heel erg onder ons, maar ik vind dat ieder zijn mening ook mag hebben. Of een kindje nu wel of niet gepland is, is niet direct aan de orde. Je kan een kindje plannen en een week na de geboorte alles tegen hebben. Je kan een kindje niet plannen, maar alles komt op zijn plek. Alles kan gebeuren, gepland kind/situatie of niet... Ik denk dat iedereen hier wel een moedergevoel heeft en de kleine naar zijn/haar weten de beste opvoeding zal geven. En ook die zal bij ieder van ons anders zijn in een andere situatie. Dames, geloof in jezelf en jullie keuzes en het komt altijd goed. Even een tussendoortje... Carma: je bent het termijn van je dochter vandaag voorbij of niet?????
Ja littha die van jou met je zoon ook hè Spannend word het nu hè, komen ze wel of niet te vroeg en wanneer whaaaa voor hetzelfde geld hou je er nu rekening mee en gaan ze over datum hahahaha Zit je nog lekker 6 wkn te wachten hahaha
af en toe is mijn vent ook een schat... Ik wil dol graag zwemmen, gewoon ff lekker gewichtloos zijn... Manlief vind t niet echt meer een goed plan dat ik alleen ga (kan ik me ook wel iets bij voorstellen) heeft ie geregeld dat zn zusje lekker met me mee gaat... gaan we morgen ff lekker zwemmen
veel plezier missmama! (enter) carma, mijn zoon kwam (voor jou) morgenochtend half 9. Mijn vliezen waren al wel gebroken en lag in het zkh te wachten haha. Laten we in elk geval duimen dat jij (wij) in elk geval de 37wk haalt, dan hoeft ze niet zolang te blijven, of mag ze gelijk mee!
mijn dochter moest even blijven ivm geel, maar kwa gewicht en score enz was ze goed om mee te mogen'. Heb het laatst nagevraagd wanneer ze goed zijn om naar huis te mogen Eerst was het 2500 gram, maar nu kijken ze gewoon naar de baby en of alles werkt enz Kwa gewicht is die van ons er nu al die zat vorige week zo rond de 2650
Carma: ben zeker nuchter ingesteld maar voor ons hing t geluk niet af van een kind. In onze omgeving trouwens veel mensen met dezelfde instelling. Starten ook geen medisch traject omdat t hen niet waard is. En daar kan ik me goed iets bij voorstellen. T is nogal een behoorlijke stap met veel ellende. Daar ben ik niet vior gemaakt en zou ik voor onszelf ook niet willen. Darentegen ken ik ook mensen die 7 jaar bezig zijn geweest. Uiteindelijk dolgelukkig met hun tweeling. T is een persoonlijke keuze. Maar weet voor mezelf dat ik zonder kinderen minstens een net zo'n leuk leven zou hebben. Voor ons zit t levensgeluk niet in t wel/ niet hebben van kinderen. Maar begrijp dat je snel grenzen verlegd. En ook als je kind er is dan zul je heus zorgen hebben. T is een hele verantwoordelijkheid. Maar ik weet ook dat we er prima uitkomen met zijn tweetjes. Ik vind dat we ons allemaal die credits moeten gunnen! Denk dat we allemaal verstandige mensen zijn met een goed stel hersenen en veel liefde te geven. Denk dat niemand van ons zich zorgen hoeft te maken. Missmama ook jij niet. Inzien wat je zwakke kanten zijn is t halve werk. Vind t juist super positief dat je zoveel zelfinzicht hebt en geloof dat t dan juist goed komt. Probeer gewoon lekker te genieten!
wat lief van je Nicci!!! *snik* Hier weer terug van een goede echo... Kleine ligt gewoon lekker met dr hoofd naar beneden en is bezig met indalen... daarom heb ik ook geen goede echo om te laten zien...
Goeiemorgen meiden, Fijn dat je weer een goede echo had Missmama! Ik heb redelijk geslapen, maar vermoed een blaasontsteking dus zo ff met potje naar ha. Daarna naar mama en dan naar de markt. Hoop dat het weer dat wat beter is, ik wil op een terrasje zitten! Nou meiden gezellige dag weer, ik ga er van door!
