Hallo allemaal, Wil toch ff beetje me verhaal kwijt. Januari kwam ik er achter dat ik zwanger was. Dat was een groote schok zeker na de bavaling van de jongste Elvira dat was een trauma bevaling met gevolg 8 maanden op de IC van af de geboorte dat heeft mij en me man zo aan gerepen dat we zijden nee geen derde er bij Elvira heeft nog veel zorg nodig gelukkig helpen nu het medich kinderdag verblijf daar bij maar ze blijft voor de rest van der leven een hanycap houden. Vorig jaar augustus was ik ook zwanger maar dat liep uit op een heftige miskraam door ook weer een ziekenhuis op namen voor mij Maar zo als ik al zij in jan dit jaar weer zwanger terwijl ik aan de pil ben, net me vader overleden aan longkanker 18 weken toen ik er achter kwam en nu ? Ben zo bang dat alles weer verkeert gaat die angst zit er zo in. Gelukkig goed gesprek met me gynecoloog zonder enige twijvel een keizersnee gaat het woorden toch aan de ene kant een gerust stelling maar ook nooit zonder gevaren. Ik heb zelf toch heel veel moeite met de zwangerschap heel anders anders bij de andere twee maar ook wel een beetje blij maar durft me niet hellemaal te geven. Vorige week bleek me Hb waarde erg gedaalt te zijn zit nu op 5.7 erg laag maar goed veel spinasie en veel appelstroop eten. Maar nu bloedneuzen spontaan der bij ben der allemaal niet gerust op. van de week meer bloedonderzoeken katen doen me bloedplaatjs niet goed wat gaat dit nu allemaal betekenen me angst wordt steeds grooter maar even verder de uitslag afwachten voor volgende week vrijdag. Liefs,Marissa
jeetje wat een verhaal meis, ik hoop dat het allemaal goed is met jou en je kindje en dat deze zwangerschap en bevalling verder goed verloopt! sterkte met alles
Idd wat een verhaal!!! Wat zou je enorm bang zijn in je zwangerschap zeg!!! En het lijkt me ook niet dat je verwacht zwanger te zijn door je pil heen! Wat een ellende!! Heeeeel veel sterkte in ieder geval en we horen het wel!
Jemig wat een verhaal. Zwangerschap moet leuk zijn en moet je van kunnen genieten, maar als ik dat zo lees duren die 9 maanden voor jou misschien wel heel lang. Ik zou er bijna zelf bang van worden (ik zie toch al op tegen de bevalling...) :x Sterkte ermee in ieder geval! Groetjes Suusje
Jemig meid, geen mooi verhaal, laat jezelf goed in de gaten houden, dit klinkt als een zwangerschapsvergiftiging en hamer dan bij alles op de deur van de Gyn. Zeker als je je ook niet zeker voelt, kun je beter vaak daar zitten dan nooit! Sterkte
Inderdaad wat een aangrijpend verhaal. Ik hoop dat alles goed met je gaat en met de baby natuurlijk. Veel sterkte en heeeel veeeeel geluk de komende tijd !!
Lieve Allemaal, Wat een lieve reacties allemaal van jullie. Ik ben ook bang dat het iets ergs kan zijn en hammer er zeker op bij de gynecoloog, maar na dat ik me eerste echo heb gehad met 18 weken sta ik al onder controle om de 14 dagen ben zo blij dat dat kan. En heb zeker mijn angsten op zijn buro gegooit......... hij was der zo van geschrokken om dat met me jongste dochter door zijn colega gebeurt is waardoor zij nu voor der rest van de leven een handycap heb aan der arm. Hij is uiterst zorgzaam en behulpzaam met alles, maar blijf huiverig met alles. Voor somige is het ook naar om een nare bevaling te horen en sorry daar voor. Ik kan ook niet zeggen ja dat is het leven omdat ik weet dat het niet had gebeurt moeten zijn met mijn jongste dochter. Nee dat kan ik niet net als een stel in het ziekenhuis terwijl je op een nenonatoliegie zit met je kind op de IC afdeling in het LUMC en hun kindje sterft daar om maar te zeggen weten de ouders ook wat het is Nee dat kan ik niet dat heeft mij zo pijn gedaan dat die mensen dat zijden. Ik ben zo blij dat ik nu hier mijn ei ff kwijt kan. Dikke kus Maris
sterkte meis en je kan hier altijd terecht hoor even lekker de boel van je afschrijven wil soms goed helpen
Het helpt wel om alles lekker van me af te schrijven, en doet me zeer goed jullie zijn kanjers dikke kus marissa en hou jullie op de hoogte