Ik wil ook in het ziekenhuis bevallen, heb geen medische indicatie (nog niet) maar met mijn bloeddruk en mijn moeders ervaringen met bevallen in het achterhoofd moet ik er niet aan denken om het thuis te moeten doen. Mijn moeder kreeg zwangerschapsvergiftiging, had tijdens de bevalling 41 graden koorts en ik moest dus met vacuum gehaald worden. Toen ik er was ademde ik niet dus hoop gestress. Ik zou toch echt niet willen dat mij zoiets zou overkomen en ik niet in het ziekenhuis ben.
Tja ervaring van bevalling... Ik mocht thuis bevallen, maar omdat ik voor de 37 weken beviel (35,6) moest ik naar het ziekenhuis. Omdat mijn moeder EHBO'er is en het (zoals vaak zo is) druk was, vonden ze het wel heel erg makkelijk en lieten me veel alleen. Pas toen de ontsluiting meer dan 7cm was, stonden er ineens 4 man in mn kamer. Ik had 3x gevraagd om een ruggeprik omdat ik been- buik- en rugweeën tegelijk had. 2x was het te vroeg en de laatste keer was het te laat. Ik had een klein geboorteplan van 3 kwart A4-tje (over voor en na de bevalling) maar ze hielden zich nergens aan! Alles ging op de automatische modus en ik was nummer zoveel die beviel. Wel had ik hem ruim een uur op mijn buik liggen voor ze gingen wegen, meten, e.d. Hechten enzo deden ze terwijl hij op mijn buik lag, zodat ik voldoende afleiding had. Dat is dan ook zo'n beetje het enige positieve ervan. Na de verschillende checks werd hij op de couveuse afdeling gebracht. Na een uurtje mocht ik bij hem en hij lag in een gewoon bedje met wat een lowflow (soort zuurstof pufjes) en een infuusje met wat vocht. Er werd mij in de 3 weken dat hij daar lag even medegedeeld dat ze wat bloed hadden afgenomen, een hielprik hadden gedaan, verschillende dingen hadden afgekoppeld en hij in bad was geweest. Terwijl er in mijn plan staat dat ik OVERAL bij wil zijn! Kon ik niet, dan mijn vriend wel. Ze hebben gezegd dat ze het plan gelezen hebben en waar ze konden hielden ze er rekening mee. Naja zowel voor de bevalling als erna hebben ze met geen enkel punt rekening gehouden. Toen hij bijna naar huis mocht, krijg je een soort "mama-zorgt-dag". Je krijgt dan een soort woonkamer met tv en een bed enzo. Het is de bedoeling dat je dan 12 uur lang zelfstandig zorgt voor je kind en bij vragen kun je per seconde hulp vragen. In die 12 uur kwam zijn verzorgster minstens 10x binnen en toen ik hem wilde voeden werd ze kwaad, want ik moest mijn kind minstens 2 uur laten slapen... Uhm... bij borstvoeding niet hoor... Heel verhaal, maar al met al veel frustraties ten opzichte van ziekenhuis bevalling... Ook van de moeders die ik kende van zwangerschapsyoga hoorde ik niet veel positiefs bij een natuurlijke bevalling of keizersnede. Gelukkig mag ik weer thuis bevallen MITS deze minstens 37 weken blijft zitten (kleine kans helaas). Dus... tot zo ver hoe het ook anders kan...
Oh jah over meegenieten van de buren... Je kan je pijn weg gillen en weg zuchten . Ik heb geen kick gegeven tijdens de bevalling. Alleen de kleine gilde het uit (gelukkig!!)
Hoi Littha, wat vervelend dat je niet gehoord bent in het ziekenhuis. Ik kan me voorstellen dat het ook nog dubbel is als je al liever thuis bevalt en je Moet dan in een keer in het ziekenhuis dat het nog minder fijn is. Ik heb hier bij ons ziekenhuis weinig negatieve verhalen gehoord. Nou zijn er twee grote ziekenhuizen hier in de stad, en van de ene heb ik wel gehoord dat je echt een nummertje bent, zoals jij al zei. De ander is iets kleinschaliger en heb ik tot nu toe alleen nog maar positieve verhalen over gehoord. Dit is ook het ziekenhuis waar ik ga bevallen. Als het goed is is mijn eigen verloskundige er dan ook bij, zij zijn gekoppeld aan dat ziekenhuis. Dus dat scheelt ook al een hele boel denk ik.
Dat scheelt inderdaad een hele hoop! Maar zodra je voor die 37 weken zit of er zit een medisch iets bij, dan komt er toch een gynaecoloog bij. Ik hoop dat anderen niet hetzelfde hebben als ik uiteraard, maar wilde alleen aangeven dat het dus ook anders kan lopen dan je van te voren hebt bedacht of tot op de puntjes hebt overlegt. Ik duim voor jullie allen dat de beeb minstens 37 weken blijft zitten en jullie een beter verhaal kunnen schrijven als ik! Zo'n ziekenhuis als wat je (nijntje) beschreef zou ideaal zijn!
