Hallo dames, Ik zit op het moment in een ongelooflijke k*t situatie op mijn werk Ik werk in een branche waar het niet zo goed gaat en er is veel te veel personeel. Nu hebben we een hele leuke (ahum) nieuwe manager die bedacht heeft dat ik en nog 2 collega's niet goed functioneren en we daarvoor een traject in moeten. Maar volgens onszelf en de rest van het team werken we allemaal op dezelfde werkwijze en iedereen heeft het idee dat ze dossiers op aan het bouwen zijn om mensen eruit te werken of je zo het leven zuur te maken dat je zelf wel weggaat. Nou en ik ben dus 1 van die mazzelaars, maar niet heus. Ik ben gewoon zo kwaad, want het gaat over allemaal onzin dingen en ze kunnen niks concreets aangeven als ik naar voorbeelden vraag. Maarja, hoe dan ook zal ik het traject in moeten wat zoveel frustraties met zich meebrengt. Ik snap niet wat ze van me willen want naar mijn idee doe ik niks verkeerd, maar ik ben ook gewoon zo ontzettend kwaad om dit machtspelletje En daarbij komt nog eens dat ik 2 weken terug door het vele bloedverlies een bloedtest moest doen van de HA omdat hij dacht aan een mogelijke miskraam. (gelukkig heb ik nu de uitslag en is dit niet het geval) maar omdat ik behoorlijk van streek was 2 weken terug en dan nog eens het gedoe op mn werk erbij was ik een dag behoorlijk emotioneel op het werk en heb ik dit aan mijn manager verteld. Ik kreeg totaal geen reactie van: goh wat vervelend of hoe voel je je nu en vervolgens kreeg ik de volle laag wat ik allemaal wel niet goed doe. En dat terwijl ik daar huilend op haar kantoor zat en me helemaal slap voelde omdat ik al 2 weken bloedverlies had. Echt ongelofelijk, zo harteloos is dat mens! maar goed, nu is het weekend en ik zit het hele weekend al met dat mens in mn hoofd en al dat gezeik wat er van komt. Als ik dr langs zie lopen op het werk draait mn maag al 3x om. En nu ben ik heel bang dat dit het zwanger worden in de weg gaat zitten. De spanning en stress die deze hele situatie me geeft. Zijn er meer meiden die last hebben van stress en zwanger zijn geworden? Of die juist moeite hebben met zwanger worden? Misschien tips om het van me af te kunnen zetten? Ik heb ook gewoon nergens zin in om te gaan doen, terwijl ik mn weekendjes zo hard nodig heb... (sorry, het is een heel verhaal geworden maar moest het ff van me afschrijven)
ik zou eieren voor mijn geld kiezen.. solliciteren.. wat voor een werk doe je? welke diploma's heb je? Of, heb je geen eerdere functioneringsgesprekken gehad? waarnaar je terug kunt verwijzen? Ik bedoel jullie personeelsfunctionaris zou je daar toch bij moeten kunnen ondersteunen? En ook personeel kan in het verweer tegen managers he! vergeet dat niet!
Bedankt voor je lieve reactie! Ik werk in de kinderopvang en heb verder geen andere diploma's. In heel kinderopvangland is het op het moment kut door alle bezuinigingen dus er is nergens werk. Ja of een nul-urencontract. En aangezien ik een vast contract heb wil ik dat ook niet zomaar opgeven nu we voor een kindje gaan Wat betreft die manager, die werkt al jaren binnen de organisatie dus die gaat echt niet weg. En onze organisatie staat wel bekend om zulke vuile spelletjes met personeel zeg maar. Het is ook gewoon de tijd, hoor overal rare verhalen... Maarja, ik zit er idd wel over te denken wat anders te gaan doen maar dan zou ik eerst een opleiding moeten doen denk. En wil dan graag eerst zwanger worden. Ergens nieuw beginnen en dan gelijk zwanger (worden) vind ik geen klasse namelijk. En om onze kinderwens nou door dit gezeik uit te stellen. Ik wil het zo graag, wat leuks om naar uit te kijken. Maar ik ben zo bang dat het allemaal niet gaat lukken door de stress die ik nu heb
Oja, en een functioneringsverslag van vorig jaar had ik idd ook nog. Daar stonden alleen maar positieve dingen in en toen zei ze dat ze ze dat schokkend vond... Dat mens spoort gewoon echt niet. Maarja, ik zit er wel mooi mee. Het is ook echt een traject van 6 maanden, dus voorlopig zit ik ermee... Maar gewoon het feit dat als iemand je verteld dat ze misschien een miskraam heeft gehad je er niet op reageert en diegene dan de volle laag geeft, dan ben je echt niet goed hoor...
ik ben ondanks stress zwanger geworden hoor. dus dat kan gewoon. al zou ik eerst iets aan de situatie doen nu, want als je straks zwanger bent en nog zo veel stress hebt, is dat niet goed voor de baby.
Oke, fijn te horen. Maar ik heb voor mezelf al besloten dat als ik zwanger ben het tegen haar zeg en zodra ik er stress van heb dit aangeef dat ik dat niet trek en idd niet goed is voor de baby. En als ze daar dan nog schijt aan heeft ga ik het toch hogerop zoeken of naar de bedrijfsarts. Dus daar maak ik me nu nog niet zo'n zorgen om. Als ze me dan nog stress bezorgt, dan doe ik dr wat :x Maar ik maak me nu gewoon druk om het zwanger worden opzich met al die spanningen. Een van de collegas die ook een traject heeft is ook bezig met zwanger worden dus wat dat betreft hebben we wel wat steun aan elkaar gelukkig... We kijken er dan ook erg naar uit om het dat mens te gaan vertellen