Dag lady`s, Om mij heen zijn er een aantal vrouwen geweest waarvan de bevalling erg pijnlijk en moeizaam is verlopen. Ik was altijd al een beetje huiverig voor een bevalling, maar hun verhalen heeft dit nog iets versterkt. Ben gewoon niet zo`n `held` in dat soort dingen. Elke bevalling is natuurlijk anders en ik weet niet welke ik straks krijg als ik (eindelijk) zwanger ben. Wie had deze zenuwtjes ook voor die tijd? En kun je er goed over praten met je verloskundige of doula? Alvast bedankt voor een reactie Groet iris
Ik had het ook en heb er goed over kunnen praten met mn vk. Bleek achteraf niet nodig omdat mn meisje in stuit lag en ik dus een ks heb gehad. Maar mocht je zwanger zijn, vooral aangeven aan de vk. Suc-6! Liefs, DD
Ik heb dat ook, ben der ook altijd angstig voor en ben nog niet eens zwanger, is toch erg.. Maar ik hebzelf PDS en ik heb soms al met darmkrampen zo erg dat mijn benen verlammen (dus erg veel pijn) en een bevalling schijnt nog erger te zijn Nou volgens mij kunnen ze mij dan opbergen En dat terwijl mijn ha en nog een paar specialisten zeggen dat ik een hoge pijngrens heb, ik loop vaak veelste lang door met mijn volle darmen, zo erg dat ik vaak al zwanger lijk (ze zijn dan ook vaak bang voor scheurtjes in de darmen) Maar ik ben al zo veel ziek en veel pijn dat ik dat zo veel mogelijk probeer te voorkomen.. En dan nou toch zou ik zo graag een kindje krijgen en idd zwanger zijn is geen ziekte, maar je wordt er wel ziek van en dan de bevalling.. Ik vraag me net zoals jou af wat ze met echt bange mensen doen? Ik heb al zoveel meegemaakt dat ik het echt niet zie zitten. Want ze zijn niet zo voor ruggenprikken en dat soort dingen hier in Nederland.. Ik zie het ook echt niet zitten, terwijl het gewoon de natuur is dat weet ik, maar ze hebben tegenwoordig zoveel middelen, ze gaan toch ook niet iemand opereren zonder verdoving
hallo, Ik zal jullie een beetje gerust stellen: ik vond mijn bevalling echt 100% meevallen (elke bevalling is anders hoor) ik vond het iig heel goed te doen en dat zei ik meteen daarna al! (kan natuurlijk weer bij iemand anders heel anders zijn!) in nederland zijn ze ind voor een bevaling zonder verdoving enz... maar je mag het volgens mij gewoon zelf aangeven! als het zo ver is leef je er echt wel naar toe (zo is de natuur dan ook wel weer) succes iig groetjes
Ik was voordat ik zwanger was ook best zenuwachtig, maar toen ik eenmaal zwanger was, was deze angst volledig verdwenen. Ik heb me tot de bevalling helemaal niet druk gemaakt hierover: de hormonen doen best veel! Uiteindelijk geen super bevaling gehad, maar daarna vergeet je het echt wel weer. En wat mij erg geruststelde was dat ik altijd kon kiezen voor een ruggenprik. Succes ermee!!!
ik had ook zenuwen, maar niet zo zeer voor de bevalling van voor de baby, of alles goed was, hoe die eruit zag etc
Hoi Iris, Mijn zus heeft vorig jaar ook een nogal dramatische bevalling gehad. Nou keek ik al nooit naar programma's met bevallingen (omdat ik bang was dan helemaal geen kinderen meer te willen), maar na haar verhaal begon ik toch een beetje te bibberen. Toch wil ik graag kinderen en aangezien vrijwel alle moeders zeggen dat je het snel vergeet, ga ik er vanuit dat de hormonen zorgen voor een soort roes. Bovendien krijg je er iets moois voor terug; dat moet je gewoon voor ogen houden! Maar weet dat je zeker niet de enige bent die (zelfs al voordat ze zwanger is) met gemengde gevoelens naar die bevalling kijkt! Liefs Sanna
Geloof me, elke bevalling is anders en je kunt eenvoudigweg niet zeggen hoe je bevalling gaat lopen. Misschien gaat het wel heel snel allemaal en heb je helemaal geen pijnstilling nodig! Maar mocht het nodig zijn, dan is het misschien een geruststellende gedachte dat in bijna elk ziekenhuis tegenwoordig 24 u per dag en 7 dagen in de week een ruggenprik mogelijk is. En hoe ik dit allemaal weet? ik heb al heel veel bevallingen begeleid, want ik ben zelf vk
Ik ben het ene moment heel relax en het volgende moment heb ik een lichte paniekaanval. Maar ik kan niet meer terug hè, die baby moet eruit. Ik probeer er dus maar niet te veel aan te denken en het straks over mee heen te laten komen!
ik denk daar echt nog niet over na, eerst maar eens goed en blijvend zwanger worden! En bevallingsprogramma's vind ik alleen maar leuk, ik wordt daar echt niet bang van of zo. Ik denk dat ik pas bang ga worden tegen de tijd dat ik bijna ben uitgerekend, maar nu nog geen last van hoor!
