Ik vraag me toch iets af. Om mn punt duidelijk te maken zal ik eerst vertellen hoe het er bij ons in de straat aan toe gaat: - Alle kinderen (van ongeveer 10 en jonger) vinden het nodig om op onze oprit te rennen, fietsen, spelen en gillen. Terwijl de meesten ouders hebben met eigen opritten... - Regelmatig dat ik kinderen weg moet sturen omdat ze over onze oprit fietsen, en dan onder de carport slippen met het achterwiel om zo om de paal die de carport omhoog houd heen te komen. Dit is dan voor onze voordeur. - Laatst vroeg ik een meisje vriendelijk of ze op haar eigen oprit kon gaan fietsen ipv die van ons. Krijg ik als antwoord dat ze daar van haar vader niet mocht fietsen... - Een paar weken terug was ik een rondje lopen met ons meiske in de kinderwagen. Op de terugweg kom ik halverwege de straat een jochie tegen van een jaar of 4. Hij gaat voor me staan, steekt beide middelvingers op en roept verrekte mongol!!! Z'n moeder ziet dit. Doet de voordeur open en gebied haar zoontje om bij haar te komen. T jochie roept neuj, en blijft ook gewoon staan. Moeders probeert het nog een keer. T jochie reageert nu helemaal niet. Dus moeders gaat maar weer naar binnen... - Dat zelfde jochie scheld me uit als ik over het voetpad naar huis loop, en hij er dus niet met de fiets langs kan. Of als ik hem vraag even aan de kant te gaan zodat ik de post uit mijn eigen brievenbus kan halen... Zo kan ik nog wel ff door gaan. Ik wordt hier kneiterlijp van dat gegil voor ons raam. Regelmatig dat ik een jochie met fiets en al tot de tuin uit vis omdat ze weer eens door geschoten zijn tijdens het rondjes scheuren op hun fietsies... Ik snap het echt niet. Ik heb vroeger geleerd dat ik alleen mocht spelen op de oprit van mn ouders, de oprit van een vriendinnetje of op de straat waar mn ouders aan wonen (is doodlopend... aan het eind alleen de voetbalvelden dus ik mocht elke dag op straat spelen, behalve als de voetbalvereniging thuis moest spelen). Het kwam ook niet in mn hoofd op om naar de buurvrouw te gaan en daar op de oprit te gaan lopen gillen en heen en weer fietsen. Dit is ook iets wat ik ons meisje mee wil geven. Moet er later ook niet achter komen dat ze het doet... En ik snap heus dat kinderen wel een wat lawaai maken. Daar hoor je me ook niet over. Maar de ouders hier in de straat hebben het wel heel makkelijk. Er is maar een plek waar die kinderen lopen te gillen, en dat is op onze oprit...:x Dus ik vraag me af... Ben ik nou zo raar, of ouderwets ofzo??? Of word ik nou echt zo'n strenge hardvochtige moeder??? Of is het gewoon niet normaal hoe die kinderen zich gedragen...
Ik vind het gedrag van je buurkinderen raar. Kun je de oprit niet barricaderen zodat je geen last van ze hebt? Anders gewoon emmer water klaarzetten, en als ze in de buurt zijn net toevallig de stoep schrobben...
Je bent zeker niet raar of ouderwets. Ik vind het de verantwoordelijkheid van de ouders. Tuurlijk het zijn kinderen en die spelen en die kunnen misschien niet zelf bedenken dat ze mensen irriteren met hun gedrag maar het voorbeeld wat je geeft over dat jongetje wat z'n middelvingers opsteekt en jouw uitmaakt boor mongool.... Als mijn zoontje dat zou doen zou ik hem even bij z'n kladden pakken en heel duidelijk maken dat hij heel rap z'n excuses gaat maken bij je omdat zoiets echt niet kan. Tja de normen en waarden zijn tegenwoordig ver te zoeken. Tegenwoordig heb ik get idee dat we een beetje in de alles kan en mag cultuur leven. Nou dan zijn we bij ons thuis maar erg ouderwets. Ik zou proberen de ouders erop aan te spreken.
We hebben best een lange oprit... Voor dat ik die een keer geschrobt heb.... Ze trekken zich er trouwens ook niks van aan. Als mn man voor t huis in de tuin bezig is, gaan ze gewoon door. We willen nog een hek plaatsen tussen onze oprit en die van de buren. Kijken of het iets oplost. Manlief denkt van wel. Ik denk dat het tegen valt. Ik heb gister nog 3 ventjes onder onze carport weggestuurd. Ze stonden tegen onze auto aan geleund, te schuilen voor de regen. Ze wouden eerst ook nog niet weg, want dan werden ze nat... Daar had ik weinig boodschap aan. Hadden ze maar eerder naar huis moeten gaan. Ben bang dat ze zeiknat thuis gekomen zijn...
Het lijkt tegenwoordig inderdaad bijna normaal te zijn.. Zo jammer Gelukkig zijn er nog genoeg uitzonderingen!
