Hahahahaha Het valt allemaal best mee hoor! Vooral consequent blijven en ook ruimte geven voor eigen initiatieven en keuzes, dan worden pittige karaktertjes goed stuurbaar hoor!
Daar hoeven de grenzen ook niet uitgetest te worden Is eigenlijk een goed teken, als je kind dit dus thuis wel doet en elders niet: dan weet ie hoe het wel hoort, en is het thuis veilig genoeg om te gaan testen!
Wat ik nog vergeten heb te vermelden is, is dat ik wel een nat kusje krijg als hij klaar is en zegt jaaaaah, klaaah!!! ofzo iets. Zo van nu is het weer goed. Weer vrienden. Verder vandaag nog een leuke blauwe plek onder zijn lip opgelopen van het bonken op tafel.... Ik heb de andere kant maar uitgekeken en het duurde inderdaad korter.
Ik ben er afgelopen vakantie achtergekomen dat mijn zoontje sinds kort ruzie maakt met andere kinderen Dat wil zeggen dat zodra een kindje in de buurt van een speeltje komt waar hij ook zijn zinnen op heeft gezet, hij keihard 'NEE NEE NEE NEEEEEEEEEEEE!!' roept. Oeps Dat belooft nog wat als nummer 2 zich straks aandient De driftbuien ontstaan hier trouwens alleen als hij moe is. Hij heeft bijvoorbeeld vandaag geen avondeten op. Huilen, huilen, huilen. Toen na een tijdje de yoghurt en vla op tafel kwamen, was het weer lachen. Pfff
ik moest eergister aan jullie denken. mijn zoon heeft sinds die dag ontdekt hoe je driftbuien krijgt. wel 10 keer op een dag. dat was de eerste dag en sommige gingen echt nergens over. ik had gehoopt dat het dit keer aan ons voorbij zou gaan want ik heb er al 1 met van die extreme buien gehad. lars leek altijd heel rustig en tevreden. maar ik hou nu mijn hartje vast voor de komende maanden. en hij is nog eens in de 15 maanden sprong geweest die ik tochal een beetje vrees ( vanwege dit soort gedrag en dat nee nee nee gedoe ) affijn ik kan me dus aansluiten bij jullie. gelukkig was het gister minder. en toen kon ie ineens ind e bank klimmen vanuit het niks.lag ie daar breed grijnzend languit in de bank. dus zijn we hem nu maar aan het leren hoe hij eraf moet voordat hij eruit valt als we 1 tel niet kijken.we hebben dus elke dag iets nieuws te verwachten op dit moment.
Ben nog niet zover maar was dit topic al een beetje mee aan het lezen ter voorbereiding.. Maar zag je banner en dacht je misschien de tekst moet veranderen...als ik het zo lees, lacht hij niet de hele dag.
Dat is tussen de driftbuien door Voorbeeld van vandaag: Hij krijgt soms knijpfruit en in het begin gaven we het gevaarlijke dopje er niet bij. Nu we erbij blijven en zien dat hij het alleen maar erop en eraf wil doen mag het dan wel. Scheelt ook weer een enorm hysterie's drama. Maar alleen als het dopje zich vastdraait en hij het niet meer los krijgt krijgt: niet uit zijn handen pakken maar zo luchtig mogelijk zegen: even helpen? En snel los draaien en EROP laten zitten want hij wil het ZELF eraf halen!!! Mijn God, als ik dit zelf lees denk ik, het is ver gekomen...
Sam is 14 maandjes en doet dit sinds 1 maand al!!! amper 1 jaar oudd... pffff als ie iets wil en het mag niet of ik pak het af gaat ie keihard op de grond stampen en krijsen hihihihi.... moet er soms wel om lachen, hijs nog zo klein maar weet precies wat ie wil.. vraag me ook vaak af ,ohhhh jee waar gaat dit heen.. hij is nog zo klein! wat hier wel helpt is meteen afleiden... met straffen wordt het vaak veeel erger dus ik pak iets anders leuks en dan issie t vaak zo weer vergeten... maargoed die tijd gaat vast ook voorbij als ie iets ouder is.. maar wel lastig he? soms denk ik, ohhhhh de buren kunnen wel denken dat ik hem mishandel
Herkenbaar hoor!! Hier geven we een afgedroogd bordje in zijn handjes om het dan na 2 meter terug te nemen om het boven in de kast te zetten. Anders is hij heeeeeel ontevreden dat hij niet mag helpen.
