Gefeliciteerd met de geboorte van jullie dochter, verschrikkelijk dat jullie haar zo onverwacht hebben verloren. Wat zullen jullie geschrokken zijn, zo onverwachts, thuis. Helaas kijken ze op de echo blijkbaar niet naar de ontsluiting. Kunnen ze dat eigenlijk wel zien op een echo? Toen ik in het ziekenhuis bij de Gyneacoloog kwam, zeiden ze ook dat de echo er prachtig uitzag, ik bleek toch al 5 cm ontsluiting te hebben. Wanneer hebben ze de hartafwijking bij Eline Isabella ontdekt? Ik hoop dat jullie thuis nog goede begeleiding hebben gehad en op een voor jullie goede manier afscheid hebben kunnen nemen van jullie dochtertje. Ik heb niet veel op met tatoeages, maar ik vind hem prachtig!
@beetjemama, De verloskundige heeft zelfs nog inwendig gevoelt en de baarmoedermond was mooi dicht en stug. Was niets op aan te merken. Ong. 6 uur laten begonnen de uiteindelijke echte weeen. Ik ben blij dat het wel thuis is gebeurt want zo hebben we haar continu bij ons gehad. Het vreemde is dat ik in de mest heftige situaties altijd heel kalm en rustig ben.. @ verox Eline haar hartafwijking (tetralogie van fallot) is bij de 20 weken echo geconstateerd. Ze had 2 ipv 3 aderen in de navelstreng wat wel vaker voorkomt maar kan duiden op een afwijking. De afwijking die ze had heeft 4 symptomen waar van er 2 zo wie zo bij eline aanwezig waren (opening tussen de li en re hartkamer en de longader was te smal)
@ beetjemama, Voor mij gevoel is eline niet in de waterzak zelf geboren. Eerst kwam er bij mij een soort waterballon er uit (viel in de wc) Waardoor ik schrok en opstond en toen voelde ik haar hoofdje half in de opening van mn vagina. Direct daarna had ik haar in me handen.
Oh, wat raar.. dan zou de vruchtzak eruit gekomen zijn en aan de bovenkant kapot zijn gegaan waardoor het kindje niet meteen mee kwam? Gelukkig maar dat je rustig kan blijven in heftige situaties! Ik wil niet weten wat ik gedaan had op dat moment! Maar ik denk dat je zo in shock bent dat je even helemaal niets meer kan.
Ik heb geen idee hoe het zo kan.. Maar daar denk ik dan ook niet te veel bij na. Het was zeker wel schrikken dat kan ik niet ontkennen. Maar gelukkig zijn mijn man en ik heel nuchter. Op een of andere manier zou ik het als het dan toch zo moet eindigen niet op een andere manier gedaan willen hebben. Afgezien van de pijn dan maar goed dat vergeet je gelukkig heel snel.
Jeetje Lovekid wat een treurig en heftig. Mooie tattoo, ze zal voor altijd bij je zijn. Hoe gaat nu met je?
Wat een enorm heftig verhaal zeg Gefeliciteerd met jullie mooie meisje maar enorm veel sterkte met het verwerken van het verlies....
Ja t gaat nu eigenlijk wel goed. Ik ben op therapeutische basis weer aanwezig op me werk. Zo als vandaag eventjes 1,5 uur en per week bekijken we of ik de week er op wat langer kan. Het is allemaal nog erg vermoeiend. Mn hoofd wil alles graag weer zo als normaal hebben maar mn lijf werkt nog niet mee. Dat is een beetje frustrerend maar goed dat heeft zn tijd ook nodig.
Jeetje wat een heftig verhaal! Gefeliciteerd met jullie dochter, maar tegelijkertijd ook gecondoleerd.. Ik kan me voorstellen dat je aan een buikgriep dacht met het spugen en ontlasting erbij.. Aan de ene kant heel mooi en fijn dat het thuis is gebeurt, maar aan de andere kant daardoor misschien ook wel weer heftiger.. Jeetje je vriend die jullie kleine moest reanimeren.. Lijkt me wel heel heftig! Ik ben blij dat jullie het iig als prettig hebben ervaren! Heel veel sterkte de komende tijd! Neem de tijd en luister goed naar jezelf! Trouwens erg mooie tatoeage! Liefs