De enige die het woord 'slechte moeder' op jou betrekt ben jezelf hoor! Koppel nou eens gevoel los van feiten!
Mijn dochter weigert ook pertinent de fles. We hebben veel geoevend maar wilde ze wil echt niet. De dagen die ik werk krijgt ze met een lepel de voeding en wat ze te kort drinkt haalt ze in bij mama heb er nooit een bigdeal van gemaakt en gelukkig mijn oppas schoonmoeder ook niet. Mijn man vind het wat lastiger los te late maar hij heeft nooit gezegd dat ik moest stoppen!
Hoezo moet je 100% achter staan, mag je nooit eens even twijfelen of je onzeker voelen? Je moet toch een keuze maken, borst- of flesvoeding, waarom moet je er 100% achter staan? Je doet gewoon wat op dat moment het beste lijkt. Ik denk dat Debby ondanks de problemen wel geniet van de BV en haar kind ook. En je mag het ook best een tijdje moeilijk vinden, dan hoef je niet meteen te stoppen. Het is haar eigen keuze, maar ze mag het best moeilijk vinden, gemengde gevoelens hebben of aarzelen. Dat is haar goed recht, van iedereen trouwens.
Debby heeft het naar mijn idee al moeilijk met de borstvoeding sinds de geboorte. Dat is dus niet even twijfelen, maar een groot dilemma. Druk van de omgeving (man, kunstvoedende mama's) en zelf ook weer willen stappen. Haar keus heeft ze denk ik al gemaakt, al is het moeilijk om dat toe te geven en echt definitief afscheid te nemen van de borstvoeding. Ik heb ook problemen gehad in de eerste weken, huilbuien dat het nooit zou lukken, een vent die me vertelde dat ze op kunstvoeding ook wel zal groeien, en dat maakte mij ook onzeker. Maar ik ben wel door gaan zetten en geef nu nog steeds borstvoeding. Dat is wat 100% er achter staan voor mij betekent, geloven in jezelf en je baby.
Denk dat dat het toverwoord is: in je zelf geloven. Zelfvertrouwen. TO wekt in haar postings wel heel erg de indruk thuis flink onder de plak te zitten. Jammer voor haar, maar wel haar keuze.
Ja, misschien heb je wel gelijk, maar ik vind 100% wel veel, al sta ik voor mijn gevoel ook 100% achter de BV die ik met een plezier en overtuiging geef. Ik vond het ook moeilijk in het begin, het deed vaak pijn en wij (mijn baby en ik) vonden het aanhappen moeilijk. Dan hapte zij goed en miste ik het moment en daarna kon zij een paar keer niet meer goed happen. Eén keer raakte ze zo overstuur, omdat ze zeer hongerig was, maar niet goed kon happen, dat ik echt in tranen was. Ik heb ook vaak tegen mijn man gezegd: ik vind het ZO MOEILIJK! En al die kussens die ik opstapelde om de baby mee te ondersteunen die dan de volgende keer weer niet goed lagen, al deed ik het precies hetzelfde als de keer ervoor... Maar dit alles heeft met nooit aan het aarzelen gebracht, ik wilde hoe dan ook borstvoeding geven als dat mogelijk was. Bovendien wist ik dat er een wenperiode was van 4-6 weken, waarin je het een kans moet geven. Bij ons ging het na zo'n 3 weken goed en daarna zelfs super.... Dus zelf heb ik nooit geaarzeld, hoewel ik het moeilijk vond. Maar niet iedereen is gelijk. Ik vind dat aarzelen mag. Edit: anders open je toch ook niet zo'n topic.
Dat is wat ik ook wilde zeggen...volgens mij heeft ze niet vanaf het begin er al 100% achter gestaan. Zeker mag je het soms even minder vinden, al heb ik het nooit zo erg gevonden dat ik dacht te gaan stoppen hoor. Maar iemand die er 100% achter staat geeft niet op totdat het gewoon echt niet meer kan. Die indruk heb ik niet bij debby, ook niet erg hoor ik veroordeel niet ik kan alleen zeggen wat ik denk. Ik heb 1jaar lang bv gegeven bij de oudste en ook koven gehad, nachten opstaan, altijd diegene zijn die eten kan geven enz...maar ik heb het nooit gezien als iets ergs iets negatiefs. Nu heb ik een borstontsteking gehad maar ook niet gestopt....dat ik wat mij betreft er 100% achter staan. Maar voor iedereen is die grens anders natuurlijk.. En balen mag maar moet je dan gelijk stoppen?
