Tjeetje wat spannend allemaal. Hoe gaat het nu met je Apie? Gefelciteerd hoor! Hopelijk blijft ie goed plakken, duimen draaien hier hoor. Juultje, Ook van harte gefeliciteerd!
Jeetje apie, het was nog even spannend dus! Ben je er nu wel gerust op? Duim voor je... Wat een enorm hoog hcg heb je dan zeg, pfff.... Bedankt Roos! Ik moet nog even wachten tot dinsdag tot we weten hoe lang ik nu zwanger ben. ben errrrg nieuwsgierig!
Apie, ik weet hoe vervelend bloedverlies tijdens een zwangerschap. Dit is mijn 3e zwangerschap en ik heb al een paar keer bloedverlies gehad. Vooral in het begin schrik je je rot, maar in mijn geval was het loos alarm. Waarschijnlijk worden de bloedingen veroorzaakt door een gesprongen bloedvat. Dat kan geen kwaad. Pas na een goede termijnecho en een extra controle rond de 12e week was ik was geruster. Sinds vorige week (ben nu ruim 15 weken zwanger) heb ik geen bloedingen meer gehad. Omdat jou Hcg nog steeds flink stijgt kan ik me bijna niet voorstellen dat het niet goed zou zitten met je zwangerschap. Hopelijk zijn jouw bloedingen net zo onschuldig als die van mij en kan je lekker van je zwangerschap gaan genieten. Probeer je niet teveel zorgen te maken. En maak je je wel zorgen, neem dan gewoon contact op met de gyn/vk, daar zijn ze voor en waarschijnlijk kunnen ze je zorgen weg nemen door een extra echo. Sterkte!
Dank je lotte.. Het is voor mij ook niet onbekend. Ik heb bij alle 3 mijn eerdere kinders bloedverlies tijdens de zwangerschap gehad. Bij de middelste was het het ergst. Inmiddels denken de artsen wel te weten hoe het komt, en dat maakt het zo eng! Er gaat bij mij iets niet helemaal goed met de aanleg van de placenta. Bij de middelste had ik een stolsel in mijn baarmoeder van 13 cm bij 8 cm. De vrucht was toen veel kleiner, en iedere keer als ik ging vloeien waren ze bang dat de vrucht mee zou komen. Heeft ie lekker niet gedaan hoor! Mijn jongste is vanaf 20 weken een dreigende vroeg geboorte geweest, met vanaf week 4 geregeld bloedverlies. Ze hebben het uiteindelijk kunnen rekken tot 34 weken, en toen besloot mevrouw toch echt te komen. Achteraf bleek de navelstreng DOOR de placenta heen gegroeid, en met een lus weer terug door de placenta. Had ze langer gebleven, had ze het niet gehaald. Ondanks dat is onze wens heel groot, en gelukkig weten ze nu waar ze op moeten letten. Maar iedere keer dat we bloed verlies hebben is het natuurlijk eng. Bang dat het toch niet goed gaat... Ik heb idd ook een hele gevoelige baarmoeder. Een flinke scheet (sorry) kan al een bloeding opleveren. Gelukkig kan ik redelijk inschatten wat er aan de hand is. Gisteren had ik ook weer bloedverlies, maar helemaal geen pijn. Het was ook eerder oud dan nieuw. Van de week dacht ik wel dat het helemaal mis ging, maar na een uurtje of 4 merk je dat het minder wordt en vervolgens stopt het dan. Dan zit het wel goed (als ik het vergelijk met mijn vorige zwangerschappen). Had jij ook dat je je pas zwanger voelde als je bloedverlies had? Rare vraag misschien, maar ik ging nu pas de eerste keer vloeien vlak voor de 6 weken. Bij de andere was dat al bij 4 weken en een dag ofzo. Dus mijn eerste 1.5 week had ik echt zoiets van, het zal wel. Zo hoort een zwangerschap te zijn. Tot ik bloedverlies kreeg, toen had ik pas zoiets van hehe, ik ben zwanger! xxx
Bloedverlies was voor mij helemaal nieuw. Bij de meiden heb ik het niet gehad. Ondanks dat de vk nu steeds zei dat het waarschijnlijk onschuldig was (ze hoorde het hartje iedere keer) schrok ik me iedere keer rot. Pas nadat ik in de "veilige" periode zat en bloedverlies kreeg maakte ik me niet zoveel zorgen. Bij mij begint het vrij heftig (heb zelf een keer maandverband moeten gebruiken) en na een uur of 2 wordt het minder. Meestal blijf ik dan nog een tijdje wat bruinverlies houden. Ik heb ontdekt dat ik het vooral bij inspanning heb (zware dingen tillen, veel werken) dus ik heb me voorgenomen om me wat dat betreft iets in te houden. Het gaat nu al 1 1/2 week goed. Zo te lezen heb je eigenwijze kindjes, die laten zich niet storen door een beetje bloedverlies