@noukie1805 Wat ontzettend heftig is het.... voor jou ook.. Ik moet ook oppassen dat ik me niet door mijn gevoel laat leiden mbt de omgangsregeling. Vanavond is hij naar haar toe geweest. Zij heeft haar relatie (2 kindjes) ook verbroken en zoekt nu ook een woning. Hij had het vanavond al met haar gehad over mijn zoontje hoe ze dat voor zich zag in de weekenden etc....... whaaaaaaaaaa ik kan wel janken!!! En kotsen Ze hadden afgesproken dat het allemaal niet te persoonlijk zou worden en de relatie met mijn zoontje zou worden gezien als niet intiem en heel rustig aan opbouwen. Sjongejonge in wat voor een malle molen zitten we toch?? Ik kan nu, in deze staat, geen keuze makenWe hadden het over een omgangsregeling gehad van 10 dan bij mij, om 4 bij hem.... Maar na vanavond nieg ik naar 3 bij hem...of doek dan mijn zoontje weer tekort??!? Zo snel schakelen en hier een gevoel bij krijgen wat acceptabel is dat kan ik nu niet....
Ja, dat is voor jou nog lastiger omdat er gelijk een ander bij komt kijken! Zou er niet aan moeten denken!! Gaan ze gelijk samenwonen? Ik heb wel een idee hoe we het straks gaan doen als we allebei een huisje hebben en ik weer ga werken. Hij zal dan bij de kindjes zijn als ik werk en zitten we op 6/8, dat lijkt me de beste oplossing voor de kids, maar dat ik ze moet missen omdat hij ervan door gaat maakt me weer woedend en dan wil ik alles weer intrekken Voorlopig zit ik nog hier en hij bij vrienden (koopwoning) dus bezoekt hij ze alleen hier. Kun jij in jullie huis blijven? Heb je wat geslapen? Straks weer lekker genieten van je mannetje!
wat bezig dat hij zoveel plannen heeft gemaakt. Ik kan me voorstellen dat het dan echt rauw op je dak komt! Wat een $#@%&! heel veel sterkte en tip; laat je goed voorlichten voordat je ergens ja (of nee) op zegt!
Jesus hij begrijpt volgens mij echt niet hoe verslagen jij je nu voelt. Direct ook met alles op de proppen komen. Zou hem zeggen even de tijd de tijd te willen alles even op een rijtje te zetten (paar weken) en dan even te gaan kijken wbt omgangsregeling etc. Sterkte meis.
Ik vind totaal niet dat je naief bent geweest zoals je zelf schrijft. In een relatie hoor je elkaar te kunnen vertrouwen, hoe goed en hoe slecht het ook gaat. Dat dat in de praktijk soms/vaak anders is wil niet zeggen dat jij het eerder aan had zien moeten komen. Het is wel duidelijk dat jou (ex)man hier verkeerd bezig is geweest! Heel veel sterkte en ik hoop dat je veel steun hebt!
Ik heb met verbazing zitten lezen wat jou is overkomen, wat verschikkelijk voor je wat je nu moet doormaken!! Ik kan me voorstellen dat je het niet hebt zien aankomen, vorige week nog samen vakantie geboekt, en bezig voor een 2de kindje Mijn god, hoe kan zoiets... Wat dat betreft belazerd hij die vrouw waar hij al een tijd mee vreemdgaat ook. Hoe kan een man zoiets doen, ben je niet ontzettend "bang" dat je ook nog zwanger bent.. Ik zou even tijd voor mezelf proberen te nemen, en dat hij al met allerlei omgangsregelingen komt, laat hem maar even lekker rustig aan doen. Wat een klap moet dit voor jou en je kindje zijn. Ik zou tegen hem zeggen dat hij best iets mag gaan ondernemen met jullie kindje, maar s'avonds gewoon weer naar huis, tot er wat rust is. Of wil hij jullie zoon meteen gaan introduceren in een nieuwe familie.. Ik wens je enorm veel sterkte, een man die je zoiets flikt, echt..die zou ik nooit meer kunnen vertrouwen.. Hou je sterk
Ten eerste heel veel sterkte...wat n rotstreek na zoveel jaar en zo achter je rug om! Laat hem lekker plannen maken maar jij gaat eerst even tot rust komen met je zoontje en hij kan komen om hem te zien maar ff niet meteen je kind confronteren met zoveel veranderingen. Is hij nu helemaal van de wereld??? Laat je kindje maar eerst even voelen dat papa weg is en JIJ er voor hem bent. Dan rustig aan opbouwen... laat je goed voorlichten door een advocaat wat betreft de regeling en denk aan wat belastend en juist goed is voor je kind. Je ex kan ook langskomen om z'n zoon te zien...natuurlijk is het goed dat papa ook in the picture is maar niet meteen na de breuk met een andere vrouw geconfronteerd worden. Dat is super onverantwoordelijk voor een kindje!je ex kan helemaal hoteldebotel zijn maar de realiteit heeft hij even overboord gegooid!
