Hallo Dames, Ik ben morgen 9 weken zwanger van ons tweede kindje. Super blij ermee natuurlijk. Vorige week dinsdag een echo gehad en daarop was een kloppend hart je te zien. Ik heb geen bloedverlies of iets dergelijks maar merk wel dat mijn symptomen minder worden. Niet meer misselijk, geen duizeligheid meer en ook mijn extreme moeheid is minder. Ik maak me echt sinds een dag of 2 zo'n zorgen dat ik misschien wel een miskraam krijg of dat bij de volgende echo volgende week het hartje ineens niet meer klopt. Het zit echt de hele dag in mijn hoofd. Ik weet niet goed hoe hier mee om te gaan en ben bijna in staat de verloskundige te bellen of ik niet eerder mag komen. Herkennen jullie dit en hoe gaan jullie hier mee om?
Heel herkenbaar van mn vorige zwangerschappen maar zou me geen zorgen make kwalen kunnen minder worden
Heel herkenbaar! Kon na de goede 20-weken echo pas voorzichtig aan genieten. En zelfs nu nog kan ik af en toe goed schrikken van kwaaltjes en weer gaan doemdenken. Dat je kwaaltjes nu wat afnemen hoeft echt niets te zeggen; kwaaltjes komen en gaan die eerste weken! Ik heb soms dagenlang mega pijn in m'n borsten gehad bijvoorbeeld en dan opeens was het weer weg. Ik weet dat het echt veel makkelijker gezegd is dan gedaan; maar probeer het los te laten en geniet! Zo zonde om niet te genieten, de tijd vliegt voorbij
Had ik ook bij negen weken. Gelukkig had ik er toen al over gelezen, schijnt nl normaal te zijn om die tijd om even geen kwaaltjes te hebben.
Ik herken het ook, hoe lastig ook er zit niks anders op dan wachten. Ik werd er wat gerustet op toen ik mn baby elke dag voelde bewegen. Kwaaltjes zeiden niet zoveel bij mij, juist bij mn miskramen had ik veel/andere kwaaltjes, maar nu deze zwangerschap ook weer andere kwaaltjes dan bij mn dochter. Heel fijn om jezelt gek mee te maken, hoop voor je dat er genoeg afleiding is en dat de eerste weken sneller voorbij zijn.
En je kan altijd je vk even bellen he! Als je t voorlegt mag je wel keer extra komen om t hartje te luisteren, heb ik ook gedaan, was goed voor mn gemoedsrust
Ik ben blij dat ik niet de enige hierin ben. Ik kan mezelf zo gek maken ermee, en vooral als ik dan op internet ga zoeken en verhalen lees waar het dus misgaat of het hartje ineens gestopt is. Ik probeer echt te genieten, maar dan overvalt het angstige gevoel me weer.
Ik heb het ook hoor meis. Ik ben nog pril zwanger en ook heel onzeker. Nu vooral vanwege mn testen die nog niet knallend zijn en dat zegt bij de 1 wel iets en bij de ander weer niets dusja.. elk lichaam is anders. Maar afwachten is killing.. ik ben de dagen aan het aftellen tot 23-12 en tot die tijd wil ik het liefste zoveel mogelijk testen enz enz (controlefreak) mja, eigenlijk schiet dat helemaal niks op en moeten we proberen te genieten Als het mis gaat, dan houd je het helaas toch niet tegen.
Het is alsof ik dit geschreven heb. Ik ben nu 9 weken en een paar dagen zwanger van tweede kindje en sinds de 9 weken gewoon zo goed als geen symptomen meer. Ik ben ook best bang dat het niet goed zit. De volgende echo kan mij niet snel genoeg zijn (moet helaas wachten tot de 21ste). Kan je niet helpen verder, behalve dat we in hetzelfde schuitje zitten.
Erg is dat hé, dat afwachten is echt killing. Ik mag de 13e weer voor de termijnecho en de dagen kunnen mij niet snel genoeg gaan.