Pillen of curretage; waar koos je voor en waarom?

Ik wilde liever geen curretage omdat het echt een ingreep is. Daarom gekozen voor de pillen en zoals ik je al vertelde heb ik er een goede ervaring mee. Het nadeel is als het niet loskomt je alsnog voor curretage moet. Tevens kan het in enkele gevallen teveel bloedverlies met zich mee brengen. Ik heb daarom ook mijn moeder bij me gehad bij de eerste dag. Wanneer je voor de pillen kiest, zorg dat er dan iemand bij je is. Hoeveel heb je gekregen op je recept? Want dat schijnt ook uit te maken. Ik heb 2 x 800 mg gehad (per dag 4 tabletten a 200mg vaginaal inbrengen). Als de dosering lager is, zei de gyn., dan is de kans groter dat het niet lukt. Ik moest ook echt de kuur de dag erna herhalen, want ik had het idee na dag één dat alles wel weg was. De tweede dag is echter de rest ook gekomen. Ik heb de dagen erna een vrij normale menstruatie gehad. En het was ook een goed teken dat ik niet zo lang vloeide.

 

Hier gekozen voor een curretage.Ik wilde er graag in 1 keer vanaf zijn.Voor zover het goed kan bevallen is het me goed bevallen.Het enige wat erg jammer was,was dat het zo lang duurde voordat de curretage plaats kon vinden,maar dat lag aan t ziekenhuis zelf...

 

Eigenlijk adviseerde het ziekenhuis mij om de pillen te nemen, kreeg niet echt een keuze. Dit heb ik toen gedaan, maar wat een HEL! Enorme krampen, heel veel bloed en heel veel stolsels. De tweede dag weer ingebracht. Toen wel wat buikpijn maar geen grote stolsels meer. Echter bleef ik anderhalf week lang bloeden en buikpijn houden. Toen we voor de controle echo gingen bleek dat er nog weefsel zat van 1,5 cm en dat er een bloedvaatje in mijn baarmoeder open stond. Ik mocht toen kiezen of ik nog langer wou wachten of dat ik een curettage wilde. Ik heb voor een curettage gekozen omdat ik elke dag zoveel buikpijn had en het bloedvaatje waarschijnlijk dicht zou gaan na een curettage omdat dan alles schoon is. De curettage zelf is mij heel erg meegevallen alleen heb ik die avond enorme buikpijn gekregen dat ik helemaal begon te zweten, toen moest ik naar de spoedeisende hulp komen. Daar een inwendige echo gehad en alles was wel schoon alleen mijn baarmoeder had zoveel 'klappen' gehad dat ie helemaal van slag was en aldoor heel erg aan het samen krampen was. Hele hoge pijnstilling gekregen en mocht toen weer naar huis.
De dagen erna nog wat buikpijn en bloed verloren wat ongeveer na een week over was.
Dit is natuurlijk wel een horror verhaal maar ik zou nooit weer voor die pillen kiezen. Afgezien van die enorme buikpijn na de curettage is het mij wel meegevallen en mijn cyclus was daarna ook weer meteen op orde.

Heel veel sterkte & succes!

 

Ik heb de pillen gekozen. Wilde geen risico op asherman. Denk wel dat je met een currettage minder pijn hebt.

 

Ten eerste sterkte met je verlies.

Ik heb de eerste keer gekozen voor een curettage. Puur op gevoel. Ik was erg bang voor de miskraam en het bleodverlies en een curettage voelde beter.

Bij een latere miskraam gekozen voor pillen. Ook een gevoelskwestie. Helaas was dit geen succes. Vreselijke pijn en veel bloedverlies. Echt een hellige minibevalling. Uiteindelijk met spoed naar het ziekenhuis gebracht en gecurreteerd, omdat ik teveel bloed verloor en continue wegviel. Ik vond het een hele traumatische ervaring.

Paar miskramen later weer gekozen voor curettage. Helaas was er wat blijven zitten en ben ik vier weken later weer gecureteerd.

De curretage zijn hier altijd goed verlopen. Weinig pijn, nauwelijks last van de narcose en snel hersteld. De pillen gingen hier mis, maar dat hoeft uiteraard niet.

De eerste keren heb ik echt gekozen op basis van gevoel, daarna vanuit mijn ervaring. Elke ervaring is anders. Wat zegt jouw gevoel?

 

Ik wilde curretage omdat ik er in een keer vanaf wilde en er niks zou achterblijven. tot ze zei dat er bij.1 op de 1000 er ook iets beschadigd kon worden. Toen besloten toch de pillen te doen. Deze werkte prima en in een keer schoon. Het viel me ook mee en misschien was het ook goed voor de verwerking.

