Hmm geheel in stijl van dit topic zat ik vandaag op school tussen 3 kleuters... Waarvan 1 zei "ik wil niet naast jou zitten want jouw stoel staat *DAAR*" En vervolgens tegen mij: "en hij slaat altijd!" Werd driftig bevestigd door kleuter nummer 3 die eigenlijk ook liever niet naast kleuter2 wilde zitten maar helaas wel moest. Dus ik kletste beetje mee.. En toen zei dat jongetje "nou van m'n vader mag ik gewoon slaan!" Tja.. Overigens gevraagd of het dan de bedoeling was dat ie zomaar iedereen ging slaan... Of dat hij alleen mocht slaan als iemand gemeen deed en/of hem sloeg. Nouja.. Eigenlijk dat laatste... Maar DUS mocht hij gewoon slaan als hij dat wilde.
Dit dus. Je kunt een kind leren om niet te slaan. Maar ik vind wel dat mijn kinderen van zich af mogen bijten indien nodig. Eerder uitzondering dan regel. Maar het is gewoon waar nog steeds wie niet voor zich zelf op komt word het pispraatje en nee slaan is niet de eerste uitgangspunt maar wel een laatste redmiddel om je zelf te kunnen beschermen.
Op judo doen. En hem weerbaarder maken, want zo blijft hij de pispaal. Niet dat ik het met die kinderen een bent. Maar ook als je gevoelig bent moet je voor je zelf leren opkomen. Dus of jodo of een of andere sport waar bij hij weerbaarder gemaakt word. Je hebt geen andere keus.
Maar leg mij eens uit hoe je dit leert aan een kind van 3? Wanneer is 'per ongeluk'? Hoe moet hij dat bepalen? En wanneer is 'steeds maar weer'? Na 1x slaan, na 2x, na 3x? Hoe moet de peuter ermee omgaan als jij er bijv niet naast staat en bepaalt dat hij nu wel iets terug mag doen, en op een ander moment niet? Het lijkt me vreselijk verwarrend voor kleine kinderen (en nu heb ik het dus echt over peuters, vanaf een jaar of 5 hebben ze dit natuurlijk wel door)
Ik heb mijn oudste altijd geleerd niet te mogen slaan. Hij moet dan naar mij komen of naar degene die op dat moment aanwezig is, bijvoorbeeld de moeder van dat andere kindje, een tante die erbij zit etc. Toch heeft hij een keer wel teruggeslagen, hij was het zo zat. We waren op bezoek (voor best wat uurtjes) bij een lieve vriendin van mij, haar zoontje is ook lief maar op de een of andere manier bijt en slaat hij veel. Ik stond er telkens tussen want dat jongetje was zo onvoorspelbaar. Op een gegeven moment was ik er even niet, liep even naar een andere ruimte en toen hoorde ik dat andere jongetje huilen. Bleek dat mijn zoontje heb een mep verkocht had omdat hij voor de zoveelste keer een beet/kneep of mep kreeg. Ergens begrijp ik dat wel, en hoewel ik wel zei dat hij niet mocht slaan en naar mij moest komen vond ik het wel een normale actie van hem want hoe lang blijf je maar mama erbij roepen zonder resultaat? Het jongetje was na die mep terug dus wel op zijn hoede en niet meer zo mepperig, dus het heeft wel geholpen. Dus het ligt helemaal aan de situatie en context waarin mijn zoontje slaat. Ik leer hem in eerste instantie niet te mogen slaan maar als het wel eens gebeurd binnen een acceptabele context dan zal ik hem daar zeker niet voor berispen of straffen. Het is toch ook wel een vorm van je grenzen aangeven als iemand echt te ver gaat en te ver blijft gaan. Als ik ik door iemand aangevallen wordt, onterecht, en diegene gaat na een waarschuwing of twee door, laat ik mezelf ook niet slaan slaan. Er is een grens en als een kind oud genoeg is om dat te begrijpen en toe te passen dan vind ik dat prima.
