Hi, Kreeg zo'n brief van jeugdgezondheidzorg dat bij zoon op de middelbare school weer zo'n verpleegkundige komt die dingen bespreekt met je kind. En voor het eerst zat ik te denken, vind ik dit nou wel zo nodig? Er spelen momenteel geen dingen op medisch op psychisch gebied waar we zorgen over hebben (en als dat wel zo is, gaan we naar de huisarts). En ik kreeg ook een beetje vervelend gevoel bij alle gegevens die ze over ons en ons kind verzamelen. Hoe denken jullie hierover? Heb jij je kind wel laten gaan op de middelbare school? Uiteraard ga ik het ook met zoon bespreken, wellicht vindt hij het wel fijn. Maar ik neig zelf naar geen toestemming geven voor het onderzoek.
Bij pubers spelen soms ook dingen waar je als ouders niet vanaf weet/waar het kind niet wil dat ouders er vanaf weten. Mijn kind is nog niet zo oud, maar ik denk dat ik alleen maar blij zou zijn met een gelegenheid waarin even stil wordt gestaan bij het welzijn van mijn kind en waarin ze eventuele dingen kan bespreken of kan vragen waarmee ze misschien niet bij mij als ouder komt tegen die tijd. Ik ga er toch wel vanuit dat een arts/verpleegkundige dingen vertrouwelijke behandelt. School zelf verzamelt btw ook van alles over je kind ed.
Toevallig ben ik met mijn zoon net naar de JGZ geweest. De laatste keer op de basisschool. Ik heb gelijk gevraagd hoe het verder gaat. Het antwoord was: "HAVO/VWO kinderen krijgen in het tweede jaar een vragenlijst op school, MBO kinderen krijgen deze lijst in het eerste jaar. Als uit deze lijst geen gekke dingen naar voren komen, dan blijft het bij de lijst. Bij problemen wordt een afspraak gemaakt." Heeft jouw zoon z'n vragenlijst al ingevuld? Want als daaruit niks naar voren komt, dan is een afspraak dus niet nodig. Zo was het in ieder geval aan mij uitgelegd.
Wij zijn nog niet zo ver maar ik denk nu dat ik het niet nodig vind. Een vertrouwenspersoon op school heeft voor mij meer waarde dan 1 zo'n man/vrouw die je 1x ziet. Geloof niet dat pubers hun zorgen dan ineens gaan vertellen.
Ze krijgen de vragenlijst nog en wij moeten er ook 1 invullen. Daarnaast is er sowieso ook een afspraak waarin ze ook willen meten en wegen. Dat is dus anders dan bij jou is uitgelegd.
Hier is het vooral screening (dus meten, wegen, oogtest ed) en een gesprekje over wat algemene zaken die bij de ontwikkeling van een puber horen. Juist niet zo medisch, maar gericht op de algemene groei en ontwikkeling, daardoor vind ik dat heel nuttig; ook bij gezonde kinderen kun je bij zo’n onderzoekje bv ontdekken dat de ogen net wat zwakker blijken dan je dacht en zo al eerder ingrijpen dan pas als er echt problemen zijn (zoals flinke hoofdpijn, vermoeidheid ed). En ik vind de ervaring van op die leeftijd alleen zo’n gesprekje doen ook wel goed, dat maakt de drempel voor een gesprekje bij bv de huisarts ook lager misschien - en de kans dat ze op een gegeven moment zoiets niet meer met hun ouders willen doen is best groot...
Zoon zit nu in de vierde en ik heb een oproep in de tweede gekregen en nu in de vierde en allebei de keren geen toestemming gegeven. Ik zie er de meerwaarde niet van in en hij wil zelf ook niet. Dochter zit nu in de tweede en daar komt binnenkort ook een oproep voor, ik leg het bij haar neer wat ze wil maar van mij hoeft het niet. Alles loopt gewoon zoals het zou moeten gaan en geen zorgen over iets.
