@josie; Hoe gaat het nu met je? Hoe was het vrijdag? Heb je het gevoel dat je er iets aan hebt? Misschien wil je het er hier wel helemaal niet over hebben. Dat hoeft natuurlijk ook niet. Was alleen benieuwd hoe je het ervaren hebt.
josie, nog van harte gefeliciteerd met de eerste verjaardag van je kleine vent! Alle reacties zijn zo herkenbaar. Ik heb afgelopen weekend nog een huilbui gehad omdat ik me zo onbegrepen voel. Mensen snappen niet dat je het na 8 maanden nog niet verwerkt hebt, " laat het eens los" zeggen ze dan. Noah heeft het dan wel fantastisch gedaan na de geboorte, maar op dat moment leef je van dag tot dag en houd je met het ergste rekening. Waar ik erg boos om kan worden is dat mensen me te beschermend vinden. Tuurlijk ben ik beschermend! Ik had ook net zo goed nu een leeg ledikantje kunnen hebben op de babykamer. Mensen zeggen wel dat ze het snappen, maar snappen zullen ze het nooit. Ik heb er erg veel moeite mee om het los te laten. Het heeft wel een plekje, maar ik heb het niet verwerkt en vind het moeilijk om Noah als " normale" baby te zien. Ik blijf erg voorzichtig. Ook ik ben jaloers op zwangere vrouwen omdat mijn zwangerschap voordat ik het in de gaten had, bij me weg gerukt is. Ik ben bang dat ik nooit een zwangerschap volledig mee zal maken. als dat het geval is, dan zal ik in mijn leven altijd een stukje missen. En wat er in dit topic ook gezegd wordt: ik heb ook het gevoel dat mijn partner het alweer vergeten is. Daardoor voel ik me een emo muts. Ik heb nog nooit zo makkelijk gehuild. Ik zoek naarstig naar iets wat me kan helpen het los te laten, het te verwerken en het te accepteren. Vooral dat laatste zal erg moeilijk zijn! Josie heel veel sterkte met het verwerken en laat me weten of de therapie werkt
spotlight. hij is NOG maar 8 mnd. ik ben pas na een jaar mijn rust gaan vinden. geef jezelf de tijd. praat op het forum en ik geloof echt dat je op een gegeven moment voornamelijk nog maar het geluk ziet en niet meer het was als... zeg maar. ik ben gelukkig tot 1 jaar thuis gebleven. en ik raad dit alle prema mama's aan
Hoi meiden, heel erg bedankt voor alle lieve reacties. ik ben inmiddels een paar keer voor EMDR geweest en het wel erg zwaar. Ik denk dat het goed zal gaan helpen maar ik ben zo bezig met het afgelopen jaar dat ik me een beetje een emotioneel wrak voel. Het lucht wel op om er veel over te praten. Ik zal binnenkort weer wat langer mailen maar ik voel me er nu even een beetje te rot voor. Ik hoop dat jullie dat niet erg vinden. Hartstikke bedankt voor jullie steun. Liefs, josie
Heej Josie, Het is alweer een tijd geleden sinds je laatste berichtje. Hoe gaat het nu met je? Heb je baat bij de behandelingen? Voel je je al wat beter?
Hoi Jipper!! Het gaat beter!! Heerlijk om te kunnen zeggen maar de EMDR heeft goed geholpen. Ik slaap weer wat beter (als mijn ukkie slaapt tenminste, en die slaapt nog niet zo goed door) en zit weer beter in mijn vel. Volgende week begin ik weer met sporten, dus ga ik ook weer iets voor mezelf doen. Vind ik ook wel weer een beetje spannend, ik ben zo gewend om altijd bij de kinderen te zijn. Ik zat ook wel weer over werken na te denken maar dat hebben we voorlopig maar even op de lange baan geschoven. Mijn zoontje gaat best heel goed maar is echt nog niet goed genoeg om bijv 2 dagen naar een oppas of kdv te gaan. We kijken over een tijdje wel weer verder. Gelukkig kan het financieel zo ook. En hoe gaat het met jouw kindjes??? Liefs, Josie
Fijn te horen dat het beter met je gaat. Die therapie is dus duidelijk niet voor niets geweest. Ik kan me voorstellen dat je nu ook veel meer en beter van je kindjes kunt genieten. Prima dat je voor jezelf kiest denk ik. Als het financieel kan moet je zeker te tijd nemen om jezelf en je gezinnetje weer op de rails te krijgen. En zo te lezen gaat het al de goede kant op. Met onze jongens gaat het helemaal fantastisch. Het zijn zulke lieve, vrolijke en slimme ventjes. Vandaag is de fysio geweest en die was ook zeer tevreden. Luuk doet het meeste volgens de gecorrigeerde leeftijd, alleen hij kan al beter zitten, dus daarin loopt hij wat voor. En Daan doet zelfs al dingen die hij pas met 8,5 maand gecorrigeerd zou moeten kunnen. Als ik dat hoor ben ik zó trots!! Dat hadden we 9,5 maand geleden niet durven dromen... Nou, geniet lekker van je kindjes en denk ook aan jezelf...