Morgen Missmama wat fijn dat alles volgens plan gaat. Nu afwachten en dagen tellen Ik ben hier gister morgen volgens mij mijn slijmprop verloren Zegt nog niks over wanneer bevallen maar wel dat de boel goed week is Nu ff b12 spuit halen en de keuken nalopen op wat weg kan want de poets komt morgen ( Heerlijk)
Spannend Carma! Je weet maar nooit. Hier gister intake gehad in het ziekenhuis. Was wel een goed gesprek. Mogelijkheid tot keizersnede staat open als ik niet opknap en het daardoor dus niet aandurf. Verder hebben we besproken dat ik de komende weken steeds door dezelfde mensen begeleid wordt en dat er duidelijke afspraken gemaakt worden. We hebben nog een echo gehad. Ze ligt mooi met haar koppie naar beneden en de placenta en navelstreng liggen nergens in de weg. Dat is wel weer een hele geruststelling. Ze weegt nu ca 1800 gram dus dat was ook netjes. Kortom, goedgekeurd en over 2 weken weer komen en ik mocht wat meer paracetamol nemen voor mijn ribben. Ik moet eerlijk bekennen dat ik deze zwangerschap toch wel wat onderschat heb. We hebben een gezin met 5 kids en we hebben afgelopen jaar toch wel behoorlijk wat voor onze kiezen gehad en ik merk nu wel dat het een wissel trekt op iedereen omdat ik lichamelijk niet echt mee kom. Ik ben wel blij dat het einde nu wel in zicht is. Ik vraag me wel eens af of we niet heel egoistisch zijn om nog een kindje te willen, maar wel wilden zo graag iets van ons samen. Het zal ook vast allemaal goed komen!
missmama: wat fijn een goede echo!! En ook fijn dat ze al aan het indalen begonnen is op een goede manier... Dat verkleind toch de kans op een keizersnede... carma: waarom die spuit als ik vragen mag? Ik ken het niet... sparks: fijn dat ze de optie open laten, maar laten we duimen dat het niet hoeft! Je mag zo weinig dan... En zeker met 5 rondlopende kids lijkt me dat geen pretje. Hier vanmiddag weer bij de vk geweest. Baarmoeder was op 2mm na weer 3cm gegroeid, bloeddruk gelukkig weer iets gezakt (115/65 nu, vorige keer 130/75). Gewicht was precies hetzelfde als 3 weken terug, maakte ze zich niet druk om en zei dat het netjes was. Totaal nu 4.5kg erbij, maar 2.5kg sinds startgewicht (eerst afgevallen). Baby's hartslag was lastig te meten omdat ze goed protesteerde, wat weer een duidelijk teken was dat het goed ging. Ze lag met haar hoofdje voor het bekken, maar was nog niet aan het indalen. Met haar rug ligt ze steeds naar mijn rechter zijde en buik naar mijn linkerzijde. Was 80% kans dat ze ook zo zou blijven liggen. Over 3 weken weer terug, dus dan zien we verder. Dan hebben we de dag erna ook de 35wk echo.
aaaaaaaaaaaaaaaaaaah helemaal ontspannen... dagje zwemmen heeft me goed gedaan... als je die enorme buik ff zat bent is het zeker een aanrader... echt zwemmen kon ik niet meer maar gewoon een beetje rond dobberen en lopen heeft me al heel goed gedaan Morgen weer naar de verloskundige... Eens kijken wat ze nu weer te mauwen heeft
Goedeavond meiden, Carma spannend hoor, nu afwachten! Sparks fijn dat je zo'n goed gesprek gehad hebt! Littha, fijn zo'n goede controle en een goede bloeddruk! Missmama wat fijn dat je je nu zo goed voelt!! Hou dat vast! Ik heb geen blaasontsteking! Oranje urine is een raadsel, maar alles wat prima, ik is blij! Ik heb een geslaagde dag gehad, ben helemaal gesloopt, maar was super, zelf het zonnetje kwam door en hebben we nog even op terrasje gezeten! Heb nog wat kleertjes gekocht, terwijl ik nog zo gezegd had tegen mezelf dat ik nu wel genoeg had, maar vond de zeilboten collectie van de zeeman zo leuk! (wij zeilen zelf ook en er staat een zeilboot op het kaartje ). Voor de rest ben ik te moe om te reageren, ik ga m'n bedje in...
Helemaal vergeten dat ik straks de proefdruk van het geboortekaartje kan ophalen .ben benieuwd. @mir . Oranje urine? Misschien iets voor koninginnedag Zijn jullie ook soms weer misselijk of een raar gevoel in je maag ? Als ik gegeten heb voelt het heel raar in me maag . Dan komt me eten weer omhoog. Vooral als ik avonds in bed lig . Heb al me hoofdeind omhoog gezet maar helpt niet. Ik vroeg me af wanneer je je partner belt als je denkt te gaan bevallen . Is dat bij de eerste wee of bij breken vliezen? Weet niet wanneer ik zou moeten bellen.er zijn hier vast wel dames met ervaring . Manlief wil momenteel dat ik elke pijnlijke harde buik of oefenwee welke langer duren als een half uur meld. Heb laatste tijd veel last van me buik maar voel me dan zo een zeur als ik het telkens zeg. Maar als ik niks zeg dan heeft ie het ook door. Dat kan hij aan me zien.