 

MamsieM, wat verdrietig dat je deze keuze moet maken, heel veel sterkte!
Zelf heb ik de laatste keer voor een curettage gekozen. De 1e keer kreeg ik pillen, maar daar kreeg ik onwijs veel buikpijn van, ik werd echt niet goed van de pijn en heb zelfs morfine gehad. Uiteindelijk hebben ze ook niet geholpen en moest ik alsnog gecuretteerd worden.
Laatste keer heb ik dus meteen voor een curettage gekozen (omdat het niet vanzelf kwam) en ik heb daar geen spijt van gehad. Het is snel achter de rug en het geeft minder pijn.
Nogmaals heel veel sterkte en doe waar je je goed bij voelt! Want het is ook heel persoonlijk, er zijn ook mensen
die een slechte ervaring hebben met een curettage en goede ervaring met pillen..

 

Hoi MamsieM,
wat heeft de verloskundige er vandaag over gezegd? Heeft zij een advies gegeven?

Mijn verhaal is lang en lastig om kort samen te vatten maar zal het proberen:
Ik heb gekozen voor pillen. Vanwege het risico bij een curettage op verklevingen. Maar als ik van te voren had geweten wat er komen ging was ik toch voor een curettage gegaan.
Bij mij zijn de pillen in het ziekenhuis ingebracht (op 20 nov) via een spreider (eendenbek). Ze zitten dan meteen op de juiste plek, maar het was niet prettig!
Wat volgde was, wat anderen ook zo beschrijven, een echte minibevalling. Hele pijnlijke weeen, pas na 5 uur verloor ik het vruchtje. Toen dacht ik dat het achter de rug was, maar daarna begon ik enorm te bloeden en verloor ik grote stolsels. Uiteindelijk ben ik die nacht opgenomen in het ziekenhuis vanwege mn bloedverlies. Bij inwendig onderzoek (weer via de spreider) bleek de placenta (die er ook uit moet) in mijn baarmoedermond te hangen. Deze hebben ze er toen uitgetrokken. Was verschrikkelijk!!!
Volgende ochtend ben ik zonder controle echo weer naar huis gestuurd, die dag heb ik ook nog naweeen gehad.
4 weken later waren wij weer in het ziekenhuis voor een klachtgesprek omdat we de voorbereiding/begeleiding van het ziekenhuis erg slecht vonden. Daarin gaf ik aan dat ik geen controle echo had gehad en dat ik daar geen fijn gevoel bij had. (het was een onderbuikgevoel, maar daarnaast had ik 2 weken lang gebloed en daarna 2 weken bruinverlies dus dat duurde ook erg lang!).
Om me gerust te stellen hebben ze een echo gemaakt en bleek ik dus niet schoon te zijn! We waren woedend en kregen echt een klap in ons gezicht. Ik heb toen op 20 dec (dus een maand na de miskraam) alsnog een curettage gehad.... Het bleek allemaal erg vast te zitten en de gyn is daardoor ook langer met me bezig geweest dan 'normaal'. Ze vertelde dat ze op een gegeven moment maar was gestopt omdat anders de kans op verklevingen groter zou worden. Maar ze wist niet of ze nu wel echt alles had weggehaald.
Vorige week maandag heb ik een second opinion gehad in het UMC. We waren helemaal klaar met het ziekenhuis in Amersfoort. Daar kreeg ik te horen dat ik nu schoon ben. Er zit nog een heel klein restje maar dat is zo klein dat het geen kwaad kan.

Al met al is het voor ons dus een heel lang verhaal geworden. Een miskraam is al verschrikkelijk maar als het dan ook nog zo'n lange nasleep heeft.. Pff, heeft veel energie gekost!
We zijn heel blij dat we nu eindelijk weer vooruit kunnen kijken. We moeten nu wachten met zwanger worden totdat ik weer ongesteld ben geweest. Dit is nog even spannend want als ik niet ongesteld wordt zou ik misschien verklevingen kunnen hebben. Dus ik hoop eind deze maand gewoon ongesteld te worden zodat die angst ook de wereld uit is.

Sorry voor het lange verhaal, mijn verhaal is natuurlijk een extreem verhaal. Wat ik jou en anderen vooral wil meegeven is: kom voor jezelf op, het is jouw lichaam en jij bepaalt wat er gebeurt! En vraag altijd om een controle echo!

Heel veel sterkte met het maken van een keus! Ik blijf je volgen... Knuffel

 

Wat naar voor je!
Ik heb 2 keer een curretage gehad omdat ik erg bang was voor de pijn van de pillen. De eerste curretage had ik restweefsel, wat uiteindelijk zelf is weggegaan, maar dat duurde ongeveer 2 maanden. De 2e keer dat ik een curretage had, is alles erg goed gegaan, geen restweefsel, 2 weken een beetje bruinverlies en was alles bij de controle echo helemaal schoon.

Maar er is ook nog een andere optie en dat is afwachten. Als je nu al wat bloed verliest, kan het heel goed zijn dat je lijf het zelf op gaat lossen. Het is psychisch zwaar, maar wel beter voor je lijf. Ik zou zelf daar nu voor gaan, mocht ik voor de keuze staan, maar dat is ook omdat ik al 3 curretages (ook 1 bij mijn bevalling) heb ondergaan.

Heel veel sterkte, het vreselijk om mee te moeten maken.