Helaas weet ik wie de ouders zijn, en hoe ze zijn. Ben bang dat het weinig oplevert. Ik heb me er ook al een beetje bij neergelegd dat we bij mooi weer last hebben van gillende kinderen. Vroeg me af of het nou zo'n rare gedachtengang van mij was, of dat dit normaal is tegenwoordig. Als het normaal zou zijn had ik toch m'n visie op opvoeden aan moeten passen...
Ik zou in hier toch de ouders van die kinderen op aanspreken. Je hebt het meerdere keren gevraagd en ze luisteren niet. Vind het ook geen normaal gedrag, ik hoefde dat vroeger ook niet te wagen. "Herrie" hoort erbij inderdaad, maar je blijft uit iemand anders zijn tuin als je geen toestemming hebt om deze te betreden.
Ja dan wordt het lastig inderdaad. Je kan er een keer één bij zijn lurven pakken en hem je naar zijn ouders laten brengen, maar ja dan loop je wel het risico dat je een ouder tegenkomt met andere normen en waarden die zwaar pissed is op je
Nee, lijkt me niet normaal... zo te horen heb je nogal aso buren Zou een hek om de gehele oprit maken, niet ideaal omdat je eerst uit moet stappen om het hek open te maken, maar beter als al die (hang)jongeren voor je deur en onder je carport.
Heel decadent: een elektrische poort met afstandsbediening, kun je er de tune van Dallas onderzetten ofzo
tja, bij ons lopen de kinderen van de straat ook wel eens bij ons in de tuin te banjeren, maar wij wonen aan een brede stoep zonder weg ervoor, dus ik vind het nog wel soort van gezellig. We hebben ook geen auto ofzo daar staan, dus veel kapot maken kunnen ze niet. We hebben ze wel gezegd dat als ze naar onze hond willen kijken of met hem willen spelen dat ze niet zomaar meer de achtertuin inlopen en gewoon even voor aanbellen, want het was hier op een gegeven moment een zoete inval met kinderen uit de hele buurt. Maar ze kunnen wel gewoon naar je luisteren, kom op zeg! Dat ventje die zijn middelvingers opsteekt, brrr ik zou hem inderdaad aan allebei zn vingers naar huis trekken en aanbellen bij zijn ouders om te vragen hoe ze nog wat van dit mannetje denken te maken.
Echt vervelend, ik snap dat je jezelf er aan irriteert. En zo te horen zal je dan de ouders eerder een grote bek krijgen dan dat ze er iets aan zullen doen... Ik sta af en toe ook echt met m'n oren te klapperen als ik hoor wat voor taal die kleine snotkokers af en toe uitslaan. Tja als je thuis niks anders hoort of hetzelfde voorbeeld krijgt... Ik weet wel dat mijn kinderen niet hoeven te gillen want daar heb ik een hekel aan en als ze het wel doen haal ik ze binnen. Ze mogen best spelen en al zitten ze van top tot teen onder de blubber zul je me nooit iets over horen zeggen maar gillen en schreeuwen zijn ze bij mij aan het verkeerde adres. Succes!!!
Ik zou gewoon nog eens met de kinderen gaan praten. Wij hadden ook altijd kinderen op de buurt wonen die hun gang maar konden gaan en waar de ouders niks van zeiden, maar iedere keer als ze iets deden wat niet kon in mijn ogen, dan sprak ik ze daarop aan. De eerste keer kreeg ik een grote mond terug, maar als je ze duidelijk uit legt waarom iets niet mag, dan hebben heel veel kinderen daar zeker wel begrip voor, ook al krijgen ze dat van huis uit niet mee. Vertel ze gewoon dat je niet wilt dat ze op jullie oprit spelen omdat jullie auto daar staat en je niet wilt dat ze die beschadigen, daarnaast is het jullie oprit en wil je gewoon niet dat ze daar spelen. Geen probleem als de bal er eens op rolt en ze die pakken, maar het is geen hangplek.
Volgens mij is dit absoluut niet normaal. Kinderen moeten zich gedragen. Natuurlijk hoort "boeven" erbij, maar er zijn grenzen. En ouders moeten ervoor zorgen dat kinderen die grenzen kennen. In onze vorige buurt was er een groot deel die er andere normen en waarden op nahield en dat de gewoonste zaak van de wereld vond. Wij zijn ervoor verhuisd omdat we onze kinderen niet in zo'n omgeving wilde laten opgroeien (en we woonden echt in een hele mooie woning :x).
