Beetje raar he, maar ik wil erg graag zw. worden, en hoop ook e,ht dat het deze maand gaat gebeuren, en ga er ook met 100% voor, alleen lees ik dat er veel dames een miskraam krijgen dus, ben ik beetje bang geworden, stel ik word zwanger eindelijk na zoveel jaar en dan moet ik me zorgen gaan, maken als het vast houd of niet..... realiseer me echt dat het een hel momentje is die 2,5maand!!! naar vooruitzicht zo mja... beetje demotiverend, bestaat er eigenlijk een grafiek of procenten hoe vaak het mis loopt? liefs Q
Dat heb ik ook hoor! Als ik zwanger blijk te zijn zou ik ook bang zijn dat het niet blijft zitten. Volgens mij heeft elke vrouw dat wel. Als je ontdekt dat je zwanger bent, dus geen vmk, dan is er volgens mij een kans van 1 op 10 dat het mis gaat. Best veel, maar op zich valt het nog mee! Hopelijk heb je hier wat aan!
Ik herken je gevoel hoor.... hier hebben we het er ook wel eens over... Zal je zien, zijn we eindelijk zwanger...gaat het nog mis ook Ik probeer er nog maar niet teveel aan te denken..eerst maar zwanger worden, en dan gaan we weer piekeren of we zwanger blijven...dan komen de zorgen of het gezond is...en daarna...dan zullen de zorgen over ons kindje de rest van hun leven blijven
ik ben er ook heeel goed in om van iets positiefs toch wel een negatief puntje te kunnen bedenken... nu ben ik bang niet zwanger te worden. als ik zwanger ben ben ik waarschijnlijk bang voor een miskraam als dat allemaal goed gaat verzin in wel weer iets anders... komt denk ik toch door onzekerheid waardoor je dan niet 100% durft te hopen dat alles goed gaat
zeker als je al lang bezig bent, is het extra eng zeg maar...dat herken ik heel erg! wij hebben er ruim 5 jaar over gedaan (is op natuurlijke manier gekomen!) en ik was de eerste tijd heel bang dat het een miskraam zou worden. na de zwangerschapstest heb ik wel aardig duidelijke symptomen gehad maar een dagje minder en ik raakte in de stress!!! ik werd rustiger toen ik de tweede echo had en een hartje zag/hoorde en daarna later weer een kindje zag bewegen...maar het heeft wel even geduurd voor ik echt gerust was. toch heb ik er van genoten, ik wilde dat zoooo graag omdat je nooit weet of het de eerste en laatste keer zal zijn... probeer je niet te fixeren op wat er fout kan gaan. is moeilijk dat weet ik maar nu moet je daar niet meebezig zijn. die angst kan een eventuele bevruchting ook ontregelen, echt waar!ga ervan uit dat als je zwanger bent straks, dat het allemaal goed gaat komen. bij ons kwam het in een heel hectische periode, tussen twee oogoperaties van mijn man in!!! en in de familie was er een hoop gaande...ik heb me toen wat afzijdig gehouden en me geconcentreerd op het wonder in mn buik...ik heb echt vaak geroepen en gedacht: dit neemt NIEMAND of NIETS mij nog af!!!dwing het af, dat helpt iig je gevoel te versterken... ik hoop dat je snel een positieve test mag hebben en probeer positief te denken...geef t niet op...
Meis heel spannend is het idd zwanger worden. Blijf positief hoe lastig ook. Stel je raakt zwanger probeer het dan positief te bekijken . want heel bijzonder is het ook hoor. Succes
je moet maar zo denken; het gaat vaker goed dan fout. maar na die 12 weken krijg je ook geen garanties hoor. die stress blijft toch vind ik. we hebben er hier 2 jaar over gedaan om zwanger te raken, toen een miskraam bij 9 weken, hadden het hartje al zien kloppen maar is toch fout gegaan. daarna weer vrij snel aangeteld, lang bloedverlies gehad, bleek een tweeling te zijn en 1tje was niet verder ontwikkeld als 6 weken en die is wat ze noemen opgelost. heb toen niet echt kunnen genieten de eerste weken en achteraf had ik dat wel moeten doen. zou proberen als je zwanger bent het van je af te zetten en gewoon te genieten van je zwangerschap.