Na bijna 2 jaar proberen (okee, heb gehoord dat dat niet eens zo ontzettend lang is) en sinds vorige maand een ovulatietest, ben ik vanochtend weeeeeeer ongesteld geworden... Hoor van iedereen dat ik er niet zo mee bezig moet zijn, maar dat helpt me ook niet echt... Heb me vandaag voorgenomen om het dan maar helemaal uit mijn hoofd te zetten, maar daar was mijn man het niet mee eens (vind het wel fijn dat hij er ook mee bezig is). Was natuurlijk gewoon opstandigheid, boosheid en teleurstelling.... Dus we gaan er gewoon maar weer voor! Heeft iemand nog tips, heb al het nodige op internet gevonden, maar misschien heb jij nog wel wat persoonlijks of iets waar niemand anders aan denkt? Of zit jij in hetzelfde schuitje? Nog even wat frustraties die ik kwijt moet: waarom lijkt het alsof iedereen in mijn omgeving ineens zwanger is.... En wat ik heel erg gemeen vindt; als je druk bezig bent zwanger te worden en je wordt ongesteld, waarom staat dan het maandverband tegenover de babyartikelen in de supermarkt? Alsof ze je gewoon staan uit te lachen.... Argh!
Hoi Klaproosje, moeilijk he? Ik kan niet helemaal met je meepraten, ben nu ruim een jaar bezig en nog niet zwanger. Maar herken alles wat je schrijft hoor! De boosheid en teleurstelling als het weer niet gelukt biljkt, mensen om je heen die binnen no-time zwanger worden... Die tip van er niet zo mee bezig zijn, is onzin! het kan gewoon niet anders dan dat je er mee bezig bent als je als zo lang wacht. En met zo'n tip kun je ook niets. Ik weet eerlijk gezegd niet of ik tips voor je heb....wij zijn nu voor een paar orienterende onderzoeken bij de gyn geweest en dat heeft mij in ieder geval uit DIE onzekerheid geholpen (alles is goed) en dat heeft mij wel wat rust gegeven. Natuurlijk komen er vanzelf nieuwe onzekerheden bij, maar ik weet nu wel dat het theoretisch mogelijk is om zwanger te raken, nu de praktijk nog! Mij helpt het praten/schrijven met lotgenoten wel, het gevoel dat je toch echt niet de enige bent. En ja, toch genieten van alle leuke dingen en de vrijheid die je nog hebt! Dat lukt tot nu toe over het algemeen wel, ene keer beter dan de andere keer. Ik hoop voor je dat je snel zwanger zult zijn en dat deze onzekere tijd voorbij is! Groeten, Marit
Hoi Klaproosje, Herken goed wat je zegt! Wij zijn ook al ruim een jaar bezig, en elke keer dat het niet gelukt is, neemt de onzekerheid toe.. Soms kan ik me gewoon niet meer voorstellen dat het wel een keer raak zal zijn.. De onzekerheid maakt mij soms ook gek, bij anderen lijken baby's wel uit de grond te schieten! Vindt het soms moeilijk weer enthousiast op een zwangerschap van een ander te reageren, maar ja als je dan kijkt hoeveel stellen na 2,3, 4 jaar of zelfs langer ook uiteindelijk een kindje krijgen, stelt me dat soms ook wel weer gerust! Kop op meid, jouw tijd komt ook!