wat ene bevalling zeg...1tje om nooit meer te vergeten en ik niemand gun.. donderdag 3juli 2008 5 uur smorgens braken me vliezen...al gauw volge de weeen..en al behoorlijk snel achter elkaar. vk gebeld om 7uur ze was met bevalling bezig en zou in de loop van ochtend komen. om 9uur was ze er dan eindelijk en het was toen al zo heftig... ze ging kijken hoeveel ontsluiting ik had en dat was zeer moeizaam want moest gaan liggen end at deed nog veeeeel meer pijn dacht dat ik gek werd. ze voelde en dat was nog maar NET 1 cm...nou nie tom vrolijk van te worden met al zulke weeen. ze zou om 11 uur terug komen om weer te kijken. ik heb 2 uur lang elke paal vastgehouden en elk stukje vh huis gehad om tegenaan te puffen wat deed dat toch een pijn... EINDELIJK kwam de vk weer...en weer kijken en o,o,o wat een pijn zeg... nog maar 2 cm...jeetje.. dit vond de vk ook niet normaal met zo heftige weeen en zo weinig ontsluiting. ze adviseerde ons om half 1 naar ziekenhuis te vertrekken en dan zou ze daarheen komen en dan zou ze weer gaan voelen en als dat dan nog niet doorgezet had dan zouden ze me via infuus gaan opwekken.. ondertussen nam ik nog een douche ook dit vond ik NIET fijn kon geen houding weergeven en me meoder en marco zaten af en toe wat tegen me te kletsen en vragen en werd er gek van lief bedoelt maar kon echt niks hebben gewoon zo pijn... eindelijk de auto in..met veel moeite naar dat ziekenhuis gereden want ja die hobbels...wow.........ik verging gewoon vd pijn schreeuwde het uit. in t ziekenhuis aangekomen met rolstoel naar boven ook dit deed enorm pijn dat gerij jeetje... we werden goed opgevangen waren erg aardig daar.maar mijn weeen kwamen wel om de minuut niet normaal meer gewoon en echt heftig. eindelijk kwam de verloskundige en keek weer ja nog maar 3 cm jeetje ja nu gaan we infuus zetten en opwekken...maar eerst pijnstilling ze hadden overlegt met elkaar en ik zou ruggenprik gaan krijgen...ow ik scheet daar 7 kleuren voor ik zei altijd geen pijnbestrijding voor mij nou dit was t moment van ja echt wel gelijk zo snel mogenlijk... maar ik moest liggen op bed en dat was zooooooooo pijnlijk dus weer in die kamer bij de hartbewaking weer liggen schelden en auw auw puf puf zucht zucht.. noiu ze weten wel dat ik daar gelegen heb..hahaa.. 1ste keer geprikt helaas hij zat niet goed ownee d8 ik nu moet ik weer en is erg gevoelig zo een prik. de 2de ging beter toen was ik wat ontspannen hoewel ik nog wel voelde als er een wee kwam maar niet meer zo pijnlijk. terug om de kamer aan t infuus en gew8 nou kreeg katheter niet fijn haha. en toen gingen ze weer voelen en weer nog maar 4 cm...nou toen zeiden ze van dit kan zo niet langer dit ga je niet meer volhouden opdeze manier dus we gaan een keizersnede doen zeiden ze.ik moest toen ineens zo hard huilen van alle spanning en was zoo bang voor keizersnede... maar goed het moest en t zou beter zijn voor ons beide... en liet he tover me heen komen. ondertussen me zusje die kwam me vader marco zijn vader..dus jaaakwamen me suc6 wensen heel erg lief.. marco mocht mee gelukkig... eindelijk la gik daar in die kamer weer extra verdoving gehad die man ging met nat doekje over me buik en voelde niks verder. dhr vond het wel heel vreemd dat ik nog steeds wel wat weeen voelde.maar goed verder niks. eindelijk die kamer in gereden had t spaans benauwd vreselijk...maar goed daar ging ik dan.. ze begonnen en voelde nog niks totdat ze diep in me buik waren om haar deruit te halen ik gilde het uit van de pijn wat vreselijk zeg... kreeg een kapje die werkte nog niet later nog 1 en was ik in slaap gevallen... maar ow heb gegilt daar zeg die ruggenprik heeft toch niet helemaal goed gezeten bah..me ergste nachtmerrie.. eindelijk was het voorbij en kwam ik terug in de kamer daar was ons prinsesje wat een schatje zeg.... was gelijk verliefd op...ze heet kayleigh geboren met een gewicht van 3610 gram en 53 cm..
Gefeliciteerd met je mooie dochter! Het is echt een plaatje. Jou bevallingsverhaal zou zo het mijne kunnen zijn... Ook van alles gevoeld tijdens de KS, en heb het uitgegild van de pijn! Hopelijk knap je snel op! Geniet van je nieuwe gezinnetje
Wat een ellende zeg, maar gefeliciteerd met jullie mooie prinsesje! Hopelijk maakt ze alle doorstane ellende dubbel en dwars weer goed, geniet van haar! Groetjes, Wendy
Jeetje, ik herken het bijna helemaal op de keizersnee naar dan!Bijna precies het zelfde als mij, alleen is Bryan toch op de natuurlijke manier gekomen....Ik had er een trauma van!En wilde nooooooooooit geen kind meer!Maar nu is het toch weer zo ver....afwachten maar. Gefeliciteerd een mooie meid!
jeetje mina wat een verhaal zeg! hopelijk ben je het intussen een beetje "vergeten" en kunnen jullie volop genieten van jullie kindje!