Hartelijk dank voor alle geweldige reacties! Ja het blijft een wonder en is nog ongelovelijk.... En geduld....ach dat hebben we echt niet altijd gehad hoor, men wat is het moeilijk geweest op momenten En ja, de kamer moet weer verbouwd maar daar wachten we nog wel even mee hoor. Begin volgend jaar is vroeg genoeg. Ik wil nog even nadenken hoe ik alles dan wil inrichten als ik deze kamer niet meer als kantoor gebruiken kan. ik bedoel alles kan wel weer naar de woonkamer, maar dan moeten we ook nog rekening houden met ruimte voor een box Dus ik neem even de tijd. @Mariska, leuk te lezen dat je ook gelijk met mij loopt. Tassie loopt ook gelijk met ons. Gezellig Ik mag de 18e al voor echo, jij de dag erna ook lekker vroeg. Spannend!
Wow wat goed nieuws! Als ik het iemand gun, dan ben jij het wel. Pff na 6 jaar.... Geniet ervan! Liefs An :flower:
oh wat een herkenning.. Bij ons heeft het 5 jaar geduurd voordat ik eindelijk zwanger raakte. Resultaat een prachtige gezonde dochter. Meid geniet ervan! GEFELICITEERD
oh wat een herkenning.. Bij ons heeft het 5 jaar geduurd voordat ik eindelijk zwanger raakte. Resultaat een prachtige gezonde dochter. Meid geniet ervan! GEFELICITEERD
Wat eenn onbeschrijvelijk gevoel moet dat zijn. Ik hoop dat je die eerste 12 weken toch kan genieten van je zwangerschap.
Dank voor de overweldigende reacties! Ik ben blij dat ik dit forum (dankzij mn vriendin) heb ontdekt! Een plek waar je gewoon ongeneerd zwanger kunt zijn! Ha. Ik heb ontzettend veel moeite met mn mond te houden ten opzichte van bepaalde mensen. Mijn moeder weet het natuurlijk, mijn beste vriendin en mijn buurvrouw waar ik heeel goed contact mee heb. We willen het mn tante dit weekend gaan vertellen en een goede vriend van meneer Lexie mag het ook al horen. Het gevaar na zolange tijd is wel dat je zo opgaat in je zwangerschap dat je vergeet hoe ellendig het gevoeld heeft al die jaren voor die tijd. En dat vind ik moeilijk. De goede vriend van Meneer Lexie (en mij natuulk) heeeft een vriendin van 41 jaar die jaren met haar vorige man heeft geloofd kinderloos te moeten blijven. Nu weet ze sinds dat ze met onze goede vriend is dat ze met hem vermoedelijk nog wel kans heeft op zwangerschap. Lastig is alleen dat ze de 40 is gepasseert en afgelopen jaar met baarmoederhalskanker is geconfronteerd. Ze is nu godzijdank kankervrij en ze zitten in de MMM op dit moment. Maar onzeker is of het voor hen erin zit. Heel belangrijk vind ik het om juist hun te laten weten van mijn status. Alleen al omdat zij en ik veel lief en leed op dat gebied hebben gedeeld. Nu sta ik aan de andere kant, maar ik wil niet vergeten hoe het aan de overkant voelde. Ik wil niet de fout maken die vele onbezorgde zwangeren maken, namelijk er continu over hebben en gevoelloos reageren ten opzichte van mensen in haar situatie (en mijn vroeger situatie) Ik ben bang mezelf erin te verliezen juist omdat ik zo lang heb moeten wachten . Ik wil haar niet om de kop gaan slingeren met kreten als "zo zie je maar weer, als je lang genoeg wacht". Want niets is garantie, als er iets is wat ik heb geleerd in die 6 jaar!!!! @Angel1: wat leuk te lezen dat er meer mensen uit mijn situatie vandaan ook een wonder hebben mogen ontvangen.
gefeliciteerd meid, wij hebben er bij de eerste 3 jaar overgedaan, maar 6 jaar.. jeee ik ben superblij voor jullie