Ligt aan de situatie. Bij herhaaldelijk geslaan worden door iemand anders en de juf doet er bv niks aan dan zeg ik dat hij mag terugslaan. Wil niet dat mijn zoontjes, vechten zien als een middel om dingen gedaan te krijgen, maar ze moeten ook niet op hun kop laten zitten. laatst ruzie gehad met een vader die zijn kind kwam aanmoedigen om te slaan ( op mijn kind!!) omdat mijn kind zijn kind een duwtje gaf omdat zijn kindje mijn zoontjes speelgoed kwam afnemen. Hij zei echt: Goed zo jongen, gewoon terugmeppen! Mijn zoon had niet eens geslaan, stond er met mijn neus bovenop. Wat was ik woedend. Heb er hem op aangesproken, maar had al meteen door waar ik mee te maken had toen in zijn mond open deed. Meneer was van Amsterdam en daar "moet je je verdedigen als je iets wil." feit dat ik een vrouw was en tegen hem in ging kon hij ook al niet aan. Hij ging het liever uitvechten met mijn man. Aaargh!
Helemaal mee eens! Hier leren wij onze kinderen dat slaan niet mag... nooit! We bespreken samen hoe je iets met woorden kunt oplossen. Ik ben ook best verbaasd over de hoeveelheid mensen die vinden dat terugslaan geen probleem is....
Ook helemaal mee eens. Ik ben ook verbaasd over de reacties hier... Slaan mag niet, terug slaan ook niet! Hoe kun je nu verkopen dat slaan niet mag, maar terugslaan wel?? Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doet dat ook de ander niet.
En wat als ze iedere dag je kindje verrot slaan en zowel school als ouders van de pesters doen er niks aan? Wat als ze je kind na school staan op te wachten en hem vasthouden om er beter bij te kunnen? Wat als ze jou in het gezicht uitlachen als je er wat van zegt? Ik keur slaan en terugslaan echt niet goed, maar vind toch dat er situaties zijn waar ik mijn zoon al te graag zeg dat hij zich moet verweren en ja, desnoods maar terugslaan.
@momentje: en hoevaak is je dat overkomen tussen peuters/kleuters? Dat is waar het hier om gaat tenslotte.
Ook ik ben verbaast over de reacties dat slaan wel ok os in sommige situaties. Het idee dat je bij peuters/kleuters praat over iedere dag "verrot" slaan, kan ik me niet eens voorstellen. Is dat echt realiteit bij jou? Dat is dan wel extreem, maar vooral heel triest voor het kindje. Hier mag niet worden geslagen en ik doe mijn uiterste best om mijn kinderen te leren zich verbaal te weren en niet fysiek.
Nou... Ik heb helaas wel een voorbeeld. Kind van n vriendin werd door n andere kleuter echt stelselmatig gepest. Vervelende dingen over haar zeggen, gemene grapjes uithalen (naar zich toe lokken en dan modder ofzo gooien), schoppen, bijten, slaan. Totdat de pester haar zó hard in haar buik had geslagen dat ze s avonds in het ziekenhuis lag met inwendige kneuzingen. De pester was 5. In dit geval had de dochter van mijn vriendin echt een keer van mij terug mogen meppen. Ze heeft het tegen de juf gezegd, heel vaak! Mijn vriendin heeft het met de juf besproken. De ouders zijn aangesproken. Dit heeft bijna een jaar geduurd. Pas nadat ze inwendige kneuzingen had en de directie aangesproken werd, werd er actie ondernomen. Het vertrouwen was toen al weg, dus nu zit ze op een andere school. Achteraf blijkt het kind thuis ook geslagen te worden. Ik ben tegen terug slaan, omdat ik met "mn hoofd" weet dat dit niet kan en mag. Maar diep in je hart zou je zo graag willen dat zo'n kind een keer terug slaat. En dat is diep in je hart... Ook al heb je het met de pester te doen. Dat is dus de tweestrijd. Maar goed, wat ik wil zeggen; pesten kan dus óók bij kleuters voorkomen.
