Ken je niet en je verhaal ook niet...maar krijg hier wel meteen kippenvel van! Wat fijn zeg! Heel veel geluk saampjes!
Ik ken je nog van het febr 09 topic en wist dat je bij je man weg zou gaan destijds.. Heftig wat ik nu allemaal lees!!! Maar gelukkig heb je je zoontje dus snel weer bij je. Wow, gelukkig!
Ik ken je verhaal ook niet maar het idee om zonder je kind te moeten leven lijkt me verschrikkelijk. Gelukkig is dat nu voor jullie voorbij. Veel geluk en liefde samen. Geniet ervan xxx
Al gefeliciteerd maar doe het hier lekker nog een keer Sjors vele dagen en nachten zijn jij en je zoontje in mijn gedachten geweest. Ik kan dan ook met geen woorden beschrijven hoe blij ik voor jullie ben dat de rest van jullie leven jullie samen is gegund!! We gaan gauw een keer wat afspreken zodat je zoontje weer lekker kan samen spelen met Nigel! Hele dikke knuffel meid !! En deze nu eindelijk eens een keer niet om je een hart onder de riem te steken
Zal even het verhaal in het kort omschrijven. Ik ben in 2005 met mijn ex naar Portugal verhuisd om zijn droom van een eigen melkveebedrijf waar te maken. Ik had en heb niks met een boerenbedrijf, had een vaste baan en heb alles voor hem opgegeven. De eerste 2 jaar was hij van mij afhankelijk omdat ik de taal sprak en hij niet. Ik heb dus het hele bedrijf daar opgezet. In 2007 hebben wij eindelijk melkvee gekregen. Sindsdien is hij erg veranderd en was hij de "big boss" Vanaf het moment dat het melkvee arriveerde begon hij met mij te kleineren en uit te schelden. Nu was hij niet meer afhankelijk van mij. In 2008 wilde ik terug naar Nederland, ik had altijd al een kinderwens. Hij heeft mij toen overgehaald om in Portugal te blijven zodat mijn wens van een kind werd vervuld. In januari 2009 is onze zoon geboren. Hiermee was ik erg gelukkig, maar hij bleef mij geestelijk mishandelen, ook werd ik steeds banger voor hem dat het niet bij geestelijke mishandeling bleef. In oktober 2011 ben ik samen met onze zoon naar Nl. vertrokken om tot rust te komen, na een maand ben ik teruggegaan om hem te helpen alles op de rit te krijgen want hij wilde verkopen. Na 2 weken ben ik samen met mijn zoon vertrokken, de geestelijke mishandeling werd alleen maar erger en ik merkte aan mijn zoontje dat hij er last van kreeg, mijn ex schreeuwde en schold alleen maar, mijn zoontje werd bang voor geluiden. Nadat ik ben vertrokken naar mijn ouders hadden we wekelijks contact en ging het redelijk. In januari 2012 stond hij onverwachts voor de deur, zoontje volledig overstuur. In februari had ik een brief in de bus voor de scheiding met de beschuldiging van ontvoering. Hierover hebben we in maart een zitting gehad in Nederland bij de rechtbank, toen is mijn zoon aan hem toegewezen, hij vertelde allemaal leugens die ik op dat moment niet kon weerleggen met bewijs. Nadien moest D. dus naar zijn vader. Ik had ondertussen wel alle bewijzen en de scheiding en de zaak voor D. zouden ingepland worden in augustus. Onze scheiding is 18 september ingeschreven maar de zaak om D. kwam voor de meervoudige kamer bij de rechtbank op 12 oktober. Dit uitstel had niemand verwacht. De uitspraak zou binnen 4 weken plaatsvinden, na anderhalve week kreeg ik het bericht dat 14 november de dag zou zijn dat de rechters gingen overleggen. En uiteindelijk heb ik vanmiddag 15 november het bericht gekregen dat ik D. naar Nederland kan halen. Er is wel een omgangsregeling afgesproken, maar mijn ex heeft nog nooit om D. gegeven. dus denk dat D. zijn vader nog een paar keer ziet en daarna nooit weer. D. is momenteel 3 jaar en wordt 5 hele dagen op school gedumpt en zondags bij zogenaamde vrienden. Bedankt voor jullie reacties. Dit weekend ga ik hem ophalen en kan ons leven opnieuw beginnen
Wauw wat een geweldig nieuws voor jullie! Wat zul jij blij zijn als jij je kleine mannetje in je armen mag sluiten. Heb je hem ook al vanaf maart niet meer gezien?
Ik heb D. in april 7 dagen bij mij gehad ivm mijn verjaardag en bezoek aan de kinderarts hier, in de zomer 6 weken en na de zitting in oktober 4 dagen. Verder sprak ik D. 2 x per week via skype, meestal was dat een crime omdat hij niet bij papa wilde zijn. En mama hem moest ophalen. In de zomervakantie heeft D. mij en opa en oma verteld dat papa hem sloeg en altijd boos was. Dit heb ik gemeld bij amk en die konden niks voor ons doen omdat het in het buitenland gebeurde. En genieten gaan we zeker doen!
Verdomme wat een verhaal zeg, kan me hier zo woest om maken! Ik ben echt blij dat je je kleintje terug krijgt en een toekomst kan gaan opbouwen. Veel geluk samen, maar dat gaat vast wel lukken! x