Lieve dames, ik heb een flinke schep nuchterheid nodig. Iemand moet me helpen relativeren, want ik maak mezelf hoorndol op dit moment. Het is dit jaar vijf jaar geleden dat mijn man en ik na veel verdriet de MMM achter ons hebben gelaten. Ik heb er voor het grootste deel vrede mee dat mijn kinderwens niet in vervulling zal gaan. Uiteraard doet me dat op momenten nog steeds pijn, maar het is wat het is. Het probleem is, dat mijn lijf ondertussen mijn eierstokken flink laat rammelen. Ik ben inmiddels 32 en er zijn maanden dat ik nog steeds hoop op/ bid voor/ smeek om die 1 in weet ik hoe veel kans dat 1 zaadcelletje zijn weg weet te vinden. Deze cyclus had ik op 3 februari de eerste dag van mijn laatste menstruatie. Op 21, 22 en 23 februari had ik een paar druppels bloed gedurende de dag bij het afvegen. Ik denk dat het een ovulatiebloeding was. (Heb ik geloof ik een of twee keer eerder gehad) Mijn cyclus is de laatste maanden rond de 40 dagen geweest, dus ik verwachtte pas ergens over een dag of 10 ongesteld te worden. Wat schetst nu mijn verbazing? Ik verlies sinds maandag wat roze/rood/oranje bloed met heel vloeibaar slijm. Het was maandag en gisteren niet heel veel, ik had het alleen bij het afvegen. Vandaag was het iets meer, maar nog steeds is een inlegkruisje meer dan voldoende om het op te vangen. Normaalgesproken begint mijn menstruatie eerst met een paar dagen bruine afscheiding die wat draderig er uit zien, niet zo. Bovendien ben ik sinds zondag het ene moment niet te genieten, het andere moment huilen om niets en dan is er weer niks aan het handje. Met andere woorden, het zit nu in mijn hoofd dat ik zwanger ben en ik krijg dat er niet uit, zelfs niet nu ik bloed verlies. Kan iemand me helpen om weer met beide benen op de grond te komen? Of misschien vindt je dat ik op die wolk moet blijven zitten? Sorry voor het lange verhaal , maar ik moest het even van me af schrijven.
Lekker op je wolkje blijven zitten met in je achterhoofd dat je lijf je voor de gek houdt Is best een fijn gevoel toch? En als t eenmaal in je hoofd zit... Wat je beschrijft kan bij een innesteling horen, al is het misschien wel wat vroeg als je pas over 10 dagen je menstruatie verwacht. Maar ieder lichaam is weer anders, dus weinig over te zeggen. Waarom hebben jullie de mmm achter jullie gelaten als ik vragen mag? Hoe groot is de kans dat je toch spontaan zwanger raakt?
Ja, het is inderdaad wel een fijn gevoel, maar ik ben er zo door afgeleid. Telkens weer tellen, rekenen en dagdromen. Het doet mijn werk geen goed We zijn gestopt met de MMM omdat het na ongeveer drie jaar niets opgeleverd had, op twee miskramen na. Ik zeg altijd gekscherend, de kans op een natuurlijke zwangerschap is kleiner dan de kans op de jackpot in de staatsloterij. Om eerlijk te zijn weet ik het niet precies, maar door de antistoffen die mijn man aanmaakt (dit hebben we drie en half jaar geleden nog laten testen), zijn eigenlijk alle zaadcellen na ongeveer 24 uur dood. Dus ik ga altijd maar uit van dat jackpot verhaal
Het is dus wel mogelijk. Spannend! Kan me voorstellen dat je er de hele dag mee bezig bent! Heb alleen geen tips, heb er zelf ook steeds last van. Enige wat ik tegen mezelf zeg is dat ik niet meer in die geintjes van mn lijf trap.. helpt wel iets om een teleurstelling minder groot te maken. Maar als je rond 21 feb je ovulatie hebt gehad, moet je toch veel eerder ongesteld worden? Tussen eisprong en menstruatie zitten toch altijd 14 dagen (ongeveer) Ik vond een innesteling 10 dagen voor menstruatie wat vroeg maar zou kunnen dat je over een dag of 5 ongesteld moet worden? Dan wordt t nog spannender
Ja, klopt. Als mijn ei rond 21 februari was, zou het kunnen. Dat is ook een van de redenen dat ik het denk. Ik probeer mezelf voor te houden dat ik vanzelf wel merk of het wel of niet zo is en als ik het niet met uithou, dan doe ik ergens volgende week wel een test om uitsluitsel te krijgen. Ik zie dat jij net twee keer een mk hebt gehad. Wat ontzettend vervelend voor je. Ik zal voor je duimen dat er snel een plakbeebje is.
Spannend hoor. Zal voor je duimen. Klopt. 2 keer achter elkaar helaas en de 2e is echt net achter de rug. Hoop ook dat het de volgende keer goed blijft gaan. Spannende eerste weken dan maar heb wel goede hoop.
Mocht het een innestelbloeding zijn (wat ik ontzettend hoop voor je na al die slopende jaren in de MMM wat niks heeft opgeleverd ), dan zou je de komende dagen dus een testje kunnen wagen. Mocht je het durven hoor. En anders wacht je tot je eigenlijke NOD. Zal voor je duimen! Hoop dat wonderen bestaan!
Ik kan me voorstellen dat je helemaal van slag bent! Ik denk dat je alleen maar zo veel mogelijk afleiding kunt zoeken. Je zou komend weekend al een test kunnen doen. Of je op die wolk moet blijven zitten weet ik niet, zou het niet ontzettend veel pijn doen om er straks vanaf te vallen?
Het bloedverlies houdt aan, maar het is nog steeds niet echt een menstruatie. Ik denk wel dat die er aan gaat komen, het bloed wordt steeds roder. De wolk daalt al weer wat en mijn tenen raken de grond al weer, haha. Ik ga gewoon kijken wat er de komende dagen gebeurt. Misschien zijn mijn hormonen wel gewoon van slag.