HOERAAAA euforie stemming hier Brief van het ziekenhuis binnen en geen verhoogde kans op de 3 syndromen!!! Geen percentage in de brief maar goed is goed. Wat ivm leeftijd wel een beetje bang maar nee hoor alles goed. Garantie geven ze natuurlijk nooit maaaar ik ben happy!!
Gefeliciteeerdd!!!!!! Toch fijn om ff te lezen dat de kans erg klein is Pfff vandaag een drukke lange dag gehad... toen k thuis kwam gelijk in mn bedje gekropen... Toen ik net wakker werd lag ik op mn buikje.... De wekker was al afgegaan maar bleef nog ffkes liggen... en toen voelde ik een soort kloppend gevoel in mn onderbuik... Beetje vergelijkbaar met hartkloppingen alleen dan heel zachtjes en niet zo snel... zou dit toch mijn kleintje zijn geweest??? Het was maar heel fftjes....
Geen idee of dat de kleine was. Als het regelmatiger komt zou je dat wel denken! Het zou van alles kunnen zijn... Hier gisteravond een lachbui gehad... als ik mijn onderbuik insmeer dan zet mijn bovenbuik helemaal uit! Zo hilarisch om te zien!! hahaha
ben ik weer...moest veel bijlezen....hihihi Heb deze week slecht nieuws gehad mijn schoonzus heeft miskraam gehad...omdat ze er te laat achter kwamen dat ze al 6 jaar suiker had...dus allemaal een stuk minder voor haar.. voor mij...ik heb heel veel hoofdpijn...en last van duizeligheid..soms val ik bijna om....denk dat ik ijzer tekort heb?? erg druk vanwege de sint...veel inkopen doen en vandaag ook nog eens me jongste 1 jaar geworden...dus druk druk en nog eens druk... Zelf ga ik ook nog naar de 9 maanden beurs...gezellig met mijn mams..
Hier ook erge hoofdpijn de laatste tijd. Had zelf nog niet de link gelegd met mijn ijzer te kort (die ik wel heb)...veel drinken maar schijnt ook te helpen..
gefeliciteerd nona!! En wat naar van je schoonzusje en je hoofdpijn! Tjah duizeligheid kan vanalles zijn heh. Kan indd je ijzer zijn, ook je bloeddruk... Sterkte ermee!
sterkte met je schoonzusje Nona2000! Hier ook geen hiep hiep hoera nieuws vanmiddag werd ik gebeld door de vk dat ze antistoffen in mijn bloed hebben gevonden. (geen idee welke nog) Nu moet manlief ook bloed laten prikken (kunnen ze kijken welke bloedgroep kontkrummeltje heeft) Ik las net dat het vaker voorkomt dat vrouwen na een eerdere zwangerschap of bloedtransfusie (das het eerste waar ik aan dacht) dit kunnen krijgen. In het beste geval is er niks aan de hand, in het slechtste geval breken de antistoffen het bloed van de baby langzaam af en krijgt het bloedarmoede Vooralsnog probeer ik me er niet te druk om te maken en het zo positief mogelijk te zien, maar jeetje lekker begin van het weekend waarin je heel blij het grote nieuws gaat vertellen! (sorry voor mijn ego berichtje )
heh bah glimworm... Zolang er nog niets vast gesteld is, probeer te genieten van de aandacht die je krijgt als je "het nieuws" verteld! Wij hebben het maandag openbaar gemaakt en krijg nog steeds leuke reacties! Leuk gevoel hoor! Daarnaast... maak je niet druk om het ego bericht joh...
Glimworm wat vervelend meis, maar idd als het nog niet zeker is hou dan hoop. Daarnaast zijn ze zo kundig tegenwoordig dat als er zoiets is kunnen ze heel veel Net als bv met de resusfactor enz sterkte meis Hebben jullie soms ook wel eens het idee dat je helemaal niet zwanger bent? Mijn buik is zo rustig (eigenlijk heel goed) alsof er niks aan de hand is Maar ja voor 2 wkn terug zat er toch echt een levend 8 cm groot poppetje in met een kloppend hartje het mag snel donderdag worden, dan is de sint weer weg en hebben we de pretecho met geslachtsbepaling. Kan niet wachten de kleine weer even te zien, dan is het weer even tastbaar en echt. het moet maar snel gaan trappen Heb soms (steeds vaker) het gevoel dat het van binnen aan het trappen is Klopt ook met de lokatie van de beentjes
het nieuws is nu wel bezonken hoor en we gaan gewoon van het beste uit! ja hier ook een rustige buik! en de meeste kwaaltjes zijn weg. de echoscopiste in het ziekenhuis zei dinsdag dat de placenta aan de voorkant ligt en ik heb eens gelezen dat schopjes dan minder goed te voelen zijn. Nou ja we merken het wel!
Bij mijn eerste zwangerschap lag de placenta ook aan de voorkant en dan kan het idd allemaal wat langer duren voor je wat voelt en het kan wat minder heftig voelen Maaaar voelen ga je het!!!