Hi allemaal, Ik ben sinds kort een beetje jullie ervaringen aan het lezen op de verschillende forums en dacht: "Laat ik me dan toch ook maar eens aanmelden en mijn ervaringen delen!!" 😊 In het kort iets over mij: Sinds 2,5 jaar hebben ik en mijn partner een kinderwens. Ik was in Mei 2013 met de pil gestopt en vervolgens heel erg last gehad van ontpillen. Menstruatie kwam pas na 4 maanden op gang. Flink "geoefent" maar na een jaar nog steeds niet zwanger. Toch maar bezoekje gebracht aan de huisarts en via daar in het Ziekenhuis terecht gekomen. Verschillende onderzoeken volgde en er bleek niets mis te zijn. Dus advies: " blijven oefenen samen, het komt goed want jullie zijn beide gezond en zaadkwalitiet was top!" "Niet teveel mee bezig zijn, hou het leuk!!" Met elke maand weer de teleurstelling als mijn menstruatie weer was, had ik de moed opgegeven.. Totdat ik ineens in december 2014 zwanger bleek te zijn! Super blij natuurlijk, alleen dat was van korte duur want begin van het nieuwe jaar kreeg ik een miskraam na 10 weken. 😔 Echo gehad en het vruchtje leefde idd niet meer. Veel verdriet was er, maar de gyn zei dat de meeste dames weer binnen een half jaar zwanger zijn, omdat het lichaam nu weet wat het moet doen.. Nou we zitten nu in oktober en inmiddels is het alweer bijna 11 maanden geleden na de MK. Met nog steeds als advies dat we moeten blijven klussen, zijn we nu overgestapt naar een ander ziekenhuis voor verdere onderzoeken. Er hebben alweer wat testjes etc plaatsgevonden en we krijgen over 2 weken te horen wat er nu gaat gebeuren.. Weer zelf zo doorgaan of toch de wat meer medische molen in. Al wil ik het graag op de natuurlijke manier, hoop ik stiekem dat ze het een handje kunnen helpen. Wie heeft een soort gelijk verhaal en zou dit ook willen delen? Wordt er zo langzamerhand een beetje moedeloos van als alle vriendinnen om je heen kindjes hebben en zwanger zijn en jij daar buiten valt 😓
Geen vergelijkbare ervaring, wel aan een tijdje bezig en ook onderzoeken gehad. Wij zijn ook voor een tijdje weer naar huis gestuurd. Dikke knuffel en hopelijk gaan ze jullie nu snel de goede weg op helpen!
Meid ik ken het gevoel wij zijn al meer dan tien jaar aan de gang , 1 engeltje , weet niet hoeveel mk , 2 bbz , al iui ivf gehad , en nu gaan we weer de medische molen in hier is de wens ook super groot we hebben alles al geprobeert zelfs op de kop hangen haha geintje maar echt wel alles geprobeert hopelijk kunnen we onze laatste ronde in de medische molen hopen op een echte wonder wens je alle geluk toe op een wonder meid
Jeetje! 10 jaar bezig en dan nog al die ellende tussendoor van bbz, MK etc.. Heftig zeg! Wel 1 wondertje gekregen begreep ik uit je verhaal? Was dat uit de IUI of IVF gekomen of op natuurlijke manier? Succes en ik duim voor je op snel weer een wonder! 😊
Nou meid, ik ken het gevoel heel goed. Wij zijn ook al 3 jaar bezig. Het afgelopen jaar was er een overvloed aan babyshowers en kraamvisites. Mijn man en ik hebben er moeite mee. We peppen onszelf op. We zetten een masker op en gaan dan maar weer. Steeds maar blijven we hopen dat wij ook een keer aan de beurt zijn. Ik ben benieuwd of je nieuwe gynaecoloog wat anders heeft voorgesteld. Succes en hopelijk levert het wat voor jullie op!
Poeh, ook ik weet wat je voeld. Hier nu 2 jaar bezig. Vorige maand een kijkoperatie gehad, maar alles is goed. Zaadonderzoek bij man is op, hartstikke goed. Nu nog tot april weer zelf proberen en anders weer terug naar het ziekenhuis..
Hier wel een dochter gekregen na ruim 2 jaar. Helaas had ze een ernstige afwijking. Het gaat heel goed met haar, maar ons leven heeft 2 jaar op zijn kop gestaan met alle wat haar is overkomen. Vol goede moed vorige zomer aan nummer 2 gestart. Met het idee het zal niet snel gaan, maar moeten toch een keer geluk moeten hebben? Want ja geluk noem ik mensen die patsboom gezond zwanger zijn. Ik heb dan wel een kindje, voel me gezegend, maar ik wil ook toch een keer 'normaal' kindergeluk. In ronde 9 wauwwww zwanger omg ik wist niet wat me overkwam. Helaas een week later krampen en een week later gaan bloeden 3 weken lang! Nu alweer een halfjaar verder en nog steeds niet zwanger. Ik weet het kan altijd erger. Ik heb aan het einde van de rit een kind, maar ze heeft een hoge prijs betaald. Soms vraag je jezelf af wat je zo fout heb gedaan in je leven. Afgelopen weel heeft het zkh ons afgewezen voor verder onderzoek. Conclusie jullie kunnen zwanger raken. Nurrie meid hoe hou je het vol? Ik roep hier welis ik laat alles eruit trekken dan heb ik geen keuze meer en hoef ik me niet iedere maand zo rot te voelen.