helemaal mee eens! wat denkt hij wel?! dat hij zo met jouw gevoelens, en erger nog, die van je zoon, om kan gaan???
Hoi dames. Thx voor de reacties . Met mij gaat het 'naar omstandigheden' eigenlijk wel aardig...Het is zwaar , met een lach en veel tranen .....maar mijn sterke karakter komt nu erg naar voren! Ik ben ontzettend sterk en ga er voor de1000% voor! Voor mijn zoontje en mij ♡ ... Wat geeft een kindje je toch een kracht in je leven, en vreugde. Hij beseft het niet, maar HIJ sleept me hier door heen! Veel tijd om alles rustig te overdenken neem ik niet. Dat wou ik eerst wel, maar mijn ex zit nu nog erg in het 'schuldgevoel' proces en ik kan hem sturen in de voor MIJ EN MIJN ZOONTJE'S beste toekomst.... ook financieel. Hij staat erg open voor alles om zo toch een beetje zichzelf weer op een voetstuk te kunnen plaatsen... en daar maak ik nu erg gebruik van. Hij wil ons goed achterlaten zegt hij zelf. Ik denk maar mijn1 ding: ♥ Ik haal er het beste uit voor mn kleine mannetje en mij wat kan en handel op het moment ALLES in het belang voor mijn zoontje af! Niets maar dan ook niets besluit ik op basis van mijn HAAT of BOOSHEID.... en dat is ERG :'( moeilijk maar het lukt me tot nu toe en daar ben ik best wel trots op!! Het geeft me een gevoel dat ik boven mijn ex sta!! Fijn!!! Ouderschapsplan is klaar. Omgangsregeling staat op papier. Het is zwaar.... straks om het weekend zonder mn liefste mannetje :'( :'( :'( DOET PIJN..!! Ik heb nog wel een heel positief bericht gehad vd week: Ik kan worden ontslagen uit de hypotheek!!! Yes Dan kan ik verder!! Dan ben ik van hem af!! Mocht hij rare fratsen of financieel rare stappen gaan maken dan kan hij mij niet mee trekken in evt schulden. En ik kan weer iets kopen ipv huren wat mij erg blij maakt. Recht op partneralimentatie heb ik niet want wij zijn niet getrouwd. Verder ben ik financieel onafhankelijk als ik de kinderbijslag en kinderalimentatie straks heb. Het zal geen vetpot zijn...dat zeker niet...maar beter dan samen zijn met een BEDRIEGER....... Volgende week naar de notaris en vanaf dan kan ik ECHT verder! Mijn ex is vanaf vandaag officieel bij zijn ouders ingetrokken ... heerlijk, dat geeft rust in huis en in mijn hoofd. Ik hoop dat ik me zo sterk blijf voelen als nu....