Goh.. woon jij hier in de straat ofzo?? Hier ook een aantal buurkindjes die ik liever zie gaan als komen. De jongste is 5 jaar en mag gewoon, zonder bij mams te melden, bij anderen spelen, ook binnen. Kind loopt van ongeveer 10u tot 's avonds 21u in de buurt te schooien (sorry ik kan er weinig anders van maken) Hij wil graag met onze kinderen spelen, inmiddels heb ik dat 3x toegestaan. Om me 3x groen en geel te ergeren. Want hij leert mijn kinderen dingen die ik niet wil hebben. En als ik daar wat van zeg kan ik een grote mond van meneertje krijgen Waar ik de laatste keer heel makkelijk in was: Als jij nog 1 x zó tegen mij spreekt is dáár de deur en kun je vertrekken. Inmiddels is afgesproken dat als beide papa's thuis zijn dat ze dan samen mogen spelen, met als gevolg dat het kind 3x per dag de ramen uit mijn deur bonkt (ik heb de bel al uitgetrokken omdat ik knettergek werd van de deurbel die tig keer per dag ging) om te vragen of ze mogen komen spelen. Terwijl hij wéét van de afspraak. Dus inmiddels ben ik al tot stomme moeder gepromoveerd Ik moet ook wel zeggen dat de vader hele dagen aan het werk is (logisch) en dat moeder de hele dag met de jongste op de arm loopt, 's morgens de deur opend, af en toe een keer roept waar d'r kinderen zijn en verder weinig omkijkt naar haar kinderen Hier word ook regelmatig in de voortuin gespeeld door alle kindjes uit de straat. En als je er wat van zegt kun je nog een grote mond krijgen. Of de kiezeltjes uit je eigen tuin om je oren. Ook zoiets leuks Laatst kwam een moeder vragen of ik last had van de kinderen: Zolang ze niet in mijn voortuin spelen en mijn spullen met rust laten heb ik er geen last van... Zo kwam ik een tijdje geleden aanrijden (nu zijn hier in de straat alleen maar bochtjes, en kun je echt niet hard rijden) waarna er een jochie bij ons voor de voortuin stond (op onze parkeerplaats) en mij ging vertellen dat hij was gevallen door mij (ik stond 3 meter van hem af met de auto) en dat ik normaal moest rijden, want ik kwam op hem af scheuren. En hij zou mij wel even een lesje komen leren Ik ben echt niet op mijn mondje gevallen, maar euhm: het kind zal 6 / 7 jaar zijn geweest?! Hoe komt ie erop om dat te zeggen?!?! Ik heb daar verder niet veel woorden aan vuil gemaakt, behalve dat ik het niet kon nalaten om te vragen wanneer hij mij dat lesje kwam leren, dan zou ik zorgen voor thee en een koekje
Dat scheldende jochie had er niet 1 van mij hoeven zijn... Zo wat had ik die bij zijn vodden gepakt en voor jouw voordeur excuses laten maken. En vervolgens had hij thuis ook een week binnen gezeten voor straf. Dat soort dingen zou ik persoonlijk toch echt niet accepteren. Stiekem moest ik wel eventjes lachen om de reactie van dat meisje over dat ze thuis op de oprit niet mocht fietsen. Dat had een antwoord van mijzelf kunnen zijn op die leeftijd. Smartass. Maar goed, ik zou het even tegen haar ouders zeggen en vriendelijk verzoeken dit duidelijk te maken bij haar. Ik vind het echt zo'n pippi-langkous antwoord, en onschuldige humor. Daar krijgt een kind bij mij tien pluspunten voor, ook al is het duidelijk dat het geen gewenst gedrag is Hier gelukkig een uiterst lief buurmeisje wat vol ultieme schattigheid de poezen wilt aaien. I don't mind, als de poezen het erg vinden, rennen ze wel weg. Ik heb trouwens een 2 meter hoge schutting, dus achter in de tuin komen ze niet.
Je hebt tokkies in je straat wonen! Mijn kinderen krijgen er flink van langs als ze alleen er al aan denken iemand uit te schelden. Het gedrag wat jij omschrijft zie ik ook wel steeds vaker. Brutaal, schelden en zich bemoeien met gesprekken tussen de volwassenen. Mijn opvoeding is het niet.
Haha ben t eens met alle voorgaande reacties, ik zou zelf nog naar die moeder van het jochie met de middelvingers geroepen hebben "succes met zijn (non-existente) toekomst he!". Gelijk duidelijk.
Hey buurvrouw! Hier gaat het net zo en vaak tot 'savonds laat. En kan er helaas niks tegen doen want de ouders geven je een net zo grote mond terug. Ik wou al een ketting hangen.met het bordje verboden toegang, maar dat wilt vl logischerwijze niet.
Hier spelen de kinderen ook regelmatig rond ons huis (achter onze schutting zitten bosjes waarin veelvuldig hutten gebouwd worden). Ook komen ze regelmatig binnen stampen en willen ze spelen. Op zich is dit allemaal prima alleen werd de situatie nu zo dat hun ouders lekker de hele dag rust hadden en ik met een stuk of 6 kinderen achter en om het huis zat. En als ze uitgespeeld waren dan bleef ik met de explosie zitten. Nu pak ik het anders aan, heb ze duidelijk gemaakt dat ze gerust mogen komen spelen maar dat in mijn huis mijn regels gelden en als ze zich daar niet aan houden daar het gat van de deur is. Mijn regels - je doet elkaar geen pijn - er wordt niet gescholden - je ruimt het speelgoed weer op als je uitgespeeld bent. En ja ik heb er al eens een paar zonder pardon weer op straat gezet. Het grote verschil met jou is dat de ouders hier van op de hoogte zijn en het prima vinden. Wat betreft je fiets probleem, heel gemeen maar als ze niet luisteren willen dan maar voelen en "per ongeluk" en bakje punaises, schroeven op spijkers laten vallen in je oprit