Ja werkt weer. Nou bedankt voor alle ideeën. Nou volgende week heel spannend want hij zou komen naar 20 wkn echo. Komt ie niet dan ga ik hem op andere wijze herinneren aan z'n vaderschap. Heb gehoord dat je ook zonder erkenning als vader plicht hebt voor onderhoud van je kind. Ik mis hem nog steeds. Misschien makkelijker steeds geneigd te vergeven omdat ik zwanger ben? Hij is overigens ijskoud. Heel rot zo na vier jaar.
Maandag heb ik de 20 weken echo /guo. Mn ex gaat mee. Maar vind het moeilijk en fijn dat hij mee gaat. Vorige keer bij onze jongste hielden we elkaars hand vast en voelde we ons zo gelukkig samen. Nu voelt het belanden en weet ik niet goed hoe ik me moet gedragen naar hem. Ik mis hem nog zo. Ik wil hem zoenen vast pakken noem maar op. Ik moet me erbij neerleggen dat dat niet meer gaat gebeuren. Ik heb wel meerdere vriendjes gehad maar die zag ik na dat we uit elkaar waren niet meer. Vind het moeilijk dat we elkaar nog vaak zien. Hoe is het met jou nu verder leona?
Oh ja wij kunnen ook geen co ouderschap. Mn ex begint heel vroeg met werken en hij zit bij de marine dus hij moet ook weleens varen. Hij is nu op dinsdag hier, hij heeft dan ouderschapsverlof ,en ik heb dan mn wekelijkse therapie. En de weekenden hebben we om de beurt .
Ik mis ex ook nog ernstig. Nog geen idee hoe we het gaan verdelen hoor, werk nu nog vier dagen maar dat zal minder moeten. Hij werkt vijf. Onze ouders geen optie. Idd rot om samen naar echo te gaan en niet die verbinding samen. Heb nog hoop dat hij erop terug komt maar moet hem dan ook veel vergeven..
Echt vervelend. Ik weet hoe het voelt meiden; had het ooit meegemaakt. Het is niet makkelijk maar soms lopen dingen anders dan verwacht. Klopt helemaal; vader hoeft een kind niet te erkennen om alimentatie te betalen. Tevens is erkenning los van gezag; een beschikking van de rechtbank waarin alleen erkenning is toegewezen maar geen gezamenlijk gezag, kan je gewoon zonder zijn toestemming op vakantie + paspoort, i.d. aanvragen voor kind! Pas als er sprake is van gezamenlijk gezag dient vader mee te werken met alle keuzes voor de kleine (zelfs voor opvang, school e.d.) V.w.b. co- ouderschap; voor een pasgeboren kindje zal geen advocaat of rechter eens zijn voor een week bij mama en andere bij papa. Dat kan alleen uitgesproken worden als beide ouders (en vooral de moeder) ermee eens is. Verder hoop ik het allerbeste voor jullie en de kindjes. Ik had het toen opgelost door volkomen alleen aan mij zelf en de kleine te focussen, hoe pijnlijk het ook was. Kans is groot dat de papa's na de bevalling toch anders denken. Denk dat de heren ook last hebben van hormonen tijdens een zwangerschap
Wat een vervelende situatie, kan me goed voorstellen dat je het nu allemaal even niet weet. En dat hij dan ook zo kil doet is ook niet leuk, er is wel een periode geweest dat jullie van elkaar hielden natuurlijk. Co-ouderschap voor een pasgeboren baby (en voor kinderen onder de 3 jaar) wordt door pedagogen sterk afgeraden, het wenselijkste is dat de baby bij moeder is. Zeker met borstvoeding, hoe wil hij dat gaan doen? Maar i.v.m de hechting is het beste dat de baby (het grootste deel) bij de moeder is. Ik zou dus ook echt eerst focussen op jezelf en je baby, dat is naar mijn mening nu het belangrijkste. Zorg dat voor jullie alles geregeld is en ga vanaf daar verder kijken/nadenken over hoe dat straks gaat. Eventueel kun je iemand inschakelen die jullie daarbij adviseert/helpt? Zoals Hilly mooi omschreef zou haar situatie een mooi uitgangspunt zijn om naartoe te werken, alleen zal je ex moeten gaan begrijpen dat dat best een tijd kan duren. Want het voornaamste is wat het beste is voor jullie kind, en dat is de eerste periode toch echt bij jou. Dit zijn, vind ik, geen keuzes waarin je egoistisch mag zijn. Het is begrijpelijk dat hij ook tijd wil met zijn kind en ik hoop dat jullie een ritme vinden wat bij jullie past. Want ook 1 dag in de week, om maar wat te noemen, is een ritme. Ik wil je heel veel sterkte wensen en een dikke knuffel geven, ik kan me zo indenken dat dit echt niet makkelijk is.
Hoe bedoel je vaders denken er anders over na bevalling, trekken zich terug of willen er juist voor gaan. Hoe was dat bij.
Ik werd in de steek gelaten toen ik gepland zwanger raakte van de 2e; hij wilde niet meer en moest toen maar abortus plegen. Ik had het hem makkelijk gemaakt door hem de deur te wijzen want abortus no way! Vanaf week 7 van de zwangerschap geen enkel contact meer gehad. Hij kwam ook niet langs om onze oudste dochter te bezoeken. 3 dgn voor de bevalling stond hij voor de deur en wilde niets missen.