Lastig, lastig. Ons mannetje gaat 1 dag per week naar het kdv en zit sinds 2 weken op een nieuwe groep (2-4 jaar). Met afscheid nemen heeft hij (veel)moeite, maar daarna gaat het meestal prima (was ook al zo bij de babygroep). Vriendlief heeft afgelopen week mannetje opgehaald en kreeg te horen dat het niet zo goed was gegaan. Hij had veel gehuild. De juf snapte het wel een beetje, want de andere vaste juf was ziek en er was dus een invaljuf die hij nog niet kende. Ook hebben ze even bij de andere peutergroep gespeeld, dus weer andere juffies voor zich. Wij begrijpen dus wel dat ons mannetje het niet zo naar zijn zin had gehad. Nu zit ons buurjongetje van bijna 4 ook op die groep. Hij heeft dus thuis verteld dat de juf boos was op ons zoontje omdat hij zoveel moest huilen! Het heeft indruk gemaakt op ons buurjongetje, want normaal gesproken kijkt hij op het kdv niet echt naar ons zoontje om (leeftijdsverschil van bijna 2 jaar, dus is zo gek niet). Zal ik dit nou melden bij de juf van de groep? Vind het zo lastig! Weet dat ons mannetje kan huilen als hij het moeilijk vindt, maar daar ben je toch ook juf voor om dan een kindje goed te begeleiden. En als je dan boos op hem wordt, zal het vertrouwen van ons mannetje niet echt in de juf groeien. Daarentegen; moet ik een kind van bijna 4 geloven als hij dit thuis vertelt? Maar ja, verzonnen zal hij het toch ook niet??? Wie helpt? Bedankt alvast!
Ik zou het gewoon zo brengen zoals je het hier vertelt, gewoon vragen van joh buurjongen zegt dit.. nu is hij 4 dus tja. maar was het even teveel en hoe kunnen we dit voorkomen voortaan, want het is niet de bedoeling boos te worden op een kindje die zijn veiligheid mist en dan ook bij nog een andere groep gaat spelen?
Ik zou het absoluut aankaarten! een jongetje van bijna 4 verzint dit ook niet. Op hem is het overgekomen alsof de juf boos was (of dat zo bedoeld was, weet je natuurlijk niet..), maar dat zou mij geen fijn gevoel geven. Zou er inderdaad een gesprek over aangaan en gewoon aangeven dat je buurjongetje dit vertelde en vragen hoe het komt dat hij deze indruk heeft gekregen. En wat ze er aan gedaan hebben om je zoontje te troosten, zou ik ook even vragen.
Ik vind het echt heel lastig. Ik heb zelf op een kdv gewerkt. En kindjes van die leeftijd hebben echt een enorme fantasie. Ik had een meisje wat duidelijk ziek was, de temperatuur opgenomen. En ze had 39,6. Dus opgehaald, belde de ouders een uurtje later, ja L. is niet ziek hoor, heeft geen koorts meer en ze zegt dat jij een pilletje in haar billen hebt gedaan. Wat echt niet zo was! Maar als het jullie dwars zit, zou ik er een gesprek over aan gaan. Misschien waren ze inderdaad boos geworden, maar heel ergens anders om? Kindjes van bijna 4 kunnen dat moeilijk scheiden. Maar sowieso is het misschien goed om eens te vragen hoe ze dan "boos" worden?
hmm lastig, ergens zou je denken dat een kind van 4 dat niet verzint, maar sommigen kunnen er wat van Echter met de weet dat je zoontje idd veel gehuild heeft zou ik denken dat het buurjongetje het niet verzint..huilen zal hem nl ook opgevallen zijn. Maar ja wat is boos worden, het is een interpretatie van een 4 jarige..dat is het moeilijke. Ik zou tegen de vaste leidster zeggen: goh hopelijk gaat het vandaag beter, want de vorige keer hadden ze blijkbaar hun handen vol aan hem...en dan kijken hoe ze reageert??
Dat is idd wel een goede! Ga ik komende dinsdag zeker doen, bedankt. Vind idd dat ik het toch moet laten weten aan ze, kan me niet voorstellen dat buurjongen dit verzonnen heeft, sterker nog, vanmiddag zei het nog een keer!
tja, mijn dochter is wel wat jonger, (bijna 3) maar komt best wel eens thuis met ' L. was heel boos op mij!!' dan vraag ik eht na, en óf de juf is wel boos geweest, maar totaal niet op haar, of heeft haar alleen eventjes streng toe gesproken.... Wellicht dat de juf een alleen iets gezegt heeft in de trant van, ' nou kom op, nu is het klaar??' zou het gewoon even aankaarten, maar niet boos ofzo, maar meer van, goh, buurjongen zei dit en dit... Hier vertelt juf het dus maar meteen als er iets gebeurt is, dat dl verkeerd kan opvatten, scheelt weer
graag gedaan, ben zelf leidster geweest op een kdv, dus weet ook wel hoe ik het fijn zou vinden hoe ouders iets aanpakken...en dat je dan dus ook opener op de ouders reageert.
Zoals andere zeggen, gewoon eens aankaarten. En ja, kindertjes van 4 kunnen echt wel het e.e.a. verzinnen, ik heb zelf ook zo'n sprookjesboek thuis rondlopen. Erg lastig, want soms weet ik niet wat serieus en wat een droom/verzinsel of fantasie is.
Mijn dochter van 3,5 zou ook zoiets kunnen zeggen en het anders bedoelen... maar als je kindje echt veel heeft gehuild denk je dan niet dat de leidster inderdaad niet zo aardig heeft gereageert, kom op, als hij thuis de hele dag zou huilen zou je thuis dan wel aardig tegen hem doen. Ze mag hem wel duidelijk maken dat ze liever niet heeft dat hij huilt, maar boos natuurlijk niet. Wie weet valt het mee...