Je zult je zeker zo sterk blijven voelen! Maar schrik niet van de downs die ook ongetwijfeld weer komen.. Dat zal op en af gaan en uiteindelijk voel je je sterker dan ooit. Het komt goed! En accepteer je verdriet, dat hoort er allemaal bij. Wat betreft de nieuwe plannen van je ex en zijn sloerie: dat lijkt me nogal overhaast.. Waarom niet eerst een jaartje je kleine de kans geven om te wennen dat papa niet meer thuis woont? Het is voor hem nog het meest vreselijk dat zijn ouders uit elkaar zijn. Om hem stabiliteit te bieden heeft hij geborgenheid en veiligheid nodig. Papa kan ook bij jullie thuis komen om hem te zien. Desnoods 1x per week als jij aan het werk bent? Of dat jij een dag in het weekend weg gaat dat papa dan bij jullie thuiskomt? Het komt vanzelf dat hij een paar dagen naar papa gaat, inclusief nieuwe vrouw. Geef dat alsjeblieft de tijd, het is zo verwarrend voor een klein kind..
In het Ouderschapsplan laten opnemen dat er geen contact mag zijn tussen de nieuwe vriendin en mijn zoontje totdat aangetoond is dat het om een 'stabiele' relatie gaat tussen hun... bijv als hun relatie stand houdt...als er plannen zijn voor samenwonen. Ontmoeten pas na mijn goedkeuring. Dat geeft een paar maandjes rust voor mij...
Wat doe je het goed!! Je mag zeker trots zijn op jezelf en je kleine man!! Wat is het allemaal snel geregeld bij jullie. Mijn ex laat zoals altijd weer erg op zich wachten. Heb hem nog een week gegeven om dingen uit te zoeken (of hij hier kan blijven wonen) en anders regel ik het zelf. Wil nu idd ook echt verder! Ja lastig he de omgangsregeling!! Hou zo vol, jullie komen er saampies wel!
Noukie1805 Jij ook bedankt voor je berichtje. Het is zeker snel gegaan... Het lijkt ook wel gisteren dat het gebeurd is. Vanaf vandaag zit ex ook bij zijn ouders in op zolder. Gelukkig vonden ze het gelijk goed, daardoor kon er ook vaart achter de zaken gezet worden. Vanmiddag ben ik met mn kleine manneke bij mijn broer&schoonzus geweest, lekker gepraat, gegeten... en toen ik thuis kwam had hij zijn kledingkast al leeg gehaald en vertrokken.... Ik hoop dat het bij jou ook snel een beetje 'vorm' gaat aannemen. Het is allemaal niet leuk en makkelijk, maar het geeft een soort van rust. Niet meer AL dat onzekere, en al die gedachtes van hoe nu dit, hoe nu dat... Sterkte voor jullie.... Wonen jullie nu nog wel in hetzelfde huis dan? En kun je elkaar nog wel verdragen?
@Noukie: sorry ik zie net dat je zelf een topic hebt gestart. En daar ga ik nu even bijlezen . Ik had het nog niet gezien.
Dat topic gaat meer over het dagelijks overleven met 2 kleine kids en 2 honden Mijn ex is ook bij zijn ouders ingetrokken, maar is hier nog wel regelmatig voor de kindjes natuurlijk. Ik heb voor mezelf alles al uitgezocht en opgeschreven, maar hij wil nog wat dingen uitzoeken (en dat duurt zoals altijd even). Volgende week wil ik een afspraak maken met een mediator en de makelaar (mocht hij hier niet blijven). Kijk erg uit naar ons eigen plekje! Hebben jullie alles onderling opgelost?