@eevie: toch vind ik dan terugslaan meer van je afbijten... Overigens zat er bij ons op school een jongetje dat letterlijk andere kleuters bedreigde (ik maak je moeder dood als je niet met me gaat spelen...). En bij ons is dat gewoon opgelost door de juf uiteindelijk. Duurde even voordat ze er achter waren maar toen was er ook wel heel snel actie.
@Saskia; helaas deed de juf niets (slecht!!). Ik ben ook leerkracht en slaan mag van mij ook niet. Ik zal een kind dan ook nooit aanmoedigen om (terug) te slaan. Een kind mag wel van zich afbijten. Maar het is lastig te verkopen hoe je van je af bijt, zonder terug te slaan als jij altijd degene bent die geslagen wordt. (en volwassenen niets voor je doen als jij het komt vertellen). Er zijn dus soms van die situaties... Mijn vriend is vroeger gepest, flink gepest. Totdat hij de grootste pestkop een flinke klap terug gaf. Toen was het afgelopen met het pesten. Ik hoop dat onze dochter niet in zo'n situatie terecht komt...
Nee slaan mag niet. Als hij ouder is zal ik hem voorzichtig uitleggen dat hij heus van zich mag afbijten en zich niet laat slaan maar voor ni 3 jaar is slaan echt onacceptabel. Laatst kreeg hij nog dikke straf van mij. Ik ging mn neefje van school ophalen en hij mocht even op het pleintje spelen waar er ook een ander kindje van zijn leeftijd speelde. Mijn zoon was die dag al supper irritant maar goed. Het jongetje vroeg hoe oud ben jij?? Gilt de mijne: neeee! Ik ben een superheld en jij niet!! Jongetje weer: nee hoe oud ben jij! Zoon; ik ben 3 en jij niet!! En geeft em zomaar een duw! Ik schaamde me dood! Excuses aangeboden ook even naar de moeder gelopen om sorry te zeggen en thuis: straf!! Naja had niet veel zin want hij viel in slaap
Slaan mag nooit. Dikke, vette PUNT. Ik vind dit hetzelfde als je kind een pak slaag gever, onderwijl roepend dat 'we niet mogen slaan'... Ja ja, zo komt die boodschap vast wel over
Ik ben het met jullie eens hoor, dat even voorop. Maar hoe gaan julli ermee om als je kind steeds geslagen wordt? Als de dingen die jij zegt of die de ouders van t andere kind zeggen er niet voor zorgen dat het stopt? Want dat vind ik wel lastig... (en ik ben inderdaad ook heel erg tegen het slaan van je kind; daardoor gaat jouw kind juist weer anderen slaan. De veiligheid is dan compleet weg.)
@eevie: mja toevallig dat jongetje wat steeds slaat... Zat vandaag in mijn sportdag-groepje. Leuk voor mij.. Want ik hoor toch minstens wekelijks dat J. slaat. Kon ik dat mooi zelf eens aanschouwen want ene kant miept dochterlief graag... Aan de andere kant liegt ze niet echt. Dus er zal wel iets gebeuren.. Maar de vraag is dan dus wat precies. Maar mijn conclusie na een paar uur was dat hij helemaal niet van zich af beet.. Tot het te ver ging en dan kreeg degene een duw of mep. Dus leuk dat ie mag slaan van z'n paps... Maar heb hem toch even uitgelegd dat als iemand iets doet wat hij niet leuk vind hij dat best mag zeggen. En wat gebeurd er... Heel de ochtend niemand geslagen.. En ik heb 1x echt ingegrepen en iemand vertelt dat ik iets echt niet meer wilde zien. (jongetje uit ander groepje zat uit z'n neus te eten en dat aan mijn zwijgende kleuter af te vegen.. Juch!) En alledrie de kids hadden een leuke dag zeiden ze toen ik het vroeg. Of ik morgen weer kom sporten