Onze dochter heeft sinds een aantal dagen een slaapprobleem. Volgens mij heeft het te maken met bindingsangst. Ik kon haar altijd klaarwakker in haar bedje leggen, dan ging ze altijd even spelen en dan viel ze in slaap. Nu sinds een paar dagen is het helemaal mis. Zodra ze in bed wordt gelegd begint ze heel hard te huilen, en als ik haar te lang laat huilen wordt ze helemaal overstuur. Als ik bij haar kom wordt ze rustig en krijg ik haar zelfs wel weer aan het lachen, maar zodra ik weg wil lopen is het helemaal mis en begint het ritueel weer van voor af aan. Volgens mij heeft het echt te maken met het bindingproces. We pakken het nu zo aan, we blijven naast haar zitten, zeggen niets, en dan valt ze uiteindelijk wel in slaap. In ieder geval komt ze niet van haar slaapkamertje af want dat heeft ze volgens mij snel genoeg in de gaten. Haar laten huilen vind ik geen optie. Zijn hier moeders met ervaring hierin? Hoe hebben jullie dit opgelost en hope lang duurde deze vermoeiende fase? En hoe ging het op het KDV?
Hoi, vervelend he. Het heeft idd te maken met dat kinderen nu doorkrijgen hoe relaties in elkaar zitten. Ze denken dat als ze je niet meer kunnen zien, je ook echt weg bent. Zelfs al ze je wel kunnen horen dan is dat nog niet genoeg. Deze fase schijnt een paar maanden te duren. Wij hebben het niet met inslapen, maar wel met doorslapen sinds kort. Da's ook echt vervelend. Maar ja, meer dan toch opstaan, even een aai over de bol en laten weten dat je erbij bent, kunnen we niet doen geloof ik. In elk geval sterkte.
onze eerste had dit ook rond 11 maanden (op kdv geen last) wij gingen af en toe naar hem toe even aai over zn bolletje zodat hij wist dat we er nog waren en dan weer naar beneden dit heeft twee weken geduurd en toen was het weer voorbij
Esmee doet het ook sinds kort. Erg overstuur huilen als ik de kamer net uit ben. Je moet vooral veel kiekeboe spelletjes doen, hiermee leren ze dat wanneer mama weg is ze ook weer terug komt. Ik ga absoluut niet naar haar toe, want dit hebben ze gauw genoeg door. Ik laat Esmee huilen, ik weet namelijk zeker dat ze moe is als ik haar in bed leg, vaak slaapt ze na een kwartier wel. Hoe zielig ik het ook vind, hoop dat deze fase snel voorbij is... In ieder geval veel kiekeboe spelletjes doen!
Ik herken het, helaas, ook. Bij ons werd het op een gegeven moment zo erg, dat zodra we naar zn kamertje liepen hij al over zijn toeren raakte. Het had absoluut geen zin om hem in zn bedje te leggen, want zelfs ernaast blijven zitten hielp niet......We hebben het toen echt een tijd geprobeerd het wel te doen, maar zelfs dan raakte hij helemaal overstuur, zo erg dat hij echt niet meer wilde slapen en maar bleef huilen (krijsen!). Omdat het hele naar bed gaan zo'n issue werd hebben we er een gewoonte van gemaakt (tijdelijk) om tegen beddtijd met de kleine naar ons bed te gaan en daar lekker te spelen.... Ik zeg niet dat dit de juiste oplossing is hoor! Maar voor ons op dat moment wel. Het gaat nu stukken beter! Succes!
Erg herkenbaar. Lynn heeft er al ruim 2 maand last van. In het begin ging het nog wel, later kreeg ze er ook last van als ze 's nachts wakker werd. Laten huilen werkt hier voor geen meter, we zijn zo een paar uur verder en Lynn is compleet over de rooie. Wij (niet tegelijk) zitten er nu naast, maken geen oogcontact, zeggen niks en zijn er alleen maar. Ik zeg ook niet dat dit de oplossing is, maar het werkt wel, ze slaapt binnen 10 minuten.
Zo doen wij het nu ook sinds vandaag. Als we erbij zitten valt ze wel redelijk snel in slaap. Laten huilen heeft ook hier geen zin. Kan er ook niet tegen, en ik wil niet dat ze helemaal over de rooie gaat. Zat te denken om te proberen de stoel steeds verder van haar bedje af te gaan zetten richting de deur, en dit proces over een aantal dagen te gaan verspreiden. Weet ook niet goed hoe we het anders aan moeten pakken.
