Ik heb een vraagje aan de meiden die in de MMM zitten of een zwangerschap in de MMM hebben gezeten. Wanneer heb je de beslissing genomen de MMM echt in te gaan? We zijn nu weer een keer bij de gyn geweest. Ze geeft ons alleen nog goede kansen om op de 'natuurlijke' manier zwanger te worden. We mogen zelf aangeven wanneer we stappen willen ondernemen... In 2007 heeft het 8 maanden geduurd voor ik zwanger was. Toen was ik 1x in de 2 a 3 maanden ongesteld. Sinds de bevalling tussen de 24 en 30 dagen, dus netjes regelmatig. Ik heb ook een half jaar ovutesten gebruikt die een aankomende eisprong aangeven. In ronde 10 heb ik op dag 24 bloedverlies gekregen. Achteraf bleek het een mk (bbz). Nu inmiddels zijn we ruim een jaar bezig en ik hoop zo dat het niet weer 10 maanden duurt voor ik weer zwanger ben. Maar wat al het nog wel uit blijft. Hoe lang zullen we nog wachten voordat we de MMM starten? Het leek me ook zo leuk als het leeftijdsverschil tussen de kindjes niet te groot zou zijn. Nu is ze al zeker 3,5 als ze eens een brusje krijgt (of nog ouder). Maar als je de stap echt neemt, komen ook de regelmatige bezoeken aan het ziekenhuis en tot hoe ver ga je dan... Op advies van de gyn ga ik wel naar een dietiste binnenkort, dan is er ook al weer een klein stapje gezet... De keus is zo moeilijk!
Je schrijft dat je een vrij regelmatige cyclus hebt en dat je ovutesten de eisprong aangeven. Persoonlijk zou ik er dan nog niet voor kiezen om de mmm in te gaan. Je kunt eventueel wel vragen om eens op progesteron geprikt te worden om te kijken of je eisprong wel goed is. Mocht dat niet zo zijn, dan kunnen ze misschien iets doen om de eigroei en eisprong te ondersteunen. Maar verder kan er volgens mij weinig gedaan worden als je gewoon een nette cyclus hebt met een eisprong. Volgens mijn fertiliteitsarts is 80% van de stellen met een 'normale' kans op een spontane zwangerschap binnen 1 jaar zwanger. Misschien vallen jullie (HELAAS!) net in die 20% bij wie het wat langer duurt? Als ik de keuze zou hebben voor de mmm zou ik die het liefst overslaan! De hormonen, regelmatige bezoekjes aan het ziekenhuis etc.. Ik word er niet vrolijk van. Ik hoop dat je gauw toch spontaan zwanger mag zijn! Liefs
Jullie kunnen dus wel zwanger raken op de natuurlijke manier... dan zal een gyn helaas 9 van de 10 x zeggen dat ze binnen een jaar niets kunnen/willen doen. Pas als je na een jaar ná je mk niet meer zwanger bent geworden dan pas willen ze meestal iets doen. Zo heeft mijn gyn het iig verteld. Na mijn 2e mk in augustus 2009 vond ik het welletjes ik wilde onderzoeken naar de mk'en. In januari 2010 huilend bij de gyn (uitslag onderzoeken goed) omdat ik dacht dat ik het allemaal niet meer ging trekken... we waren immers al ruim een jaar bezig zonder blijvend resultaat. Maar omdat zwanger worden wel lukte kon de gyn niets voor ons betekenen. Hij wilde ons met liefde en plezier naar de fertiliteitspoli sturen maar daar zouden we het zelfde antwoord krijgen. Dus... verder proberen. Soms dacht ik zelfs "als we nog een keer aantellen en het word wéér een miskraam dan zeg ik niets... dan zou de gyn na een jaar denken dat het ons na een jaar nog niet was gelukt en ons misschien wél doorsturen" Hele stomme beredenering en natuurijk zou ik ziets niet kunnen verzwijgen. Ik telde in februari al weer aan, maar dat was een bbz dus een spoedoperatie... Na een maand verplichte rust ben ik weer zwanger geraakt en het gaat nog steeds goed! We hebben wel met 1 been in de mmm gestaan omdat ik méér onderzoeken wilde naar onze mk'en en zelfs de oriënterende onderzoeken vond ik al heftig! Rond de eisprong om de dag naar de kliniek om mn eitjes te laten meten. Teleurstellingen omdat mn ei langzaam groeide en het zaad van mijn mannetje maar bar weinig was... erg emotioneel allemaal. En behandelingen geven géén garantie op een goede zwangerschap (dus byvoorbeeld geen mk meer) De mmm is niet niets! Ik heb heel veel respect voor de stellen die zich staande (proberen te) houden. Geef het de tijd... en als de leeftijd verschil tussen de kinderen wat groter wordt... tja, so be it! Succes!