Ik heb voorlopig nog geen kinderen op die leeftijd. Maar waarom zou je het niet doen? Je hebt toch niks te verbergen. Gewoon een gesprekje over hoe het gaat. Prima toch.
Hier zeg ik het voor beide kinderen altijd af. Ik leg ook netjes aan de leerkracht uit dat wij hier de meerwaarde niet van in zien. Maar als de leerkracht het vermoeden heeft dat er iets niet goed loopt wij graag een seintje krijgen zodat we de juiste hulp in kunnen schakelen.
Bij een "standaardkind" zou ik zo'n extra controle prima vinden. Hier heeft de oudste vorige week een uitnodiging gekregen, zij zit in groep 7. Die hebben we afgeslagen, zij wordt nauw opgevolgd door de kinderarts en volgt een traject bij traverse (jeugdhulpverlening) dus het JGZ kan hier niks van meerwaarde aan toevoegen.
Het gaat niet om verbergen, apart dat je gedachten daar naar toe gaan. Het gaat idd om dat ik de meerwaarde er niet zo van in zie. Er speelt momenteel niets bij mijn zoon, we hebben een open conversatie over allerlei zaken die spelen in de puberteit en qua opvoeding gaat alles ook normaal.
Je had het over een vreemd gevoel over alle gegevens die ze willen. Vandaar dat ik me afvroeg wat wat daar het probleem van is.
Het kan nooit verkeerd zijn. Volgens mijn komt ggd standaard op de middelbare nog een keer. Kan mezelf ook nog herinneren dat dat was in 1e of 2e middelbare (ben vroege leerling dus met 11 op vo) Soms kunnen ze beter praten met een vreemd persoon dan eigen moeder of familie. Z'n gesprekje hoort er ook bij. Dochter krijgt ivm autisme elke 2wk een gesprek met haar zorgcoördinator. En verwacht geen rare dingen maar vind het een fijn gevoel dat ze naast ons nog een vertrouwens persoon heeft waar ze haar verhaal kwijt kan
Een zorgcoordinator die ze elke 2 weken ziet is natuurlijk wel iets anders als een verpleegkundige die mijn zoon 1 keer ziet. Ik verwacht niet dat hij daar meteen het achterste van zijn tong laat zien. Daarvoor heeft school trouwens ook allerlei mensen. Een pestcoordinator, een vertrouwenspersoon, een school maatschappelijk werker, zijn mentoren.
Hier kwamen we er door dat bezoekje achter dat zoon nr 2 niet zo goed ziet. Dat was ons ( en hem) niet opgevallen. Ik zou het dus wel aanraden. Ik heb er nooit over nagedacht om ze niet te laten gaan. Als het gaat om verzamelen van gegevens; dat gebeurt toch wel. Als het gaat om; mijn kind is gezond, dat dacht ik ook maar bleek toch niet helemaal zo te zijn.
Dat vind ik ook een rare redenatie. Mijn kinderen gaan ook niet maar wij hebben echt niks te verbergen. Bij zoon twee x aan hem gevraagd en hij had er geen zin in en ik heb geen zorgen dus kunnen ze hun tijd beter gebruiken bij kinderen waar wel iets speelt en ouders een hulpvraag hebben. Dochter krijgt binnenkort haar oproep en zij mag zelf beslissen maar ik verwacht dat ze weinig zin heeft om als 14 jarige daar in haar ondergoed te gaan staan en als ze pech heeft ook nogeens ongesteld is op dat moment Als ik zorgen heb over mijn kinderen dan ga ik naar de huisarts.
Ze hoeven niet in hun ondergoed te staan toch? Dat was bij ons zo’n spookverhaal, ik hoefde enkel m’n schoenen uit te doen...
Ik zou het werkelijk niet weten. Maar ze kijken wel naar houding en dan moet je toch wel je bovenlichaam ontbloten lijkt mij