mijn zoontje is bijna 6 maanden. Sinds 2 weken wil hij niet meer in zijn campingbedje bij iemand anders slapen! We hebben hem gisteren anderhalf uur laten huilen, ,maar hij vertikte het! Hij was echt heel moe, want hij had 's middags ook al niet geslapen. Het wordt nu wel wat lastig, want hij gaat elke woensdag naar de oppas en daar wil hij het ook niet meer. Is dit herkenbaar? Ligt dit aan de leeftijd? Hebben jullie tips?
Mijn ventje wil NOOIT ergens anders slapen, niet in de kinderwagen niet in de maxicosi etc etc. Hij wil echt gewoon in zijn eigen bedje slapen en daar slaapt hij heerlijk en zonder problemen. (mijn moeder zei dat ik dat zelf ook had als kind, en nu overigens slaap ik nog slecht op "vreemde"plekken)
Is hier ook zo... Jacob heeft 't vanaf het begin al gehad en heeft op vakanties ook altijd een dag en een nacht nodig om te wennen. Daarna is er niets meer aan de hand. Hij slaapt overigens nu wel bij mijn moeder, schoonouders en de oppas, maar daar is hij inmiddels ook goed gewend. Dat heeft ook wel een tijd geduurd. En inderdaad ook gewoon niet gaan slapen, al was hij doodmoe. Wat wel hielp was gewoon een tijd met hem op de kamer blijven, dat hij rustig de omgeving kon bekijken en verkennen met een vetrouwd persoon. Misschien dat je dat ook kunt proberen, maar verder zou ik het niet weten. Ik denk dat het gewoon iets is wat bij je kind hoort. Maar dus wel lastig als je eens een dagje naar familie o.i.d. wil! Maar bij jou heeft hij het dus ook op plekken waar hij al eerder heeft geslapen? Dan is het misschien iets van verlatingsangst?
Ik zou persoonlijk je kindje niet anderhalf uur laten huilen en zeker niet als hij in een vreemde omgeving zit ... Het huilen en moeilijk slapen kan te maken hebben met 6 maanden sprongetje. Kindjes krijgen dan op eens door dat mama weg kan gaan en worden dus aanhankelijk en heel angstig. Ik zou persoonlijk bij je kindje blijven totdat hij/zij slaapt en dat ook aan de oppas doorgeven. Sprongetjes gaan weer over en dan wordt het slapen ook weer makkelijk. Kindjes hebben dan juist een beetje extra hulp en aandacht nodig ... (is mijn persoonlijke mening natuurlijk )
Stijn slaapt ook nooit ergens anders, het is dan altijd de hele avond huilen. Als hij een nachtje bij mijn moeder slaapt dan moet ze hem gewoon in slaap wiegen anders lukt het niet. Als we op vakantie gaan dan eerst het de eerste nacht altijd pret, de 2de nacht gaat gelukkig al wat beter. Stijn had toen hij klein was ook altijd als hij overdag elke keer in de wagen sliep omdat ik ergens heen moest dan kreeg ik hem savonds niet in zijn bedje.
alicia heeft ook niet in een ander bed willen slapen de eerste 4 maanden zelfs niet in der ledikant en tot 6 maanden sliep ze alleen snacht nog in der wiegje omdat het drame was en heb het dus langzaam aan het ledikantej laten wenne. camping bedje dat vond ze helemaal verschrikkelijk en nu nog is ze er niet helemaal te vrede mee maar gaat al stukken beter. ik heb haar er langzaam aan laten wenne door haar er zo nu en dan in te laten spelen. ik klapte hem dan uit en raakte er zo aan gewent. Op den duur ging ze bij me zus logeren en na 10 minuutjes huilen viel ze in slaap en het gaat nu dus prima. 3 maandjes geleden had ze ook al een gelogeerd maar toen was de hel losgebroeken en heeft me zusje haar is slaap gewandeld en over geheven in bed en sliep daar vervolgens heel de nacht sliep. Nu dus vorige week de 2e poging pas (durfde niet eerder ) en het ging nu prima. thuis huilt ze trouwens (bijna) nooit als ze moet slapen en na wat brabbelen valt ze in slaap zonder te moppere
Nou, ik denk niet dat dat een sprongetje is! Want dan duurt laura der sprongetje al 7 maanden. Laura slaapt ook helemaal nergens anders! En het is vermoeiend, maar ga er niet tegen vechten. Ik denk dat als ze straks begrijpen dat ze uit logeren gaan dat het wel overgaat!