 

Curetage voor mij..........mijn buurvrouw had pillen gedaan nou ze had veel pijn en kramp enm bloed. Bij curretage heb ik erna geen last meer gehad van pijn alleen wat bruine Afscheiding

 

Wel een hoop negatieve verhalen over de cytotec. Dan heb ik nog best geluk gehad volgens mij. Dat het pijn doet staat vast. Het zijn immers medicijnen die weeen opwekken. Het bloedverlies viel me heel erg mee. Ook niet veel stolsels. Het is er bij mij in twee grote delen uitgekomen.

Waar ik wel benieuwd naar ben is hoeveel mg misoprostol heeft gehad? Ik had twee keer 800mg wat volgens mij een best grote dosis is.

 

Met beide opties kun je "mazzel en pech" hebben. (ongelukkige woordkeuze, ik weet het...)

Met pillen heb ik verhalen gehoord variërend van niet veel last van, tot aan helse pijnen en uiteindelijk alsnog curettage.
Met curettage wil het ook niet zeggen dat je er in 1 keer vanaf bent. Ook daar kan er iets achter blijven, al is de kans volgens mij kleiner dan bij pillen. Maar ook na een curettage kan het achteraf variëren van nergens meer last van tot alsnog nabloeden en dat kan ook behoorlijk pijnlijk zijn.

Mijn keus is uiteindelijk curettage geweest. Wij zaten al behoorlijke tijd in afwachting of het daadwerkelijk niet in orde was, op de bevestiging zal ik maar zeggen. Toen we uiteindelijk de bevestiging kregen was het voor mij al helemaal duidelijk, ik wilde geen dag langer wachten tot het weg was, ik wilde verder met mijn leven. Ik ben dan ook dezelfde dag nog gecuretteerd. De eerste dagen heb ik echt nergens last van gehad, ik had alleen een grote opluchting dat het weg was en dat ik verder kon. Na een paar dagen begon het pijnlijk te worden en ben ik alsnog gaan bloeden, een soort heftige menstruatie. Dit heeft echt enorm pijn gedaan, zo erg dat ik niet wist hoe ik me moest houden. Maar dit is ook na een paar dagen weer gestopt. Echter, ik sta nog altijd achter mijn keuze van de curettage. Als je al weken aan het wachten bent of het misschien afkomt, of dat er misschien wel een hartje gaat kloppen, dan heb je echt geen interesse om te wachten op de werking van de pillen. Ik kon dat mentaal echt niet meer aan en de curettage heb ik op het moment zelf niets van meegekregen, alleen achteraf wat pijn maar dat kan je met pillen ook treffen.

Mijn doel is absoluut geen enge verhalen vertellen. Het enige wat ik je wil meegeven is dat je moet doen wat je gevoel je ingeeft. Beide keuzes hebben voor en nadelen, en met beide keuzes kan je geluk of pech hebben met de pijn achteraf. Ik denk dat als je je intuïtie volgt en angsten even aan de kant kunt zetten, dat je dan vanzelf de goede keuze voor jou maakt.

Succes met je keuze, maar ook met de tijd die komen gaat. Ik hoop voor je dat je snel weer een positieve test in handen mag hebben. Ik kan me echt geen mooier moment herinneren dan dat moment. En dat gun ik iedereen die dit mee (heeft) gemaakt.

 

ik heb het beide gehad.

Mijn lichaam wou het zelf wel afstoten dus had al bloedverlies. Maar er kwam niks. Dus toch pillen. Ik heb alleen met die pillen heel veel bloed verloren en heel veel stolsels. ( een liter)
Door al het bloedverlies moest ik toch naar de OK voor curratage. Daar ook weer veel bloedverlies. (nog een liter) En toen alles achter de rug was kreeg ik ook te horen dat niet alles was verwijderd door het bloedverlies.
Dag er na nog een stuk placenta verloren en de volgende dag nog 2 stukjes.

Dus beide ben ik niet zo blij mee!

 

ow ik was bij beide behandelingen in het ziekenhuis. En tussen beide zit een uur of 5.

 

Twee keer een ma gehad, twee keer gekozen voor curettage. Het komt bij pillen heel vaak voor dat het toch niet goed loskomt met alsnog een curettage als gevolg.
Uiteindelijk heb ik de ingreep 1 keer ondergaan (viel me enorm mee, nauwelijks pijn gehad, volledige narcose dus ik was er zelf niet bij en dat vond ik ook erg prettig) en 1 keer kwam het een dag voor de geplande curettage toch zelf los. En dat vond ik alles behalve een prettige ervaring...erg veel pijn gehad bij het verliezen zelf, wat zo'n 5 uur duurde met echte weeen terwijl ik toen nog maar 8 weken ver was. En ook weer erg veel pijn bij de nacontrole, toen ze gingen kijken of mijn baarmoeder echt leeg was. Dus ik zou altijd voor curettage kiezen. Het risico op Ashermann is aanwezig maar volgens mijn gyn komt het echt niet vaak voor.