Als je HTD wil doen moet je klaar zijn met je gezin, dit omdat er dingen fout kunnen gaan en je dan misschien zelf geen kindje meer kan krijgen terwijl je die wel graag zou willen hebben nog. Wat dat betrefd kijken ze eerst naar het belang van de draagmoeder.
Voor één van mijn broers+schoonzussen zou ik dit ook doen, maar idd niet met eigen eicel. Ik heb me er wel eens in verdiept, gewoon uit nieuwsgierigheid. De eerste eis is sowieso dat je eigen gezin compleet is. Niet alleen vanwege kans op complicaties, maar ook omdat het wel erg veel is om aan een vrouw met een kinderwens te vragen om een baby die ze gebaard heeft af te staan. Verder zal er goed naar jouw gezondheid en vorige zwangershappen worden gekeken. Als die erg zwaar waren, wat ik uit jouw verhaal begrijp, is dat natuurlijk wel iets om rekening mee te houden. Let verder heel goed op het juridische stukje. Of de baby biologisch gezien wel of niet van jou is, maakt niet uit. Wettelijk gezien is een kind altijd van de vrouw die het op de wereld heeft gezet (en eventueel diens partner als ze getrouwd is.) Pas na een jaar kan dit overgedragen worden. Je moet dan voor de rechter aangeven dat je niet voor het kind kunt zorgen. Gelukkig schijnt dit nu (in geval van draamoederschap) al makkelijker te zijn dan vroeger. Het is nu als het goed is voldoende om aan te geven dat het nooit jouw bedoelng is geweest om voor het kind te zorgen. Dus dan hoeven ze niet meer de hele thuissituatie door te lichten en te kijken hoe je voor je andere kinderen zorgt. Maar, stel je voor dat er in dat eerste jaar iets met je zus en/of haa man zou gebeuren, waardoor ze zelf niet meer voor hun kindje kunnen of willen zorgen. Dan is het kindje dus gewoon 'van jou'. Nu zou ik in noodsituaties sowieso bereid zijn de zorg voor een neefje of nichtje op me te nemen, ook in de 'normale' situatie zeg maar. Maar dat moet je natuurlijk wel willen en (financieel) aankunnen. Allemaal dingen om ver na te denken. Ik vind het heel goed dat jij je hier al in verdiept, zodat je weet WAT je aanbiedt als je het zou aanbieden.
Met een amdermanseicel kom je aan bij hoogtechnologisch draagmoederschap. Hier komen jullie naw niet voor in aanmerking omdat jouw zus een baarmoeder heeft.
Optie is dan insemineren met je zwager zijn zaad en dat hij in de zwangerschap het kindje erkent en dat jullie dan verder de procedure ingaan. Maar goed, dan is het met jouw eigen eicel en dat wil je niet.
Yep - verminderde vruchtbaarheid en uitbehandeling zonder resultaat zijn tegenwoordig geen redenen meer om in aanmerking te kunnen komen voor een ECD uit de eicelbank. Wij konden ECD doen omdat mijn zus dat voor ons wilde doen, helaas zonder resultaat. Maar als dat niet had gekund hadden we of naar het buitenland uit moeten wijken of moeten stoppen.
Ik vind het erg lief dat je dit voor je zus zou willen doen. Ik zou het zelf niet kunnen. Respect ! Heel veel succes met het maken van je keuze en evt met het traject.
Ik heb het aangeboden. Ze vond het uiteraard heel lief, maar ze weten niet of ze de stap naar draagmoederschap zouden willen maken. Helemaal prima natuurlijk. Mochten ze er toch over gaan denken weet ze in ieder geval dat ik bereid ben erover in overleg te gaan en hun te helpen. Bedankt voor de reacties.
Je verward ecd en draagmoederschap. Draagmoederschap mag simpel weg niet als je de wensmoeder een baarmoeder heeft. Vind het zo verdrietig dat het jullie niet gelukt is
waarom is dat dan als ik vragen mag, want aan die baarmoeder heb je weinig als je niet zwanger kunt worden, is wel sneu voor mensen die dit treft dan?
Ja, ik snap dat het raar klinkt. Maar men is heel angstig voor het geval dat die onvruchtbare vrouw onbevlekt ontvangen oid wordt en dat er dan straks een draagmoederschap gedragen baby is welke niemand wil hebben. Hoe belachelijk dat ook mag klinken, dat is de angst en dat is de reden dat vrijwel nooit hoogtechnologisch draagmoederschap goedgekeurd word als de wensmoeder in kwestie een baarmoeder heeft. Te omzeilen dus door zelf inseminatie maar ja, dan eigen ei.
hmm vind het idd wel een gekke reden, de kans dat de onvruchtbare vrouw tijdens de zwangerschap nog zwanger wordt lijkt mij erg klein. Moeilijk voor degenen die in deze situatie zitten.
Klopt, helemaal mee eens... En alsof als je jaren hebt zitten wachten, vechten en hopen dat je dan zou bedanken voor dat kindje en zult zeggen: 'Laat maar...' Tsss En toch is het zo, helaas.
ja precies...ik kan mij gelukkig niet voorstellen hoe iemand zich voelt die zo'n traject in gaat, maar het lijkt mij dat vanaf wanneer je draagmoeder zwanger is, het al als jouw kindje voelt.
Tja, gezien het feit dat vrouwen niet voor niks voor een draagmoeder kiezen, klinkt het wel raar. Ik had er zelfs nooit over nagedacht. Maar op zich... Het is natuurlijk zeldzaam, maar het komt soms toch voor dat stellen na of tijdens de mmm alsnog spontaan zwanger worden. Het zal je maar gebeuren als je dan ook nog een baby op komst hebt bij een draagmoeder. Dan zul je toch even moeten slikken, denk ik. Aan de andere kant is het dan net zoiets als een tweeling. Dan krijg je er ook onverwachts twee. En daar zeg je ook geen nee tegen.