Hier hetzelfde sinds vandaag. Heb er nu al 2 keer bij gezeten, niks zeggen en niet aankijken en dan stopt hij met huilen en valt na 10 minuutjes in slaap. Dan probeer ik voorzichtig weg te komen Ben benieuwd hoe lang dit dan gaat duren.
hier ook hetzelfde.. plus dat Tijn erbij gaat zitten en staan in zn bedje. Laten huilen is ook geen optie, raakt hij helemaal over de rooie. Erbij zitten helpt.. maar dan wel met een hand op de buik, want anders zit hij gelijk weer. Als hij moe genoeg is geeft hij snel op, maar soms duurt het echt lang. Ik heb vanalles geprobeerd.. laten huilen, erheen gaan dan neerleggen en weer weggaan (gaat ie in no time weer zitten), wiegen tot hij slaapt... Nu ben ik consequent bezig met ernaast zitten en hand op zn buikje, nu geeft hij sneller over omdat hij weet dat hi niet meer omhoog kan. Ik hoop dat deze fase snel over is.. en wat het ook is.. nu ik mij er bij neergelegd heb dat hij niet gelijk meer gaat slapen en ik de tijd ervoor neem om hem te laten slapen, is hij ook een heel stuk rustiger en gaat het eigenlijk ietsje beter.. maar we zijn er nog niet...
Dus meiden eigenlijk blijven jullie er allemaal bij zitten? Ja, ik weet ook geen andere oplossing. Snap er niks van ze was altijd zo'n makkelijke slaper. Legde haar altijd in bed als ik vond dat het tijd voor haar was om te slapen, dan speelde ze even en viel zo in slaap. En nu....heeeel anders. Maar het is echt bindingsangst hoor, overdag ook hoor als we even uit het zicht zijn, gelijk huilen. Het is wel een hele vermoeiende fase hoor!
Lynn sliep ook altijd goed (behalve overdag). het is een rotfase, die scheidingsangst. Net zoals eenkennigheid, ook zo vermoeiend. Maar het positieve aan een fase....hij gaat weer over (en scheidingsangst en eenkennigheid zijn een teken dat je kindje zich goed aan je hecht...om het ook maar positief te benaderen )
ALs ik naast Esmee gaat zitten wil ze alleen spelen, lacht ze naar mij en babbelt ze tegen mij. Ik heb haar net in bed gelegd en ze is helemaal over de toeren nu, ik weet ook niet goed wat ik hiermee aan moet.... Ik vind het erg zielig voor haar, maar als ze gaat slapen en ze straks wakker wordt is ze volgens mij alles weer vergeten, zo denk ik maar pffff
yessin had t ook....nu ook nog wel eens... is echt een periode... wij deden t zelfde elke keer aai over de bol speentje in muziekje aan en weg telkens opnieuw soms was hij zo overstuur dat ik ook ernaast ben gaan zitten maar meneer lachtte alleen maar ... dus ben ik ook gelijk weer mee gestopt... we hebben dus dat volgehouden en t heeft wel gewerkt... en idd dat kiekeboe spelen werkt echt goed hoor! vooral op deze leeftijd!
Ik ken dit gedrag nu pas bij mijn zoontje, overdag heeft hij er weinig last mee maar nu is het iedere avond krijsen als hij op bed gelegd wordt , en hij is nu 14 maanden snachts keihard huilend wakker worden is ook niet vreemd meer. Ik weet ook ff niet meer wat ik er aan moet doen
Renata: ging jij wel elke keer naar je kindje toe als hij huilde? Ik weet echt niet wat ik moet doen. Esmee huilde wel eens als ik haar in bed legde, maar nu is het elke keer raak en ze is helemaal overstuur. Ik laat haar dan maar, vandaag ook steeds na een kwartier wel stil. Maar ik vind het zo zielig. Ik twijfel steeds om er even heen te gaan, maar ben bang dat ze dat zo door heeft en nog meer gaat huilen...
Bij ons is het over, Britt heeft de waterpokken momenteel, en ik denk dat het daardoor kwam. Het is begonnen vóórdat ze ze kreeg, maar ik denk dat ze er wel al last van heeft gehad. Gisteren was ze nog een beetje aan het jammeren en sinds vandaag is ze zo weer zelf in slaap gevallen. Ben blij dat ik er toch bij heb gezeten, ze heeft zich echt niet lekker gevoeld en wou gewoon papa en mama om zich heen.
Agos de waterpokjes. Gelukkig heb je je eigen gevoel gevolgd. Beterschap voor je meisje. (hier nog steeds hetzelfde verhaal )