Ik heb het topic nog niet verder gelezen, maar wilde hier toch meteen even op inhaken. Ik ben ook net 'verlaten' door mijn ex, wij waren 18 jaar samen en hebben een zoon van 3. Ook hij heeft een ander, al beweert hij bij hoog en laag dat zijn vertrek niets met haar te maken heeft. Hij zou al heel lang ongelukkig zijn (terwijl ook wij vorig jaar nog een prachtig jaar hadden met z'n drietjes), en daardoor stond hij open voor een ander. En oh toeval! Zij ligt nu ook net in scheiding. Maar het heeft niets met elkaar te maken volgens hem. Lijkt erg op jouw verhaal he? Ik weet sinds februari dat hij niet gelukkig meer is, en sinds juli weet ik dat er een ander in het spel is. Eind augustus is hij vertrokken. Ik word al sinds februari verscheurd door emoties, en het is - nu hij weg is - nog geen spat minder geworden. De angst die ik had toen hij er nog was (angst dat hij weg zou gaan, waardoor ik letterlijk de hele dag liep te kokhalzen en geen eten kon binnenhouden) is nu omgeslagen in blinde haat en intens, intens verdriet. Ik HAAT hem gewoon. Het zit heel diep. En tegelijkertijd voel ik zo'n ellendig diep verdriet, en dat kan ik nu al helemaal niet handelen. Ik voel liever haat op dit moment. Ik kan je één ding zeggen: hou je in godsnaam nu nog niet bezig met omgangsregelingen, en laat dat bord ook nog maar even uit de tuin!!! Jij hoeft nu niet in de hoogste versnelling omdat meneer zijn keuze heeft gemaakt. Hij is daarin al 10 stappen verder dan jij, omdat hij zich maanden kon voorbereiden hierop. Voor jou is dit als een donderslag bij heldere hemel gekomen. Je hebt tijd nodig om sterk te worden voor de scheidingsprocedure. Neem die tijd, EIS die tijd. Tot die tijd kunnen jullie een soort simpele onderlinge omgangsregeling treffen, en misschien kun je toeslagen aanvragen bij de belastingdienst, zodat je tijdelijk in je huis kunt blijven wonen. Kijk wat je kwijt bent aan vaste lasten, verdeel dat onderling en wat jij tekort komt moet hij tijdelijk bijleggen. Tot er een betere verdeling is gemaakt met de mediator/advocaat. Dit is hoe wij dat momenteel doen. Dit geeft mij de gelegenheid om eerst even over deze schok heen te komen. Als je nu in al je emoties overhaaste beslissingen gaat nemen, ga je daar spijt van krijgen, neem dat van mij aan! Van dat verhaal van die nieuwe vlam en hoe zij de weekenden met JOUW kind voor zich ziet, kan ik wel kotsen. Ze zou haar plaats moeten kennen en nu op de achtergrond moeten blijven. Ik merk aan jouw verhaal dat jij kwetsbaar bent door je emoties, en daarom misschien geneigd zal zijn om te doen wat je ex wil (heb het topic nog niet verder gelezen hoor, ik maak dit op uit deze post). Maar is het het beste voor je kind om meteen in een nieuw gezin gepropt te worden? Dacht het niet... dus eis van je ex dat hij dat rustig opbouwt, en je kind niet meteen aan haar voorstelt. Laat iedereen eerst eens wennen aan de situatie voordat er weer nieuwe partners in betrokken worden. Dat zijn allemaal extra obstakels die je nu niet kunt gebruiken, en je kind al helemaal niet. Het moeilijkst vind ik op dit moment: mijn tanden laten zien en opkomen voor mezelf en mijn kind, terwijl ik ook het belang van mijn zoon in het oog moet houden en niet moet ruziemaken waar hij bij is. Met een vechtscheiding schiet niemand wat op, maar laat je niet in je emoties overrulen door een vent die zijn toekomst al heeft uitgestippeld, terwijl die van jou (voor jouw gevoel nu) in puin ligt! Hou je koppie omhoog meid, en je mag me altijd een berichtje sturen als je wilt praten.
Ik heb nu de rest gelezen je doet het onwijs goed meid!!! Wat fijn dat je al wat meer duidelijkheid hebt, ook m.b.t. je woonsituatie. Dat is, naast mijn zoon, ook mijn grootste zorg. Wij gaan het ook zo regelen dat ik van de hypotheek word afgehaald. Als de hypotheek dan niet meer betaald kan worden (door ontslag of wat dan ook), gaat er tenminste maar één van ons bankroet, en niet allebei