Hi! Ik ben Nova, 34 jaar en moeder van twee meisjes. Onze oudste dochter word alweer 4 deze zomer, en onze jongste dochter werd in juni 2020. Ze had triploïdie en ze kwam met 21.5 weken stil op deze wereld. Ik heb PCOS en van onze oudste dochter ben ik door middel van ovulatie inductie zwanger geraakt met Clomid. Van mijn jongste werd ik spontaan in ronde 2 zwanger zonder hulpmiddelen. Afgesproken met mijn arts dat als mijn cyclus weer onregelmatig werd, ik altijd terug mocht komen om samen te kijken naar een manier om onze wens in vervulling te laten gaan. Ik was immers de tweede keer spontaan zwanger geraakt. Dat gaf, ondanks we haar verloren, ook moed. Mijn lf bleek kort, 8-9 dagen, maar ik had wel een spontane eisprong rond dag 21. Na 5 maanden proberen zonder gewenst resultaat, toch gebeld. Afgesproken dat we een aantal maanden mijn cyclus gaan monitoren dmv follikel meting en ter ondersteuning van mijn lf kreeg ik 200 mg utrogestan mee. Een lage dosering, maar het doet wat het moet doen; mijn menstruatie blijft uit tot ik stop met de pillen. Al met al best weer een 'eenzaam' proces. Mijn man staat me bij voor zover hij kan, maar dit moeten jullie vast herkennen, het gebeurd toch in onze lichamen en hormonen kunnen de boel behoorlijk in de war schoppen. Wie herkent zich in mijn verhaal/of delen hiervan, en vind het leuk om contact te houden? Liefs, Nova.
Lieve Nova, Wat verdrietig van je dochtertje. Er zijn verschillende groepen met vrouwen die in een soortgelijke situatie zitten, die vind je onder ‘zwanger worden clubs’ en misschien ook in ‘MMM clubs’ Wijzelf hebben twee jaar geleden een kindje verloren, ze is 18 dagen oud geworden, het is elke dag moeilijk...