Zenuwachtig zijn is heel normaal hoor. Ik had meer een 'ik zie het wel, elke bevalling is weer anders' instelling. Maakte me meer druk over hoe het met mijn kindje zou gaan, of hij/zij er goed van af zou komen. T was uiteindelijk ook echt geen prettige bevalling maar het is gelukkig maar tijdelijk + je kunt er voor kiezen om in het ziekenhuis te bevallen. Dat neemt misschien ook wel wat zorgen weg. x
Hai, Meestal hoor je ook alleen maar de horroverhalen over hele zware bevallingen. Tuurlijk zijn die er maar en zijn net zoveel en misschien nog wel meer bevallingen die netjes volgens het boekje verlopen of zelfs beter. Wij hebben een lijdensweg moeten ondergaan om zwanger te raken (3 jaar en 4 IUI' later was ik zwanger) maar mijn zwangerschap en mijn bevalling verliepen heel goed. Vanaf het breken van de vliezen totdat mijn zoontje is geboren 3 uur en 54 minuten. Tuurlijk doen die weeen pijn maar bij mij was 1 minuut een wee en dan weer 1 minuut niks, dat kon ik prima opvangen. Dus als je zwanger bent en je hebt die angst nog steeds praat er dan eens over met je verloskundige. Veel succes, Nataly
Ik heb mijn eerste bevalling ervaren als : was dit het nou? Was er ook ontzettend bang voor. Ik hoop dat mijn tweede ook gemakkelijk wordt, maar je weet het nooit natuurlijk. Een voordeel: De meeste vrouwen zitten op het einde met smart op hun kleintje te wachten. Behalve dat je eindelijk je kindje wel eens wilt zien ben je de lichamelijke ongemakken ook zat. Als je vocht vast houd, je schoenen en kleding niet meer past, bekkenpijn hebt, slecht slaapt van de hormonen en al 9 maanden naar dat broodje filet americain zit te snakken dan begin je echt naar je bevalling uit te kijken. *neemt nog een glas bitter lemon*8)
Oh meid ik dacht ook altijd die bevalling kan ik never nooit niet aan en raak in paniek. Maar vanaf de 27ste zwangerschap week heb ik me er overheen gezet. Je hebt het er voor over als je kindjes wilt. Mijn bevalling was niet vreselijk. Ja weeen doen pijn maar houden weer op. Ik doe het met een gerust hart weer over
Dankje jullie wel voor alle bemoedigende berichtjes! Je kunt je er ook vantevoren niet druk over maken want je weet niet hoe het gaat verlopen. Dat is ook een beetje waar ik wat angstig voor ben/was. Angst voor het onbekende en de pijn. Ach als ik straks zwanger ben denk ik (vooral tijdens de laatst loden, gheghe) vast please mag het nu gebeurd zijn??? Zo nou heel lulliig voor de zwanger onder jullie...maar ik ga even met een vriendin aan de namiddag borrel! (het mag nu nog!) Groet iris
Precies je weet niet eens wat je verwachten kunt qua pijn. Misschien ben jij een geluksvogel en heb je nauwelijks pijn. Borrel maar lekker. heb twee vriendinnen en ging tijdens mijn vorige zwangerschap met ze uit eten. Ze namen een wijntje en ik zei oh lekker. Hun lachen en zeiden "dat mag je lekker niet" Waarop ik zei "maar ik krijg een kind en jullie lekker niet" hiihihih
tja... ik ga er niet over liegen..bevallen doet pijn en het is een hele gebeurtenis.. maar, het is te doen! mocht je straks zwanger zijn en echt niet op natuurlijke wijze of met pijnbestrijding willen bevallen, dan kan dat in nederland! geef het gewoon goed aan.. vriendin van mij is ook net pijnloos bevallen met een ruggeprik.. moet je van te voren wel goed regelen! enneuh.. ik ben voor de tweede keer zwanger.. moet toch een teken zijn dat het 't allemaal waard is?..
mijn vriendinnen hebben het allemaal zonder pijnstilling gedaan en als zij het kunnen, dan kan ik het al helemaal. dat is wat ik steeds in mn hoofd heb. hopen dat ik daar dan nog steeds zo over denk.
Ik herken er wel een beetje wat in. (Ben zelf nog niet zwanger) maar m'n zus heeft ook lastige tijden gehad en een keizersnee enzo. Daar ben ik ook wel een beetje angstig van geworden. Ik begrijp wat je bedoeld. Maar gewoon denken van.. ik zie wel wat er gebeurd ook al is dat moeilijk. Succes!!