Wij zijn vrij vroeg in MMM gestapt, namelijk tijdens mijn 10e cyclus. Ik heb namelijk 5 jaar terug een grote buik OK gehad met daarbij het aanleggen van een stoma (die wel vervolgens is opgeheven!). Grote kans dus op verklevingen die onvruchtbaarheid zouden kunnen veroorzaken. Verder heb ik hele fijne genen geërfd....Zowel mijn moeder als oma waren met 41/43 jaar in de overgang, waarvan de klachten al eind 30 begonnen. Dit alles hoeft niet een probleem te zijn, maar ik wilde het zekere voor het onzekere en het graag uitgezocht hebben. Wij zitten nu in de OFO-fase (Oriënterend fertiliteitsonderzoek), waarbij dus om de paar dagen follikelmetingen (echo's) worden gedaan. Verder nog bloedonderzoeken, kweek/uitstrijkje, samenlevingstest en zaadonderzoek. In de 2de week van augustus (ze hebben een zomerstop) krijgen wij de uitslag van alle onderzoeken (voor zover wij die al niet hebben) en wordt een plan opgesteld. Tot zover ervaar ik het niet als heel belastend. Volg vooral je gevoel!
Bedankt voor jullie reacties! De intake hebben we wel gehad en als we willen worden we ook verder geholpen, maar we wilden het zelf nog even wat laten rusten... Volgende week krijg ik ook de uitslag van het uitstrijkje en kweekje. Het zaadonderzoek en samenlevingstest hebben we nog niet gedaan. Begin september heb ik weer een afspraak bij de gyn ivm een stolsel dat ik in mijn buikholte had van mijn bbz. Er wordt dan weer gekeken of het verder is afgenomen. Tot dan laten we het sowieso rusten, maar we mogen dan ook beslissen de MMM in te gaan. Ik hoop eigenlijk gewoon ook voor die tijd zwanger te zijn
wij rolde de MMM in omdat ik 3 maand lang hevig aan t vloeien was wat de HA niet gestopt kreeg en zo is bij ons het balletje gaan rollen wanneer de mmm in gaan....tja wanneer je zelf denkt er klaar voor te zijn en dat je voor jou gevoel echt alles geprobeerd hebt al met al heeft de MMM voor onze meis 4,4 jr geduurd nu zijn we per 1 maart dit jaar weer in de MMM voor een brusje
Na 12 rondes ben ik naar de huisarts gegaan. We zijn jong, leven gezond, heb een regelmatige cyclus met aantoonbare eisprong (ovutesten en 2 keer tempen) dus nu wil ik wel eens wat uitgezocht hebben. Speelt wel mee dat mijn moeder heel vroeg in de overgang is gekomen en ik het liever niet zover laat komen Ben dan nog wel maar 26, maar na haar 30ste ging het al mis, dus voor mn gevoel heb ik haast terwijl dat niet hoeft te zijn hoor. Heb ook nog eens chlamydia gehad zonder het te weten 2 jaar lang, dus alles bij elkaar opgeteld vond ik het na 12 rondes dus gewoon tijd. Gewoon je gevoel volgen als je er aan toe bent!
Ze had het vorige keer over dat IUI of IVF wel wat meer kans zouden moeten opleveren. Ze zei er wel bij dat het vrij intensief was en of dat dan was wat we nu al wilden. We hebben gezegd het nog even aan te kijken. Er zijn verder ook nog niet veel onderzoeken gedaan dus ook nog geen concreet plan van aanpak gemaakt. Dat komt als we echt verder gaan wel. Ook ga ik op aanraden naar een dietiste om nog wat af te vallen. Het schijnt de kans op een (goede) zwangerschap ook erg te verhogen als je wat kilo's overgewicht kwijt bent. Dus die stap neem ik sowieso, maar die is niet zo ingrijpend