prima, jij omschrijft onwil als een soort van criminaliteit en ik niet. En dat over vaders...dat is lekker makkelijk gezegd van je, maar wij dragen de voeding en het troosten dus bij ons. Als ik thuis was, was er geen enkel probleem..geen traan niks, lekker op tijd slapen etc. Maar bij mijn vriend was dat in het begin wel even anders. We hebben allebei doorgezet, maar we hadden ook kunnen kiezen voor een makkelijkere/relatie vriendelijkere oplossing. Ik vind jou altijd zo aanvallend tegen moeders die om wat voor reden dan ook willen stoppen met borstvoeding.. onprettig gewoon.
Moeders moeten aan hun kind wennen, vaders ook. Als moeder heb je inderdaad eten en troost in je bloesje zitten, maar ik vind dat vaders flink onderschat worden! Een slimme vader die de tijd krijgt en neemt, vindt zijn eigen manieren om z'n kind te stillen. Met een eigen liedje, dansje, deuntje, noem maar op. Ik vind papa vertrouwen geven dat ook HIJ met zijn kind kan omgaan zonder de borstvoeding op te geven, relatievriendelijker dan stoppen met bv. Vaak zie je dat dat later toch verwijten oplevert, als moeder er eigenlijk niet achter stond.
Ik heb nog niet eerder gereageerd. en wil dat toch even doen. Over onwil impliceert idd dat een baby het niet WIL. maar dat klopt ook. een baby duwt het eruit en WIL dus geen speen of borst. Omdat het kindje het of niet fijn vind niet warm genoeg verkeerder smaak of whatever Onkunde wil zeggen dat er ergens iets fout gedaan wordt en het te leren valt. ook waar want vaak is er met oefening wel wat te leren maar dit kost tijd. (sommigen wel maaanden) En dan nog heeft een baby vaak een voorkeur (impliceert toch weer een wil) om iets wat hij/zij fijner vind. niet beter want ik denk niet dat een baby al weet wat "beter" is. (al zou het instinct anders zeggen misschien denk ik dat het instinct van een baby gewoon egoistisch is. en of dat nu is makkelijk drinken moeite doen voor t drinken warm tegen mama aan of snel een dikke buik.. voor ieder kind anders) Verder Ontopic TS. Je bent geen slechte moeder. misschien als je in een andere situatie had gezeten en steun had gehad dit dilemma niet had gehad. en ik kan je ook zeggen dat je had moeten dit en dat. maar daar heb je niks aan. feit is dat je dubbele signalen afzend in je berichten wat waarschijnlijk voor de discussies zorgt. maar ja.. die dubbele signalen zijn waarschijnlijk ook jouw dubbele gevoel jij WIL wel. maar dan makkelijk. (en bij sommige vrouwen gaat het ook zo makkelijk) en helaas gaat het bij jouw niet makkelijk. WIL je er wel voor vechten maar daar heb je idd wel steun voor nodig. en die Krijg je niet. en de kar heb je toch wel 3maanden getrokken. en nu gaat het zelfs ondanks dat je toch idd wel moeite hebt gedaan (misschien niet de meest bevordelijke dingen maar ja. je probeert wat) het nog moeizamer dan het al ging. en ik begrijp dat je het jammer vind om afscheid te moeten nemen. het had zo mooi geweest als! .. maar helaas die als is er niet. en als het dan op fv wel goed gaat. en de rust in je gezin terug komt. je man tevreden is. en iedereen van je rug af is. (stel me zo voor dat het zo voelt) en je kan verder gewoon genieten. kan ik me goed voorstellen dat je die keuze maakt. TS heb vrede met je keus en wees trots op wat je wel hebt gedaan. en weeg niet te veel af wat je niet hebt gedaan. Je hebt hele goede tips gehad. maar als je zelf zo in 2stijd blijft en geen steun hebt en er dan dus niet meer voor kan knokken heb je er niks aan. en is ook de andere keus een goede keus. geniet van je gezinnetje. vergeet dat niet.