Hahaha gelukkig hebben meer er last van! L. is met zo'n 14 mnd begonnen en ze is nu 16 mnd. Ik merk wel dat het voornamelijk een kwestie is van gefrustreerd zijn, ze wil zo veel en kan nog niet alles. Ze wil ook ineens niet meer gevoerd worden (alles slaat ze weg), ze wil zelf haar romper dicht doen, ze wil de vaatwasser uitpakken.....sommige dingen mag ze, we laten haar alles zelf uitproberen en soms is het ook gewoon een keihard NEE. Ik moet zeggen, ik vind het wel grappig, ik was vroeger zelf ook zo'n opgewonden standje die met haar hoofd op de grond sloeg en ik kan je uit ervaring vertellen: je houdt vanzelf wel op als het zeer doet
Oooh wat "fijn" dat ik niet de enige ben met een kind met driftbuien! Mijn zoon is al van kleins af aan al een driftig mannetje, maar nu op dit moment is het verschrikkelijk, geen land mee te bezeilen en ik zit even met mijn handen in mijn haar.Ik ben moe (ik zit al weken om 6 uur beneden) en dat werkt ook niet zo goed mee, want dat voelt hij feilloos aan. Op dit moment gaat ie al gillen/krijsen als iets niet lukt, als iets niet snel genoeg naar zijn zin gaat, als ik zeg dat iets niet mag en ga maar door. De hele dag dat gegil. Negeren helpt niet, hij blijft er erg lang in hangen, op de trap zetten heeft ook geen nut, troosten en bij me nemen, is meestal ook geen succes, 9 van de 10x duwt hij me weg. Om vervolgens als ie gekalmeerd is in mijn armen uit te snikken. Ik weet gewoon even niet hoe ik hem aan moet pakken en hoe ik deze spiraal kan doorbreken. Tips???
Misschien overdag wat meer laten slapen? Zitten hier ook weer in een fase waar niks goed is en meneer heeft een zeeeeeeeer kort lontje. Was om 6 u wakker en ligt nu alweer een uur te slapen. Vanmiddag doet hij, willen of niet, nog een dut. Maar ik zou zijn driftbui zelf wel negeren. Wel kun je proberen om hem met iets anders af te leiden, zodat hij er niet in blijft... Succes hoor! Ik weet hoe lastig het is!
Ja, dat is inderdaad herkenbaar. Het is wel een peuterpuberteit hoor! Ik heb wel gemerkt dat nu mijn zoontje wat ouder is en meer praat, dat hij zelf minder snel kwaad wordt en dingen wat meer begrijpt. Dan is een driftbui sneller over. Mijn tip: geen strijd maken van het eten. En bij een driftbui negeren. Groetjes Lycke mama van Joris ( 13 november 2007 ) en Sophie ( 16 april 2010 )
Negeren probeer ik ook te doen, maar dat is zo moeilijk, hij gaat gewoon net zo lang door totdat er wat gebeurd. Dit kan hij makkelijk een uur volhouden, nou, zolang hou ik het niet vol om dat gegil aan te horen. Als ik hem op wil pakken om te kalmeren en te troosten, dan is dat tijdens zo bui dus niet goed. Zet ik hem weer neer, is dat ook niet goed. Hij slaapt overigens overdag wel altijd. Krijgt rond half 12 zijn boterhammetje en gaat dan zonder problemen naar bed. Hij slaapt dan variërend tussen de 1,5 en 3 uur. Vaak wordt hij na dat slaapje ook nog eens verkeerd wakker en is ook niks goed. En weet je wat ook héél frusterend is voor mama? Als hij bijvoorbeeld een dagje bij oma is geweest, of op het kdv, dan is het een voorbeeldig kind geweest de hele dag en zodra ik binnen kom begint de ellende. Dan ga ik toch echt aan mezelf twijfelen of ik het allemaal wel goed doe. Ik weet dat het een fase is en dat we waarschijnlijk de peuterpuberteit in zijn gegaan, maar vind het wel behoorlijk lastig soms én niet gezellig! Hopen maar dat we snel weer een kindje hebben met een iets langer lontje hihi.
is hier ook begonnen vanaf 1,5 jaar, dus maak je borst maar nat. Nu is het een stuk minder, maar nu hebben we weer dat hij niet naar bed wil, zo is er iedere keer weer wat
Quinn heeft het ook regelmatig een uur volgehouden, maar heb gemerkt dat als ik hem gewoon laat gaan dat het vanzelf korter word. Ik ga gewoon wat voor mezelf doen, en schakel mezelf maar even uit, hoe moeilijk ook, maar het loont gelukkig. Quinn zit nu ook in de fase NEE, en dan ook alles, en niets willen doen wat ik hem vraag, is dat niet 3 ik doe het lekker nie?? fase, verschrikkelijk hahaha
Ja, heel vervelend is dat he?! Maar blijkbaar is dat een goed teken. Dat hij thuis zijn grenzen probeert te verkennen/verleggen omdat hij zich daar veilig voelt. Maar heb die frustratie ook. Probeer je alles wat kan, doe je zo je best om het hem naar zijn zin te maken...en nog is het verkeerd.